Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 376

ตอนที่ 376 ความร้อนรนของเจียงขุย

เดือนพฤศจิกายนเป็นของนักร้องแถวหน้า

สงครามของนักร้อง หลินเยวียนไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวอย่างแน่นอน

ทว่าหลังจากที่ซุนเย่าหั่วกลายเป็นนักร้องแถวหน้า ภารกิจของแผนกก็สำเร็จไปครึ่งหนึ่ง หากใช้คำพูดของอู๋หย่งก็คือชั้นเก้ามีการบ้านส่งแล้ว

แต่มีอยู่คนหนึ่ง ซึ่งในใจตอนนี้ว้าวุ่นเหลือเกิน

คนคนนั้นคือเจียงขุย

เซี่ยนอวี๋คืนสังเวียนในเดือนกันยายน สร้างสรรค์ผลงานเพลงสิบปีให้กับซุนเย่าหั่วทันที จากนั้นยังอุตส่าห์ใช้วิธีหนึ่งทำนองสองเนื้อเพลงทำให้ซุนเย่าหั่วคนเดียวครองทั้งสองอันดับแรกบนการจัดอันดับเพลงใหม่ในเดือนกันยายน

ในตอนนั้นเจียงขุยรู้สึกอิจฉาเหลือเกิน ขณะเดียวกันเธอก็ยังคาดหวังอยู่ในใจ

เดือนกันยายนเป็นซุนเย่าหั่ว เดือนตุลาคมก็คงเป็นคิวของเธอล่ะมั้ง?

ภารกิจที่แผนกมอบหมายคือการปั้นนักร้องแถวหน้าสองคน และคนที่ชั้นเก้าเลือกก็คือตนกับซุนเย่าหั่ว

เดือนกันยายนปั้นซุนเย่าหั่ว เดือนกันยายนปั้นตน นี่คือการคิดเชื่อมโยงอย่างมีตรรกะซึ่งปกติที่สุด

เจียงขุยถึงขั้นคาดหวัง ฉันจะได้ใช้วิธีหนึ่งทำนองสองเนื้อเพลงบ้างไหมนะ

เพื่อการนี้ เธอถึงขั้นหาครูมาสอนภาษาฉี!

ปรากฏว่าจนกระทั่งในเดือนตุลาคม เซี่ยนอวี๋ยังคงไม่ติดต่อตนมาสักที ทั้งยังคงพาซุนเย่าหั่วข้ามด่านคว้ามงกุฎแห่งชัยชนะในเดือนตุลาคมด้วยเพลงกุหลาบขาวเพลงเดียว!

ในช่วงเวลานี้ ในใจของเจียงขุยจึงเริ่มรู้สึกร้อนรน

จะไม่ร้อนรนได้หรือ?

นี่ก็เดือนตุลาคมแล้ว

เหลือเวลาอีกสองเดือนก็จะถึงช่วงสิ้นปี ถ้าตัดมหาสงครามเทพเซียนในเดือนธันวาคมออกไป เวลาที่ฉันเหลืออยู่ก็มีไม่มากแล้ว!

หรือว่าเดือนพฤศจิกายนจะเป็นคิวของเธอ

จวบจนตอนนี้ แม้ว่าเจียงขุยจะรู้สึกร้อนรน แต่ในใจยังคงคาดหวัง

เธอยังพูดปลอบใจตัวเอง

“พื้นฐานฉันดีกว่าซุนเย่าหั่ว ซุนเย่าหั่วต้องใช้สามเพลง แถมยังต้องเป็นแชมป์ติดต่อกันสองครั้ง บวกกับได้สองอันดับในเดือนเดียว ถึงจะเข้าเป็นนักร้องแถวหน้าได้ ส่วนฉันไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น อาจารย์เซี่ยนอวี๋ถึงได้ดูแลซุนเย่าหั่วก่อน มีเหตุผลที่เข้าใจได้”

ถ้าเป็นอาจารย์เซี่ยนอวี๋ละก็ ต่อให้เริ่มปั้นตนเองในเดือนพฤศจิกายน ถึงจะสุ่มเสี่ยงอยู่สักหน่อยก็เถอะ แต่ก็น่าจะทันเวลา

แต่เจียงขุยนึกไม่ถึงเลยว่า…

เมื่อไม่กี่วันมานี้ จู่ๆ ในวงการก็มีข่าวลือว่าเซี่ยนอวี๋ตัดสินใจไม่เข้าร่วมชาร์ตเพลงใหม่ในเดือนพฤศจิกายน!

ขณะนี้เจียงขุยไม่ได้รู้สึกร้อนรนอีกต่อไป แต่กลับรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมา

ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า

อาจารย์เซี่ยนอวี๋ยอมแพ้ที่จะปั้นตนเองแล้วหรือ

แม้แต่บริษัทยังเผยแพร่ข่าวลือนี้ออกไป

ความหมายคร่าวๆ ก็คือ ซุนเย่าหั่วคือนักร้องคนโปรดของเซี่ยนอวี๋ เพราะฉะนั้นเซี่ยนอวี๋จึงเลือกซุนเย่าหั่วเป็นเป้าหมายในการทำภารกิจ

ตอนนี้ชั้นเก้าประสบความสำเร็จในการปั้นซุนเย่าหั่วให้โด่งดัง และส่งการบ้านให้บริษัทเป็นที่เรียบร้อย

ถึงอย่างไรแผนกประพันธ์เพลงชั้นอื่นๆ ก็ทำภารกิจปั้นนักร้องแถวหน้าสองคนภายในหนึ่งปีไม่สำเร็จเช่นกัน

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เซี่ยนอวี๋ไม่จำเป็นต้องเปลืองแรงกับเจียงขุย

เจียงขุยรู้ว่าอาจารย์เซี่ยนอวี๋ไม่ใช่คนแบบนั้น แต่เมื่อเดือนพฤศจิกายนไม่มีพื้นที่สำหรับเธอ เธอจึงรู้สึกขุ่นเคืองขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

อาจารย์เซี่ยนอวี๋ตัดหางปล่อยวัดฉันจริงๆ หรือ?

หรือว่า เขาคิดจะปั้นฉันปีหน้า?

ผู้จัดการเขียนเจียงขุยกังวลใจ จึงเอ่ยปลอบอย่างอดไม่ได้

“อาจารย์เซี่ยนอวี๋ไม่ได้ทอดทิ้งคุณหรอก มีชั้นเก้าคอยช่วยอยู่ คุณปูพื้นฐานมาได้ดีแล้ว อาจารย์เซี่ยนอวี๋แค่ช่วยอีกนิดเดียวคุณก็ขึ้นเป็นนักร้องแถวหน้าได้แล้ว สำหรับเขาเรื่องนี้ก็เหมือนผลักเรือไปตามกระแสน้ำ เขาไม่ปล่อยให้ความพยายามของลูกศิษย์ที่เขียนเพลงให้คุณตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเสียเปล่าหรอก”

ใช่แล้ว

ช่วยเหลือกันทั้งที ย่อมต้องทำให้ถึงที่สุด

ชั้นเก้าช่วยเหลือเจียงขุยมานานถึงเพียงนี้ ถ้าตนไม่พยายามก็ว่าไปอย่าง แต่เห็นชัดๆ ว่าความคืบหน้าของภารกิจนักร้องแถวหน้าของตนดำเนินมาตั้งเก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ชั้นเก้าไม่มีเหตุผลให้ทอดทิ้งเธอ

ยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่ซุนเย่าหั่วซึ่งปั้นยากกว่ายังถูกดันจนขึ้นไปได้!