Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 438

ตอนที่ 438 เสียงกลับมาแล้ว

เสียงของหลินเยวียนยังไม่หายดี ตามหลักแล้วเขาไม่สามารถเข้าร่วมรายการราชาหน้ากากนักร้องได้ หลินเยวียนเองก็คิดเช่นนั้น เขาถึงขั้นคิดใช้วิธีเร่งปล่อยสักสองสามชิ้นเพื่อตีตลาดวงการดนตรี และกอบโกยค่าความโด่งดังด้านดนตรีให้ถึงหนึ่งล้าน

แต่หลินเยวียนมองข้ามเรื่องหนึ่งไป

กำแพงวัฒนธรรมอีกด้านหนึ่งได้ถูกทำลายลงแล้ว!

เช่นเดียวกับผลกระทบที่เกิดขึ้นหลังจากที่ชาวฉู่เข้าผนวกรวมในครั้งก่อน หลังจากที่ชาวเยี่ยนเข้าผนวกรวม ก็เริ่มสัมผัสและซึมซับวัฒนธรรมของฉิน ฉี และฉู่ ผลงานในอดีตของหลินเยวียนซึ่งเผยแพร่ภายใต้นามแฝงทั้งสามนั้นมีผู้ติดตามใหม่เพิ่มขึ้น ปัจจุบันนี้ค่าความโด่งดังซึ่งผู้ติดตามเหล่านี้มอบให้ ได้สั่งสมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนมาถึงกลางเดือนมกราคม

วันที่ 15 มกราคม!

นิทานขนาดยาวเรื่องซูเค่อกับเป้ยถ่ายังไม่ทันเสร็จสมบูรณ์ ค่าความโด่งดังด้านวรรณกรรมของหลินเยวียนก็ทะลุหนึ่งล้าน อีกทั้งโดยมากแล้วมาจากชาวเยี่ยน พลอยให้หลินเยวียนรู้สึกว่าตนเก็บค่าความโด่งดังได้โดยไม่ต้องลงแรง

ระหว่างกระบวนการนี้

ชาวเยี่ยนหลายคนคุ้นเคยกับฉู่ขวงอย่างรวดเร็ว ผ่านนิยายเหล่านี้ของฉู่ขวง ส่งผลกระทบที่ตามมาพร้อมกัน คือจำนวนผู้ติดตามบนปู้ลั่วของฉู่ขวงเพิ่มขึ้นอีก

ผ่านไปอีกวัน

ในที่สุดค่าความโด่งดังด้านดนตรีของหลินเยวียนก็ผ่านด่านหนึ่งล้าน ความรวดเร็วนี้ไม่ได้เป็นรองค่าความโด่งดังด้านวรรณกรรม ถึงอย่างไรชาวเยี่ยนเพียงกดค้นหา ก็ได้ฟังผลงานของเซี่ยนอวี๋ทั้งคอลเล็กชัน โดยเฉพาะเพลงวิวาห์ในฝันซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของชาวเยี่ยนนับไม่ถ้วนซึ่งได้สัมผัสเพลงนี้เป็นครั้งแรก

ได้รับผลตอบแทนโดยที่ไม่ต้องลงแรง

ยามที่ค่าความโด่งดังด้านดนตรีและวรรณกรรมทะลุผ่านด่านหนึ่งล้านอย่างต่อเนื่อง บนใบหน้าของหลินเยวียนผุดรอยยิ้ม ขณะเดียวกันในโสตประสาทของเขาก็มีเสียงแจ้งเตือนอันรื่นหูจากระบบถึงสองครั้ง

[ติ๊งต่อง!]

[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทำภารกิจ ‘สุขภาพคือต้นทุนของการปฏิวัติ’ สำเร็จ โฮสต์จะมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง และมีอายุยืนยาวถึงสามสิบปี ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บใดๆ ภายใต้การคุ้มครองของระบบ]

[ติ๊งต่อง!]

[โปรดตรวจสอบสภาพแวดล้อมของโฮสต์ จากนี้ระบบจะดำเนินการแก้ไขสภาพร่างกายของโฮสต์ กระบวนการจะใช้เวลาครึ่งชั่วโมง เป็นการดีหากทำในสภาพแวดล้อมที่ไม่ถูกรบกวน ไม่เช่นนั้นการแก้ไขจะถูกขัดจังหวะชั่วคราว ต้องการเริ่มต้นตอนนี้เลยหรือไม่?!]

หลินเยวียนหัวใจเต้นรัว

จู่ๆ ก็ทำภารกิจสุขภาพที่ใฝ่ฝันได้สำเร็จ ตอนนี้เขาพลันรู้สึกกังวลขึ้นมา ขณะนี้หลินเยวียนอยู่ในห้องนอน จึงลุกไปล็อกประตูเพื่อไม่ให้มีใครมารบกวน

“เริ่มเลย”

หลินเยวียนนอนอยู่บนเตียงพลางเอ่ยบอก

พูดจบเปลือกตาของเขาก็หนักอึ้งขึ้นมา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ผล็อยหลับไป เขาไม่มีประสบการณ์ใดเป็นพิเศษ เพียงแต่รู้สึกว่าตนหลับสบายเป็นพิเศษ และลืมสิ้นทุกอย่าง

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง

หลินเยวียนลืมตาตื่น

โลกคล้ายกับต่างไปจากเดิม หลินเยวียนรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าสายตาของเขาดีขึ้น ที่จริงแล้วเมื่อก่อนหลินเยวียนไม่ได้สายตาย่ำแย่ แต่ก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ ทว่าในตอนนี้โลกซึ่งมองผ่านสายตาเขานั้นแจ่มชัดเหลือเกิน

แน่นอนว่ายังเป็นความแจ่มชัดในขอบเขตของสายตามนุษย์

หลินเยวียนหยัดกายจากเตียงลุกขึ้นเดิน ครั้งนี้คล้ายกับได้รับความรู้สึกใหม่ ราวกับร่างกายของเขาเปี่ยมไปด้วยพลัง ปราศจากอาการเวียนศีรษะหลังจากตื่นนอน ก้าวย่างมั่นคงและมีกำลังวังชา

“เหมือนว่าจะมีกล้ามเนื้อด้วย?”

หลินเยวียนตรวจสอบร่างกายของตน

แม้ว่าความแตกต่างซึ่งมองเห็นจากภายนอกจะไม่ชัดเจนนัก แต่ถ้าสัมผัสด้วยมือ จะรู้สึกได้ว่าหน้าท้องแข็งแรงขึ้นอย่างชัดเจน ขาและส่วนอื่นๆ ก็แข็งแรงขึ้นเช่นกัน และจังหวะของหัวใจก็เต้นช้าลง

สภาพร่างกายดีขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน!

หลินเยวียนโพล่งออกมา “แปลงร่าง!”