และขณะที่สมาคมวรรณศิลป์อ่านบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ
ทางคลังหนังสือซิลเวอร์บลูก็เริ่มจัดเตรียมรายละเอียดการตีพิมพ์และจัดจำหน่ายนิยายเรื่องนี้เช่นกัน
แน่นอนว่ายังรวมไปถึงการโปรโมตนิยายเรื่องนี้อย่างเป็นทางการด้วย
เดิมทีหลินเยวียนไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้
การโปรโมตเป็นเรื่องของบริษัท ฉู่ขวงไม่ยินดีออกหน้า
ทว่าหลินเยวียนนึกไม่ถึงว่าการโปรโมตหนังสือเรื่องใหม่นี้จะเกิดปัญหา…
แถมยังเกิดปัญหาใหญ่ซะด้วย!
ถึงจะบอกว่าเกิดปัญหาก็เถอะ แต่อันที่จริงปัญหานี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวนิยาย
และไม่ได้เกี่ยวข้องกับหลินเยวียน
ประเด็นหลักคือข้อความโปรโมตเรื่องบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศของคลังหนังสือซิลเวอร์บลูต่างหาก
ข้อความโปรโมตเหล่านี้เขียนไว้ว่า
‘ฉู่ขวงหวนคืนแดนแฟนตาซี เทียบเท่ามหากาพย์เทพปกรณัมบรรพกาล!’
‘หนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวง บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ เทียบเทียมบรรพกาล’
‘ใครว่าเทพปกรณัมบนบลูสตาร์มีเพียงนิยายชุดบรรพกาล เจอหนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวง บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ สักหน่อยเป็นอย่างไร !’
‘…’
เพียงแค่ไม่กี่ประโยคก็เรียกแตนได้ทั้งรัง!
ก่อนหน้านี้เคยเกริ่นไปแล้ว
บลูสตาร์มีรากฐานของเรื่อง ‘บรรพกาล’
สถานะของนิยายเรื่องนี้ในแวดวงประวัติศาสตร์น่าจะคล้ายคลึงกับ ‘ตำนานสถาปนาเทพยดา’ บนโลก
ความคุ้นเคยและความเข้าใจของใครหลายคนเกี่ยวกับเทพปกรณัมบนบลูสตาร์ล้วนมีต้นกำเนิดมาจากผลงานชิ้นนี้
การสืบทอดมาอย่างยาวนาน ส่งผลให้บรรพกาลกลายเป็นผลงานชิ้นเอกในใจของผู้คนนับไม่ถ้วน
หลายคนเติบโตมาพร้อมกับละครโทรทัศน์และอนิเมชันซึ่งถือกำเนิดจากผลงานชิ้นนี้!
ผู้คนเหล่านี้ คือแฟนคลับตัวยงของบรรพกาล!
ลำพังแค่จำนวนก็ชวนอกสั่นขวัญแขวนแล้ว!
แต่ในข้อความโปรโมตของคลังหนังสือซิลเวอร์บลู กลับนำบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศมาเทียบกับนิยายชุดบรรพกาล!!
มีหรือที่แฟนเรื่องบรรพกาลจะยอม
แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้!
ด้วยเหตุนี้เอง ผู้ชื่นชอบเรื่องบรรพกาลจากฉินฉีฉู่เยี่ยนล้วนโกรธเคืองเมื่อเห็นข้อความโปรโมตนี้!
‘ฉู่ขวงคนนี้จะเหิมเกริมเกินไปหรือเปล่า’
‘ข้อความโปรโมตนิยายตอนนี้ แต่ละอันมีแต่คำคุยโม้ซะสวยหรู ตอนแรกทุกคนแค่ขำๆ แล้วปล่อยผ่านไป ความจริงเป็นยังไงมีใครไม่รู้บ้าง ไม่มีอะไรมากไปกว่าพ่อค้าที่โอ้อวดสินค้าของตัวเองอย่างไร้เหตุผล ผลปรากฏว่าการโปรโมตหนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวงคนนี้เป็นแค่การหลอกไถเงินคนอ่าน คิดว่าแฟนคลับเรื่องบรรพกาลไม่มีตัวตนหรือไง?’
‘ฉู่ขวงเก่งมากก็จริง แต่นี่คืออะไร มาบอกว่าหนังสือของเขาเทียบได้กับวรรณกรรมชิ้นเอกที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยโบราณอย่างบรรพกาลเนี่ยนะ?’
‘เหอะๆ ขอขำแป๊บ’
‘ลบข้อความโปรโมตพวกนี้เดี๋ยวนี้ อีกอย่าง คลังหลังสือซิลเวอร์บลูกับฉู่ขวงต้องออกมาขอโทษแฟนคลับบรรพกาลด้วย!’
‘กล้าบอกว่าเทียบได้กับบรรพกาล เอาอะไรมาเทียบก่อน?’
‘เอาเจ้าชายลูกสักหลาดมาเทียบ?’
‘เอากระบี่เทพสังหารมาเทียบ?’
‘เอาคนขุดสุสานมาเทียบ?’
‘ไม่ว่าจะเอาหนังสือของฉู่ขวงกี่เรื่องมากองรวมกันก็ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเทียบกับบรรพกาลหรอก!’
‘ถึงผมจะชอบผลงานของฉู่ขวง แต่ถ้าบอกว่าผลงานของฉู่ขวงเทียบได้กับบรรพกาล ก็ออกจะเกินจริงไปหน่อยไหม’
‘ด้วยความเคารพนะ ถ้ามาเจอบรรพกาล หนังสือทั้งหมดของฉู่ขวงรวมกันก็ไม่พอ’
‘…’
แฟนเรื่องบรรพกาลนับไม่ถ้วนวิพาษ์วิจารณ์ฉู่ขวงบนโลกออนไลน์!
ในนั้นรวมไปถึงผู้อ่านซึ่งเคยอ่านนิยายของฉู่ขวง!
ในฐานะผลงานซึ่งมีอายุหลายร้อยปี ผู้เขียนเรื่องบรรพกาลนั้นได้เลือนหายไปพร้อมกับสายน้ำแห่งประวัติศาสตร์อันยาวนาน
แต่…
จำนวนแฟนๆ ของผลงานชิ้นนี้ได้รับการสั่งสมพร้อมกับกาลเวลาที่ผ่านไปนั้นกลับมากจนน่ากลัว!
สำหรับคนเหล่านี้
เทพปกรณัมบรรพกาลนั้นหาที่เปรียบไม่ได้!
ในขณะนั้น
ฉู่ขวงและคลังหนังสือซิลเวอร์บลูถูกก่นด่าอย่างหนักหน่วง!
บนพื้นที่แสดงความคิดเห็นบนปู้ลั่วของฉู่ขวง จมอยู่ท่ามกลางคำสาปแช่งของแฟนเรื่องบรรพกาลในทันที
แม้แต่แฟนคลับของฉู่ขวงก็ยังนึกไม่ถึง
ฉู่ขวงมีเส้นทางในอาชีพอันราบรื่นมาตั้งแต่เปิดตัว ต่อให้ถูกแฟนคลับของตนเองลุกฮือขึ้นตำหนิบ้างก็ตาม ทว่าในครั้งนี้กลับถูกแฟนคลับบรรพกาลปิดล้อม?
ทันใดนั้นเอง
แฟนคลับของฉู่ขวงพลันเดือดดาลขึ้นมาเช่นกัน!
‘พวกผีบ้า กล้าดียังไงมาด่าเจ้าแก่ฉู่ขวง?’
‘แฟนคลับบรรพกาลกลุ่มนี้สมองไว้ที่บ้านหรือเปล่า ข้อความโปรโมตเป็นแผนของคลังหนังสือซิลเวอร์บลู เกี่ยวอะไรกับเจ้าแก่ฉู่ขวงด้วย?’
‘ให้เจ้าแก่ฉู่ขวงขอโทษ? ไม่ใช่พวกคุณที่ต้องขอโทษเขามากกว่าหรือ?’
‘คิดว่าเจ้าแก่ฉู่ขวงไม่มีแฟนคลับหรือไง?’
‘แฟนคลับบรรพกาลมาเอาอะไร ถ้าเทียบเรื่องจำนวนคนอ่านจริงๆ จำนวนแฟนคลับของฉู่ขวงน้อยกว่าพวกคุณหรือไง!’
‘ฉันนี่หัวร้อนเลย เจ้าแก่ฉู่ขวงเป็นใคร แฟนเรื่องบรรพกาลอย่างพวกคุณถึงมาเหวี่ยงใส่แบบนี้?’
‘พี่น้องทุกคน เตรียมออกศึก!’
‘ตั้งทัพประจัญบานกับแฟนคลับบรรพกาล!’
‘พวกคุณอวยว่าบรรพกาลดีเลิศเบอร์นั้น แต่ทำไมไม่ยักเห็นสมาคมวรรณศิลป์พยายามโปรโมตเลย’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน