Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 499

ตอนที่ 499 ใส่หมดไม่สนลูกใคร

แม้ว่าจะมองไม่เห็นปฏิกิริยาของนักร้องด้านหลังเวที แต่ผู้ชมค่อนข้างคึกคักทีเดียว

หลังจากความเงียบไม่กี่วินาที ในห้องส่งก็มีเสียงปรบมือเกรียวกราวดังขึ้นฉับพลัน พร้อมกับเสียงเชียร์ของผู้ชมบางส่วน

“โอ้มายก้อด!”

“หลานหลินอ๋องมาจริงด้วย!”

“ปากแบบเขาไม่ได้มาเล่นๆ แน่!”

“ทีมงานรายการรู้งานสุด”

“ผู้กำกับรู้สินะว่าผู้ชมชอบดูอะไร!”

“ทีนี้หลานหลิงอ๋องจะได้เชือดแบบไม่ยั้งมือ!”

“ตื่นเต้นๆ!”

“นักร้องที่มาเวทีนี้คุ้มแล้ว!”

“…”

อีกด้านหนึ่ง คณะกรรมกรรมการตัดสินก็มีความสุขเช่นกัน

คณะกรรมการตัดสินของทุกทีมจะมีการเปลี่ยนแปลง ทีมนี้ก็เช่นกัน

คณะกรรมการในรอบนี้ประกอบด้วยพ่อเพลงและผู้ทรงคุณวุฒิในวงการเพลงอีกสามท่าน

นำทีมโดยพ่อเพลงอิ่นตง

เผื่อใครลืมไปแล้ว อิ่นตงก็ตือพ่อเพลงซึ่งผู้ซึ่งเป็นอัมพาตใบหน้าและร่วมงานกับเฟ่ยหยางมาแล้วสองครั้ง ปรากฏว่าคว้าอันดับสองทั้งสองครั้ง

“คุณได้ดูรอบก่อนๆ ของรายการแล้วใช่ไหม”

“หลานหลิงอ๋องคนนี้ฝีปากเผ็ดร้อน”

“บางครั้งฉันก็คิดว่าเขาพูดจารุนแรงกว่าอาจารย์อิ่นตงซะอีก แต่ส่วนมากฉันก็เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูด”

“…”

คณะกรรมการตัดสินพูดคุยกัน

พิธีกรบนเวทีกล่าวอย่างยิ้มแย้ม “อาจารย์หลานหลิงอ๋องเพียงแค่มาร่วมแสดงคิดเห็น ไม่ได้ร่วมโหวตครับ และจะแสดงความคิดเห็นหลังจากที่ทุกท่านทำการโหวตให้นักร้องแล้ว ดังนั้นไม่ต้องกังวลครับว่าอาจารย์หลานหลิงอ๋องจะมีผลต่อการแข่งขัน ต่อจากนี้ขอเชิญนักร้องท่านที่หนึ่งขึ้นเวทีครับ!”

ผู้ชมปรบมือเสียงดังยิ่งขึ้น!

ไม่รู้ว่าทุกคนปรบมือให้นักร้องหรือปรบมือให้หลานหลิงอ๋อง หรือเพียงแค่ตื่นเต้นที่จะได้ชมเรื่องสนุก?

หลินเยวียนนั่งบนเก้าอี้

รับชมการแสดงบนเวที

นักร้องคนแรกสวมหน้ากากกระต่าย เป็นนักร้องหญิง หลินเยวียนเคยดูการแสดงเวทีแรกของอีกฝ่าย อีกฝ่ายน่าจะเป็นนักร้องแถวหน้า

เมื่อร้องเพลงจบ

คณะกรรมการตัดสินทั้งหมดแสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นโดยภาพรวมนับว่าค่อนข้างดี

เมื่อกระบวนการทั้งหมดใกล้เสร็จสิ้น ทันใดนั้นอันหงก็หันไปทางขวามือ “ไม่ทราบว่าอาจารย์หลานหลิงอ๋องคิดอย่างไรครับ”

มาแล้ว!

ช่วงเวลาของหลานหลิงอ๋อง!

ผู้ชมกระตือรือร้นขึ้นมาทันที!

หน้ากากกระต่ายซึ่งอยู่บนเวทีสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว ฝีปากคมกริบของหลานหลิงอ๋องคนนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะทนได้!

หลินเยวียนเงียบ

ทุกคนจ้องมองเขา

ในที่สุด หลินเยวียนก็เอ่ยขึ้น “กระต่ายใช้เทคนิคในการร้องเยอะมาก นี่ไม่ได้ต่อต้านการโชว์สกิลบนเวที แต่ไม่ใช่ทุกเพลงจะใช้โชว์สกิลได้ เพลงนี้ควรใช้การถ่ายทอดอารมณ์มากกว่าเทคนิค ถ้าคุณชอบเล่นเทคนิค แนะนำให้คุณเลือกเพลงที่ต้องใช้วิธีการขับร้องที่ซับซ้อนกว่านี้”

กระต่าย “…”

มาจนได้!

ด้านล่างมีเสียงฮือฮาขึ้นมาทันที ช่วงแสดงความคิดเห็นของหลานหลิงอ๋องที่ทุกคนเฝ้ารอกลับมาอีกครั้ง ยังใจกล้าบ้าบิ่นเหมือนเดิม!

“ใช้ได้!”

“เป็นหลานหลิงอ๋องคนเดิม!”

“หมอนี่พูดจาไม่เคยอ้อมค้อม!”

“ใส่หมดไม่สนลูกใครของจริง!”

“ก็พูดตรงเกิ๊น!”

“วุฒิภาวะทางอารมณ์ต่ำไง ถึงได้พูดจาขวานผ่าซากแบบนี้!”

“ฮ่าๆ อันหงกลั้นขำอีกแล้ว!”

“…”

ทุกคนมองดูสีหน้าของอันหงแล้วอดหัวเราะไม่ได้

อันหงพยายามข่มกลั้นรอยยิ้มสุดชีวิต “เอาละครับ ต่อจากนี้ขอเชิญนักร้องท่านที่สองในวันนี้ของพวกเรา…”

นักร้องคนที่สองน่าจะเป็นราชาเพลง!

เขาคือนักร้องชายซึ่งแต่งกายเป็นนักรบ

เมื่อเผชิญหน้ากับราชาเพลง หลานหลิงอ๋องจะยังคงรักษาความเฉียบคมนี้ไว้หรือเปล่า?

ผู้ชมต่างสงสัย

ไม่นานคำตอบก็ชัดเจน

“เวทีนี้เต็มไปด้วยไฮโน้ต แต่ปัญหาของคุณคล้ายกับมู่สือก่อนหน้านี้ คือจัดการจังหวะหายใจได้ไม่ดี การเปลี่ยนลมหายใจมีปัญหาเล็กน้อย” หลานหลิงอ๋องแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการแสดงของหน้ากากนักรบ

เอาแล้ว!

เป็นราชาเพลงแล้วยังไงล่ะ!

หลานหลิงอ๋องยังคงเป็นหลานหลิงอ๋องคนเดิม หลานหลิงอ๋องผู้ซึ่งกล้าวิจารณ์ราชาเพลงเฟ่ยหยางอย่างตรงไปตรงมา!

ด้านล่างเวทีฮือฮาขึ้นเรื่อยๆ!

คณะกรรมการประเมินก็คึกคักเช่นเดียวกัน!

“หลานหลิงอ๋องโหดไปอีก พอวิจารณ์หน้ากากนักรบเสร็จ ก็ลากมู่สือออกมาเฆี่ยนอีกรอบ!”

“กล้ามาก!”

“ตอนนี้ฉันละอยากเห็นสีหน้าใต้หน้ากากนักรบจริงๆ ก่อนหน้านี้กรรมการตัดสินเดาว่าหน้ากากนักรบคือราชาเพลงนี่นา!”

“อันหงไม่กลั้นขำแล้ว”

“ผ่านไปนานเข้าเดี๋ยวก็ชินเอง”

“พอรายการออกอากาศไป หลานหลิงอ๋องต้องถูกคนด่าอีกเยอะแน่เลย!”

“ผมขอพูดแบบเดิม ผมว่าเขาพูดมีเหตุผล”

“มีเหตุผลแล้วมีประโยชน์อะไร การแสดงของหลานหลิงอ๋องไม่มีที่ติเลยเหรอ แค่หาเรื่องติใครๆ ก็ทำได้ แต่ฉันยอมรับว่าฉันเองก็ชอบดูเขาพูดเรื่องพวกนี้ น่าตื่นเต้นดี!”

“…”