Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 797

ตอนที่ 797 ประชันชุดไม่ได้น่ากลัว แต่ใครดูไม่ดีคนนั้นอับอาย

ตามมาแล้ว!

บล็อกตามมาแล้ว!

เมื่อเห็นความเคลื่อนไหวของปู้ลั่ว ชาวเน็ตแทบคิดว่าครั้งนี้บล็อกจะไม่ยอมรับมือเสียแล้ว ถึงอย่างไรทางกองทัพของปู้ลั่วก็แข็งแกร่งเกินไป ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครคาดหวังว่าบล็อกจะไม่เพียงเลือกที่จะรับการโจมตี แต่ยังตั้งชื่อกิจกรรมนี้ว่า…

รา! ชา! เรื่อง! สั้น!?

และเจ้าแก่ฉู่ขวงที่ทุกคนตั้งตารอ ก็รับหน้าที่ตัวแทนบล็อกวรรณกรรม เข้าร่วมกิจกรรมซึ่งสะเทือนวงการเรื่องสั้นในครั้งนี้!

โลกออนไลน์ต่างแตกตื่น!

‘ครั้งนี้บล็อกเอาเรื่องใช้ได้!’

‘พวกเขาเอาความกล้าจากไหนมาสู้กับปู้ลั่ว!’

‘ฉู่ขวงมอบความกล้าหาญให้กับพวกเขา?’

‘ปัญหาคือบล็อกมีฉู่ขวงแค่คนเดียว!’

“‘แม้แต่มุกราชาเรื่องสั้นก็งัดออกมาเล่นแล้วนะ นี่มันจงใจยั่วโมโหหรือเปล่า!’

“ชื่อที่บล็อกเรียกว่าราชาเรื่องสั้น คงไม่ได้เตรียมไว้สำหรับฉู่ขวงหรอกใช่ไหม?”

‘แน่นอนอยู่แล้ว ฝั่งบล็อกมีแค่เจ้าแก่ฉู่ขวงที่สู้ไหว ราชาเรื่องสั้นอาจไม่ได้หมายถึงฉู่ขวงก็ได้’

‘จบแล้ว ทั้งนี้ปู้ลั่วจะตะลุมบอนฉู่ขวงแล้วจริงๆ !’

“บล็อกกล้าเผชิญหน้าก็เพราะมีเจ้าแก่ฉู่ขวงประจำการ จะว่าไปเจ้าแก่ฉู่ขวงก็แข็งแกร่งจริงๆ ผมไม่เคยเห็ยเจ้าแก่ฉู่ขวงกลัวใครเลย”

‘คอมเมนต์บนลองคิดดูดีๆ ตอนนั้นที่เซี่ยนอวี๋ให้เข้าเปลี่ยนตอนจบ เขากลัวหัวหดจนแทบแก้ไม่ทัน’

‘อุก ฮ่าๆๆๆๆ ครั้งนั้นคือกลัวจริงๆ !’

‘เอาเถอะ นอกจากที่เซี่ยนอวี๋ยื่นคำขาดครั้งนั้น การกระทำในอดีตของเจ้าแก่ฉู่ขวงก็พิสูจน์แล้วว่าหมอนี่มีนิสัยไม่ยอมใครคิดว่าตัวเองเหนือว่าทุกคน เฟยหงบอกว่าฉู่ขวงยังไม่เหมาะสมกับการได้รับเลือกเป็นหนึ่งในสามอาชาไนยแห่งวงการเรื่องสั้นฉินโจว น่าจะแปลกว่าถ้าเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง’

‘ครั้งนั้นที่เด็กเล็กโมโหจนร้องไห้ เขาก็ยอมเหมือนกัน’

‘…’

ให้ตายเถอะ!

วันนี้ไม่มีทางคุยกันจบ!

แต่ความตื่นเต้นของชาวเน็ตก็เป็นความจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งแฟนคลับของฉู่ขวงที่ในใจเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง!

พวกคุณตะลุมบอนแล้วอย่างไร?

ถ้าจะบ้าได้ขนาดนี้ละก็!

แม้คนนับหมื่นขวางหน้า ข้าจะก้าวต่อไป!

เจ้าแก่ฉู่ขวงเดิมพันทุกอย่างด้วยความมุ่งมั่นนี้!

และนี่คือสิ่งที่แฟนคลับหลายคืนชื่นชอบในตัวฉู่ขวง!

นอกจากนี้ เดิมทีก็แฟนๆ ของฉู่ขวงหลายคนแสดงความไม่พอใจ!

ทำไมฉู่ขวงเข้าไปเป็นนักเขียนเรื่องสั้นสิบอันดับแรก แต่กลับต้องเป็นรองเฝิงหวาซึ่งอยู่ในอันดับที่สิบด้วย?

จำนวนไม่มากพอ?

คุณภาพต่างหากที่ตัดสิน!

อย่างไรก็ดี หลายคนที่สนับสนุนฉู่ขวงต่างยึดถึงแนวคิดนี้

แต่กระนั้นแล้ว บรรดานักเขียนจากฝั่งปู้ลั่วกลับไม่พอใจกับความทรหดของบล็อกและฉู่ขวง

อะไรกันฟระ

ราชาเรื่องสั้น?

ผู้ชนะจากกิจกรรมของพวกเขาเรียกว่าราชาเรื่องสั้น แล้วนักเขียนทางฝั่งเราจะเรียกว่าอะไรล่ะ

พวกเราต้องเข้าร่วมกิจกรรมของบล็อก ถึงจะมีสิทธิ์ได้เป็นราชาเรื่องสั้นอย่างนั้นหรือ?

นอกจากฉู่ขวงแล้ว ยังมีใครที่จะมาสู้ได้อีก

ราชาเรื่องสั้นตัวจริง จะถือกำเนิดจากฝั่งปู้ลั่วเท่านั้น!

ด้วยเหตุนี้ ความวุ่นวายจึงบังเกิด

‘ตลกมาก’

‘บล็อกคิดจริงๆ ว่าฉู่ขวงไร้เทียมทาน’

‘ปู้ลั่วเรามีนักเขียนแนวหน้ามากมายขนาดนี้ ยังต้องกลัวฉู่ขวงด้วยหรือ?’

‘มีแค่เฝิงหวาคนเดียวก็ไม่ต้องกลัวฉู่ขวงแล้ว!’

‘ยิ่งกว่านั้นเรายังมีอาจารย์เฟยหงที่อยู่อันดับห้าอีก!’

‘ไม่จำเป็นต้องถึงมืออาจารย์ทั้งสองท่านหรอก แค่พวกเราก็ตะลุมบอนบล็อกวรรณกรรมจนปางตายได้แล้ว’

‘ไม่ได้!’

‘กิจกรรมฝั่งเราต้องตั้งชื่อโหดๆ แบบนั้นบ้าง!’

‘ใช่แล้ว’

นักเขียนมักให้ความสำคัญกับชื่อเป็นที่สุด

เรื่องอื่นล้วนคุยกันได้ มีเพียงเรื่องจำพวก ‘ราชาเรื่องสั้น’ นี่แหละที่พวกเขาจะไม่ยอมแพ้อีกฝ่ายอย่างแน่นอน

ไม่นาน

ปู้ลั่วก็ออกประกาศอย่างเป็นทางการ!

‘ปู้ลั่ววรรณกรรมได้เปิดตัวกิจกรรมราชาเรื่องสั้น อย่างเป็นทางการในกลางเดือนนี้ ขอเชิญชาวเน็ตช่วยกันโหวต ราชาเรื่องสั้นในครั้งนี้จะเป็นใครขึ้นอยู่กับคุณแล้ว!’

ใช่แล้ว!

กิจกรรมของฝั่งปู้ลั่วก็มีชื่อว่า ราชาเรื่องสั้น เช่นเดียวกัน!