Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 651
ในร้านปิ้งย่างอันเงียบงัน
ไม่มีใครเอ่ยถึงการเปลี่ยนช่องอีก
ลูกค้าโต๊ะสองซึ่งเอะอะเสียงดังว่าจะดูบรรพกาลกลับไปนั่งลงที่เดิมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ในเวลานี้เขาสร่างเมาไปกึ่งหนึ่งแล้ว และตะโกนด้วยเสียงหยาบและแหบแห้ง “เถ้าแก่เอาเนื้อแพะมาอีกครึ่งกิโล ผมอยากกินอะไรเผ็ดๆ ”
“ทางนี้ขอเนื้อหมู”
“ทางนี้เพิ่มผักสด”
“ย่างไตแพะมาเลยสองชิ้น”
ร้านปิ้งย่างกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ดูเหมือนว่าความอยากอาหารของทุกคนเพิ่มขึ้นไม่น้อย ทว่าในเวลานี้แจ็คตัวแข็งประหนึ่งวานรหินซึ่งนั่งนิ่งไม่ไหวติงในฉากแรกของซีรีส์
ในขณะเดียวกัน!
บนอินเทอร์เน็ต!
ราวกับน้ำเย็นๆ ถูกราดลงบนหม้อซึ่งมีน้ำมันร้อนๆ เมื่อสดับเสียงวังเมฆาดังขึ้น เว็บบอร์ดต่างๆ ก็ระเบิดขึ้นพร้อมกัน โพสต์นับไม่ถ้วนถั่งโถมบนหน้าจอ!
‘ดูการเดินทางสู่ประจิมทิศเร็ว!’
‘เปิดเรื่องอย่างปัง!’
‘ฟังสดับเสียงวังเมฆาแล้วอึ้งไปเลย พอรวมกับฉากแล้วตื่นตาตื่นใจสุดๆ สองนาทีก่อนหน้านี้พ่อแม่ยังเถียงกันอยู่ว่าจะดูการเดินทางสู่ประจิมทิศหรือบรรพากาล สองนาทีให้หลังบรรลุข้อตกลงกันทันที!’
‘คุกเข่าคำนับ!’
‘เซี่ยนอวี๋เหนือชั้นเกินไป’
‘สมองของเขาทำด้วยอะไร ถึงกับใช้ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์มาเขียนเพลงในอยากบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ เพราะมากเลย พอประกอบกับฉากแล้วปังมาก!’
‘บรรพกาล คุกเข่าบัดเดี๋ยวนี้!!’
‘เมื่อกี้ผมเกือบคิดว่าตัวเองฟังเพลงในคอนเสิร์ต นึกไม่ถึงว่าการรวมดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ ดนตรีพื้นบ้าน และซิมโฟนีออร์เคสตราเข้าด้วยกันจะมีได้ผลลัพธ์ที่น่าทึ่งเช่นนี้ แค่เพลงประกอบก็ทำให้ผมต้องตามซีรีส์เรื่องนี้แล้ว’
‘…’
ขณะที่ชาวเน็ตกำลังรับชมรายการพลางโพสต์อย่างกระตือรือร้น คนดนตรีซึ่งเตรียมบุกชาร์ตเพลงในเดือนเมษายนกลับตกอยู่ในความสับสนและสิ้นหวังร่วมกัน ปฏิกิริยาเหมือนกับแจ็คในร้านปิ้งย่างไม่มีปิด
“อะไรกันเนี่ย!”
“ยังต้องเล่นอะไรอีก!”
“โรคกลัวปลากำเริบ”
“บรรพกาลยอมไม่ยอมไม่รู้ แต่ฉันรู้ว่าชาร์ตเพลงเดือนเมษาฉันหมดหวังแล้ว เพลงนี้ต้องเข้าร่วมการแข่งขันในชาร์ตเพลงเดือนเมษาแน่นอน เราเป็นแค่ปุถุชน ถือกำเนิดมาท่ามกลางอัจฉริยะ!”
“เข่าทรุดแล้ว”
“ไหนบอกว่าเดือนเมษาไม่ปล่อยเพลง?”
“เพลงอิเล็กทรอนิกส์ไม่นับว่าเป็นเพลง?”
“ประเด็นคือไลน์อัปของเพลงนี้เกินไปมาก เซี่ยนอวี๋เขียนทำนองเอาไว้ก่อน กู่เจิงโดยหวังลี่ คนเล่นผีผาคือจางเสีย หลิวหร่านเป็นวาทยากร ระฆังราวมี หลี่เคอฉีประจำการ เบลคานโตโดยราชินีเสียงสวรรค์หนิงเหมยเหมย ฮาร์ปโดยหานหาน ไวโอลินโดยลาลา ทรัมเป็ตโดยเซียวกัง ฮาร์ปโดยโจวลี่ กีตาร์โดยผิงต้าไห่ คนกลุ่มนี้มารวมตัวกันแล้วจะเอาใครมาแข่งด้วย!”
“…”
ทำนองเพลงของเซี่ยนอวี๋ยอดเยี่ยมยังไม่พอ แม้แต่ผู้บรรเลงดนตรีต่างก็เป็นปรมาจารย์แนวหน้าในอุตสาหกรรมดนตรี เมื่อทัพใหญ่รวมกำลังกันเช่นนี้ ราชาราชินีเพลงคนไหนก็ต้องคุกเข่า คนเหล่านี้ซึ่งบุกชาร์ตเพลงเดือนเมษายนจึงไม่กล้าแม้แต่จะคาดหวัง!
ทุกคนต่างตกตะลึง!
บรรพกาลก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน!
บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศและบรรพกาลออกอากาศพร้อมกัน ฝั่งบรรพกาลย่อมติดตามการออกอากาศบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ ผลปรากฏว่าผู้ผลิตหลักของบรรพกาลทั้งหมดกลับคุกเข่าให้เพลงเปิด ซีรีส์ยังไม่ทันได้เริ่มต้นเลยนะ บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศก็แสดงแสนยานุภาพให้บรรพกาลเห็นเสียแล้ว!
“คนโบราณพูดไว้ถูกต้อง!”
ทีมผู้ผลิตหลักของบรรพกาลกัดฟัน ต่างคนต่างเป็นกำลังใจให้กัน “ไม่แน่บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศอาจจะทำออกมาได้เละเทะก็ได้นะ เพลงเปิดเลยอลังการขนาดนี้ ยังไงซะทุกคนก็รู้ว่าแต่ไหนแต่ไรมาเพลงเทพๆ มักเกิดจากหนังห่วยๆ ”
แต่ไหนแต่ไรมาเพลงเทพๆ มักเกิดจากหนังห่วยๆ ?
ถึงแม้จะเป็นการให้กำลังใจกันและกัน ทว่าเมื่อครู่ทุกคนไม่เพียงได้ฟังเพลง แต่ยังได้รับชมส่วนต้นของบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ ลำพังคุณภาพของฉากในส่วนต้นของซีรีส์ก็มองออกแล้วว่าซีรีส์เรื่องนี้มีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน