Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 511

ซุน​เย่าหั่ว​กล่าว​กลั้ว​หัวเราะ​ “ในที่สุด​ก็​ไม่ต้อง​ใส่หน้ากาก​อีกต่อไป​ ที่จริง​เมื่อกี้​ผม​อยาก​บอ​กว่า​ทำไม​ต้อง​ให้​เหลือ​อาจารย์​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​ให้​ผม​ ผม​อยาก​เลือก​เทพี​แห่ง​การ​ล้างแค้น​”

ผู้ชม​พา​กัน​หัวเราะ​

อัน​หง​นึก​สงสัย​อย่าง​อดไม่ได้​ “ทำไม​คุณ​ถึงไม่อยาก​เลือก​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​ล่ะ​ครับ​ เป็น​เพราะ​คิด​ว่า​เสียง​ของ​อาจารย์​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​ไม่สามารถ​แสดง​ศักยภาพ​ออกมา​ได้​อย่าง​เต็มที่​ ชนะ​แล้ว​ไม่น่าเกรงขาม​หรือเปล่า​ครับ​?”

“ไม่ใช่ค่ะ​”

ซย่า​ฝาน​เอ่ย​อย่าง​ยิ้มแย้ม​ “ฉัน​อยาก​บอ​กว่า​ ชาว​เน็ต​เรียก​พวกเรา​ว่า​วังหลัง​ของ​เซี่ยนอวี๋​​ ใน​เมื่อ​เป็น​วังหลัง​ของ​เซี่ยนอวี๋​แล้ว​ ทั้ง​กลุ่ม​จะล่มสลาย​พร้อมกัน​ไม่ได้​ใช่ไหม​ล่ะ​คะ​ ดังนั้น​ความขัดแย้ง​ภายใน​คือ​ห้าม​ขัดแย้ง​กัน​ภายใน​ ใน​เวลา​แบบนี้​ ฉัน​หวัง​ว่า​อาจารย์​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​จะสามารถ​เดิน​ต่อไป​ได้​ด้วย​การ​สนับสนุน​ของ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋”​

ซุน​เย่าหั่ว​เอ่ย​ขึ้น​ทันควัน​ “ผม​ก็​คิด​แบบ​นั้น​ครับ​!”

“ฉัน​เอง​ก็​มีความคิด​ประมาณ​นั้น​เหมือนกัน​…”

จ้าว​อิ๋ง​เก้อ​ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​ “อาจารย์​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​ เป็นหนึ่ง​ใน​คน​ที่​แข็งแกร่ง​ที่สุด​ใน​หมู่​พวกเรา​ แน่นอน​ว่า​นาง​เงือก​ก็​น่ากลัว​มาก​เช่นกัน​ วังหลัง​ของ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​ยัง​ไม่ได้​ล่มสลาย​”

จ้าว​อิ๋ง​เก้อ​รู้อยู่เต็มอก​

ว่า​ถ้าหาก​นาง​เงือก​แพ้​ นั่น​จะเท่ากับ​ทั้ง​กลุ่ม​ล่มสลาย​แล้ว​จริงๆ​…

เพราะ​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​ น่าจะเป็น​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​เอง​

อัน​หง​กล่าว​อย่าง​มีอารมณ์ขัน​ “พวกคุณ​ก็​มีช่วงเวลา​ที่​สามัคคี​กัน​นะ​ครับ​เนี่ย​”

เรื่อง​บังเอิญ​ใช่ไหม​ล่ะ​?

เห็นชัด​ๆ ว่า​ไม่มีการปรึกษา​กัน​ล่วงหน้า​ ลูกปลา​หลาน​ปลา​อย่าง​พวกคุณ​ถึงกับ​มีความคิด​ตรงกัน​ มิน่าล่ะ​พวกคุณ​ถึงพยายาม​หลบเลี่ยง​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​ใน​ช่วง​ท้า​ชิง ตัวเอง​ยอมแพ้​การแข่งขัน​ เพื่อ​รักษา​เมล็ดพันธุ์​ที่​แข็งแกร่ง​ที่สุด​เพียง​หนึ่งเดียว​ของ​เซี่ยนอวี๋​ไว้​

ทั้ง​ห้อง​ส่งเต็มไปด้วย​เสียงหัวเราะ​

วังหลัง​ของ​เซี่ยนอวี๋​เคย​กลายเป็น​หัวข้อ​สนทนา​ใน​การแข่งขัน​มาก่อน​

ใน​การแข่งขัน​ ปลา​เหล่านี้​ฟาดฟัน​กัน​อย่าง​ดุเดือด​!

ทว่า​…

เช่นเดียวกับ​ที่​คน​เหล่านี้​พูด​กัน​

พวกเขา​หลีกเลี่ยง​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​ มาจาก​ความหวัง​ว่า​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​จะแข่งขัน​ต่อไป​ เพราะ​ปลา​เหล่านี้​รู้ดี​ว่า​ฝีมือ​ของ​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​แข็งแกร่ง​กว่า​พวกเขา​!

แข่งขัน​ต่อไป​

จะมีความหวัง​สำหรับ​ผลลัพธ์​ที่​ดีกว่า​!

ภายใต้​สถานการณ์​เช่นนี้​ แก๊ง​ปลา​ต่าง​คิด​ที่จะ​เสียสละ​ตนเอง​

“แสดงว่า​คน​ที่​อาจารย์​ซุน​เย่าหั่ว​ขอบคุณ​ ก็​คือ​คน​ที่​พวกเรา​นึกถึง​ คือ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋…”​

“ใช่ครับ​”

ซุน​เย่าหั่ว​มอง​ไป​ยัง​กล้อง​ เอ่ย​อย่าง​จริงจัง​ “ก่อนที่จะ​ร้องเพลง​กุหลาบ​แดง​ ผม​เป็น​เพียง​นักร้อง​ตัวเล็ก​ๆ ที่​ไม่มีใคร​รู้จัก​ ตอนนั้น​มีนักร้อง​แถวหน้า​ถูกใจ​ผลงาน​ชิ้น​นี้​ เขา​อยาก​ร้อง​ ผม​สู้คน​เขา​ไม่ได้​หรอก​ แต่​ตอนนั้น​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​ทำ​บางอย่าง​ที่​ผม​ไม่มีวัน​ลืม​ไป​ชั่วชีวิต​ เขา​ปฏิเสธ​นักร้อง​แถวหน้า​ท่าน​นั้น​ เขา​บอ​กว่า​ใน​เมื่อ​มอบ​เพลง​นี้​ให้​ผม​ ก็​จะไม่มอบให้​กับ​คนอื่น​แล้ว​ พวกคุณ​อาจ​นึก​ภาพ​ไม่ออก​ ว่า​ตอนนั้น​ผม​แอบ​ร้องไห้​ใน​ห้องน้ำ​อยู่​คนเดียว​จน​สภาพ​ยับเยิน​ขนาด​ไหน​ อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​เอาใจใส่​นักร้อง​ตัวเล็ก​ๆ ผม​พูด​ให้​ตรง​สักหน่อย​ ผม​ เจียง​ขุย​ แล้วก็​จ้าว​อิ๋ง​เก้อ​ และ​ซย่า​ฝาน​ เข้าสู่​วงการ​ได้​โดย​การ​แนะนำ​ของ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​​ ตอนนั้น​พวกเรา​ไม่มีอะไร​เลย​ใน​วงการ​เพลง​…”

จ้าว​อิ๋ง​เก้อ​พูด​ขึ้น​อย่า​งอด​ไม่ได้​ “ฉัน​เป็น​แชมป์​รายการ​สะพรั่ง​!”

ซุน​เย่าหั่ว​เปลี่ยน​คำพูด​ “งั้น​ก็​มีผม​ เจียง​ขุย​ แล้วก็​ซย่า​ฝาน​”

ซย่า​ฝาน​พูด​ขึ้น​อย่า​งอด​ไม่ได้​ “ฉัน​ก็​เป็น​แชมป์​รายการ​สะพรั่ง​!”

ซุน​เย่าหั่ว​ “…”

พวกคุณ​นี่​นะ​!

เป็น​จ้าว​อิ๋ง​เก้อ​ซึ่งมีเจตนา​ขัด​อารมณ์​บน​เวที​ “ฉัน​จำได้​ว่า​ใน​การแข่งขัน​ปี​นั้น​ เพลง​ที่​อาจารย์​ซย่า​ฝาน​ร้อง​ใน​รอบ​ชิงก็​คือ​เพลง​ความฝัน​แรก​ที่​เป็น​ผลงาน​ของ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​เหมือนกัน​”

ซย่า​ฝาน​ยก​มือขึ้น​ปิดหน้า​

จ้าว​อิ๋ง​เก้อ​คลี่​ยิ้ม​กว้าง​ “แต่​พวกเรา​ยอมรับ​ใน​เรื่อง​นี้​ ยัง​ไม่ต้อง​พูดถึง​ลูกปลา​หลาน​ปลา​ อันที่จริง​ฉัน​เอง​ก็​ชอบ​เวลา​ทุกคน​บอ​กว่า​พวกเรา​เป็น​วังหลัง​ของ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋”​

“ฉัน​ขอ​พูด​นิดนึง​ได้​ไหม​คะ​”

นาง​เงือก​ซึ่งอยู่​บน​เวที​อดไม่ไหว​!

พวกคุณ​เริ่ม​เข้า​โหมด​ยกยอปอปั้น​แล้ว​ ฉัน​ที่​อายุ​น้อย​แบบนี้​ทน​ดู​ต่อไป​ไม่ไหว​หรอก​!

“แน่นอน​ครับ​”

อัน​หง​รู้สึก​เพลิดเพลิน​ ฉาก​แบบนี้​สนุก​ดี​จริงๆ​

นาง​เงือก​เอ่ย​เสียงดัง​ “ฉัน​เอง​ก็​ชอบ​ที่​ทุกคน​เรียก​พวกเรา​ว่า​เป็น​แก๊ง​วังหลัง​ของ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​​ ขณะเดียวกัน​ฉัน​ก็​ยอมรับ​ว่าที่​ฉัน​สวมหน้ากาก​นาง​เงือก​ก็​เพราะ​ฉัน​รัก​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​​ แต่​ฉัน​ก็​หวัง​ว่า​แก๊ง​วังหลัง​ของ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​จะฮึด​สู้กัน​อีก​นิด​!”

“ความสามารถ​มีจำกัด​!”

ซุน​เย่าหั่ว​ตอบ​ด้วย​เหตุผล​

นาง​เงือก​หัวเสีย​ขึ้น​มา “ยังมี​ฉัน​กับ​อาจารย์​หลาน​ห​ลิง​อ๋อง​อยู่​ไม่ใช่เหรอ​ พวกเรา​ยัง​เป็น​เสียง​ของ​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋บน​เวที​ พวกเรา​จะเปล่งประกาย​ เพราะ​แสงที่​อาจารย์​เซี่ยนอวี๋​ส่อง​มาถึงพวกเรา​! จะมีสักวันหนึ่ง​ ที่​ทุกคน​จะไม่เรียก​พวกเรา​ว่า​วังหลัง​ของ​เซี่ยนอวี๋​อีกต่อไป​ แต่​จะเรียก​พวกเรา​ว่า​…”

“ราชวงศ์​ปลา​!”

หลังจาก​ใน​ห้อง​เงียบ​ลง​ชั่วขณะ​ จู่ๆ เสียง​ปรบมือ​ก็​ดัง​ขึ้น​อย่าง​กึกก้อง​!

……

ใน​ตำแหน่ง​คณะ​กรรมการตัดสิน​

เจิ้งจิงปิดปาก​ “เจ้าปลา​น้อย​ตัว​นี้​เก่ง​จริงๆ​ ทั้ง​หล่อ​แถมยัง​…อ้อ​ จะเปิดเผย​ข้อมูล​ของ​เขา​ไม่ได้​”

อิ่นตง​หัวเราะ​ร่วน​ “ทำให้​นักร้อง​ที่​เคย​ร่วมงาน​ด้วย​รัก​ได้ขนาด​นี้​ ไม่ใช่สิ่งที่​พ่อ​เพลง​ทำได้​”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน