Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 743
สรุปบท ตอนที่ 743 เหอต้าจวิ้นหน้าไม่อาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
อ่านสรุป ตอนที่ 743 เหอต้าจวิ้นหน้าไม่อาย จาก Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet
บทที่ ตอนที่ 743 เหอต้าจวิ้นหน้าไม่อาย คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเงิน Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่ 743 เหอต้าจวิ้นหน้าไม่อาย
บริษัทดำเนินการอย่างรวดเร็ว ผ่านไปไม่นาน หลี่ซ่งหวาก็ผนวกบริษัทผลิตแอนิเมชันเข้าสู่ระบบของสตาร์ไลท์ หลังจากซื้อกิจการสำเร็จ ก็เริ่มผลิตสแลมดังก์ฉบับแอนิเมชันเป็นในทันที บนบลูสตาร์ซึ่งมีเทคโนโลยีล้ำสมัย จึงผลิตผลงานได้รวดเร็วกว่าบนโลกอย่างเห็นได้ชัด แทบทุกครั้งที่หลินเยวียนส่งมอบโครงเรื่องบางส่วนไปให้ ทางนั้นจะสามารถผลิตเนื้อหาของแอนิเมชันบางส่วนเสร็จสิ้น อีกทั้งประสิทธิภาพที่ได้ก็ยังทำให้หลินเยวียนพอใจมากอีกด้วย นี่คือข้อดีของแขนงเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า แน่นอนว่านี่ก็เป็นความดีความชอบของพนักงานซึ่งทำงานล่วงเวลา ราวกับได้รับการกระตุ้นจากโบนัสที่ประธานกรรมการสัญญาไว้ ทุกคนพบพรสวรรค์ในการนอนดึกและลุยงานตลอดทั้งคืน
สตาร์ไลท์ทำงานว่องไว!
ปู้ลั่วกลับทำงานว่องไวยิ่งกว่า!
ดูเหมือนว่าจะมีความตั้งใจในการช่วงชิงโอกาส ขณะที่โลกภายนอกยังคงพูดคุยกันว่าอิ่งจือจะสร้างการ์ตูน หัวใจบาสเกตบอลซึ่งเปิดตัวโดยปู้ลั่วการ์ตูนก็กำลังจะออกฉายอย่างเป็นทางการบนเว็บไซต์แอนิเมชันซึ่งปู้ลั่วถือหุ้น ในที่สุดผลงานซึ่งเหอต้าจวิ้นขัดเกลามาตลอดหลายปีก็ได้รับการเผยแพร่สู่สายตาสาธารณชน!
‘จะแข่งกับฉัน?’
‘นายน่ะยังไม่ถึงขั้น!’
‘ใครบอกว่าตัวเตี้ยแล้วเล่นบาสเกตบอลไม่ได้’
‘คนตัวสูงอย่างพวกนายจะขวางฉันได้รึ!’
เด็กหนุ่มรูปร่างเล็กหลบหลีกคู่ต่อสู้อย่างรวดเร็วประหนึ่งลำแสง ผ่านคู่แข่งและเลย์อัปได้สำเร็จ และนี่เป็นเพียงไคลแม็กซ์แรกในตอนเปิดเรื่องของแอนิเมชัน ตัวละครสร้างความตกตะลึงให้กับผู้คน และหลังจากนั้นก็อวดฝีมืออย่างไม่ลดละ!
สะใจมาก!
ผู้ชมตกใจจนสติแตก!
แอนิเมชันเรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวของนักบาสเกตบอลเปี่ยมพรสวรรค์ซึ่งเข้าร่วมทีมบาสเกตบอลโรงเรียน แม้ว่าเขาจะเป็นนักเรียนมัธยมต้นซึ่งยังไม่พัฒนาส่วนสูง แต่เขากลับเข้าร่วมทีมมัธยมปลาย และใช้ทักษะอันน่าทึ่งของเขา นำทีมซึ่งมีอันดับต่ำเตี้ยเรี่ยดินเอาชนะโรงเรียนอื่นๆ เดิมทีพ่อของเด็กหนุ่มคนนี้เคยเป็นนักบาสเกตบอลมืออาชีพระดับแนวหน้า ทว่า เส้นทางอาชีพของเขาจำต้องสิ้นสุดลงเนื่องจากข้อกล่าวหาอันเป็นเท็จของคู่แข่ง ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงอยู่บ้านและปลูกฝังลูกชายที่มีพรสวรรค์เท่านั้น…
ดูจบในรวดเดียว เรื่องราวน่าตื่นเต้นเป็นที่สุด!
เมื่อความลึกลับถูกเปิดเผย การ์ตูนเรื่องหัวใจบาสเกตบอลก็ปรากฏบนปู้ลั่วเช่นกัน การพูดคุยกระจายไปทุกแห่งหนในชั่วลัดนิ้วมือ และแฟนคลับของเหอต้าจวิ้นก็ตื่นเต้นยิ่งกว่าใคร!
‘สนุกมากเลย!’
‘ใครบอกว่าตัวเตี้ยแล้วเล่นบาสเกตบอลไม่ได้ ประโยคนี้โดนใจผมมาก ทั้งที่ตัวเอกเป็นนักเรียนม.ต้น ส่วนสูงไม่ถึง 170 ด้วยซ้ำ แต่กลับเอาชนะนักเรียนม.ปลายได้ สนุกยิ่งกว่าเพลิงบาสเกตบอลในตอนนั้นซะอีก!’
‘เหอต้าจวิ้นสุดยอดจริงๆ เพลงประกอบก็สุดยอด!’
‘ทั้งโครงเรื่อง สายเส้น เพลงประกอบ ยอดเยี่ยมไปซะทุกอย่าง!’
‘พ่อของตัวเอกน่าจะเก่งมาก ไม่งั้นไม่มีทางเลี้ยงลูกให้ออกมาอัจฉริยะขนาดนี้หรอก อยากเห็นตอนพ่อออกโรงเองเลย สมศักดิ์ศรีผลงานที่เหอต้าจวิ้นขัดเกลามานานหลายปี คาดหวังมากจริงๆ !’
‘ต้าจวิ้นชนะแล้ว!’
‘อิ่งจือจบเห่แล้วทีนี้!’
‘ต่อให้เขาเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนแล้วยังไง ถ้าแข่งเรื่องการ์ตูนบาสเกตบอล ไม่มีใครสู้เหอต้าจวิ้นได้หรอก เจอแอนิเมชันเรื่องนี้เข้าไปก็จอดทุกคน ไม่ได้ดูแอนิเมชันกีฬาที่มันสะใจแบบนี้มานานแล้ว สมแล้วที่ต้าจวิ้นเป็นอันดับหนึ่งในวงการแอนิเมชันกีฬา!’
บนปู้ลั่ว!
ผู้คนต่างส่งเสียงชื่นชม!
เหอต้าจวิ้นออกแบบทั้งจังหวะและความสะใจไว้อย่างลงตัว กระตุ้นอารมณ์ของผู้ชมมากมาย ถึงแม้จะมีข้อบกพร่องด้านการถ่ายทอดรูปแบบตัวละครที่ไม่ลึกซึ้งมากพอ และตัวเอกก็ทรงพลังผิดมนุษย์มนา แต่ทุกคนต่างสนุกสุดเหวี่ยงกับเรื่องราว เพราะฉะนั้นจุดบกพร่องเพียงเล็กน้องจึงไม่อาจบดบังจุดแข็ง โดยรวมแล้วนับว่าเป็นแอนิเมชันที่ยอดเยี่ยมมาก!
อีกด้านหนึ่ง
แฟนคลับส่วนหนึ่งของอิ่งจือก็กดเข้าไปยังแอนิเมชันเรื่องนี้ ปรากฏว่าดูไปเรื่อยๆ แฟนคลับของอิ่งจือกลับรู้สึกถึงความผิดปกติขึ้นมาทันใด
ไม่ใช่เพราะความตื่นเต้นเร้าใจแอนิเมชันเรื่องนี้
แต่เพราะทุกคนสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคยบางอย่างจากผลงานเรื่องนี้!
‘แม่เจ้าโว้ย!’
‘ภูมิหลังของตัวเอกคือเซตติงของเจ้าชายลูกสักหลาดหรอกเหรอ!’
‘ให้ตายเถอะ เป็นแบบที่พวกคุณพูดจริงด้วย ฉันก็ว่าทำไมถึงรู้สึกเดจาวูแรงมาก!’
‘เปิดเรื่องมาหลงหม่าก็เข้าร่วมทีมมัธยมปลาย หลงหม่ามีพ่อที่ปลดเกษียณแล้วแต่มีพลังอำนาจมาก หลงหม่าไม่สูง หลงหม่าชอบพูดว่านายน่ะยังอีกไกล ตัวเอกนี้ชอบพูดว่านายน่ะยังไม่ถึงขั้น มาคิดๆ ดูแล้วนี่มันไม่ใช่บทพูดเดียวกันหรอกหรือ?’
‘เหอต้าจวิ้นหน้าไม่อายเอาซะเลย!’
‘แบบนี้ก็ลอกเจ้าชายลูกสักหลาดมาน่ะสิ เขาแค่เปลี่ยนประเภทกีฬาจากเทนนิสเป็นบาสเกตบอลเท่านั้นเอง!’
‘ประเด็นอยู่ที่ลอกการบ้านคนอื่นมาแต่ก็ลอกได้ไม่ดี!’
‘ยังไม่ต้องพูดถึงเซตติงที่คล้ายคลึงกัน ตัวละครนี้เทียบเจ้าชายลูกสักหลาดไม่ติดเลยสักนิด หลังจากตอนที่สามเป็นต้นไปมีแต่การอวดพลังของตัวเอกคนเดียว พลังก็เกินจริงไปอีก!’
‘…’
‘หยิบผลงานออกมาไม่ได้ ได้แต่ตะโกนปาวๆ รังแต่จะถูกคนดูถูก!’
‘เขาเป็นอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนไม่ใช่หรือ’
‘เป็นถึงอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูน ต้องเขียนการ์ตูนธีมบาสเกตบอลที่ดีกว่าเหอต้าจวิ้นออกมาได้สิ ไม่งั้นอันดับหนึ่งก็คงไม่ได้เก่งกว่าคนอื่นหรอกใช่ไหม’
‘…’
ในการ์ตูนบาสเกตบอล แฟนคลับของเหอต้าจวิ้นไม่เคยเกรงกลัวอิ่งจือ ตอนนี้พวกเขายิ่งฮึกเหิมมากขึ้นหลังจากได้เห็นคุณภาพของหัวใจบาสเกตบอลที่ออกอากาศ!
บัดซบ!
แฟนคลับของอิ่งจือเดือดดาลขึ้นมาแล้ว!
คำพูดของเหอต้าจวิ้นมีเจตนาเปลี่ยนแนวคิดอย่างชัดเจน!
และในเวลานี้เอง โพสต์ของอิ่งจือก็มีการอัปเดตเช่นกัน ‘เวลาหนึ่งทุ่มตรงในวันนี้ สแลมดังก์จะออกอากาศอย่างเป็นทางการ และฉบับการ์ตูนจะเปิดตัวในปู้ลั่วเช่นเดียวกัน’
ในชั่วพริบตา!
การทะเลาะเบาะแว้งระหว่างทั้งสองฝ่ายเงียบลง
ดูเหมือนว่าหลังจากนี้ไม่ว่าจะเป็นการถกเถียงประเด็นใดก็ไร้ความหมาย รอให้สแลมดังก์ออกอากาศ เรื่องน่าขันเหลานี้คงจะถึงเวลาปิดฉากลงสักที
ใครแข็งแกร่งใครอ่อนแอ มองปราดเดียวก็รู้
เมื่อมาถึงจุดนี้ ทั้งสองฝั่งได้พักรบกันชั่วคราว
อย่างไรก็ตาม ทุกคนต่างรู้ดีว่า
ขณะนี้มีกระแสน้ำอันเชี่ยวกรากนับไม่ถ้วนซึ่งซ่อนอยู่ภายใต้ความเงียบสงบ
และเมื่อนาฬิกาบอกเวลาหนึ่งทุ่มตรงดังขึ้น ในที่สุดสแลมดังก์ก็ออกฉาย
แรกเริ่มเดิมดี ไม่มีใครตระหนักได้ว่า พายุบาสเกตบอลลูกใหญ่ซึ่งไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์ ได้เปิดฉากขึ้น อย่างเป็นทางการ…
เมื่อเข้าสู่หน้านิยายที่ถูกล็อกด้วยเหรียญระบบจะใช้เหรียญปลดล็อกตอนต่อไปโดยอัตโนมัติ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...