Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 719

สรุปบท ตอนที่ 719 ความตายนินจาโจรสลัด: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

สรุปตอน ตอนที่ 719 ความตายนินจาโจรสลัด – จากเรื่อง Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet

ตอน ตอนที่ 719 ความตายนินจาโจรสลัด ของนิยายการเงินเรื่องดัง Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ตอนที่ 719 ความตายนินจาโจรสลัด

หลังจากความตายนินจาโจรสลัดเผยแพร่ออกไป สตูดิโอของอิ่งจือก็หยุดพักร้อนหนึ่งสัปดาห์!

หลายวันต่อจากนั้น

การอัปเดตความตายนินจาโจรสลัดย่อมลดลงเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ทุกคนต่างเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานหนักมาเจ็ดวัน

เมื่อฤทธิ์ของยาชูกำลังหมดลง หลัวเวยก็ผล็อยหลับไปบนโซฟาในทันที

เธอยังกรนอีกด้วย!

หลินเยวียนทำได้เพียงให้คนปลุกเธอขึ้นมาและส่งกลับบ้าน

ส่วนหลินเยวียนไม่ได้รีบนอน เขาใช้ยาชูกำลังเพื่อทำงานเพิ่มเติม

ต้องมั่นใจว่ามีการอัปเดตพื้นฐานสำหรับความตายนินจาโจรสลัดอยู่เสมอ

เอาเถอะ

แม้แต่หลินเยวียนในตอนนี้ก็ยังเรียกการ์ตูนทั้งสามเรื่องนี้ว่า ‘ความตายนินจาโจรสลัด’ แล้ว

ไม่มีใครรู้ว่าเขารู้สึกแปลกใจแค่ไหนตอนที่ได้ยินชาวเน็ตเรียกเช่นนี้

ให้ตายสิ

เรียกว่า ‘ความตายนินจาโจรสลัด’ ก็ได้หรือ?

ทำไมไม่เรียกว่า “ฉู่อวี๋นินจาโจรสลัด”?

การ์ตูนสามเรื่องที่ใครๆ ก็อ่านในโลกเดิม กลับมาโผล่บนบลูสตาร์ในอีกรูปแบบหนึ่งซะแล้ว

เพียงแต่ความหมายของคำว่า ‘ความตาย[1]’ นั้นต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

บางทีที่อาจเป็นเจตจำนงของจักรวาลล่ะมั้ง

และเมื่อเอ่ยถึงเรื่องของอิ่งจือ สิ่งที่ทำให้หลินเยวียนงุนงงที่สุดกลับเป็นการวิเคราะห์ของชาวเน็ตเกี่ยวกับอิ่งจือ

เห็นชัดๆ ว่าแบกไหวแต่กลับอู้งาน?

พูดอย่างกับว่าอิ่งจือเป็นเพียงปลาเค็มที่นอนรอความตาย

ช่างเถอะ

พวกเขาพูดถึงอิ่งจือ เกี่ยวอะไรกับหลินเยวียนด้วย?

หลินเยวียนก็ยอมรับ ว่าตนเองขาดแรงจูงใจในการวาดการ์ตูน และมักเมินเฉยตัวตนนี้อยู่เสมอ

เมื่อมองจากมุมของผู้อ่าน การวิเคราะห์ของพวกเขาไม่มีอะไรผิด

ที่จริงแล้วนี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้

การวาดการ์ตูนเป็นเรื่องที่เปลืองแรงมากจริงๆ

เงินที่เขาได้รับจากด้านวรรณกรรมและดนตรีนั้นมากกว่าการวาดการ์ตูนตั้งเยอะ

ที่ยังวาดการ์ตูน ก็เพื่อค่าความโด่งดังด้านจิตรกรรมล้วนๆ

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้หลินเยวียนคิดว่าจะทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว

ไม่เพียงปู้ลั่วที่ในครั้งนี้ไปกระตุ้นโทสะของหลินเยวียน แต่ยังเป็นเพราะหลินเยวียนตระหนักได้ว่าอิ่งจือมีฐานแฟนคลับขนาดใหญ่แล้ว

ต่อให้ทำเพื่อผู้สนับสนุนกลุ่มนี้ ตนยังต้องให้อิ่งจือทำงานหนัก

ยิ่งไปกว่านั้น…

การตอบโต้ปู้ลั่วของหลินเยวียนยังคงไม่จบลงง่ายๆ !

ไฟโทสะของเขายังไม่มอดลง

ไม่เพียงความตายนินจาโจรสลัด

หลังจากนี้เขาจะทำให้เหลียนเหมิงแทนที่ปู้ลั่วโดยสมบูรณ์!

นี่คือเป้าหมายเล็กๆ ที่เขาตั้งไว้ในใจ เป้าหมายเล็กๆ ซึ่งเกี่ยวกับการเข้ามาแทนที่

ด้านข้าง

“อาจิน”

หลินเยวียนรู้สึกจนใจอยู่บ้าง

จินมู่หัวเราะแหะๆ

เขาเห็นปาฏิหาริย์นี้กับตาตนเอง พลังโจมตีจากปาฏิหาริย์นี้ออกจะเหลือเชื่อจนในตอนนี้เขารู้สึกอ่อนแอเมื่อเห็นหลินเยวียน รู้สึกราวกับว่าตนเองกำลังรับใช้พระเจ้าอยู่อย่างไรอย่างนั้น

คนคนหนึ่งกอบกู้เหลียนเหมิง และเอาชนะปู้ลั่วด้วยตัวคนเดียว…

นี่คือสิ่งที่คนทำได้?

ทันใดนั้น

โทรศัพท์ของจินมู่ก็ดังขึ้น

จินมู่มองไปยังหน้าจอ หนังตากระตุก “ตอนนี้ผมเห็นหานจี้เหม่ยโทรมาทีไรหวั่นใจทุกครั้ง”

หลินเยวียน “…”

หานจี้เหม่ยโทรมาจริงๆ

“กรุณาทักทายอาจารย์อิ่งจือแทนฉันด้วย!”

ประโยคเปิดบทสนทนาของหานจี้เหม่ยเกี่ยวกับอิ่งจือ

จินมู่ตกตะลึงสุดขีบกับความตายนินจาโจรสลัด เธอมีหรือจะไม่รู้สึกเหมือนกัน?

หลินเยวียนบอก

จินมู่ยิ้ม “แต่เธอทำผิดพลาด”

หลินเยวียนพยักหน้า “เธอแค่ให้ความสำคัญกับมนุษยสัมพันธ์มากเกินไป ไว้ใจคนอื่นมากเกินไป”

ถึงแม้จะกระจ่างในรายละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็รู้ว่าเป็นไปได้มากว่าการละเมิดเงื่อนไขสัญญาในข้อตกลงกับเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินนั้นผ่อนปรนเกินไป ทำให้ต้นทุนของการทรยศไม่สูงมากพอ

เมื่อลองคิดให้ละเอียด หลินเยวียนและบริษัทก็ใช้เงื่อนไขที่คล้ายคลึงกัน

สตาร์ไลท์ถึงขั้นมอบหุ้นให้กับหลินเยวียนด้วยซ้ำไป

ถ้าหากหลินเยวียนทรยศขึ้นมา สตาร์ไลท์จะได้รับความเสียหายอย่างหนัก

เพียงแค่หลินเยวียนไม่ไป แต่เทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินกลับไม่ได้มีใจในส่วนนี้

ใครจะกล้าบอกว่าหานจี้เหม่ยผิดอย่างแน่นอนกันล่ะ?

หลิงคงเก่งกาจมากไม่ใช่หรือ เขาคิดจะตัดกำลังของเหลียนเหมิงตั้งแต่เริ่ม

อย่างไรก็ตาม เมื่อก่อนหานจี้เหม่ยก็ดูแลจัดการปู้ลั่วการ์ตูนได้เป็นอย่างดี

อีกฝ่ายเป็นมิตรกับหลินเยวียนมาโดยตลอดเมื่อร่วมงานกัน แต่ไหนแต่ไรมาเขาจึงไม่เคยคิดเรื่องออกจากปู้ลั่วการ์ตูน

แต่หลินเยวียนกลับไม่ลงรอยกับหลิงคง

เรื่องแบบนี้จะให้อธิบายว่าอย่างไร

แต่โดยสรุปแล้ว พวกเขายังคงต้องมีกฎระเบียบและข้อจำกัดที่เข้มงวดมากขึ้น จึงจะเป็นวิธีทำธุรกิจให้มีประสิทธิภาพ

จุดนี้นับว่าเป็นสิ่งที่เมื่อก่อนหานจี้เหม่ยไม่เข้าใจ ตอนนี้ต้องเข้าใจขึ้นมาแล้ว

ถึงแม้ปากจะตั้งคำถาม แต่ในใจของจินมู่กลับไม่คิดว่าการตัดสินใจของหลินเยวียนมีอะไรไม่เหมาะสม

“จะบอกข่าวดีกับคุณเรื่องหนึ่ง..”

“ข่าวดีอะไรครับ”

“การ์ตูนเรื่องก่อนๆ ของคุณกลับมาแล้ว พวกเราชนะคดีและได้รับลิขสิทธิ์การ์ตูนคืน ทางปู้ลั่วไม่มีเหตุผลให้ยึดผลงานของเราต่อไป ทำได้แค่ส่งคืนมาดีๆ แน่นอนว่าพวกเราเองก็ต้องจ่ายไปนิดหน่อย เป็นมูลค่าที่รับไหวน่ะครับ”

พูดถึงตรงนี้

จินมู่หัวเราะ “แน่นอนว่ายังรวมไปถึงเรื่องคินดะอิจิกับคดีฆาตกรรมปริศนาที่ถูกปู้ลั่วระงับไปด้วยครับ”

หลินเยวียน “…”

คุณเรียกแบบนี้ว่าข่าวดี?

ผมเปิดอยู่สามเรื่อง!

ได้คินดะอิจิกลับคืนมาก็เท่ากับต้องเปิดสี่เรื่องเชียวนะ!

[1] ความตาย โดยปกติในโลกเดิมจะหมายถึงเรื่อง ‘บันทึกมรณะ’ ส่วนบนบลูสตาร์จะหมายถึง ‘นักเรียนประถมแห่งความตาย’

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน