Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 701

ตอนที่ 701 ตัดหัวส่งให้

ปู้ลั่วในฐานะหนึ่งในยักษ์ใหญ่ในทั้งห้าทวีป แผนกซึ่งดูแลกิจการในสังกัดของเขาไม่ได้มีเพียงการ์ตูน…

แต่ละแผนกยังมีการแข่งขันด้านผลงานระหว่างหน่วยงานหลักอยู่บ้าง

ดังนั้นเมื่ออิ่งจือและปู้ลั่วการ์ตูนแตกหักกัน แผนกอื่นๆ จึงคอยติดตาม!

อย่าพูดเลยว่าทุกคนคือบริษัทเดียวกัน

เรื่องของปู้ลั่วการ์ตูนไม่ได้เกี่ยวข้องกับแผนกอื่นๆ เลยสักนิด หลิงคงแจกจ่ายเงินเดือน แล้วจะแจกขนมให้ทุกคนด้วยหรือไง?

แต่ใครไปคาดคิด!

ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันล่ะ!

ฉู่ขวงกับเซี่ยนอวี๋ก็ถอนตัวออกจากปู้ลั่วอีก!

เซี่ยนอวี๋ยังไม่ต้องพูดถึง

เพราะเซี่ยนอวี๋ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับปู้ลั่วการ์ตูน

เซี่ยนอวี๋ถอนตัวออกจากปู้ลั่ว คนที่ปวดหัวน่าจะเป็นแผนกที่เกี่ยวข้องและบรรดาบุคลากรระดับสูงมากกว่า…

ต่างจากฉู่ขวง!

นิยายสั้นของฉู่ขวงคืออาวุธวิเศษของปู้ลั่ววรรณกรรมมาโดยตลอด!

ลืมไปแล้วหรือ?

ว่าปู้ลั่ววรรณกรรมกำราบบล็อกวรรณกรรมมาได้อย่างไร

เพราะอาศัยการถล่มของนิยายสั้นสุดคลาสสิกของฉู่ขวงเรื่องแล้วเรื่องเล่า จนบล็อกวรรณกรรมไม่มีอารมณ์จะสู้ไม่ใช่หรอกหรือ?

ใช่แล้ว

ระหว่างนั้นฉู่ขวงออกตัวช่วยบล็อกมาครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นปู้ลั่ววรรณกรรมก็เผชิญกับแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวเมื่อบล็อกประจันหน้ากับฉู่ขวง…

เขาคือคนเพี้ยนคนหนึ่งเลยละ!

เดินไปที่ไหน มีแต่จะทำให้คนทางนั้นพลอยเพี้ยนไปด้วย!

ถึงแม้ระยะนี้ฉู่ขวงจะไม่ได้ออกโรง แต่ปู้ลั่วก็จับตามองเขาไม่ห่าง

เพราะในแง่ของความใกล้ชิด ไม่ว่าอย่างไรฉู่ขวงและทางปู้ลั่วก็มีความสัมพันธ์ที่ดีและลึกซึ้งกว่า ฝั่งบล็อกอย่างมากก็ได้แทะกระดูกกินน้ำแกงบ้างเป็นครั้งคราว

ปรากฏว่าปู้ลั่วการ์ตูนกลับเล่นแผลงๆ

บ้าพลังเกินเหตุ!

ดูเหมือนสู้กับการอิ่งจือ ที่จริงแล้วกำลังสู้กับฉู่ขวง!

ไล่ฉู่ขวงไปอย่างง่ายดาย!

ปู้ลั่ววรรณกรรมจึงขาด ‘พ่อ’ ไปในทันที!

หลังจากนี้ฉู่ขวงจะไม่ร่วมงานกับปู้ลั่วอีก!

น่ากลัวว่าทางบล็อกคงหัวเราะจนน้ำหูน้ำตาเล็ดไปแล้ว!

ถ้าพวกเขาไม่ต้อนรับฉู่ขวงด้วยท่าทีที่ต้อนรับพ่อบังเกิดเกล้า หัวหน้าของพวกเขาคงสมองมีแต่ขี้เลื่อยอย่างแน่นอน!

หลังจากนี้บล็อกวรรณกรรมมีหรือจะไม่สร้างเรื่อง?

ฉู่ขวงออกโรง ปู้ลั่ววรรณกรรมจะเหลือสักกี่คนที่รับศึกนี้ได้?

หัวหน้าของปู้ลั่ววรรณกรรมในปัจจุบันนี้ ชายซึ่งมีชื่อว่า ‘เว่ยหลง’ ขว้างแก้วพลางก่นด่า อยากจะทุบหลิงคงจนน่วมให้รู้แล้วรู้รอด!

ใช่แล้ว

เว่ยหลงคือบรรณาธิการซึ่งติดต่อกับฉู่ขวงในระยะแรก

หลังจากหานจี้เหม่ยลาออกไป เว่ยหลงใช้โอกาสจากผลงานซึ่งฉู่ขวงนำพามาและการดำเนินการส่วนบุคคล ก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งหัวหน้าปู้ลั่ววรรณกรรม

คนที่เข้าใจฉู่ขวงมากที่สุด ก็คืออดีตเพื่อนร่วมทีมอย่างปู้ลั่ววรรณกรรม

เว่ยหลงในฐานะบรรณาธิการซึ่งเคยรับผิดชอบฉู่ขวง และต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับฉู่ขวง

ทั้งแผนกไม่มีใครเข้าใจฉู่ขวงดีไปกว่าเว่ยหลงอีกแล้ว!

เพราะฉะนั้น ในขณะนี้ คนที่เดือดดาลที่สุดก็คือเว่ยหลงเช่นเดียวกัน เขาถูกเจ้าพวกปู้ลั่วการ์ตูนหลอกลวงอย่างอนาถ!

ด้านนอกห้องทำงาน

เว่ยหลงได้ยินเสียงคร่ำครวญ

“จบเห่แล้ว!”

“ฉู่ขวงไปแล้ว!”

“มีหนอนบ่อนไส้!”

“ฉู่ขวงจะไปที่ไหน”

“ไปบล็อกแน่ๆ !”

“พวกเราต้องสู้กับฉู่ขวงแล้วเหรอเนี่ย?”

“ใครจะไปสู้ได้!”

“ทำได้แค่เชิญพระพุทธองค์มาแล้ว?”

“พระยูไลมาบ้านแกสิ พระยูไลไม่ก็คือนักเขียนระดับท็อปไม่กี่คนนั้น พวกเขาจะลงมือสักกี่ครั้งกัน?”

“อีกอย่าง ถึงพวกเขาลงมือแล้วจะรับประกันได้หรือ?”

“…”

เว่ยหลงสีหน้ามืดมนราวกับถ่าน เขากระแทกประตูเดินออกไปทันที

ใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว!

เขาจำเป็นต้องไปร้องเรียนที่สำนักงานใหญ่!

……

ปู้ลั่วกำลังประสบกับความวุ่นวายครั้งใหญ่!

หลังจากเซี่ยนอวี๋และฉู่ขวงประกาศถอนตัวจากปู้ลั่ว

แฟนคลับของทั้งสองคนจึงร่วมมืออย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ความสามัคคีของพวกเขานั้นน่ากลัว การถกเถียงกันนับไม่ถ้วนกลายเป็นการสนับสนุน!

‘พ่อเพลงอวี๋คือเหตุผลที่ฉันเล่นปู้ลั่ว พ่อเพลงอวี๋ไม่อยู่แล้วยังจะเล่นอะไรอีก’

‘พ่อเพลงอวี๋ไปที่ไหนผมไปที่นั่น รู้สึกว่าบล็อกก็น่าไปอยู่นะ’

‘ถึงเจ้าแก่ฉู่ขวงจะไม่ได้โพสต์อะไรมานาน แต่ผมเห็นเจ้าแก่ฉู่ขวงที่นี่แล้วมีความสุขมาก ถ้าเขาไปแพลตฟอร์มอื่น ผมจะตามไปด้วยอย่างแน่นอน’

‘ฉันเป็นแฟนคลับของสามสหายมาตลอด ครั้งนี้จะตามสามสหายไปด้วย’

‘อิ่งจือเงาจืดจาง ถือได้ว่าเหมาะกับการเป็นบุคคลที่สาม แต่ฉันเป็นแฟนคลับของเซี่ยนอวี๋กับฉู่ขวง ก็ต้องตามรอยเท้าของพวกเขาทั้งสองคนอยู่แล้ว’

‘เพื่อมิตรภาพของสามสหาย ผมขอตามไปด้วยเหมือนกัน สิ่งที่เขาเรียนว่าเพื่อนพ้องน้องพี่คืออะไรน่ะเหรอ ก็แบบนี้ไงล่ะ!’

‘ฉู่ขวงกับเซี่ยนอวี๋อีกเดี๋ยวน่าจะลบบัญชี รอพวกเขาไปลงหลักปักฐานที่แพลตฟอร์มอื่นแล้วกัน’

‘อห!’

‘เรื่องใหญ่แล้ว!’

‘เกิดอะไรขึ้นอีก’

‘พวกคุณรีบไปดูโพสต์ของราชวงศ์ปลาเร็ว!’

‘…’

ชาวเน็ตตื่นตกใจ ต่างคนต่างคลิกเข้าไปในปู้ลัวของราชวงศ์ปลาทันที

ซุนเย่าหั่ว ‘ไม่เล่นปู้ลั่วแล้วครับ’

เจียงขุย ‘ฉันเองก็ไม่เล่นปู้ลั่วแล้วเหมือนกัน’

จ้าวอิ๋งเก้อ ‘ขอโทษนะคะ จะปิดบัญชีปู้ลั่วแล้ว’