Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 431

สรุปบท ตอนที่ 431 ซูเปอร์ฮีโรล้นหลาม: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

สรุปตอน ตอนที่ 431 ซูเปอร์ฮีโรล้นหลาม – จากเรื่อง Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet

ตอน ตอนที่ 431 ซูเปอร์ฮีโรล้นหลาม ของนิยายการเงินเรื่องดัง Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ตอนที่ 431 ซูเปอร์ฮีโรล้นหลาม

“บทภาพยนตร์เรื่องใหม่?”

ช่วงบ่ายวันรุ่งขึ้น หลินเยวียนนำบทภาพยนตร์เรื่องใหม่ไปหาเหล่าโจว เพื่อขอการสนับสนุนจากทางบริษัท

“ขอฉันดูหน่อย!”

เหล่าโจวมีสีหน้าดีใจ รีบรับบทภาพยนตร์เรื่องสไปเดอร์แมนไปทันที กล่าวกับหลินเยวียนด้วยใบหน้าฉายแววคาดหวัง

“นายนั่งเล่นไปก่อน”

หลินเยวียนพยักหน้า มองไปยังเปียโนในห้องทำงานของเหล่าโจว พลันรู้สึกคันไม้คันมือขึ้นมา “ผมขอเล่นได้ไหม”

“ได้สิ”

เหล่าโจวพยักหน้าอย่างยิ้มแย้ม

ไม่ว่าอย่างไรก็เป็นถึงพี่ใหญ่ของแผนกประพันธ์เพลง เหล่าโจวย่อมมีพื้นฐานด้านดนตรีอยู่บ้าง อย่างเช่นเปียโนหลินเยวียนก็เล่นได้ เพียงแต่ฝีมือธรรมดา ฉะนั้นเปียโนซึ่งวางอยู่ในห้องทำงานเช่นนี้ โดยมากมีไว้เพียงเพื่อประดับตกแต่ง

“ขอบคุณครับ”

หลินเยวียนนั่งลงด้านหน้าเปียโน และเริ่มบรรเลงทำนอง ส่วนเหล่าโจวก็อ่านบทภาพยนตร์เรื่องสไปเดอร์แมนไปพลาง

“♪♪♪~”

เมื่อนึกถึงเรื่องราวของสไปเดอร์แมน บางครั้งทำนองเปียโนของหลินเยวียนก็อ่อนโยน บางครั้งก็เปี่ยมพลัง บางครั้งก็แผ่วเบาชวนเคลิ้มฝัน

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเพียงใด ในที่สุดเหล่าโจวก็อ่านบทจบ หลินเยวียนจึงหยุดบรรเลงเพลงตามไปด้วย

“เป็นครั้งแรกที่มีคนเล่นดนตรีประกอบตอนอ่านบท”

เหล่าโจวมองไปยังหลินเยวียนซึ่งอยู่หน้าเปียโน “เป็นความรู้สึกที่ไม่เลว”

หลินเยวียนตัดเข้าประเด็น “บทเป็นยังไงบ้างครับ”

เหล่าโจวเงียบลงชั่วขณะ ก่อนจะเอ่ยออกมาสองคำ “ดีมาก”

หลินเยวียน “…”

เหล่าโจวหลุดหัวเราะ “นายจะให้ฉันพูดว่ายังไง คนตัวเล็กๆ กลายร่างเป็น ซูเปอร์ฮีโรกอบกู้โลก นี่เป็นหนังเชิงไซไฟเชิงพาณิชย์ทั่วไป การประเมินว่าหนังเรื่องนี้ดีหรือไม่ ไม่ใช่แค่ดูว่าบทเป็นอย่างไร แต่ยังต้องดูด้วยว่าบทตื่นเต้นพอไหม ไม่เหมือนกับหนังเรื่องที่แล้วของนาย ปากง สุนัขยอดกตัญญู หนังวรรณกรรมมักจะให้ความสำคัญกับพล็อตเรื่องและนักแสดง”

หลินเยวียนพยักหน้า

จะว่าไปนี่ก็เป็นเรื่องจริง

เขาไม่ได้คาดหวังให้คนอื่นตกใจเมื่อได้อ่านบทสไปเดอร์แมน นี่เป็นเรื่องที่ไม่สมจริงเอาซะเลยบนบลูสตาร์ ไม่สู้ยิงคำถามที่ตรงประเด็นกว่านี้ไอรีนโนเวล

“ถ่ายทำได้ไหมครับ”

ปัจจุบันนี้หลินเยวียนมีทรัพย์สินมหาศาล ถ้าบริษัทยินดีลงทุนย่อมดีที่สุด แต่ถ้าบริษัทไม่ยินดีลงทุน หลินเยวียนจะควักกระเป๋าจ่ายเงินเอง และให้ทีมงานของบริษัททำงานให้กับเขา

“ได้อยู่แล้ว”

เหล่าโจวปิดบทภาพยนตร์ลง “ดูจากบทแล้วชวนคาดหวังอยู่นะ ถึงตลาดจะมีหนังซูเปอร์ฮีโรเยอะ แต่นั่นก็หมายความว่าซูเปอร์ฮีโรเป็นแนวที่ได้รับความนิยมมาก…”

หลินเยวียนสีหน้าแปลกพิลึก

นี่คือเหตุผลที่เหล่าโจวไม่ได้ตกตะลึงกับบทภาพยนตร์เรื่องสไปเดอร์แมนเลยสักนิด คนธรรมดาแปลงร่างเป็นซูเปอร์ฮีโรกอบกู้โลก เป็นแนวทางที่พบได้บ่อยในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ เพราะเมื่อหลายปีก่อน ชาวฉีได้เริ่มต้นยุคสมัยของกระแสภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโรไปแล้ว!

รายละเอียดคงต้องย้อนไปเมื่อสามสิบปีที่แล้ว

ตอนนั้นฉีโจวผลิตภาพยนตร์เรื่องหนึ่งมีชื่อว่า ‘บุตรแห่งมังกร’ รูปแบบของพล็อตเรื่องคล้ายคลึงกับมาร์เวล วันหนึ่งมีสัตว์ประหลาดน่าสะพรึงกลัวปรากฏตัวขึ้นบนบลูสตาร์ คล้ายกับกำลังแย่งชิงขวดยาประหลาด พระเอกในฐานะนักข่าวจึงต้องถ่ายภาพของสัตว์ประหลาดทั้งสองตัวมาให้ได้

หลังจากนั้นก็เป็นการเปิดเผยเรื่องในรูปแบบอันแสนจำเจ

นอกจากนี้…

เนื่องจากกระแสของภาพยนตร์บุตรแห่งมังกร บนบลูสตาร์ยังปรากฏการ์ตูน นิยาย รวมไปถึงอนิเมชันแนวซูเปอร์ฮีโรอีกมากมาย ทว่านิยายซูเปอร์ฮีโรไม่ได้รับความนิยมมากนัก กลับเป็นการ์ตูนและอนิเมชันซึ่งมีอิทธิพลมากกว่า ซึ่งเรื่องนี้มีเป็นเพราะผลงานแนวซูเปอร์ฮีโรจำเป็นต้องอาศัยผลกระทบจากภาพและฉากต่างๆ สูงมาก

“คืออย่างนี้นะ”

เหล่าโจวลุกขึ้นกล่าว “ฉันจะเอาบทหนังไปหารือกับแผนกภาพยนตร์ก่อน น่าจะได้คำตอบมา ส่วนเรื่องเงินทุนรอก่อน ถ้าคนอื่นจะสร้างหนังซูเปอร์ฮีโรฉันไม่อนุมัติแน่ แต่ถ้าเป็นนาย ไม่ว่าจะเป็นฉันหรือบริษัท เรามั่นใจในตัวนายระดับหนึ่ง”

หลินเยวียนพยักหน้า

เขาจะไม่ยอมละทิ้งเรื่องสไปเดอร์แมน เพราะเขาดูภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโรของบลูสตาร์มาแล้วหลายเรื่อง เขาพบปัญหาแล้วสองข้อ

ปัญหาข้อแรก

ภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโรของบลูสตาร์ไม่ให้ความสำคัญกับการสร้างตัวละคร ตัวเอกขาดเอกลักษณ์และความเป็นปัจเจกบุคคล โดยทั่วไปแล้วล้วนเป็นคนธรรมดาซึ่งได้รับปาฏิหาริย์ ภาพยนตร์ชอบเน้นด้านความแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่ของคนธรรมดาหลังจากแปลงร่าง แต่กลับมองข้ามด้านหนึ่งของตัวเอกในฐานะคนธรรมดา

แน่นอนว่านี่เป็นคำกล่าวเชิงเปรียบเทียบ

มีภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโรบางเรื่องทุ่มเทกับการสร้างตัวละครเอกเป็นอย่างมาก แต่ไม่ยักประสบความสำเร็จ ต่อให้ประสบความสำเร็จก็ไม่ได้สร้างอิทธิพลได้เป็นวงกว้าง

ปัญหาที่สอง

ภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโรบนบลูสตาร์ไม่ได้ใช้รูปแบบการครอสโอเวอร์ของมาร์เวลบนโลก ต่อให้เป็นภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโรคนเดียวกัน ภาคที่สองก็เพียงเปลี่ยนตัวสัตว์ประหลาดเท่านั้น น้อยครั้งเหลือเกินที่จะเห็นซูเปอร์ฮีโรต่างกันร่วมฉากเดียวกัน ต่อให้มี การครอสโอเวอร์ก็ไม่สูง

นี่คือความได้เปรียบของหลินเยวียน

เขาต้องใช้มันให้เป็นประโยชน์

ในบรรดาซูเปอร์ฮีโรของมาร์เวล ภาพยนตร์เรื่องสไปเดอร์แมน มีคำจำกัดความที่ค่อนข้างชัดเจน พระเอกเป็นคนช่างพูด ชอบพูดเจื้อยแจ้วจำนรรจายามที่ต่อสู้กับสัตว์ประหลาด ชอบกลมกลืนไปกับคนธรรมดา เขามีคุณลักษณะของวีรบุรุษในหมู่พลเรือน นับว่าเป็นหนึ่งในซูเปอร์ฮีโรที่มีเสน่ห์มากที่สุดในจักรวาลมาร์เวล

…………………………………………………….

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน