Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 738

ตอนที่ 738 เทพแห่งการกอบโกย

ฉินฉีฉู่เยี่ยนหานล้วนมีเพลงแล้ว

ถึงแม้หานโจวจะมาช้าที่สุด แต่อย่าลืมว่าวันนี้ยังคงเป็นวันที่ 2 กรกฎาคม!

แม้ว่าระยะห่างของเวลาที่ฉู่ขวงปล่อยเพลงนั้นจะสั้นมาก แต่ยังเหลือเวลาอีก 29 วันเต็มๆ กว่าการจัดอันดับในฤดูกาลเพลงนี้จะสิ้นสุดลง!

มีเวลาเหลือเฟือ

แต่ละทวีปไม่สามารถเฉื่อยชาได้

ชัยชนะจะตกอยู่ในมือใครยังไม่อาจรู้ได้

ขณะนี้การจัดอันดับฤดูกาลเพลงยังคงโกลาหล!

นี่เป็นครั้งแรกที่เหตุการดังกล่าวเกิดขึ้นนับตั้งแต่มีสมาคมวรรณศิลป์เริ่มใช้ระบบการจัดอันดับฤดูกาลเพลง

ไม่ใช่การประลองของนักประพันธ์เพลงหรือแฟนคลับนักร้อง

ไม่ใช่แม้แต่การประลองซึ่งเกิดขึ้นจากการได้เปรียบเสียเปรียบของคุณภาพเพลง

นี่คือการประลองระหว่างทวีป!

บลูเกมส์คือสนามประลองสำหรับนักกีฬาจากทุกสาขากีฬา และการจัดอันดับฤดูกาลเพลงคือสนามประลองสำหรับคนทั่วไปจากจากทวีปต่างๆ !

นี่มันน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าการแข่งขันในมหาสงครามเทพเซียนเสียอีก!

ยอดดาวน์โหลดเพื่อสนุบสนุนเพลงจากแต่ละทวีปนั้นผิดปกติเป็นอย่างมาก!

ทุกคนต่างตะบี้ตะบันบุกสังหาร!

“ฆ่าได้ฆ่า ชาวฉีบุก อันดับสองถึงจะได้กินเนื้อ!”

“จัดการพวกเขาเลย พวกเรามาก่อน คนฉินต้องรักษาอันดับไว้ให้ได้!”

“คนฉู่จะต้องชิงอันดับสองมาให้ได้ หรือว่าพวกคุณจะยอมแทะกระดูก!”

“พวกเราชาวหานแพ้ในสนามแข่งขันมาหลายต่อหลายครั้ง แล้วเรายังจะพลาดพลั้งในการแข่งขันที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความสามารถของนักกีฬาอย่างชาร์ตเพลงอีกรึ ถ้าเป็นอย่างนั้นคงไม่มีแม้แต่โอกาสจะขัดหม้อด้วยซ้ำไป!”

“อาฮู้ว โฮโฮ้โฮ!”

“…”

ขณะที่แต่ละทวีปกำลังตื่นตัว เสียงหอนนี้คงมาจากใครไม่ได้นอกจากผู้เฒ่าเจ้าอารมณ์อย่างเยี่ยนโจว

การจัดอันดับฤดูกาลเพลงกำลังลุกเป็นไฟ

บางทวีปปั่นอันดับให้กับเพลงของทวีปตนเอง ถึงขั้นที่เริ่มร่วมมือกับทวีปอื่นซึ่งมีอันดับไม่สูง ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้นอันดับจึงเริ่มคาดเดาไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ !

และในนั้น

ผู้ที่ได้รับผลประโยชน์สูงสุด เห็นได้ชัดว่าคือเซี่ยนอวี๋ เพราะเพลงหกอันดับแรกบนการจัดอันดับในเดือนกรกฎาคมล้วนเป็นเพลงที่เขาเขียน!

ในความเป็นจริง

ต่อให้ไม่มีเพลงฉินโจวต้อนรับคุณซึ่งเรียกได้ว่าล็อกตำแหน่งแชมป์อย่างไม่อาจล้มล้างได้ ผลลัพธ์จะยังคงเหมือนเดิม

ไม่ว่าเพลงไหนชนะก็ไม่สำคัญ

ไม่ว่าจะเป็นเพลงไหน ก็ล้วนมีอันดับเหนือกว่าเพลงคบเพลิง

เซี่ยนอวี๋ได้ขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งที่ไร้พ่ายแล้ว เรียกได้ว่ายืนยิ้มมองพายุก็ว่าได้!

เขาคนเดียวเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ทั้งหมดซึ่งบลูเกมส์นำพามาสู่วงการดนตรี แต่กลับไม่มีใครทำอะไรได้!

จังหวะนี้ใครจะไปสู้ได้?

ไม่มีใครสู้ได้

เพราะเซี่ยนอวี๋มาพร้อมกับพลังของบลูเกมส์!

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับว่าความสามารถของคนคนหนึ่งจะไปแตะระดับนั้นได้หรือไม่

เฉกเช่นคำพูดที่ว่า การทำลายพลังของเขาหมายถึงการเผชิญหน้ากับอิทธิพลของบลูเกมส์โดยตรง นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนสักคนหนึ่งจะทำได้!

ในเวลานี้

คนที่ตกตะลึงที่สุดแท้จริงแล้วไม่ใช่ชาวเน็ตจากแต่ละทวีป

ชาวเน็ตต่างกำลังยุ่งอยู่กับการปั่นชาร์ตให้กับเพลงเชียร์บ้านเกิดตนเอง

ผู้ที่ตกตะลึงจนอ้าปากค้างอย่างแท้จริงเห็นจะเป็นวงการดนตรีในแต่ละทวีป!

วงการดนตรีทั้งห้าทวีปตอบสนองไม่ทันด้วยซ้ำไป

พวกเขาพากันตกตะลึงกับเพลงบลูเกมส์ซึ่งเซี่ยนอวี๋ปล่อยมาติดๆ กันทั้งหกเพลง!

ในเวลาสองวัน

เซี่ยนอวี๋จุดชนวนความโกลาหลบนการจัดอันดับฤดูกาลเพลงด้วยตัวคนเดียว อาจกล่าวได้ว่าทรงพลังประหนึ่งสั่งฟ้าเรียกฝนได้ทีเดียว เขาเก็บเกี่ยวยอดดาวน์โหลดอันมหาศาลจนน่ากลัวซึ่งมาจากความรักที่ชาวบลูสตาร์มีต่อทวีปของตน!

แบบนี้จะเป็นปลาอะไรไปได้?

นี่มันปลาเศรษฐีไงล่ะ!

เจ้าปลาจอมเก็บเกี่ยวผลประโยชน์!

ยอดดาวน์โหลดจากทั้งห้าทวีปถูกเขากวาดไปแล้ว!

ที่แท้บลูเกมส์ก็เล่นแบบนี้ได้สินะ?

ขนแกะของบลูเกมส์ถูกเขาถอนไปจนหมดเกลี้ยง[1]!

‘เขาได้สร้างแนวคิดใหม่ให้กับการถอนขนแกะ ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยนึกถึงว่านอกจากเพลงโปรโมตบลูเกมส์แล้ว ยังสามารถเขียนเพลงให้กำลังใจแต่ละทวีปได้ด้วย’

‘นี่คือการใช้พลังจากทางการในการปั่นชาร์ต!’

‘ถ้าบลูเกมส์จัดขึ้นอีกหลังจากนี้ ทุกทวีปน่าจะเริ่มรวบรวมเพลงให้กำลังใจล่วงหน้าหลายเดือน เซี่ยนอวี๋เป็นผู้กล้าคนแรก หลังจากนี้น่าจะไม่มีโอกาสดีๆ แบบนี้อีก!’

‘เขาต้องเตรียมตัวล่วงหน้าแน่นอน!’

‘เตรียมตัวล่วงหน้าเป็นสิ่งที่จำเป็น เพลงมากมายขนาดนี้เขาไม่มีทางเขียนเสร็จในรวดเดียวหรอก แต่การเตรียมตัวล่วงหน้าได้ก็เป็ยความสามารถเหมือนกัน นอกจากนั้นยังต้องมีฝีมือเป็นแรงสนับสนุนด้วย ทั้งหกเพลงนี้ล้วนเป็นเพลงชั้นยอด!’

‘นี่มันเทพแห่งการกอบโกยของบลูเกมส์!’

‘ก็กอบโกยเก่งไปอีก ข้าน้อยได้เรียนรู้แล้ว!’

‘บลูเกมส์ครั้งหน้า พ่อเพลงอย่างผมไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องได้กอบโกยบ้าง!’

‘จะว่าไปแล้ว เพลงให้กำลังใจของเซี่ยนอวี๋นี่เยอะจริงๆ เหมือนกับเครื่องผลิตเพลงให้กำลังใจเลย!’

‘ก่อนหน้านี้ยังบอกว่าบลูเกมส์ในเดือนกรกฎาคมจะหยุดเส้นทางแชมป์สิบสองสมัยของเขา ปรากฏกลับเป็นเขาที่หยุดชาร์ตเพลงเดือนกรกฎาคม!’

“……” ‘…’

โศกเศร้าหงุดหงิดใจ!

อิจฉาริษยา!

ตกตะลึงและสะท้อนใจ!

วงการดนตรีมีอารมณ์ที่หลากหลาย!

ในอดีต ไม่มีใครรู้ว่าสามารถเขียนเพลงให้กำลังใจแต่ละทวีปได้ ทุกคนจึงมัวแต่จับจ้องเนื้อในปากของหวงตงเจิ้ง

แต่นี่คือบลูเกมส์!

บลูเกมส์ที่ดึงดูดความสนใจจากทุกคน!

ช่างเป็นงานเลี้ยงฉลองที่หรูหราเสียยิ่งกระไร!

เพราะเหตุใดผลประโยชน์ที่วงการดนตรีได้รับถึงน้อยเหลือเกิน

ตอนนี้เซี่ยนอวี๋บุกเบิกแล้ว บลูเกมส์ในอนาคต ทุกคนจะไม่เพียงจับจ้องไปยังเพลงโปรโมตอย่างเดียวอีกต่อไป แต่วิสัยทัศน์จะมองกว้างไกลยิ่งกว่านั้น!

ครั้งนี้เซี่ยนอวี๋กินจนอิ่มหมีพีมันจริงๆ !

ในเวลานี้วงการดนตรีตั้งสติได้ ต่อไปจะไม่มีใครได้เพลิดเพลินกับมื้ออาหารอันโอชะเพียงลำพังอีกต่อไป!

เสียดายก็แค่ครั้งนี้!

เซี่ยนอวี๋ซึ่งเตรียมตัวล่วงหน้าได้กินจนเต็มคราบ ทั้งที่ทุกคนมีฝีมือเหมือนกัน แต่เพราะเตรียมตัวไม่มากพอ จึงทำได้เพียงเฝ้ามองตาละห้อย

เข้าใจแล้ว

สิ่งที่ทุกคนตกใจไม่ใช่เพลงนี้ และไม่ใช่ความสามารถของเซี่ยนอวี๋

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน