Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 702
สรุปบท ตอนที่ 702 จิตวิญญาณได้รับพร: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน ตอนที่ 702 จิตวิญญาณได้รับพร จาก Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 702 จิตวิญญาณได้รับพร คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเงิน Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 702 จิตวิญญาณได้รับพร
มีข้อร้องเรียนมากมาย!
ปู้ลั่วตกอยู่ในความวุ่นวาย!
และขณะที่ภายในปู้ลั่วกำลังชุลมุน ปั่นป่วนเละเทะประหนึ่งโจ๊กในหม้อ แพลตฟอร์มอื่นๆ นอกเหนือจากปู้ลั่วต่างก็แตกตื่น
สำนักงานใหญ่ปู้ลั่ว!
ในห้องประชุมผู้บริหารระดับสูง!
“นี่เป็นโอกาสหายาก พวกเราต้องรีบเชิญเซี่ยนอวี๋ ฉู่ขวง และอิ่งจือโดยไม่คำนึงถึงมูลค่าใดๆ ให้เข้าร่วมบล็อกก่อนที่แพลตฟอร์มอื่นจะชิงลงมือ!”
“ให้ผลประโยชน์พวกเขามากที่สุด!”
“ปริมาณการเข้าชมที่ทั้งสามคนนำพามาไม่ว่าบนแพลตฟอร์มไหนก็ตามจะต้องน่ากลัวมากอย่างแน่นอน อิทธิพลของบล็อกเราถูกปู้ลั่วข่มมาตลอด ยังไม่ต้องพูดถึงอิ่งจือ เซี่ยนอวี๋กับฉู่ขวงอาจเป็นกุญแจสำคัญในความก้าวหน้าของเรา!”
“อิ่งจือก็มองข้ามไม่ได้!”
“พวกเขาสามคนจะก้าวหน้าและถอยหลังไปด้วยดัน!”
“เอาเรื่องสำคัญมาพูดก่อน เรื่องในครั้งนี้ ใครกล้าทำเสียเรื่องละก็ เก็บข้าวของไสหัวออกไปได้เลย ”
“ต่อให้ต้องใช้เกี้ยวแปดคนหาม ผมก็จะไปเชิญ เขามาให้ได้!”
“ต้องปรนนิบัติพัดวีนายท่านเหล่านี้ราวกับเป็นพ่อบังเกิดเกล้า!”
“ยังจะประชุมกันอยู่ทำไมอีกล่ะ!”
“รีบไปเชิญเทพทั้งสองมาเดี๋ยวนี้ แล้วพาอิ่งจือมาด้วย เงื่อนไขให้พวกเขาเสนอมาตามสบาย”
“……” “…”
ท่ามกลางการถกเถียงเอาเป็นเอาตาย ในห้องประชุมพลันเดือดพล่าน!
บรรดาหัวหน้าของบล็อกซึ่งโดยปกติแล้วมักตื่นตัวอยู่เสมอ ในเวลานี้ต่างกระวีกระวาด สีหน้าเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น!
ดวงตาของทุกคนแดงก่ำ ทั้งความตื่นเต้นและความกังวลรวมกันเป็นพัลวัน
ส่งมาแล้ว!
ปู้ลั่วตัดหัวตัวเองส่งมาแล้ว!
พฤติกรรมการคว่ำบาตรอิ่งจือ ไปล่วงเกินอสูรยักษ์อย่างเซี่ยนอวี๋และฉู่ขวงในเวลาเดียวกัน ช่องโหว่ขนาดมหึมาจึงปรากฏต่อหน้าบล็อกในทันที!
เช่นเดียวกับที่เว่ยหลงคาดการณ์ไว้…
พวกเขาจะไม่มีทางพลาดความยั่วยวนใจครั้งใหญ่จากเซี่ยนอวี๋และฉู่ขวงไปได้ นอกเสียจากว่าผู้บริหารระดับสูงของบล็อกเป็นพวกสมองกลวงกันหมด!
อันที่จริง
ไม่ใช่เพียงบล็อก!
ในเวลาเดียวกัน
คู่แข่งตัวฉกาจของปู้ลั่วแต่ละรายต่างก็ได้ยินข่าวคราวและเริ่มลงมือแล้ว!
การประชุมนับไม่ถ้วนถูกจัดขึ้นอย่างเร่งด่วนท่ามกลางบรรยากาศที่คล้ายคลึงกัน!
แย่งคน!
รีบแย่งคน!
ในเวลานี้ความไวต่อกลิ่นของเหล่านายทุนปรากฏชัด แพลตฟอร์มขนาดใหญ่แต่ละรายต่างกรูเข้ามารุมราวกับฉลามในมหาสมุทรซึ่งได้กินคาวเลือด!
ในชั่วพริบตาเดียว!
โทรศัพท์มือถือของจินมู่สายไหม้แล้ว!
สายทั้งหมดนี้ล้วนมาจากตัวแทนของแพลตฟอร์มหลัก
เรียกอิ่งจือมาเป็นพันธมิตร
เรียกฉู่ขวงมาเป็นพันธมิตร
โทรศัพท์จากสตาร์ไลท์ก็สายไหม้เช่นเดียวกัน!
เมื่อเปรียบเทียบกับอิ่งจือและฉู่ขวงซึ่งเร้นกายอยู่หลังม่าน เซี่ยนอวี๋จึงเป็นเป้าหมายที่สะดุดตาที่สุด และตกเป็นเป้าหมายของทุกฝ่าย!
เพราะฉะนั้นสายของสตาร์ไลท์ไม่เพียงไหม้เกรียม
บริษัทก็มีทีมงานซึ่งแพลตฟอร์มใหญ่ๆ ส่งมาจนหัวกระไดไม่แห้งเช่นเดียวกัน!
ในนั้นมีคนใหญ่คนโตเดินทางมาเช่นกัน
แม้แต่ประธานกรรมการของสตาร์ไลท์อย่างหลี่ซ่งหวายังต้องออกมาต้อนรับด้วยตนเอง
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
ตัวแทนจากแพลตฟอร์มสำคัญมารวมตัวกันที่ห้องรับรอง
“ขอเพียง อาจารย์เซี่ยนอวี๋เต็มใจเข้าร่วมแพนด้าของเรา ไม่ว่าจะเงื่อนไขใดก็เจรจาง่าย!”
“แพลตฟอร์มแพนด้าจากฉู่โจวมีปริมาณการเข้าชมเท่าไหร่กัน คิดว่าฉันไม่รู้หรือว่าความเคลื่อนไหวของผู้ใช้ของพวกคุณต่ำที่สุดในบรรดาห้าทวีป มาจวี้ปั๋วของเราดีกว่า จวี้ปั๋วของเราทำงานในเยี่ยนโจวมานาน ต่อให้เป็นปู้ลั่วก็สู้ได้อย่างสูสี!”
“จวี้ปั๋วแล้วไง เยี่ยนซูจากเยี่ยนโจวของเราต่างหากถึงมีปริมาณเข้าชมในแพลตฟอร์มที่สูง ขอให้อาจารย์เซี่ยนอวี๋มาหาพวกเราเถอะ!”
“เหอะๆ ประธานหลี่น่าจะรู้ว่ารู้จักเตอร์ทวิตของหานโจวเราใช่ไหมครับ เตอร์ทวิตส่งคำเชิญถึงประธานหลี่ด้วยความจริงใจอย่างสุดซึ้ง ถ้าอาจารย์เซี่ยนอวี๋สามารถโน้มน้าวอาจารย์อิ่งจือและฉู่ขวงมาด้วยกันได้ การโปรโมตทั้งหมดของสตาร์ไลท์ในอนาคต เตอร์ทวิตของเราจะผลักดันให้ยิ่งใหญ่!”
“ฉันไม่ได้มุ่งเป้าที่ใครหรอกนะ ฉันแค่บอกทุกท่านที่นั่งอยู่ตรงนี้ว่านอกจากปู้ลั่วที่ทำเรื่องโง่ๆ แล้ว ยังมีแพลตฟอร์มไหนที่มีดังกว่าบล็อกของเราอีกไหม”
“บล็อกที่ถูกปู้ลั่วทุบจนร้องเอ๋งๆ น่ะเหรอ?”
“คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง!”
“ผมพูดแบบนี้แล้วทำไม!”
“…”
คนใหญ่คนโตซึ่งปกติแต่งตัวน่ามอง วันนี้กลับทะเลาะกันเหมือนกับมนุษย์ป้าในตลาด ประหนึ่งว่าพวกเขากำลังจะเปิดฉากดวลวรยุทธ์กันในอีกหนึ่งวินาทีต่อมา
“ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน!”
หลี่ซ่งหวาหาข้ออ้าง และหนีออกมาจากร้องรับรองอย่างยากลำบากท่ามกลางสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เขายืนอยู่หน้าประตูห้องรับรอง
ขณะที่ฟังเสียงโต้เถียงกัน หลี่ซ่งหวาคลึงขมับ แก้มของเขากระตุกอย่างควบคุมไม่ได้
นี่มันเรื่องบ้าอะไรฟระเนี่ย
ช่วงสายวันนี้ จู่ๆ หลินเยวียนก็โทรศัพท์มาบอกตนว่าเขาจะตัดขาดจากปู้ลั่ว
ไม่ใช่การปรึกษา
แต่เป็นการแจ้งให้ทราบ
ตอนนั้นหลี่ซ่งหวาตกตะลึงไป
และเมื่อเขาเข้าใจต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวที่เกิดขึ้น เสียงของเซี่ยนอวี๋ก็ถูกโพสต์ไปแล้ว!
ตามมาด้วยเสียงของฉู่ขวงที่ถูกโพสต์ออกไปเช่นกัน!
เรื่องราวเกิดขึ้นจนไม่อาจแก้ไขได้แล้ว!
หลี่ซ่งหวาทำได้เพียงกัดฟันสนับสนุน แม้แต่ราชวงศ์ปลาและผู้ติดตามคนอื่นๆ เขายังไม่กล้าห้ามปรามด้วยซ้ำ!
“ประธานครับ กินน้ำก่อน”
ครั้งก่อน…
ครั้งก่อนที่เสียอาการ เหมือนว่าจะเป็นตอนที่ประธานกรรมการถูกเซี่ยนอวี๋ปล้นใบชาไปจนหมดเกลี้ยง?
“ฮ่าๆๆๆๆ !”
ใบหน้าหลี่ซ่งหวากลายเป็นสีแดงก่ำ และทันใดนั้นก็หัวเราะลั่น เสียงหัวเราะนี้ทั้งกระหยิ่มใจและคลุ้มคลั่งอย่างบอกไม่ถูก เขาหัวเราะจนน้ำตาแทบไหลออกมา!
ครบถ้วนสมบูรณ์!
ความลับอันน่าสะพรึงกลัว แวดล้อมด้วยเบาะแสที่หลากหลาย ปะติดปะต่อกันจนเป็นเส้นทึบที่สมบูรณ์ คำตอบสุดท้ายซึ่งเกิดเป็นรูปร่าง สะเทือนจิตวิญญาณของหลี่ซ่งหวาในรูปแบบและแง่มุมที่เหลือเชื่อ!
“ท่านประธานอย่าทำให้ผมตกใจสิครับ!”
เหล่าหวังก้าวถอยหลังไปอีกด้วยความหวั่นเกรง
จบกัน!
ท่านประธานโมโหเซี่ยนอวี๋จนบ้าไปอีกครั้งแล้ว!
ทุกคนรู้ว่าเด็กคนนี้มีความสำคัญอย่างไรต่อบริษัท ประธานกรรมการอยากตีเขาก็ทำไม่ลง อยากดุก็ดุไม่ลง ความรู้สึกมากมายจึงอัดอั้นอยู่ในใจ
ตอนนี้อาการป่วยคงไม่ได้กำเริบหรอกนะ!
“ใช่แล้ว!”
หลี่ซ่งหวาเพิกเฉยต่อปฏิกิริยาของเหล่าหวัง ความกระจ่างซึ่งเกิดขึ้นอย่างฉับพลันทำให้เสียงของเขาสั่นเครือเล็กน้อย
“แบบนี้นี่เอง…”
“ต้องเป็นแบบนี้แน่ๆ …”
“มีแค่แบบนี้แหละ…”
“ฉันน่าจะรู้แต่แรก…”
วันนี้ประธานกรรมการออกจะเพี้ยนๆ หน่อย
ไม่ว่าอย่างไรเหล่าหวังก็ฟังคำพูดเหล่านี้ไม่ออกเลยสักประโยค
เขาแอบถอยหลังไปอีกหนึ่งก้าว “คุณจะให้ผมพาไปหาจิตแพทย์ไหมครับ?”
“ผมไม่ต้องการจิตแพทย์”
น้ำเสียงของหลี่ซ่งหวาแปลกพิลึก “ด้วยจิตวิญญาณแห่งมนุษยธรรม ผมละอยากส่งยารักษาหัวใจที่ออกฤทธิ์เร็วไปให้ปู้ลั่วจริงๆ !”
ทันทีที่พูดออกไป
หลี่ซ่งหวาเปิดประตูห้องรับรองเต็มแรง จนเกิดเสียงดังปัง การเคลื่อนไหวของเขาดุดันและน่าเกรงขาม!
“ประธานหลี่!”
เสียงเอะอะโวยวายหยุดลงทันใด กลุ่มคนซึ่งอยู่ด้านหลังประตูจ้องมองหลี่ซ่งหวา รู้สึกว่าจู่ๆ ประธานหลี่คนนี้ก็แลดูทรงพลังขึ้นมา
หลี่ซ่งหวาคลี่ยิ้ม
รอยยิ้มนี้แฝงไปด้วยความดุร้าย
“ถ้าคุณต้องการตัวเซี่ยนอวี๋ อาจต้องร่วมมือกับสตาร์ไลท์เราผลิตเว็บไซต์การ์ตูนขึ้นมา ไม่ว่าจะเลือกบริษัทไหน วันนี้ผมตัดสินใจไม่ได้ คนที่ตัดสินใจได้มีแค่เซี่ยนอวี๋เท่านั้น มีแค่…ตัวเขาเอง!”
เรามันก็ปีศาจจิ้งจอกพันปีกันทั้งนั้น จะต้องมาอ้อมค้อมอะไรอีก?
บุคคลระดับภูตผีตบะแก่กล้าได้มอบเบาะแสที่สำคัญที่สุดให้กับเขา ถ้ายังคลำหาเงื่อนงำไม่ได้อีก เช่นนั้นหลี่ซ่งหวาก็คงไม่คู่ควรกับตำแหน่งในวันนี้หรอก!
ในเมื่อเซี่ยนอวี๋เป็นฉู่ขวงได้
แล้วทำไมเขาจะเป็นอิ่งจือไม่ได้ล่ะ!!!!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...