Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 582
สรุปบท ตอนที่ 582 ฟ้าสูงทะเลกว้าง: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน ตอนที่ 582 ฟ้าสูงทะเลกว้าง จาก Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 582 ฟ้าสูงทะเลกว้าง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเงิน Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
รายการบันทึกเทปเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์
จนกระทั่งวันที่ 7 พฤศจิกายน
บรรดานักประพันธ์เพลงต่างทยอยเขียนเพลงเสร็จทีละคน ทั้งยังฝึกซ้อมกับนักร้อง
รายการในรอบนี้มีแผนจะใช้รูปแบบผสมผสานระหว่างการบันทึกเทปและการถ่ายทอดสด กล่าวคือจะฉายส่วนที่บันทึกไว้ให้ผู้ชมดูก่อน หลังจากนั้นจึงเริ่มการแข่งขันบนเวทีอย่างเป็นทางการ
นี่คือรูปแบบของรายการที่ผู้ชมต้องการมากที่สุด
เมื่อเทียบกับการบันทึกเทป ผู้ชมกลับชื่นชอบความรู้สึกของการมีปฏิสัมพันธ์แบบเรียลไทม์เช่นนี้มากกว่า
และในขณะที่นักประพันธ์เพลงและนักร้องหลังเวทีกำลังเตรียมการขั้นสุดท้าย
ในที่สุดเนื้อหาซึ่งได้รับการบันทึกไว้เมื่อหลายวันก่อนก็ได้รับการเผยแพร่แล้ว
ขณะเดียวกัน
ส่วนชาวเน็ตก็แทบอดใจรอไม่ไหวที่จะได้รับชมรายการ
‘ในที่สุดก็มีการแข่งขันของพ่อเพลงอวี๋แล้ว!’
‘ไม่ได้เห็นพ่อเพลงอวี๋มาเดือนกว่าแล้ว คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว!’
‘รอบนี่น่าสนใจมาก นักประพันธ์เพลงจากสตาร์ไลท์ทั้งสามคนขึ้นสังเวียนเดียวกัน!’
‘แม่เจิ้งเหมือนมาเป็นตัวแถมให้ครบสามคน เพราะประเด็นสำคัญอยู่ที่สองพ่อลูกอย่างพ่อเพลงอวี๋กับพ่อเพลงหยาง’
‘แม่เจิ้ง: ไว้หน้าฉันหน่อยก็ได้!’
‘นี่เป็นครั้งแรกที่พ่อเพลงอวี๋กับพ่อเพลงหยางเผชิญหน้ากัน’
‘ไม่รู้ว่าใครชนะใครแพ้’
“ดูเหมือนว่าสองคนนี้จะไม่เคยแพ้ตั้งแต่มีการแข่งขันมาเลยใช่ไหม?”
“…”
นับตั้งแต่เริ่มการแข่งขันในรายการ เซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิงไม่เคยได้เข้าแข่งขันในตอนเดียวกัน
ผลปรากฏว่าทั้งสองคนล้วนเปิดโหมดล้างบางในรอบของแต่ละคน
ในที่สุดทั้งสองคนก็มาบรรจบกันในที่สุด
เพราะฉะนั้นชาวเน็ตจึงอยากเห็นว่าจะมีประกายไฟประเภทใดปะทุระหว่างทั้งสองคนนี้
ปรากฏว่า
ไม่ทันไรทุกคนก็ได้เห็นสิ่งที่เห็น
‘พ่อเพลงอวี๋เขียนเพลงเสร็จในหนึ่งชั่วโมง’
‘เร็วอะไรปานนั้น!’
‘ขอถามผู้รู้ นักประพันธ์เพลงเขียนเพลงออกมาภายในหนึ่งชั่วโมงหมายความว่ายังไงครับ’
ที่จริงแล้วการเขียนเพลงออกมาในหนึ่งชั่วโมงไม่นับว่ายาก นักประพันธ์เพลงหลายคนสามารถทำได้เมื่อมีแรงบันดาลใจ ที่สำคัญคือต้องดูคุณภาพของบทเพลง ถ้าเพลงที่เขียนภายในหนึ่งชั่วโมงมีคุณภาพระเบิดสตูดิโอ นั่นนับว่าน่ากลัวมาก แต่ผมค่อนข้างเอียงไปทางข้อสรุปของเหล่านักประพันธ์เพลง คีย์เวิร์ดที่เซี่ยนอวี๋จับได้ น่าจะไปตรงกับเพลงสำรองสักเพลงหนึ่งของเขา สิ่งที่เรียกว่าเพลงคงคลังก็คือเพลงที่นักประพันธ์เพลงเขียนออกมา แต่ไม่เคยเผยแพร่’
‘แบบนี้นี่เอง’
‘เห็นท่าทางตอนรายงานผลของพ่อเพลงอวี๋แล้ว คุณภาพเพลงไม่น่าแย่ น่าจะเป็นเพลงคงคลังจริงๆ ’
‘…’
และระหว่างที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันอยู่นั้น หยางจงหมิงก็เขียนเพลงเสร็จแล้วเช่นกัน
‘นี่มัน….’
‘มีเพลงคงคลังอีกแล้วหรือ?’
‘คงไม่ใช่…มั้ง’
‘ไม่ว่าจะพูดยังไง นี่ก็เร็วเกินไปไหม’
‘ฉันชักจะสงสัยแล้ว สองคงนี้ไม่ได้ไม่มีเพลงคงคลัง แต่แต่งเพลงที่ดีออกมาได้ในเวลาสั้นแค่นี้หรอกใช่ไหม’
‘หรือจะบอกว่า สองคนนี้มีเพลงคงคลังมากเกินไป เลยเป็นเรื่องง่ายที่คีย์เวิร์ดจะบังเอิญไปตรงกับเพลงคงคลัง?’
‘…’
ทุกคนถกเถียงกันอย่างตื่นเต้น
ตอนที่แล้วของรายการ ทุกคนต่างก็ได้ดู
ในตอนที่แล้วของรายการ เหล่านักประพันธ์เพลงถูกทรมานด้วยสร้างสรรค์ผลงานภายใต้หัวข้อและระยะเวลาที่กำหนด
ผู้ชมต่างเพลิดเพลินจำเริญใจ
ทว่าเมื่อมาถึงตอนนี้ ภาพของเซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิงกลับแตกต่างจากภาพจำของผู้ชมอย่างสิ้นเชิง
จนกระทั่งกล้องฉายไปยังนักประพันธ์เพลงคนอื่นๆ ซึ่งกำลังขยุ้มผมตนเอง ทุกคนจึงหลุดหัวเราะออกมา
เป็นอย่างที่คิด
นี่ต่างหากคือสถานการณ์ปกติ
เซี่ยนอวี๋กับหยางจงหมิงแลดูคล้ายกับว่าจะไม่ได้อยู่ในมิตินี้
มีโปรแกรมเมอร์คนหนึ่งแสดงความเห็นว่า ‘สภาพเดียวกับฉันตอนถ่างตาเขียนโค้ดกลางดึกเลย’
ในขณะนั้นเอง
เซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิง ก็เลือกนักร้องของตนเอง
ขณะนั้น
คอมเมนต์เริ่มหนาแน่นขึ้นมาทันใด
‘จบสิ้นแล้ว พ่อเพลงอวี๋เลือกซุนเย่าหั่ว!’
‘พ่อเพลงอวี๋ยังอบอุ่นเหมือนเดิม รอบที่แล้วราชวงศ์ปลาได้รับเลือกทั้งหมด ยกเว้นซุนเย่าหั่วที่ตกขบวน ปรากฏว่าในรอบนี้พ่อเพลงอวี๋ก็ชดเชยให้ซุนเย่าหั่วแล้ว’
‘ก่อนหน้านี้เฉินจื้ออวี๋ก็ตกขบวน พ่อเพลงอวี๋เลือกเฉินจื้ออวี่ เขาเอ็นดูนักร้องในราชวงศ์ปลาจริงๆ ’
‘ปัญหาคือ พี่ชายคนนี้ฝีมือไม่ถึงขั้นไง’
‘ถ้าจะเลือกซุนเย่าหั่ว ไม่สู้เลือกเฉินจื้ออวี่ดีกว่า’
‘แม่เจ้า เวทีนี้ซุนเย่าหั่วจะพาพ่อเพลงอวี๋ถอยหลังนะ!’
‘ใช้บั้นท้ายคิดยังรู้เลย ซุนเย่าหั่วจะไปเป็นคู่ต่อสู้ของเจียงขุยยังไง’
‘ใช่แล้ว ในราชวงศ์ปลา ซุนเย่าหั่วได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่าเจียงขุยซะอีก แต่ฝีมือการร้องเพลงของเขายังห่างไกลจากเจียงขุย’
‘แม้แต่ราชาราชินีเพลง เจียงขุยก็จัดการมาแล้ว’
‘พ่อเพลงอวี๋ตัดสินใจโดยใช้ความรู้สึก ที่เขาเลือกซุนเย่าหั่วคงเป็นเพราะอยากช่วยซุนเย่าหั่ว แต่นี่คือการแข่งขันนะ ทำไมไม่เลือกนักร้องที่เก่งกว่านี้’
‘ทำไมซุนเย่าหั่วถึงไม่ปฏิเสธไป เขาไม่รู้สึกกดดันบ้างหรือไง’
‘…’
ฝีมือของเจียงขุยได้รับการยอมรับว่าเป็นอันดับหนึ่งในราชวงศ์ปลา
และสำหรับนักประพันธ์เพลงแล้ว การแข่งขันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเพลงเพียงอย่างเดียว แต่ยังเกี่ยวข้องกับการถ่ายทอดศักยภาพของบทเพลงออกมาเช่นกัน
ในแง่ของความสามารถเพียงอย่างเดียว เห็นได้ชัดว่าซุนเย่าหั่วสู้เจียงขุยไม่ได้
ดังนั้น ผู้ชมหลายคนจึงรู้สึกคับข้องใจจนพากันขมวดคิ้ว
ทุกคนอยากเห็นการเผชิญหน้ากันระหว่างผู้ที่แข็งแกร่งทั้งสองคนอย่างเซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิง!
ปรากฏว่าเซี่ยนอวี๋เลือกซุนเย่าหั่ว ลำพังนักร้อง ค่าพลังก็ลดไปเจ็ดส่วนแล้ว!
จะยังแข่งไหวอยู่หรือ?
……
เนื้อหาช่วงการบันทึกเสียงถูกตัดออกมาบางส่วนและใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ภาพของการถ่ายทอดสดก็เชื่อมเข้ามาอย่างแยบยล
และในวันนี้
การแสดงของทีมแรก ก็คือเจียงขุย!
หยางจงหมิงสร้างสรรค์บทเพลงในชื่อเดียวกับคีย์เวิร์ด เพลงนี้มีชื่อว่า ‘ฝ่าลมโต้คลื่น’
แทบทันทีที่ท่อนอินโทรของเพลงนี้ดังขึ้น ดวงตาของผู้ชมต่างลุกเป็นประกายขึ้นมา!
มักจะมีเพลงบางเพลง ที่ทุกคนเพียงแค่ฟังท่อนอินโทร ก็สัมผัสได้แล้วว่าเป็นเพลงที่ดี…
เช่นเดียวกับเพลงตะวันฉาย
เช่นเดียวกับเพลงเกินจริง
เช่นเดียวกับเพลงเส้นทางธรรมดา
เพลงฝ่าลมโต้คลื่นของหยางจงหมิง ให้ความรู้สึกเช่นเดียวกัน!
“มองฉันฝ่าลมโต้คลื่น!”
“สร้างดวงตะวันของฉันเอง!”
ในที่สุดอันหงก็ประกาศว่า “ขอขอบคุณนักประพันธ์เพลงและนักร้องทีมก่อนหน้าสำหรับผลงานเพลงนะครับ ต่อไป ขอเสียงปรบมือดังๆ ต้อนรับอาจารย์เซี่ยนอวี๋และนักร้องซุนเย่าหั่วครับ”!
ด้านหลังเวที
ซุนเย่าหั่วซึ่งนิ่งเงียบมาโดยตลอด ก็สูดลมหายใจก่อนจะหยัดกายลุกขึ้น
ขณะเดียวกัน
หลินเยวียนในฐานะนักประพันธ์เพลงก็นั่งลงในตำแหน่งซึ่งเตรียมไว้ให้สำหรับนักประพันธ์เพลงโดยเฉพาะเช่นกัน
บนหน้าจอ มีข้อมูลดังต่อไปนี้ปรากฏขึ้น
ชื่อเพลง: ฟ้าสูงทะเลกว้าง[1]
คำร้อง: เซี่ยนอวี๋
ทำนอง: เซี่ยนอวี๋
ขับร้อง: ซุนเย่าหั่ว
เช่นเดียวกับหยางจงหมิง บทเพลงของเซี่ยนอวี๋ ใช้คีย์เวิร์ดที่จับได้มาเป็นชื่อเพลง
นี่ไม่ใช่เกณฑ์ที่ยากเย็นแต่อย่างใด
รายการเพียงแค่ขอให้นักประพันธ์เพลงสร้างสรรค์ผลงานซึ่งเกี่ยวข้องกับคีย์เวิร์ดที่จับได้ แต่ไม่ได้บอกว่านักประพันธ์เพลงจำเป็นต้องใช้คีย์เวิร์ดมาเป็นชื่อเพลง
อย่างไรก็ตาม…
ในแง่ของความสมบูรณ์ เห็นได้ชัดว่าการใส่คีย์เวิร์ดเข้ามาเป็นชื่อเพลงนั้นมีประสิทธิภาพกว่า
เช่นเดียวกับการเขียนเรียงความ
การทำเช่นนี้จะสอดคล้องกับหัวข้อมากยิ่งขึ้น
และขณะนี้ ในที่สุดคอมเมนต์ก็ไม่ได้ถกเถียงกันเกี่ยวกับเพลงฝ่าลมโต้คลื่นเพียงอย่างเดียวอีกต่อไป
‘ถึงคิวพ่อเพลงอวี๋แล้ว’
‘ผมไม่สงสัยในฝีมือการประพันธ์เพลงของพ่อเพลงอวี๋แม้แต่นิดเดียว แต่ผมไม่เชื่อมั่นในความสามารถของซุนเย่าหั่ว’
‘ที่จริงความสามารถของซุนเย่าหั่วไม่ได้แย่อย่างที่ทุกคนพูดกัน แต่เขาจะเป็นรองกว่าเมื่อเจอกับเจียงขุย’
‘รู้สึกว่าซุนเย่าหั่วเครียดมาก’
‘ดูจากชื่อเพลง พ่อเพลงอวี๋น่าจะเขียนเพลงให้กำลังใจเหมือนกัน?’
‘ไม่ว่าจะฝ่าลมโต้คลื่น หรือฟ้าสูงทะเลกว้าง ก็ล้วนเหมาะกับธีมให้กำลังใจ แนวทางนี้ในการสร้างสรรค์ผลงานไม่ได้มีปัญหาอะไร’
‘ประเด็นยังอยู่ที่การร้อง’
‘…’
ขณะที่ในคอมเมนต์กำลังพูดคุยกัน ทันใดนั้นบนเวทีก็มืดลง
มีเสียงดนตรีดังขึ้น
การผสมผสานระหว่างเสียงเชลโลและเปียโนทำให้ความรู้สึกหนักหน่วงยิ่งขึ้น และท่วงทำนองไพเราะยิ่งขึ้น
ทันใดนั้น
เสียงร้องทุ้มต่ำดังขึ้น
เคยสงสัยว่าฉัน เดินอยู่กลางผืนทราย
ไม่เคยสำเร็จ ไม่ว่าความฝันคืออะไร
ยามปีกกว้างสยาย สายลมกลับสลายไป
ความเจ็บช้ำที่ผ่านมาจะบังเกิดผลเมื่อใด
…”
ทั้งห้องส่งเงียบลงในทันที
ลำแสงหรุบหรู่ส่องในความมืด กระทบลงบนร่างของซุนเย่าหั่ว ใบหน้าอันธรรมดา เต็มไปด้วยรอยยิ้มเย้ยเยาะตนเอง
ในขณะนั้น
หัวใจของทุกคนเกิดความรู้สึกปวดร้าวขึ้นมาพร้อมกัน
ด้วยเสียงดนตรีและเสียงร้อง สีหน้าของทุกคนจึงค่อยๆ เปลี่ยนไป
คอมเมนต์ค่อยๆ เงียบลงเช่นเดียวกัน
[1] ฟ้าสูงทะเลกว้าง โดยวงซิ่น (SHIN)
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...