อ่านสรุป ตอนที่ 738 เทพแห่งการกอบโกย จาก Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet
บทที่ ตอนที่ 738 เทพแห่งการกอบโกย คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเงิน Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่ 738 เทพแห่งการกอบโกย
ฉินฉีฉู่เยี่ยนหานล้วนมีเพลงแล้ว
ถึงแม้หานโจวจะมาช้าที่สุด แต่อย่าลืมว่าวันนี้ยังคงเป็นวันที่ 2 กรกฎาคม!
แม้ว่าระยะห่างของเวลาที่ฉู่ขวงปล่อยเพลงนั้นจะสั้นมาก แต่ยังเหลือเวลาอีก 29 วันเต็มๆ กว่าการจัดอันดับในฤดูกาลเพลงนี้จะสิ้นสุดลง!
มีเวลาเหลือเฟือ
แต่ละทวีปไม่สามารถเฉื่อยชาได้
ชัยชนะจะตกอยู่ในมือใครยังไม่อาจรู้ได้
ขณะนี้การจัดอันดับฤดูกาลเพลงยังคงโกลาหล!
นี่เป็นครั้งแรกที่เหตุการดังกล่าวเกิดขึ้นนับตั้งแต่มีสมาคมวรรณศิลป์เริ่มใช้ระบบการจัดอันดับฤดูกาลเพลง
ไม่ใช่การประลองของนักประพันธ์เพลงหรือแฟนคลับนักร้อง
ไม่ใช่แม้แต่การประลองซึ่งเกิดขึ้นจากการได้เปรียบเสียเปรียบของคุณภาพเพลง
นี่คือการประลองระหว่างทวีป!
บลูเกมส์คือสนามประลองสำหรับนักกีฬาจากทุกสาขากีฬา และการจัดอันดับฤดูกาลเพลงคือสนามประลองสำหรับคนทั่วไปจากจากทวีปต่างๆ !
นี่มันน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าการแข่งขันในมหาสงครามเทพเซียนเสียอีก!
ยอดดาวน์โหลดเพื่อสนุบสนุนเพลงจากแต่ละทวีปนั้นผิดปกติเป็นอย่างมาก!
ทุกคนต่างตะบี้ตะบันบุกสังหาร!
“ฆ่าได้ฆ่า ชาวฉีบุก อันดับสองถึงจะได้กินเนื้อ!”
“จัดการพวกเขาเลย พวกเรามาก่อน คนฉินต้องรักษาอันดับไว้ให้ได้!”
“คนฉู่จะต้องชิงอันดับสองมาให้ได้ หรือว่าพวกคุณจะยอมแทะกระดูก!”
“พวกเราชาวหานแพ้ในสนามแข่งขันมาหลายต่อหลายครั้ง แล้วเรายังจะพลาดพลั้งในการแข่งขันที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความสามารถของนักกีฬาอย่างชาร์ตเพลงอีกรึ ถ้าเป็นอย่างนั้นคงไม่มีแม้แต่โอกาสจะขัดหม้อด้วยซ้ำไป!”
“อาฮู้ว โฮโฮ้โฮ!”
“…”
ขณะที่แต่ละทวีปกำลังตื่นตัว เสียงหอนนี้คงมาจากใครไม่ได้นอกจากผู้เฒ่าเจ้าอารมณ์อย่างเยี่ยนโจว
การจัดอันดับฤดูกาลเพลงกำลังลุกเป็นไฟ
บางทวีปปั่นอันดับให้กับเพลงของทวีปตนเอง ถึงขั้นที่เริ่มร่วมมือกับทวีปอื่นซึ่งมีอันดับไม่สูง ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้นอันดับจึงเริ่มคาดเดาไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ !
และในนั้น
ผู้ที่ได้รับผลประโยชน์สูงสุด เห็นได้ชัดว่าคือเซี่ยนอวี๋ เพราะเพลงหกอันดับแรกบนการจัดอันดับในเดือนกรกฎาคมล้วนเป็นเพลงที่เขาเขียน!
ในความเป็นจริง
ต่อให้ไม่มีเพลงฉินโจวต้อนรับคุณซึ่งเรียกได้ว่าล็อกตำแหน่งแชมป์อย่างไม่อาจล้มล้างได้ ผลลัพธ์จะยังคงเหมือนเดิม
ไม่ว่าเพลงไหนชนะก็ไม่สำคัญ
ไม่ว่าจะเป็นเพลงไหน ก็ล้วนมีอันดับเหนือกว่าเพลงคบเพลิง
เซี่ยนอวี๋ได้ขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งที่ไร้พ่ายแล้ว เรียกได้ว่ายืนยิ้มมองพายุก็ว่าได้!
เขาคนเดียวเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ทั้งหมดซึ่งบลูเกมส์นำพามาสู่วงการดนตรี แต่กลับไม่มีใครทำอะไรได้!
จังหวะนี้ใครจะไปสู้ได้?
ไม่มีใครสู้ได้
เพราะเซี่ยนอวี๋มาพร้อมกับพลังของบลูเกมส์!
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับว่าความสามารถของคนคนหนึ่งจะไปแตะระดับนั้นได้หรือไม่
เฉกเช่นคำพูดที่ว่า การทำลายพลังของเขาหมายถึงการเผชิญหน้ากับอิทธิพลของบลูเกมส์โดยตรง นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนสักคนหนึ่งจะทำได้!
ในเวลานี้
คนที่ตกตะลึงที่สุดแท้จริงแล้วไม่ใช่ชาวเน็ตจากแต่ละทวีป
ชาวเน็ตต่างกำลังยุ่งอยู่กับการปั่นชาร์ตให้กับเพลงเชียร์บ้านเกิดตนเอง
ผู้ที่ตกตะลึงจนอ้าปากค้างอย่างแท้จริงเห็นจะเป็นวงการดนตรีในแต่ละทวีป!
วงการดนตรีทั้งห้าทวีปตอบสนองไม่ทันด้วยซ้ำไป
พวกเขาพากันตกตะลึงกับเพลงบลูเกมส์ซึ่งเซี่ยนอวี๋ปล่อยมาติดๆ กันทั้งหกเพลง!
ในเวลาสองวัน
เซี่ยนอวี๋จุดชนวนความโกลาหลบนการจัดอันดับฤดูกาลเพลงด้วยตัวคนเดียว อาจกล่าวได้ว่าทรงพลังประหนึ่งสั่งฟ้าเรียกฝนได้ทีเดียว เขาเก็บเกี่ยวยอดดาวน์โหลดอันมหาศาลจนน่ากลัวซึ่งมาจากความรักที่ชาวบลูสตาร์มีต่อทวีปของตน!
แบบนี้จะเป็นปลาอะไรไปได้?
นี่มันปลาเศรษฐีไงล่ะ!
เจ้าปลาจอมเก็บเกี่ยวผลประโยชน์!
ยอดดาวน์โหลดจากทั้งห้าทวีปถูกเขากวาดไปแล้ว!
ที่แท้บลูเกมส์ก็เล่นแบบนี้ได้สินะ?
ขนแกะของบลูเกมส์ถูกเขาถอนไปจนหมดเกลี้ยง[1]!
‘เขาได้สร้างแนวคิดใหม่ให้กับการถอนขนแกะ ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยนึกถึงว่านอกจากเพลงโปรโมตบลูเกมส์แล้ว ยังสามารถเขียนเพลงให้กำลังใจแต่ละทวีปได้ด้วย’
‘นี่คือการใช้พลังจากทางการในการปั่นชาร์ต!’
‘ถ้าบลูเกมส์จัดขึ้นอีกหลังจากนี้ ทุกทวีปน่าจะเริ่มรวบรวมเพลงให้กำลังใจล่วงหน้าหลายเดือน เซี่ยนอวี๋เป็นผู้กล้าคนแรก หลังจากนี้น่าจะไม่มีโอกาสดีๆ แบบนี้อีก!’
‘เขาต้องเตรียมตัวล่วงหน้าแน่นอน!’
‘เตรียมตัวล่วงหน้าเป็นสิ่งที่จำเป็น เพลงมากมายขนาดนี้เขาไม่มีทางเขียนเสร็จในรวดเดียวหรอก แต่การเตรียมตัวล่วงหน้าได้ก็เป็ยความสามารถเหมือนกัน นอกจากนั้นยังต้องมีฝีมือเป็นแรงสนับสนุนด้วย ทั้งหกเพลงนี้ล้วนเป็นเพลงชั้นยอด!’
‘นี่มันเทพแห่งการกอบโกยของบลูเกมส์!’
‘ก็กอบโกยเก่งไปอีก ข้าน้อยได้เรียนรู้แล้ว!’
‘บลูเกมส์ครั้งหน้า พ่อเพลงอย่างผมไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องได้กอบโกยบ้าง!’
‘จะว่าไปแล้ว เพลงให้กำลังใจของเซี่ยนอวี๋นี่เยอะจริงๆ เหมือนกับเครื่องผลิตเพลงให้กำลังใจเลย!’
‘ก่อนหน้านี้ยังบอกว่าบลูเกมส์ในเดือนกรกฎาคมจะหยุดเส้นทางแชมป์สิบสองสมัยของเขา ปรากฏกลับเป็นเขาที่หยุดชาร์ตเพลงเดือนกรกฎาคม!’
“……” ‘…’
โศกเศร้าหงุดหงิดใจ!
อิจฉาริษยา!
ตกตะลึงและสะท้อนใจ!
วงการดนตรีมีอารมณ์ที่หลากหลาย!
ในอดีต ไม่มีใครรู้ว่าสามารถเขียนเพลงให้กำลังใจแต่ละทวีปได้ ทุกคนจึงมัวแต่จับจ้องเนื้อในปากของหวงตงเจิ้ง
แต่นี่คือบลูเกมส์!
บลูเกมส์ที่ดึงดูดความสนใจจากทุกคน!
ช่างเป็นงานเลี้ยงฉลองที่หรูหราเสียยิ่งกระไร!
เพราะเหตุใดผลประโยชน์ที่วงการดนตรีได้รับถึงน้อยเหลือเกิน
ตอนนี้เซี่ยนอวี๋บุกเบิกแล้ว บลูเกมส์ในอนาคต ทุกคนจะไม่เพียงจับจ้องไปยังเพลงโปรโมตอย่างเดียวอีกต่อไป แต่วิสัยทัศน์จะมองกว้างไกลยิ่งกว่านั้น!
ครั้งนี้เซี่ยนอวี๋กินจนอิ่มหมีพีมันจริงๆ !
ในเวลานี้วงการดนตรีตั้งสติได้ ต่อไปจะไม่มีใครได้เพลิดเพลินกับมื้ออาหารอันโอชะเพียงลำพังอีกต่อไป!
เสียดายก็แค่ครั้งนี้!
เซี่ยนอวี๋ซึ่งเตรียมตัวล่วงหน้าได้กินจนเต็มคราบ ทั้งที่ทุกคนมีฝีมือเหมือนกัน แต่เพราะเตรียมตัวไม่มากพอ จึงทำได้เพียงเฝ้ามองตาละห้อย
เข้าใจแล้ว
สิ่งที่ทุกคนตกใจไม่ใช่เพลงนี้ และไม่ใช่ความสามารถของเซี่ยนอวี๋
ทีนี้ละ คือจังหวะใช้กลอุบายต่างๆ ของนางสนมในวังหลวงแล้ว
แม้แต่หลินเยวียนซึ่งตอบสนองช้าก็ยังประสบกับฉากที่คล้ายคลึงกันนับครั้งไม่ถ้วน
จะว่าไปแล้ว
ถ้าหากนึกโยงไปถึงปัญหาเรื่องกรรมสิทธิ์ผู้เป็นเจ้าของไข่แดง ต้าเหยาเหยาดูเหมือนว่าจะสู้ยิบตาโดยไม่เห็นว่าเขาเป็นพี่ชายที่คลานตามกันมาด้วยซ้ำไป
เพราะฉะนั้นหลินเยวียนจึงไม่ได้รู้สึกผิดปกติกับเรื่องนี้
หลังจากนี้ควรกลับบ้านได้แล้ว
อยู่ที่เป้ยจิงมานาน สิ่งที่กอบโดยจากบลูเกมส์ได้ หลินเยวียนก็กอบโดยไปมากแล้ว
เขาตัดสินใจถอย
กลับบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบโตอะไรทำนองนั้น
เมื่อนึกถึงตรงนี้ หลินเยวียนจึงกล่าวลาตี๋ฟ่าน
ตี๋ฟ่านในฐานะผู้กำกับพิธีเปิดบลูเกมส์ ระยะนี้จึงเป็นติดต่อประสานงานกับหลินเยวียนในนามคณะกรรมการบลูเกมส์ ตอนนี้ทั้งสองนับว่ารู้จักกันแล้ว ทั้งยังเข้ากันได้ค่อนข้างดี
อย่างน้อยหลินเยวียนก็คิดเช่นนั้น
ตี๋ฟ่าน…
ก็น่าจะคิดเช่นเดียวกัน
ถึงแม้ในแง่ของการตัดอันดับฤดูกาล ทุกทวีปฟาดฟันกันจนแทบหัวร้างข้างแตก ทำให้ตี๋ฟ่านหดหู่ใจอยู่สักพัก ถึงขั้นที่นึกอยากดึงเซี่ยนอวี๋ออกมาเขย่าและบอกว่าหยุดเขียนเถอะ ถ้าเขียนต่อไป จะเป็นอันตรายต่ออันดับของเพลงให้กำลังใจฉินโจว ทว่าเมื่อมองจากภาพรวมแล้ว ตัวเลือกของตนนั้นถูกต้อง
เรียกว่าถูกต้องอย่างมากด้วยซ้ำไป!
เพราะในแง่ของการเตรียมการและการสร้างกระแสในระยะแรก กล่าวได้ว่าบลูเกมส์ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากจากเพลงของเซี่ยนอวี๋!
ก็ดูภาพที่ครึกครื้นนี่สิ!
บลูเกมส์ยังไม่ทันได้เริ่มต้น แต่ละทวีปก็ส่งเสียงกู่ร้องกันดังก้อง!
เพราะฉะนั้นโดยรวมแล้ว เขาจึงรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากที่เซี่ยนอวี๋ลงมือในครั้งนี้
เบื้องบนก็แสดงท่าทีเชิงบวกเกี่ยวกับความคึกคักในครั้งนี้เช่นเดียวกัน
ด้วยเหตุนี้คณะกรรมการบลูเกมส์จึงกำหนดแนวทางดังว่า
นับแต่นี้ เมื่อมีการจัดมหกรรมกีฬาบลูเกมส์ขึ้น นอกจากเพลงธีมหลักของบลูเกมส์แล้ว แต่ละทวีปยังต้องมีเพลงให้กำลังใจนักกีฬาด้วย!
สามารถจินตนาการได้ว่า
บลูเกมส์ในอนาคต แต่ละทวีปจะเตรียมเพลงให้กำลังใจนักกีฬาไว้ล้วงหน้า และพวกเขาจะจดจำได้อย่างแน่นอนว่าบลูเกมส์ในลักษณะนี้เริ่มต้นจากบลูเกมส์ครั้งใด
และเริ่มต้นจากใคร
ขณะเดียวกันตี๋ฟ่านยังบอกข่าวดีกับหลินเยวียน “เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือจากคุณ แต่ละทวีปได้แจ้งว่าความเ คลื่อนไหวสำคัญของบัญชีทางการในช่วงบลูเกมส์โดยพื้นฐานแล้วจะอยู่บนบล็อก แน่นอนว่าทางปู้ลั่วก็ยังต้องมีการเคลื่อนไหวอยู่”
หลินเยวียนพยักหน้า
ถึงอย่างไรปู้ลั่วก็เป็นแพลตฟอร์มที่ใหญ่ที่สุดในเวลานี้
ทางการแต่ละทวีปไม่สามารถละทิ้งช่องทางสื่อสารมวลชนที่ใหญ่เช่นนี้ได้
ขณะนี้หลินเยวียนพอใจเหลือเกินที่สามารถแสดงออกได้ว่าเขาอยู่ฝั่งเดียวกับบล็อก
ก็ตอนนี้เขาไม่ได้เพียงไม่ลงรอยกับปู้ลั่ว ขณะเดียวกันยังเป็นหุ้นส่วนของบล็อกอีกด้วย
“ข่าวนี้จะไม่ถูกเปิดเผยออกสู่สาธารณะ แต่จะแสดงออกจากการกระทำ”
เป็นไปไม่ได้ที่ทางการจะเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยตรง นายทุนขนาดยักษ์ใหญ่ระดับปู้ลั่ว อิทธิพลของพวกเขาจึงไม่ใช่เล่นๆ
“ได้ครับ ขอบคุณ”
“ผลประโยชน์ร่วมกันน่ะครับ ไม่แน่เราอาจต้องร่วมงานกันอีกในอนาคต ผมมีภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่ถ่ายทำมาหกปีแล้ว ขาดก็แต่เพลงประกอบที่ทรงพลังมากพอ ถ้าจำเป็นละก็ ถึงตอนนั้นผมจะเชิญคุณมาช่วย…”
“ไม่มีปัญหา”
หลินเยวียนตอบรับด้วยความยินดี และเขายังตั้งตารออย่างเต็มที่ว่าบล็อกจะได้รับผลประโยชน์ใดอีกจากบลูเกมส์
[1] ถอนขนแกะ เป็นคำสแลง เปรยเปรยว่าได้สินค้ามาในราคาที่ถูกหรือฟรี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...