Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 397

ตอนที่ 397 หนีหงอู่ นักเขียนเนื้อเพลงระดับแนวหน้า

หลังจากแปลงโฉมหลินเยวียนใหม่ทั้งหมด ในที่สุดหลินเซวียนก็ปล่อยหลินเยวียนไป แถมยังอุตส่าห์ไปส่งถึงหน้าประตูสตาร์ไลท์เอนเตอร์เทนเมนต์

“แบบนี้สิถึงจะเข้ากับหน้าตานาย เอาละ เข้าบริษัทไปได้แล้ว”

ระหว่างที่หลินเยวียนลงจากรถ หลินเซวียนก็มองประเมินเขา ก่อนจะพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แผนการแปลงโฉมน้องชายสำเร็จ

“…”

หลินเยวียนรีบหลบภัย เดินจ้ำเข้าบริษัท

บรรดาหญิงสาวแผนกต้อนรับซึ่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์เห็นหลินเยวียน ก็รีบยกมือขึ้นปิดปาก แววตาทอประกายระยับ

จนกระทั่งหลินเยวียนแตะบัตรขึ้นตึกไป พวกเธอถึงได้สติ

“สุดหล่อคนเมื่อกี้คือตัวแทนหลิน?”

“เหมือนจะใช่นะ…”

“ทำไมถึงรู้สึกว่าหล่อกว่าตัวแทนหลิน?”

“ฉันก็คิดเหมือนกัน เหมือนมีออร่า…”

“รู้สึกว่าจะเปลี่ยนสไตล์เสื้อผ้า แล้วก็ตัดผมด้วย?”

“โอ้มายก้อด กรุบกริบอะไรเบอร์นั้น!”

“พี่สาวสิ้นแล้ว!”

“ยอดเยี่ยมยิ่งใหญ่ไปอีก รีบไปบอกในกลุ่มเร็ว!”

“…”

หญิงหนึ่งในนั้นแอบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดเข้ากลุ่มหนึ่ง ซึ่งมีชื่อว่า ‘เซี่ยนอวี๋สตาร์ไลท์แฟนคลับ’

นี่เป็นกลุ่มแช็ตภายในสตาร์ไลท์ สมาชิกทุกคนเป็นผู้หญิง

สถานะของสมาชิกแต่ละคนมีตั้งแต่แผนกต้อนรับส่วนหน้าไปยังระดับหัวหน้า รวมทั้งสิ้นเกือบสองร้อยคน

หญิงสาวแผนกต้อนรับส่งข้อความเข้าไปในกลุ่ม

จ้าวเหยียนแผนกต้อนรับ ‘ตัวแทนหลินเข้าบริษัทแล้ว วันนี้แต่งตัวหล่อมากกๆๆๆๆๆๆๆ!’

กลุ่มนี้ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นอย่างกะทันหัน

แผนกบุคคลเสี่ยวหลิว ‘ตัวแทนหลินของพวกเรายังต้องแต่งตัวอีกเหรอ’

แผนกทรัพยากรจางซิน ‘อมก บังเอิญเจอตัวแทนหลินในลิฟต์เมื่อกี้ เขาแต่งตัวหล่อจริงๆ หล่อแบบหมายเอาชีวิต เอาไปเลยค่า ให้ฟรีไม่คิดเงิน!’

แผนกภาพยนตร์เสี่ยวฉิน ‘เธอบังเอิญเจอตัวแทนหลินจริงเหรอ? ตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้ ฉันเห็นเธอที่หน้าลิฟต์หลายรอบแล้วนะ’

แผนกประชาสัมพันธ์หวังเสี่ยวอ้าย ‘ไม่ ฉันจินตนาการไม่ออกว่าสามีฉันจะหล่อกว่านี้ไปได้…’

แผนกต้อนรับหลี่เจวียน ‘น่าเสียดายที่วันนี้ฉันไม่ได้ไปทำงาน เสียเปรียบพวกจ้าวเหยียน พอไม่ได้เจอตัวแทนหลิน แล้วรู้สึกว่าอาหารเช้าไม่ค่อยมีรสชาติเลย’

พรึบๆๆ

ข้อความในกลุ่มเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

จู่ๆ หม่าหลิงหลิงจากแผนกประพันธ์เพลงชั้นเก้าส่งข้อความเข้ากลุ่มแช็ต

‘ตัวแทนหลินมาแล้ว ช่วยด้วย หล่อกินคนไปอีกแม่ แผนกประพันธ์เพลงทั้งชั้นอึ้งไปเลย มีบางคนเกือบจำไม่ได้ว่านี่คือตัวแทนหลิน ตอนไม่แต่งตัว ตัวแทนหลินเป็นอุดมคติของโลกมนุษย์ พอแต่งตัวขึ้นมาเท่านั้นแหละ กลายเป็นเทพเจ้าลงมาจุติ!’

ในกลุ่มรู้สึกอิจฉาขึ้นมาทันที

หม่าหลิงหลิงทำงานอยู่ที่แผนกประพันธ์เพลงชั้นเก้า ปกติแล้วมีโอกาสได้เจอตัวแทนหลินมากที่สุด

ขณะนั้น

สำนักงานบริหารทั่วไป ซึ่งก็คือพนักงานหญิงในฝ่ายบริหารส่งข้อความเข้าไปในกลุ่ม ‘บริษัทจะเปลี่ยนอุปกรณ์สำนักงานในห้องทำงานของตัวแทนแผนกประพันธ์เพลง’

‘กฎเดิม จัดสรรให้ชั้นเก้าก่อน!’

‘จัดสรรอุปกรณ์ที่ดีที่สุดให้เซี่ยนอวี๋!’

‘หน่วยงานที่เกี่ยวข้องจัดการหน่อยค่ะ’

‘วางใจได้ค่ะ เรื่องนี้แผนกเรากำลังรับผิดชอบอยู่ ฉันจะไปดูว่าทำยังไงได้บ้าง’

‘…’

ในกลุ่มมักจะพูดคุยกันเรื่องหลินเยวียนเป็นปกติ

แต่หลินเยวียนกลับไม่รู้เลยว่าในบริษัทมีองค์กรเช่นนี้อยู่

หลังจากที่เขาเดินเข้าไปในห้องทำงาน กู้ตงชงชาให้เขา จากนั้นก็ยืนอยู่ด้านข้าง

หลินเยวียนเงยหน้าถาม “มีอะไรหรือเปล่าครับ”

กู้ตงกระแอมครั้งหนึ่ง “คุณจะได้เรียกฉันได้ทุกเมื่อที่ต้องการไงคะ”

“เดี๋ยวผมต้องการผมเรียกเองครับ”

หลินเยวียนก้มหน้าอ่านเอกสาร

กู้ตงจนใจ ทำได้เพียงเดินออกไป ก่อนจะเดินออกไปยังจ้องมองหลินเยวียนอีกหลายครั้ง ราวกับว่าถ้าไม่มองจะรู้สึกเสียดาย