Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 708
ตอนที่ 708 ค่ำคืนนี้เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว
การประเมินของอุตสาหกรรมการ์ตูนนั้นถูกต้อง
เผยแพร่การ์ตูนเรื่องใหม่ขณะที่โลกภายนอกกำลังถกเถียงกันถึงจุดสูงสุด นี่คือเวลาทองอย่างแท้จริง
ไม่ว่าคุณจะสนใจผลงานแนวสืบสวนสอบสวนหรือไม่ก็ตาม
ประเด็นการถกเถียงเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องใหม่ของอิ่งจือ กอปรกับการแตกหักอันสะเทือนขวัญระหว่างสามสหายและปู้ลั่วนั้นดึงดูดผู้อ่านได้นับไม่ถ้วน
……
ในหอพักของโรงเรียนแห่งหนึ่ง
เวลาสองทุ่มยังไม่มีการเปิดไฟ
มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังอ่านยอดนักสืบฉู่อวี๋ในโทรศัพท์มือถือ
จู่ๆ ก็มีคนหัวเราะออกมา
“ชื่อฉู่อวี๋เกี่ยวข้องกับฉู่ขวงจริงด้วย!”
“ตัวเอกเป็นแฟนคลับยอดนักสืบโฮล์มส์ด้วยละ”
“แถมยังมีรัตติกาลบทที่เจ็ดเข้ามาอีก”
“ที่แท้ชื่อของฉู่ขวงก็มีที่มาแบบนี่เอง สนุกดีแฮะ”
“เปิดเรื่องมาแบบนี้สนุกมาก”
“รู้สึกว่าดึงดูดความสนใจฉันได้มากกว่าคินดะอิจิกับคดีฆาตกรรมปริศนา”
……
บนรถไฟฟ้าใต้ดิน
วัยรุ่นสองคนกำลังอ่านการ์ตูนเรื่องนี้
“ตัวเอกในการ์ตูนเรื่องใหม่ของอิ่งจือเป็นเด็กประถม!”
“ประเด็นคือในร่างของเด็กประถมคนนี้ มีจิตวิญญาณของนักสืบอัจฉริยะวัย 17 ปีซ่อนอยู่”
“น่าสนใจมาก นักสืบวัยประถม?”
“ทำให้ฉันคาดหวังกับพล็อตเรื่องหลังจากนี้ขึ้นมาเลย”
“ฉู่อวี๋ ซึ่งก็คือโคนัน ก่อนตัวหดเล็กลงคือหล่อมาก ตัวเล็กลงก็น่ารักสุดๆ ”
“ด็อกเตอร์น่าจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่เพี้ยนๆ หน่อย!”
“ฉันชอบเซ็ตติงนี้!”
“ไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องหลังจากนี้จะเป็นยังไงต่อ ต้องอ่านต่อไป”
……
ในบริษัทแห่งหนึ่ง
พวกเขาควรเลิกงานเวลาสองทุ่ม
แต่ในความเป็นจริง หลายคนยังคงทำงานตอนสองทุ่ม
เพียงแต่ขณะที่กำลังทำงาน มีบางคนแอบอู้งาน
ยกตัวอย่างเช่นถือโอกาสในช่วงที่ไม่มีอะไรทำ อ่านการ์ตูนเรื่องใหม่ของอิ่งจือเสียเลย
“เอ๊ะ?”
“การ์ตูนเรื่องใหม่ที่อิ่งจือปล่อยมาล่วงหน้าน่าสนใจมาก”
“เธอไม่ชอบแนวสืบสวนสอบสวนไม่ใช่เหรอ”
“ฉันไม่ชอบคินดะอิจิกับคดีฆาตกรรมปริศนาก็จริง รู้สึกว่าน่ากลัวไปหน่อย แต่เรื่องนี้ให้ความรู้สึกแตกต่างออกไป”
“แตกต่างตรงไหน”
“บอกไม่ถูก เอาเป็นว่าเรื่องนี้ฉันอ่านต่อได้”
“ฉันอ่านบ้าง”
“อื้ม เธอน่าจะชอบนะ ตัวเอกเรื่องนี้เป็นเด็กประถม แถมมีอุปกรณ์พิเศษ เป็นอุปกรณ์วิทยาศาสตร์ที่ที่ด็อกเตอร์ประดิษฐ์ให้เขา”
“อย่าสปอยล์สิ!”
……
หน่วยงานภายในบล็อก
พวกเขายังไม่เลิกงานเช่นกัน ไม่เช่นนั้นคงจับกลุ่มกันคุยอย่างสนุกสนานไปแล้ว
ขณะนี้ทุกคนอ่านการ์ตูนมานานแล้ว
ในระหว่างนั้นมีเสียงพูดน้อยเหลือเกิน
จนกระทั่งเรื่องราวในช่วงหนึ่งผ่านไป
“การ์ตูนเรื่องนี้สนุกใช้ได้!”
“ติดงอมแงม!”
“สนุกมากที่ได้เห็นนักเรียนประถมคลี่คลายคดี!”
“ผมอ่านสิบกว่าตอนติดต่อกัน ไม่รู้สึกเบื่อเลย!”
“ผมก็เหมือนกัน ทั้งที่ผมเวลาผมอ่านนิยายหรือดูหนังสืบสวนสอบสวนแล้วจะสัปหงกทุกครั้ง”
“ไม่รู้ว่าควรบอกว่าโมริ โคโกโร่โชคร้ายหรือโชคดีกันแน่”
“โมริ โคโกโร่มีหน้าที่ตลก หน้าเขาดูงงทุกครั้งที่ตัวเองกลายเป็นยอดฝีมือในการไขคดี!”
“รันที่เป็นนางเอกผมก็ชอบ แต่งงานกันเถอะครับ!”
“ตอนที่ปล่อยมาใหม่อ่านจะจบแล้ว!”
“บ้าชะมัด!”
“อิ่งจืออัปเดตมามากกว่านี้หน่อยสิ!”
“ฉันอยากอ่านเนื้อเรื่องช่วงองค์กรชุดดำ รู้สึกว่านี่เป็นเส้นเรื่องหลักของการ์ตูนเรื่องนี้!”
……
ปู้ลั่วการ์ตูน
ในห้องทำงานผู้จัดการ
ชายซึ่งรูปลักษณ์ไม่น่ามองยังคงเงียบงัน มือซึ่งเลื่อนอ่านการ์ตูนในโทรศัพท์มือถือนั้นช้าลงเรื่อยๆ
หลิงคงสังเกตชายคนนั้นโดยละเอียด
ในเวลานี้บรรณาธิการอาวุโสของอุตสาหกรรมการ์ตูนดูเหมือนจะร้อนอยู่บ้าง ยกมือขึ้นปาดเหงื่อเป็นครั้งคราว
เก้าอี้คล้ายกับกำลังลวกก้นของเขางั้นหรือ?
หลินคงเห็นอีกฝ่ายขยับปรับท่าทางมาติดต่อกันหลายครั้งแล้ว
นั่นทำให้หลิงคงเป็นกังวลขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน