Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 720

ตอนที่ 720 อิ่งจืออยู่ตรงกลาง

สตูดิโอหยุดเจ็ดวัน แต่สิ่งที่หลินเยวียนไม่คาดคิดคือ ผ่านไปสามวันผู้ช่วยก็กลับมารายงานตัวที่สตูดิโอแล้ว…

หลินเยวียนนึกสงสัย “พวกคุณไม่ง่วงกันเหรอครับ?”

หลัวเวยเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ฉันนอนไปประมาณสามวันสามคืน พอถึงเวลากินข้าว แม่ฉันก็จะปลุกให้ฉันลุก ถ้าใช้คำพูดของแม่ก็คือ ถ้าไม่ตีกลองเรียก ฉันอาจไม่ตื่น”

“ก็แค่ตีกลอง!”

ผู้ช่วยชื่อเฉียนตัวตัว[1] ซึ่งอยู่ด้านข้างตื่นเต้นขึ้นมา “พ่อผมปลุกขึ้นมากินข้าว เขาต้องใส่หูฟังให้ผมแล้วเป่าแตรสั่วน่า พวกคุณรู้ใช่ไหมแตรสั่วน่า เสียงชวนแสบแก้วหูสุดๆ …”

“พวกคุณยังนับว่าเบา”

ผู้ช่วยอีกคนหนึ่งซึ่งชื่อว่าซุนจื้อเสียงก็ตื่นเต้นขึ้นมาเช่นกัน “พี่สาวผมใช้ฝักบัวฉีดหน้าผมเพื่อปลุกให้ผมตื่น!”

ทุกคนต่างตื่นเต้น

ทุกคนต่างพูดถึงเรื่องนอนหลับสามวันสามคืน

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาหลับไปสามวันสามคืน จนทำให้คนในครอบครัวตกใจแทบแย่ และต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อปลุกพวกเขา

ในบรรดาทุกคน มีเพียงหลินเยวียนที่ยังไหว

หลินเยวียนตื่นโดยอาศัยนาฬิกาปลุกของระบบ

เขานึกไม่ถึงว่าระบบก็มีฟังก์ชันนี้ นาฬิกาปลุกดังขึ้นในสมองของเขา จะไม่ลุกก็คงยาก

พูดคุยกันอย่างคึกคักไปสักพัก

หลินเยวียนเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณทุกคนที่ทำงานหนักตลอดหลายวันที่ผ่านมาระครับ ในเมื่อวันนี้ทุกคนมาอยู่พร้อมกันตรงนี้ ผมขอแบ่งงานหลังจากนี้ก่อนแล้วกัน”

“ได้ครับ/ค่ะ”

ทุกคนตอบ

หลินเยวียนมองไปยังหลัวเวย “ลายเส้นของคุณเหมาะกับนินจาจอมคาถามากที่สุด ต่อไปนินจาจอมคาถาจะให้สิทธิ์คุณรับผิดชอบทั้งหมด”

“ฉัน?”

หลัวเวยตกตะลึง

หลินเยวียนพยักหน้า “เรื่องสตอรีบอร์ดกับโครงเรื่องผมจัดการเอง คุณรับผิดชอบหน้าที่วาดก็พอแล้ว”

“ได้ค่ะ!”

หลัวเวยตอบรับด้วยความตื่นเต้น ในบรรดาการ์ตูนในสตูดิโอ เธอชอบนินจาจอมคาถามากที่สุด

เมื่อพิจารณาจากเสียงตอบรับของผู้อ่าน สถิติของการ์ตูนเรื่องนี้นับว่าสร้างปรากฏการณ์เช่นกัน!

ผู้ช่วยคนอื่นๆ มองไปยังหลัวเวยด้วยความอิจฉา ดวงตาของพวกเขาลุกเป็นไฟ!

เมื่อก่อนถึงแม้หลัวเวยจะเป็นถึงผู้ช่วยวาดการ์ตูนของเขา ทว่าความรับผิดชอบของเธอยังคงเป็นงานผู้ช่วย ตอนนี้เธอกระโดดขึ้นเป็นนักวาดการ์ตูนตัวจริง รับผิดชอบผลงานเรื่องหนึ่งอย่างอิสระ ทั้งยังเป็นผลงานชั้นยอดอย่างนินจาจอมคาถา!

“แล้วก็ จ้าวเฉิงหมิง…”

หลินเยวียนมองไปยังผู้ช่วยอีกคนหนึ่งและตัดสินใจอย่างเด็ดขาดอีกครั้ง “ราชาโจรสลัดส่งต่อให้คุณ”

นักวาดการ์ตูนทุกคนล้วนงุนงง!

จ้าวเฉิงหมิงก็สับสนเช่นกัน “ผม? ราชาโจรสลัด?”

หลินเยวียนพยักหน้า ในบรรดาผู้ช่วยวาดการ์ตูน ฝีมือของจ้าวเฉิงหมิงโดดเด่นมาก และไม่ได้ด้อยไปกว่าหลัวเวย

กอปรกับความช่วยเหลือของตน อีกฝ่ายจะต้องรับมือกับราชาโจรสลัดได้อย่างแน่นอน

“ขอบคุณครับอาจารย์!”

จ้าวเฉิงหมิงใจเต้นไม่เป็นส่ำ พยักหน้ารัว เขาไม่อยากพลาดโอกาสเช่นนี้ไป!

ในบรรดาการ์ตูนของสตูดิโอ กระแสของราชาโจรสลัดไม่ได้แย่กว่านินจาจอมคาถาด้วยซ้ำไป!

“จากนั้นก็เฉียนตัวตัว”

ทุกคนยังไม่ทันได้ตอบสนอง หลินเยวียนก็มองไปยังผู้ช่วยชื่อเฉียนตัวตัว “คุณมารับผิดชอบนักเรียนประถมแห่งความตายแล้วกันครับ”

บ้าน่ะ!

เฉียนตัวตัวตาโตขึ้นมา ก่อนจะกระโดดโหยงด้วยความดีใจ “อาจารย์วางใจเถอะครับ ผมจะพยายาม!”

ความตายนินจาโจรสลัด!

เมื่อรวมชื่อการ์ตูนทั้งสามเรื่องเข้าด้วยกัน แสดงให้เห็นว่าในแง่หนึ่ง อิทธิพลของนักเรียนประถมแห่งความตายไม่ได้เป็นสองรองจากนินจาจอมคาถาและราชาโจรสลัด!

หลินเยวียนยิ้ม

แต่ละคนต่างถนัดในสไตล์ที่แตกต่างกัน ลายเส้นของเฉียนตัวตัวนั้นเข้ากันได้ดีกับยอดนักสืบฉู่อวี๋ เขาเหมาะสมที่จะรับผิดชอบการ์ตูนเรื่องนี้มากกว่าใคร

ผู้ช่วยสองคนที่เหลือมองดูหัวเวย เฉียนตัวตัว และจ้าวเฉิงหมิงด้วยสีหน้าสับสน

คำว่าอิจฉานั้นไม่เพียงพอสำหรับพรรณาความรู้สึกของทั้งคู่

“ซุนจื้อเสียง”

หลินเยวียนมองไปยังผู้ช่วยคนที่สี่ “คินดะอิจิกับคดีฆาตกรรมปริศนารอดแล้ว คุณรับผิดชอบเรื่องนี้”

“ได้ครับ!”

ซุนจื้อเสียงนึกไม่ถึงว่าการ์ตูนเรื่องนี้จะรอดกลับมาแล้ว!