Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 800

ตอนที่ 800 ปีศาจคนที่สาม

มีเทพเรื่องสั้นระดับเดียวกับฉู่ขวงคนที่สองเร้นกายอยู่ในบล็อก!

ไม่เพียงชาวเน็ตที่คาดไม่ถึง ปู้ลั่วก็คาดไม่ถึงเช่นกัน!

ในความเป็นจริง

เมื่อบอลไขแพะถูกปล่อยออกมา นักเขียนเรื่องสั้นทุกคนจากฝั่งบล็อกพลันเงียบลง

ต่อให้พวกเขาจะเป็นนักเขียนแนวหน้าในสาขาเรื่องสั้น ในเวลานี้ก็ยังรู้สึกตกตะลึงกับผลงานเรื่องบอลไขแพะเป็นอย่างมาก

ใช่แล้ว

สำหรับนักเขียนมืออาชีพฝั่งปู้ลั่ว ระดับความสะเทือนขวัญของเรื่องนี้ยิ่งกว่าใบไม้ใบสุดท้ายเสียอีก

เรื่องก่อนเป็นเพียงการสรรเสริญ

เรื่องหลังกลับเป็นมากกว่าเพียงการสรรเสริญ

เขาเขียนเกี่ยวกับประณามและเสียดสี ธรรมชาติของมนุษย์และภูมิหลังทางยุคสมัย ตลอดจนการเปิดเผยโฉมหน้าอันโหดเหี้ยมของบรรดาผู้ที่อยู่เบื้องหลังสงคราม

นอกจากตกใจแล้ว พวกเขายังมีความสงสัยอีกนับไม่ถ้วน

เพราะเหตุใดบล็อกถึงมีพวกเพี้ยนแบบนี้ถึงสองคนได้?

พวกเขามีฉู่ขวงคนเดียวที่ลงมือได้ไม่ใช่หรือ

ผู้เขียนเรื่องบอลไขแพะไม่ใช่ฉู่ขวงหรอกหรือ?

ถ้าหนึ่งในนั้นคือฉู่ขวงละก็ นักเขียนเรื่องสั้นฝีมือเยี่ยมคนนี้โผล่มาจากไหน หรือว่าจะเป็นนักเขียนเรื่องสั้นหนึ่งในสิบอันดับมาคนใดสักคนหนึ่งซึ่งแอบทำข้อตกลงกับกับบล็อก?

มีแต่ข้อสงสัย!

ข้อสงสัยนับไม่ถ้วน!

ผลงานซึ่งถือกำเนิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด ได้ปรากฏสู่สายตาของทุกคนด้วยความตื่นตาตื่นใจที่สุด!

สรุปว่า

ปู้ลั่วพ่ายแพ้อีกแล้ว!

แพ้ติดต่อกันสองนัดซ้อน!

ในที่สุดปู้ลั่วก็เดือดดาล!

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดปู้ลั่วจึงปล่อยผลงานเรื่องที่สาม ‘ราชา’!

เสียงตอบรับต่างจากผลงานของเรื่องแรก

หลังจากอ่านเรื่องราชาจบ ชาวเน็ตล้วนตื่นเต้นขึ้นมาทันใด!

‘ในที่สุดปู้ลั่วก็เริ่มทิ้งระเบิดลูกใหญ่แล้ว!’

‘เรื่องนี้ตื่นเต้นมาก!’

‘สไตล์การเขียนของเฝิงหวา?’

‘เหมือนมาก’

‘อาจเป็นเฟยหงก็ได้’

‘ดูจากสไตล์การเขียนแล้วเหมือนกับเฝิงหวามากกว่า’

‘ระดับนี้สู้ใบไม้ใบสุดท้ายได้ แต่ก็ยังไม่ลึกซึ้งเท่ากับเรื่องราวของบอลไขแพะ โดยรวมแล้วก็นับได้ว่าเป็นผลงานชั้นยอด’

‘ทีนี้ต้องรอดูแล้วว่าบล็อกจะมีลูกเล่นอะไรอีก’

‘คงไม่มีปีศาจโผล่ออกมาแล้วใช่ไหม?’

‘คุณคิดว่าของแบบนี้ทำง่ายขนาดนั้นเลยหรือไง’

‘เอ๊ะ!’

‘ดูเร็ว!’

‘เรื่องสั้นเรื่องที่สามของบล็อกก็ออกมาแล้ว เรื่องนี้มีชื่อที่แปลกเหมือนกับบอลไขแพะเลย’

……

และขณะที่ชาวเน็ตกำลังพูดคุยกันเกี่ยวกับผลงานซึ่งถูกสงสัยว่าอาจเป็นของเฝิงหวาด้วยความตื่นเต้น

ฝั่งบล็อกก็ปล่อยเรื่องสั้นออกมา!

ชื่อผลงานคือ ‘เฮ้! ออกมาสิ[1]’

ไม่อาจบอกความหมายได้จากชื่อเรื่อง เพียงแค่อ่านชื่อเรื่อง ไม่มีใครบอกได้ว่าเรื่องราวนี้เกี่ยวกับอะไร

เมื่อคิดว่าผลงานสองเรื่องแรกของบล็อกนั้นน่าทึ่งมาก ครั้งนี้ทุกคนจึงคลิกเข้าไปยังผลงานเรื่องนี้ในทันที

รวมไปถึงเฝิงหวาซึ่งในขณะนี้กำลังติดตามการต่อสู้ในเวลานี้อยู่ในห้อง

ถูกต้อง

เฝิงหวาคือผู้เขียนเรื่อง ‘ราชา’ !

ในฐานะกำลังหลักซึ่งเป็นตัวแทนของปู้ลั่วบนสังเวียนรอบที่สาม แน่นอนว่าเฝิงหวาให้ความสนใจกับคู่ต่อสู้ของตนเอง

เห็นได้ชัดว่าคู่ต่อสู้ของเขาคือผลงานเรื่อง ‘เฮ้ ออกมาสิ’

เฝิงหวาได้อ่านเรื่องสั้นสองเรื่องแรกของบล็อกแล้ว

น่ากลัวจริงๆ !

อันที่จริง เวลานี้เฝิงหวารู้สึกดีใจที่ผลงานของตนไม่ตรงกับผลงานสองเรื่องแรก

เปรียบเทียบกันในแง่ของคุณภาพเพียงอย่างเดียว เขาไม่กล้าพูดว่าเรื่องสั้นของเขาสามารถเอาชนะสองเรื่องนั้นได้!

อย่างมากที่สุดก็ได้แค่เข้าใกล้ระดับของทั้งสองเรื่องเท่านั้น!

อย่างไรก็ดี เฝิงหวาไม่ได้กังวลกับเรื่องสั้นเรื่องที่สามของบล็อกมากนัก

เช่นเดียวกับที่ชาวเน็ตที่บอก

หรือว่าบล็อกยังมีปีศาจคนที่สามอีก?

เป็นไปไม่ได้!

เฝิงหวาไม่นึกสงสัยด้วยซ้ำ สิ่งที่เรียกว่าปีศาจคนที่สามนั้นไม่มีตัวตนอยู่จริง

เขามีการคาดเดาที่กล้าหาญยิ่งกว่านั้นอีก

นั่นคือไม่ว่าจะเป็นบอลไขแพะ หรือว่าใบไม้ใบสุดท้าย ก็ล้วนมาจากปลายปากกาของฉู่ขวง

ฉู่ขวงเคยมีประสบการณ์ประชันนิทานแบบหนึ่งต่อเก้ามาแล้ว

แม้ว่าการเขียนเรื่องสั้นชั้นยอดออกมานั้นจะยากกว่านิทานมาก แต่หากเขียนออกมาเพียงสองเรื่อง ไม่แน่ว่าฉู่ขวงก็อาจทำได้ ถึงแม้การคาดเดาเช่นนี้จะชวนอกสั่นขวัญแขวนไปสักหน่อยก็ตาม!

ถึงอย่างนั้น ต่อให้ฉู่ขวงเขียนผลงานชั้นยอดสองเรื่องนี้ออกมาแล้วอย่างไร?

เรื่องที่สามคงไม่ได้มาจากปลายปากกาของเขาเหมือนกันหรอกกระมัง?

ด้วยความคิดเช่นนี้ เฝิงหวากดเปิดผลงานซึ่งมีชื่อว่า ‘เฮ้! ออกมาสิ’

เรื่องสั้นเรื่องนี้สั้นสมชื่อ

เนื้อหาค่อนไปทางไซไฟ

กล่าวถึงหลุมลึกซึ่งไร้ก้นซึ่งถูกค้นพบที่ไหนสักแห่ง

นักวิทยาศาสตร์ระดับแนวหน้าไม่สามารถตรวจสอบหาที่มาที่ไปของหลุมลึกลับแห่งนี้ได้

“เฮ้! ออกมาสิ!”