ตอนที่ 596 สุขสันต์วันปีใหม่ – ตอนที่ต้องอ่านของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอนนี้ของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเงินทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 596 สุขสันต์วันปีใหม่ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ถึงแม้การออกโรงของทางการจะส่งผลให้ลมบูรพาร้าวรานพ่ายแพ้ต่อหยางจงหมิง แต่เห็นได้ชัดว่าผลลัพธ์เช่นนี้ไม่ได้เป็นที่พึงพอใจของทุกคน
ขณะที่ชาวเน็ตเล่นมุกตลก ในใจของพวกเขาตระหนักได้ว่า…
เกรงว่าเซี่ยนอวี๋และหยางจงหมิงคงต้องแข่งขันกันอีกครั้งจึงจะตัดสินผลแพ้ชนะได้
สำหรับในครั้งนี้ ในใจของทุกคนต่างเห็นพ้องต้องต้องกันว่าทั้งสองเพลงนี้เสมอกัน
เช่นเดียวกับการแข่งขันภายใต้กฎแปลกๆ ของรายการราชาหน้ากากนักร้อง
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความตื่นเต้นและความสงสัยในมหาสงครามเทพเซียนนั้นได้สูญเสียไปล่วงหน้า เพราะฉะนั้นไม่นานทุกคนจึงหยุดมุ่งความสนใจไปยังเรื่องนี้
ทุกคนต่างมีชีวิตของตนเอง ปีเก่ากำลังจะผ่านไป ปีใหม่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น
วันหยุดของหลายคนเริ่มต้นขึ้น
เทศกาลฤดูใบไม้ผลิกำลังจะมาถึง!
หลินเยวียนมีเรื่องที่ต้องสะสางเช่นกัน
ต้องเตรียมตัวสำหรับเพลงใหม่ในเดือนมกราคม!
ตั้งแต่เดือนมกราคมจนถึงธันวาคมในปีหน้า หลินเยวียนวางแผนจะกวาดแชมป์สิบสองสมัยรวด!
สิ่งที่เรียกว่าแชมป์สิบสองสมัยก็คือ
ในสิบสองฤดูกาลเพลง เขาจะแพ้ไม่ได้เลยแม้แต่ฤดูกาลเดียว!
เมื่อใดก็ตามที่แพ้แม้แต่ฤดูกาลเดียว นั่นเท่ากับว่าความพยายามก่อนหน้าล้วนสูญเปล่า!
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ แม้แต่หลินเยวียนยังตกอยู่ภายใต้ความกดดันที่สูงยิ่งยวด
ถึงอย่างไรมหาสงครามเทพเซียนในปีนี้ เขาก็ไม่มีหวังพลิกกระดานกลับมาแล้ว…
แม้จะบอกว่ามีปัจจัยภายนอกมากระทบ แต่ต่อให้ทางการไม่แทรกแซง โอกาสในการนั่งบัลลังก์แชมป์ครั้งนี้ก็เบาบางมาก
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่เขาจะบุกต่อไปคือชัยชนะสิบสองครั้งติดต่อกัน!
“ฤดูกาลที่ยากที่สุด คงจะเป็นมหาสงครามเทพเซียนในปีหน้า แต่สิบเอ็ดเดือนก่อนหน้า ถึงแม้จะไม่ดุเดือดเท่ามหาสงครามเทพเซียน แต่ก็รับประกันไม่ได้ว่าพ่อเพลงจะไม่ลงมือ”
“ดังนั้นเพลงที่ฉันหยิบออกมา จะต้องมีพลังมากพอ ประสบการณ์ในครั้งนี้ทำให้เห็นได้ชัดว่ายิ่งสงครามยืดเยื้อเท่าไหร่ก็ยิ่งอันตรายเเท่านั้น ทางที่ดีที่สุดคือเอาชนะให้ราบคาบภายในไม่กี่วันแรก”
“เพลงแบบนี้มีไม่มาก แต่ก็ไม่นับว่าน้อย”
“…”
หลินเยวียนขบคิดอย่างเงียบๆ
มีโลกทั้งใบเป็นคลังทรัพยากรให้หลินเยวียนค่อยๆ เลือกสรร
ขณะนั้น
บนโลกออนไลน์
หลายคนต่างคิดว่าเซี่ยนอวี๋กำลังสะเทือนใจหลังจากพ่ายแพ้ในมหาสงครามเทพเซียน
ในพื้นที่แสดงความคิดเห็นบนปู้ลั่ว
แฟนคลับหลายคนพากันเข้ามาปลอบใจเซี่ยนอวี๋
อันที่จริงหลินเยวียนไม่ได้สะเทือนใจ บอกได้เพียงว่ารู้สึกเสียดายที่ไม่ได้แชมป์สามสมัยในมหาสงครามเทพเซียน
ไม่ว่าอย่างไรก็เป็นตำแหน่งแชมป์สามสมัยเชียวนะ!
ฟังดูยิ่งใหญ่มากเลยใช่ไหมล่ะ!
ทว่าในเวลานี้หมดหวังกับแชมป์สามสมัยแล้ว แต่หลินเยวียนก็ปรับสภาพจิตใจของตนเองได้อย่างรวดเร็ว
“พ่อเพลงบนบลูสตาร์แข็งแกร่งมาก”
“ก่อนหน้านี้ฉันชนะพ่อเพลงบางคนได้ เลยเผลอประเมินพ่อเพลงต่ำเกินไป”
“ในความจริงแล้วไม่ได้มีแค่อาจารย์หยางจงหมิง”
“ต่อให้เป็นคนที่เคยแพ้ฉันมาหลายรอบอย่างอาจารย์เยี่ยจือชิวกับอาจารย์อิ่นตง ถ้าคิดจะหยิบเพลงดีๆ ออกมา ถ้าฉันรับมือไม่ดี ก็มีโอกาสแพ้ได้”
“…”
การพ่ายแพ้ต่อหยางจงหมิงนั้นเป็นสัญญาณเตือนแก่หลินเยวียน
เขามีความเข้าใจที่ชัดเจนมากยิ่งขึ้นเกี่ยวกับนักประพันธ์เพลงระดับพ่อเพลง
ในแง่หนึ่ง ที่จริงแล้วหลินเยวียนนับรู้สึกขอบคุณความพ่ายแพ้ในครั้งนี้
ไม่มีอะไรมากไปกว่าลุกขึ้นสู้อีกครั้งในปีหน้า
คิดเสียว่าเริ่มต้นใหม่!
ถ้าหากทุกอย่างราบรื่น บางทีในปีหน้า ตนอาจได้เป็นพ่อเพลง และขึ้นไปอยู่ในระดับเดียวกับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังเหล่านี้!
หืม
เริ่มต้นใหม่?
จู่ๆ หลินเยวียนก็ผุดยิ้ม
ศึกครั้งแรกในการชิงแชมป์สิบสองสมัยรวด ในที่สุดหลินเยวียนก็รู้แล้วว่าจะใช้เพลงอะไร
“เพลงนี้ฉันร้องเองก็แล้วกัน”
ในปีหน้า หลินเยวียนต้องปล่อยอย่างน้อยสิบสองเพลง
เขาวางแผนว่าจะส่งมอบเพลงส่วนใหญ่ให้ราชวงศ์ปลา หรือไม่ก็นักร้องที่เหมาะสมมาขับร้อง
แต่ในช่วงต้นฤดูกาล หลินเยวียนจะขับร้องเพลงนี้เอง
ถึงอย่างไรเพลงนี้ก็บรรยายถึงความรู้สึกของเขาเอง ไม่ใช่ความรู้สึกของใครอื่น
‘หวังว่าอาจารย์เซี่ยนอวี๋จะไม่ต้องสะเทือนใจอีกครั้ง ปีใหม่นี้ ราชวงศ์ปลาจะอยู่ข้างคุณเสมอ!’
‘พี่หลินสุดหล่อ ปีใหม่นี้ขอให้ทุกอย่างราบรื่น เรามาสู้ไปด้วยกันนะ’
‘หลินเยวียน ไม่เป็นไรนะ ปะป๊าเจี่ยนจะอยู่เป็นเพื่อนนายเอง’
‘เสี่ยวอวี๋ สวัสดีปีใหม่ น้าเจิ้งจะไม่ได้สปอยล์เพลงนะ’
‘ขอให้รุ่นน้อง พี่สาว น้องสาว และแม่ มีความสุขในวันปีใหม่ ถ้ามีเวลาว่างก็มากินข้าวที่ร้านฉันนะ ช่วงนี้ฉันจะเปิดร้านเนื้อแพะย่างใกล้บริษัท พวกเขา เราเชือดแพะสดใหม่ทุกวัน รุ่นน้องมากินซุปเนื้อแพะได้!’
‘…’
หลินเยวียนเปิดอ่าน
ส่วนมากเป็นข้อความจากราชวงศ์ปลา ทั้งยังมีข้อความจากเจี่ยนอี้และซย่าฝาน รวมไปถึงคำอวยพรจากเจิ้งจิง
ขณะนั้นโทรศัพท์ของหลินเยวียนก็ดังขึ้น เป็นข้อความที่หยางจงหมิงส่งมา
‘ครั้งนี้ไม่นับ ครั้งต่อไปค่อยว่ากัน แล้วก็สุขสันต์วันปีใหม่’
หลินเยวียนผุดยิ้ม ตอบกลับไป ‘ครับ’
หลังจากตอบข้อความ เสียงเพลงหนึ่งก็ดังขึ้นในโสตประสาทของหลินเยวียน
“โชคดีมา ขอให้คุณโชคดี…”
หลินเยวียนเงยหน้าขึ้นมอง เว่ยห่าวอวิ้นขึ้นร้องเพลงโชคดีมาบนเวทีเฉลิมฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ
แม่ยิ้มร่า “เพราะมาก!”
พี่สาวพึมพำ “ถึงจะฟังจนเอียนแล้ว แต่ได้ฟังเพลงนี้ในงานฉลองฤดูใบไม้ผลิแล้วก็รู้สึกคุ้นเคยดีเหมือนกัน”
น้องสาวพยักหน้า
หลินเยวียนยิ้มกว้างกว่าเดิม
ในเวลานั้น
จู่ๆ พี่สาวก็เอ่ยขึ้น “แม่ เหยาเหยา น้องชาย สุขสันต์วันปีใหม่…”
“สุขสันต์วันปีใหม่!”
“สุขสันต์วันปีใหม่!”
แม่และเหยาเหยาตอบ แม้แต่หนานจี๋ยังส่งเสียงดังห้าพยางค์ออกมาขณะที่ดูรายการฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ
“โฮ่งๆๆๆๆ !”
แสงพลุเป็นประกายอยู่ด้านนอกหน้าต่าง โลกทั้งใบแลดูมีสีสันสดสวยขึ้นมา แววตาของหลินเยวียนราวกับกำลังพราวประกาย
“ขอให้ทุกคนมีควมสุขในวันปีใหม่!”
[1] เริ่มต้นใหม่ ขับร้องโดยหลิวฮวน คำร้องโดยเฉินเทา ทำนองโดยหวังเสี่ยวเฟิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...