Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 660
พ่อเพลงอวี๋ได้โปรดเขียนเพลงภาษาฉู่สักเพลงเถอะ
ไม่รู้ว่าใครตะโกนประโยคนี้ขึ้นมาเป็นคนแรก
ทว่าสิ่งที่ไม่ต้องสงสัยเลยก็คือ
ประโยคนี้ได้ตะโกนความในใจของแฟนคลับชาวฉู่โจวนับไม่ถ้วนออกมา!
ผู้ชมชาวฉู่มากมายจากทั้งสี่ด้านของเวทีคอนเสิร์ตต่างเข้าร่วมการตะโกนในครั้งนี้
“ภาษาฉู่!”
“ภาษาฉู่!”
“ภาษาฉู่!”
“…”
แฟนคลับคนอื่นๆ ในห้องส่งจึงเฮฮาขึ้นมา
อิจฉา[1]หรือ?
ทำไมคอนเสิร์ตมันถึงเปรี้ยวขนาดนี้ล่ะ
ฟังเซี่ยนอวี๋ร้องเพลงภาษาฉี แถมยังร้องเพลงภาษาอังกฤษ สุดท้ายชาวฉู่เหล่านี้จึงอิจฉาขึ้นมา!
แต่ชาวฉู่ไม่ได้ขอมากจนเกินงาม
พวกเขาเพียงแค่ขอให้เซี่ยนอวี๋เขียนเพลงภาษาฉู่ขึ้นมาสักเพลง แต่ไม่ได้เรียกร้องให้เซี่ยนอวี๋ร้องเพลงภาษาฉู่เดี๋ยวนั้นสักหน่อย
ถึงอย่างไรก็เป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าเซี่ยนอวี๋ก็ไม่เคยสร้างสรรค์ผลงานเพลงภาษาฉู่มาก่อน
บนเวที
หลินเยวียนก็ได้ยินคำขอจากผู้ชมชาวฉู่โจว
“ได้ครับ”
หลินเยวียนตอบรับ
ทันทีที่ผู้ชมชาวฉู่ได้ฟังดังนั้น ต่อมความตื่นเต้นของหลายคนจึงระเบิดขึ้นมาในทันที
“พ่อเพลงอวี๋สุดยอด!”
ชาวฉู่หลายคนตะโกน อันที่จริงที่ทำเช่นก็เพียงเพื่อความสนุกสนาน
แต่พวกเขานึกไม่ถึงว่าเซี่ยนอวี๋จะตกปากรับคำจริงๆ !
หลินเยวียนเอ่ยขึ้น “เพลงต่อไปจะขอเชิญแขกรับเชิญจ้าวอิ๋งเก้อขึ้นมาขับร้องครับ…”
แขกรับเชิญเดินขึ้นเวที
บทบาทหนึ่งของแขกรับเชิญบนเวทีคอนเสิร์ต นั่นคืออำนวยความสะดวกในการเปลี่ยนการแสดงของนักร้อง
หลินเยวียนร้องมาสิบเพลงติดต่อกัน จำเป็นต้องลงเวทีไปพักสักครู่ และเปลี่ยนชุดไปพลาง
จ้าวอิ๋งเก้อซึ่งเตรียมพร้อมแล้วจึงก้าวขึ้นเวที
เพลงที่เธอจะขับร้องคือผลงานชิ้นโบแดงของเธอ ติดไฟง่ายระเบิดง่าย
ส่วนหลินเยวียนหลังจากเข้าไปยังหลังเวที จึงเร่งเปลี่ยนเครื่องแต่งกายแข่งกับเวลา
“อาจารย์เซี่ยนอวี๋!”
ถงซูเหวินปรี่เข้ามา
“ในเมื่อเสียงเรียกร้องของผู้ชมฉู่โจวดังขนาดนั้น เราเปิดเพลงที่สิบหกในรอบต่อไปเลยดีไหมครับ ส่วนเพลงที่สิบเอ็ดย้ายไปเป็นเพลงที่สิบหก?”
หลินเยวียน “จะไม่กระทบกับการแสดงหรือครับ?”
ถงซูเหวินยิ้มพลางส่ายหน้า “เพียงแต่เปลี่ยนลำดับของเพลงเฉยๆ เรื่องเวทีผมจัดการเอง”
“ได้ครับ”
หลินเยวียนพยักหน้า
เพลงลำดับที่สิบหกของคอนเสิร์ตในครั้งนี้เป็นเพลงใหม่ที่หลินเยวียนยังไม่ได้เผยแพร่
แน่นอน
เพลงใหม่นั้นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ
ประเด็นสำคัญอยู่ที่…
เพลงนี้คือบทเพลงภาษาฉู่สุดคลาสสิก!
ซึ่งก็คือเพลงภาษาญี่ปุ่นจากบนโลกนั่นเอง!
ถูกต้อง
อันที่จริงไม่จำเป็นต้องให้ผู้ชมชาวฉู่โจวเอ่ยปาก
หลินเยวียนตั้งใจไว้แล้วว่าจะเตรียมเพลงภาษาฉู่ในคอนเสิร์ต
เขาอยากจัดคอนเสิร์ตที่ทำให้ทุกคนประทับใจ เขาไม่มีทางปล่อยให้แฟนคลับชาวฉู่เปล่าเปลี่ยว
ใช้คำพูดของถงซูเหวินคือ ‘ฝนตกทั่วฟ้า’
ตอนนี้ถงซูเหวินต้องการปรับเปลี่ยนลำดับการแสดง น่าจะอยากเซอร์ไพร์สชาวฉู่โจวและผู้ชมคนอื่นๆ ด้วย
แน่นอนว่าหลินเยวียนให้ความร่วมมือ
ไม่ว่าจะเป็นสไตล์เพลงหรือภาษา สไตล์เพลงในคอนเสิร์ตครั้งนี้มีความหลากหลายมาก เขาเองก็เชื่อว่าเพลงนี้จะไม่ทำให้ผู้ชมชาวฉู่ในสนามรังนกแห่งนี้ผิดหวัง!
หลายนาทีผ่านไป
การแสดงของจ้าวอิ๋งเก้อจบลง
หลินเยวียนเปลี่ยนชุดของตนเองเสร็จเรียบร้อย
ท่ามกลางเสียงกรี๊ดดังสนั่น หลินเยวียนก้าวขึ้นบนเวที รับเวทีต่อจากจ้าวอิ๋งเก้อ และปรากฏโฉมต่อหน้าผู้ชมอีกครั้ง!
“เมื่อกี้ลงไปดื่มน้ำมาครับ”
หลินเยวียนเปิดเวทีมาก็เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ชมได้ไม่น้อย
ท่ามกลางเสียงหัวเราะของผู้ชม หลินเยวียนเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “เพลงต่อไปเป็นเพลงใหม่ครับ”
เสียงหัวเราะแปรเปลี่ยนเป็นเสียงเฮลั่นในทันที!
“เป็นเพลงใหม่จริงด้วย!”
ในที่นั่งของผู้ชม
การส่งเสียงกรี๊ดอย่างต่อเนื่องทำให้คอของโจวเมิ่งแหบพร่า ทว่าความตื่นเต้นของเธอกลับไม่ได้ลดลง
“ฉันว่าแล้วเชียว คนที่มีพลังสร้างสรรค์มากขนาดนี้อย่างเซี่ยนอวี๋จะไม่ได้เตรียมเพลงใหม่มาเลยสักเพลงได้ยังไง!”
ก่อนที่คอนเสิร์ตจะเริ่มต้นขึ้น
หลายคนก็คาดเดาว่าบางทีเซี่ยนอวี๋อาจเตรียมเพลงใหม่มาให้ทุกคนฟัง
ก่อนหน้านี้ ถึงแม้เพลงเกินจริงเวอร์ชันภาษาฉีจะสร้างความประหลาดใจ แต่แง่หนึ่งกลับไม่ได้นับว่าเป็นเพลงใหม่แต่อย่างใด
อย่างไรเสีย ทำนองของเพลงเวอร์ชันภาษาฉีและภาษากลางก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก มีเพียงความแตกต่างในการเรียบเรียงเพลง
เพลงต่อไปนี้ น่าจะเป็นเพลงใหม่ที่แท้จริง!
“ครั้งนี้จะเป็นเพลงอะไรนะ”
หวังอวี่ แฟนหนุ่มของโจวเมิ่งใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน