Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 690

ตอนที่ 690 เสียงหัวเข่าแตกร้าว

“คำร้อง: เซี่ยนอวี๋”

“ทำนอง: เซี่ยนอวี๋”

“เรียบเรียง: เซี่ยนอวี๋”

“ขับร้อง: เซี่ยนอวี๋”

เมื่อข้อความซึ่งเป็นข้อมูลของเพลงนี้ และการรับเหมา ‘สไตล์เซี่ยนอวี๋’ อันคุ้นเคยปรากฏขึ้น สวีเทาค่อยๆ หลับตาลงช้าๆ

ในออฟฟิศมีแสงสลัว

ทำนองอินโทรของบทเพลงดังขึ้นอย่างราบเรียบ

ในกล่องดนตรีที่ไพเราะรื่นหู สอดประสานด้วยเสียงไวโอลิน

เสียงเชลโลลึกลับปรากฏขึ้นซ้ำๆ เป็นระยะโดยไม่สอดคล้องกัน ทำให้เกิดบรรยากาศตึงเครียดแผ่ขยายออกไปอย่างบางเบา ตามมาด้วยเสียงเครื่องพิมพ์ดีดซึ่งเป็นระเบียบทว่าสับสน ตามมาด้วยเสียงร้องของเพลงอย่างเป็นทางการ

“12 ธันวา 1893 อากาศแจ่มใสในตรอก

รัตติกาลบทที่เจ็ด แต่ละบรรทัดถ่ายทอดบนเครื่องพิมพ์ดีดมุ่งสู่ความจริง

หมู่ควันพวยพุ่งจากไปป์ไม้บรายร์ ลอยไปยังแมกไม้ใกล้ตาย ในเสียงเงียบงันกลับโหยไห้

วงเวียนข้างถนนเบเกอร์

ตราเฟลอร์เดอลีทอประกาย บนแขนชุดเกราะอัศวิน

ยามราตรีมาเยือน เสียงรถม้าว่างเปล่าได้ยลยิน

…”

ท่อนเวิร์สเริ่มต้นประโชคแรก ดวงตาซึ่งปิดลงของสวีเทาเบิกกว้างขึ้นทันใด แววตาเปี่ยมไปไปด้วยความตกตะลึงและประหลาดใจ!

แร็ปหรือ?

เป็นจังหวะที่แข็งแรง

ไม่มีความหย่อนยานแม้แต่น้อย

นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่เซี่ยนอวี๋เล่นเพลงแร็ปล่ะมั้ง?

ไม่ใช่!

นี่ไม่ใช่เพลงแร็ปล้วนๆ …

การแร็ปโดยส่วนมากล้วนไม่เปลี่ยนโทนเสียงโดยรวม

แต่การแร็ปของเซี่ยนอวี๋ เห็นได้ชัดว่ามีพื้นฐานมาจากทำนองเพลงท่อนหนึ่ง รวมกับเนื้อเพลงปริมาณมากเกินไป ส่งผลให้แต่ละคำของเนื้อเพลงกินเวลาน้อยมาก และเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของถ้อยคำ

เท่าที่ฟังมา เพลงนี้ไม่มีความรุนแรงแข็งกร้าว แต่กลับนุ่มนวลและเป็นธรรมชาติ

“สมแล้วที่เป็นราชาหน้ากากนักร้องผู้บุกเอาชนะนักร้องชั้นนำได้”

สวีเทานึกอย่างสะท้อนใจ

ที่ผ่านมาเขาคิดมาตลอดว่าควรใช้ดนตรีประเภทไหนประกอบกับเรื่องราวของโฮล์มส์

ตอนนี้เซี่ยนอวี๋ให้คำตอบแล้ว

เขาเขียนเพลงแร็ปซึ่งมีความเร็วสูงมาก และเขาได้แสดงให้เห็นถึงทักษะการร้องเพลงรอบด้านของตนเองอีกครั้ง!

สวีเทาไม่รู้เลยว่านี่คือสไตล์ ‘แร็ปสกุลโจว’ ซึ่งมีเพียงรูปแบบเดียวบนโลก

ในโสตประสาท

เสียงยังคงดังต่อไป

“ความชั่วร้ายใต้แสงจันทร์วิกตอเรียนเปิดฉากนองเลือด

ปืนพกอันตรธาน ไม้เท้าเกรียมไหม้ ตุ๊กตาเทียนไขหลอมละลาย ผู้ใดมีคำกล่าวอ้าง

ความขัดแย้งอันลวงตาของสัญลักษณ์บนกล่องสมบัตินำไปสู่ทางตันที่เขาปูทาง

หลักฐานถูกฝังกลบ

มุมปากยกยิ้มเยาะสก็อตแลนด์ยาร์ด

…”

เมื่อเบนความสนใจจากการแร็ปมายังเนื้อเพลงอีกครั้ง สีหน้าของสวีเทาก็ปรากฏความตื่นตะลึงมากขึ้นเรื่อยๆ !

เนื้อเพลงนี้!

“เวลาในประโยคแรกคือช่วงเวลาที่วัตสันเสียชีวิต ส่วนเนื้อเพลงท่อนต่อมาอ้างอิงถึงฉากในตอนคู่หมั้นจำแลงซึ่งโฮล์มส์อนุมานว่าวินดิแบงก์คือแองเจิลผ่านตัวอักษรที่ขาดหายไปบนเครื่องพิมพ์ดีด ไปป์ไม้บรายร์คืออุปกรณ์ที่ปกติแล้วโฮล์มส์ใช้สูบบุหรี่”

ความตกใจค่อยๆ แผ่ขยายไปทั้งใบหน้าของเขา!

สวีเทามองเห็นรายละเอียดมากขึ้น!

เนื้อเพลงช่วง ‘ลอยไปยังแมกไม้ใกล้ตาย’ สื่อถึงต้นเอล์มเก่าแก่ซึ่งถูกฟ้าฝ่าในคฤหาสน์มัสเกรฟจากคดีตอนพิธีกรรมมัสเกรฟ

จากการวัดระยะของต้นไม้ โฮล์มส์ค้นพบชิ้นส่วนของมงกุฎที่หายไป

นอกจากนั้นยังมี ‘เปิดฉากนองเลือด’ ซึ่งมาจากคดีแรกที่โฮล์มส์และวัตสันร่วมมือกันอย่างปริศนาคดีสีเลือด ทั้งสองพบกันเป็นครั้งแรกเมื่อทั้งโฮล์มทดลองการตกตะกอนของโปรตีนในเลือด

ไม่เพียงเท่านี้!

ยกตัวอย่างเช่น ‘ตุ๊กตาเทียนไขหลอมละลาย ผู้ใดมีคำกล่าวอ้าง’ สื่อถึงตอนบ้านร้าง!

หรือ ‘กล่องสมบัติ ความขัดแย้งอันลวงตาของสัญลักษณ์’ นั้นสื่อถึงตอนสัญลักษณ์ทั้งสี่!

ยกตัวอย่างเช่น

สวีเทาตกใจจนสะดุ้งโหยง!

เพลงนี้ยอดเยี่ยมมาก!