Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 659
เพี้ยะ!
ดูจากบรรยากาศที่พลุ่งพล่านในคอนเสิร์ตแล้ว ถงซูเหวินตบหน้าขาของตนเองอย่างแรง ก่อนจะกัดฟันกรอด
โอ๊ย เจ็บ
จะตบขาไม่ได้อีกต่อไป ตบขาตัวเองไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร ถงซูเหวินลูบหน้าขาพลางสูดลมหายใจเย็นเฉียบ หลังจากนั้นจึงยิ้มแก้มปริราวกับเด็กน้อยจ้ำม่ำ
เอาเลย!
ร้องอีก!
ส่งไมโครโฟนให้คุณเลย!
พวกคุณร้องให้เต็มที่!
ชั่วขณะนี้ถงซูเหวินเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ และท่ามกลางเสียงอึกทึกของผู้คน เสียงกรีดร้องดังขึ้นพร้อมกับการถกเถียงที่ปะทุขึ้น
“เวอร์ชันนี้ปังมาก!”
“รู้สึกว่าเจ๋งกว่าเวอร์ชันต้นฉบับอีก!”
“พ่อเพลงอวี๋ร้องเพลงเพราะมาก!”
“ท่อนเวอร์ของเพลงนี้ทำให้สะใจได้จริงๆ พ่อเพลงอวี๋เป็นอัจฉริยะด้านดนตรี ทั้งที่เป็นทำนองเดียวกันแต่กลับเล่นออกมาได้สารพัดรูปแบบ อย่างเพลงกุหลาบแดงและกุหลาบขาวในระยะแรก ก็เป็นภาษากลางและภาษาฉี ทั้งยังมีเพลงสิบปีที่เขียนให้ซุนเย่าหั่วหลังจากนั้น แล้วก็ปล่อยเพลงวันนี้ปีหน้าเวอร์ชันภาษาฉีออกมา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเพลงจูบลาที่ ออกมาเป็นเพลงภาษาอังกฤษเพราะๆ เพื่อตอกหน้าชาวหานในเดือนนั้น ไม่มีใครเก่งเรื่องหนึ่งทำนองสองเนื้อเพลงเท่าเซี่ยนอวี๋อีกแล้ว!”
“เป็นวาสนาของชาวฉี!”
“ภาษาฉีของพ่อเพลงอวี๋ดีมากจนแม้แต่พวกเราคนฉีเองก็ฟังไม่ออกถึงสำเนียงที่เพี้ยน ถ้าไม่รู้จักตัวตนของพ่อเพลงอวี๋ ผมคงคิดว่าพ่อเพลงอวี๋เป็นคนฉี ไม่น่าแปลกใจที่พ่อเพลงอวี๋ถึงเขียนเพลงภาษาฉีได้ดีขนาดนี้!”
“…”
บรรยากาศในคอนเสิร์ตปะทุขึ้นแล้ว!
และท่ามกลางบรรยากาศซึ่งลุกเป็นไฟนี้ หลินเยวียนร้องเพลงซึ่งคุ้นหูทุกคนอีกหลายเพลง อย่างเพลงกุหลาบแดงที่ผู้ชมเอ่ยถึงไปเมื่อครู่ เพลงเหล่านี้เป็นเพลงที่หลินเยวียนแต่งขึ้นเพื่อให้นักร้องคนอื่นๆ ตัวเขาเองไม่เคยขับร้องในที่สาธารณะ การแสดงที่ต่อเนื่องกันเช่นนี้ทำให้บรรยากาศร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ !
“เพลงต่อไปคือดาดฟ้า”
หลินเยวียนเอ่ยแนะนำข้อมูลเพลงถัดไป เพลงนี้คือเพลงคู่ชายหญิง หลินเยวียนสามารถใช้วิธีขับร้องด้วยเสียงชายและหญิง นี่คือความสามารถของเขา
วิธีการร้องนี้ให้ผลลัพธ์ของการแสดงสดที่ยอดเยี่ยม!
ทันทีที่หลินเยวียนสลับเสียงทั้งสอง ก็เกิดเสียงกรี๊ดมากมายดังสนั่นไปทั่งค นเสิร์ต เมื่อหลินเยวียนร้องมาถึงไคลแม็กซ์ของคอรัสที่สอง เขาเดินไปยังขอบเวที เขาจะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชม!
อย่างไรก็ตาม หลินเยวียนได้เรียนรู้มาแล้ว!
จะยื่นไมโครโฟนให้ผู้ชมกลุ่มใหญ่พร้อมกันไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในการขับร้องด้านหลัง แต่การยื่นไมโครโฟนให้ผู้ชมเพียงคนเดียวย่อมไม่มีปัญหา ไม่มีทางเกิดความผิดพลาดไปได้ หลินเยวียนนึกชื่นชมในความฉลาดของตนเอง!
“เซี่ยนอวี๋!”
เมื่อเซี่ยนอวี๋เดินไปขอบเวทีฝั่งขวาและทำท่ายื่นไมโครโฟน ผู้ชมในบริเวณนั้นส่งเสียงกรี๊ดลั่น ชายตุ้ยนุ่ยตัวไม่สูงคนหนึ่งลุกขึ้นยืนอย่างว่องไว ก่อนจะเดินไปหาหลินเยวียน
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้านข้างเตรียมพร้อม
คอยอารักขาเซี่ยนอวี๋ของเราตลอดเวลา
ผู้ชมชายมีสีหน้าตื่นเต้น ขยับเข้าหาไมโครโฟนพร้อมกับเพลงเสียงด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้ม “ฉันปิดประตูลงแผ่วเบา ขึ้นไปพร้อมกับความหวังฮ่าๆๆๆๆๆๆ คนคนนั้นไม่ใช่ฝันของฉันฮ่าๆๆๆๆๆ …”
เฮือก!
นี่มันอะไรกัน!
พังการแสดงหรือ?
ทั้งเวทีสี่ทิศหัวเราะลั่น!
เห็นชัดๆ ว่า ผู้ชมชายคนนี้ร้องเพลงถูกต้องทั้งหมด ทว่าทุกคำล้วนไม่ตรงคีย์ เมื่อร้องไปจนจบ ชายคนนี้จึงหัวเราะตนเองออกมาดังลั่น และรีบเดินกลับไปยังที่นั่งของตนเอง
“…”
หลินเยวียนงุนงง
ท่ามกลางการซูมของหน้าจอ ใบหน้าของหลินเยวียนแลดูสับสนอีกครั้ง คล้ายกับไม่เข้าใจว่าผู้ชมคนนี้ร้องเพลงให้ไม่ตรงคีย์เลยสักคำเดียวได้อย่างไร ถึงขนาดที่เมื่อเขาดึงไมโครโฟนกลับไป ก็ไม่รู้ว่าตนควรร้องเพลงต่ออย่างไรดี ไม่เพียงทำนองที่เพี้ยน แม้แต่เนื้อเพลงก็ยังร้องผิดไปหลายประโยค สุดท้ายแล้วเขาจำต้องหยิกหน้าขาเรียกสติและร้องเพลงต่อจนจบ
“ฮ่าๆๆๆ !”
“พ่อเพลงอวี๋อึ้งไปแล้ว!”
“ทำไมถึงตลกขนาดนี้!”
“พี่คนนี้ก็ตัวตึงไปอีก!”
“พาพ่อเพลงอวี๋ร้องเพี้ยนไปด้วยเลย!”
“พ่อเพลงอวี๋ ได้โปรดอย่าพยายามมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชม คุณไม่รู้หรอกว่าที่นั่งอยู่ด้านล่างมีภูตผีปีศาจอะไรบ้าง มีปฏิสัมพันธ์กับแฟนคลับสองครั้งพังพินาศทั้งสองครั้ง แถมยังหนักกว่าครั้งแรกด้วย!”
“ทำไมคอนเสิร์ตของพ่อเพลงอวี๋ถึงตลกขนาดนี้!”
“สนุกจริงๆ พอวิดีโอคอนเสิร์ตออกอย่างเป็นทางการ ผมต้องกลับไปเปิดช่วงนี้อีกรอบ ผมมีลางสังหรณ์ว่าพี่คนนั้นต้องได้แจ้งเกิด!”
“…”
หลินเยวียนปรับอารมณ์
คอนเสิร์ตยังจำเป็นต้องดำเนินต่อไป ผู้ชมไม่ได้หัวเราะขบขันอีก ปฏิสัมพันธ์ที่ผิดพลาดเป็นเพียงช่วงที่สนุกสนานช่วงหนึ่ง เทียบกับแล้วทุกคนสนใจมากกว่าว่าเพลงต่อไปของเซี่ยนอวี๋เป็นเพลงอะไร
“เพลงต่อไป จูบลา?”
ทันทีที่เพลงใหม่เริ่มต้น ผู้ชมบางคนรู้ว่าเป็นเพลงอะไร ในคอนเสิร์ตโดยส่วนมากมีแต่แฟนคลับตัวยง ทุกคนคุ้นเคยกับเพลงของเซี่ยนอวี๋มาก ทุกครั้งที่ทำนอนอินโทรดังขึ้น ทุกคนจึงมีปฏิกิริยาตอบสนองทันที
อย่างไรก็ตาม
เมื่อหลินเยวียนร้องเนื้อเพลงประโยคแรกออกมา ผู้ชมด้านล่างเวทีต่างตกตะลึง!
ไม่มีใครคาดคิดว่าเพลงที่หลินเยวียนร้อง กลับเป็นเพลงจูบลาเวอร์ชันภาษาอังกฤษ!
หรือชื่อเพลงว่า Take Me to Your Heart!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน