Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 816

ตอนที่ 816 ผู้กำกับบ้าไปแล้ว

การเขียนบทต้องใช้เวลาพอสมควร โดยเฉพาะบทซีรีส์ โชคดีที่หลินเยวียนได้ตัดสินใจล่วงหน้าแล้วว่าจะปล่อยเพลงอะไรไปไต่ชาร์ตเพลงในเดือนหน้า จึงไม่มีเรื่องอะไรต้องกังวลมากมายนัก เพียงแค่ต้องไปนั่งพิมพ์บทในบริษัทหรือที่สตูดิโอเมื่อมีเวลาว่างก็พอ

ตอนที่หนึ่ง…

ตอนที่สอง…

ตอนที่สาม…

บทซีรีส์นี้เขียนเสร็จอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะเมื่อเนื้อหาช่วงแรกใช้โครงเรื่องเดิมจากซีรีส์โคมวิเศษ

หลินเยวียนไม่จำเป็นต้องปรับแก้อะไรมากนัก

ซีรีส์ทั้งหมดในแผนของเขาดูเหมือนจะมีประมาณ 30 ตอน

ช่วงครึ่งแรกของซีรีส์ มีประมาณ 15 ตอน

เขาต้องการนำเสนอเรื่องจะเล่าเรื่องราวนี้จากมุมมองซีรีส์โคมวิเศษต้นฉบับและซีรีส์ของของเฉินเซียง

ผู้ชมจะได้เห็นเรื่องราวผ่านมุมมองนี้

และในมุมมองของเฉินเซียง

เทพเอ้อร์หลางหยางเจี่ยนคือสุนัขรับใช้จากสวรรค์ซึ่งพยายามขัดขวางพระเอกไม่ให้ช่วยแม่ และทำร้ายน้องสาวของเขาโดยไม่เลือกวิธีการใดๆ

ช่วงครึ่งหลังจะเป็นมุมมองของหยางเจี่ยน

ซึ่งเนื้อหาจะอิงจากบท ความทุกข์ตรมแห่งชีวิตรินไหลสู่แดนบูรพาซึ่งจะเผยให้เห็นถึงจุดพลิกผันครั้งใหญ่

หลุมพรางต่างๆ ในช่วงแรกจะได้รับการคลี่คลายในช่วงครึ่งหลังของเรื่อง

เนื้อเรื่องกระชับ มีเนื้อหาที่ไม่สำคัญหลินเยวียนย่อให้น้อยลงหรือตัดออกไป

ประมาณ 30 ตอนนั้นสามารถเล่าเรื่องราวได้จนจบพอดิบพอดี

และบทซีรีส์เช่นนี้ หลินเยวียนใช้เวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ก็เขียนบทเสร็จ

หากเขายินดีจ่ายเงินให้ระบบเพื่อซื้อยาเสริมพลัง ย่อมสามารถเพิ่มความเร็วได้ยิ่งขึ้น ทว่าหลินเยวียนไม่ได้รีบร้อน เขาจึงไม่ได้ใช้วิธีเร่งความเร็วพิเศษใดๆ

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป

เย็นวันหนึ่งหลังเลิกงาน

หลินเยวียนกลับบ้าน และใช้บัญชีของอี้อันส่งบทซีรีส์เรื่องโคมวิเศษ ไปให้เหมียวเฟิงในแผนกซีรีส์ของสตาร์ไลท์

ใช่แล้ว

หลินเยวียนตั้งชื่อเรื่องว่า ‘โคมวิเศษ’

ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็ถือกำเนิดมากจากซีรีส์เทพปกรณัมยอดนิยมของซีซีทีวีในแดนมังกร ดังนั้นหลินเยวียนจึงไม่ได้เปลี่ยนเป็นชื่ออื่นที่แปลกๆ

ในบล็อก

เหมียวเฟิงซึ่งได้รับบทละครเอ่ยด้วยความประหลาดใจ

‘อาจารย์อี้อันเขียนจบเร็วขนาดนี้เลยเหรอครับ (อิโมจิตกใจ)’

‘เรื่องราวนี้เขียนไว้ล่วงหน้าแล้ว พวกคุณส่งคำเชิญมาพอดี’

‘อย่างนี้นี่เอง แต่ผมคิดว่าคุณจะเขียนนิยายเสียอีกครับ ไม่นึกเลยว่าจะส่งบทละครมาโดยตรง…’

‘เคยมีประสบการณ์ด้านนี้อยู่แล้ว’

หลินเยวียนตอบกลับอย่างคล่องแคล่ว นี่เป็นคำแก้ตัวที่เขาเตรียมไว้ล่วงหน้า

ไม่ว่าอย่างไร อีกฝ่ายก็ไม่สามารถสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับอี้อันได้ เขาจึงพูดอะไรก็ได้ตามใจชอบ

ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้พูดจาเหลวไหลเสียทีเดียว

ประสบการณ์ในการเขียนบทของหลินเยวียนนั้นเรียกได้ว่ามีอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว เพราะทั้งอิ่งจือ ฉู่ขวง รวมไปถึงอี้อันต่างเขียนบทได้อยู่แล้ว

ดูท่าทางอี้อันคนนี้อาจจะเป็นคนในวงการเหมือนกัน!

เหมียวเฟิงครุ่นคิด ก่อนจะลองถามอย่างระมัดระวัง ‘งั้นเราทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ดีไหมครับ?’

หลินเยวียนตอบกลับ ‘ติดต่อผ่านข้อความส่วนตัวในบล็อกก็ได้ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันอยู่แล้ว’

อีกฝ่ายทำได้เพียงยอมจำนน และเดาว่าอี้อันคงเป็นคนที่ไม่ชอบถูกรบกวน

จะว่าไปแล้ว

คนภายนอกยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอี้อันเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง แต่เรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่สตาร์ไลท์ต้องการ เหมียวเฟิงจึงไม่กล้าถามออกไปตามตรง

……

หลินเยวียนกดปิดบล็อก

เขาลงมาข้างล่างเพื่อกินอาหารเย็น

หลินเซวียนมองไปยังที่น้องชายแล้วถามว่า ‘ต้าเหยาเหยาล่ะ?’

หลินเยวียนขี้เกียจที่จะขึ้นไปเรียก จึงหันไปส่งสัญญาณทางสายตาให้หนานจี๋

หนานจี๋เข้าใจทันที วิ่งขึ้นไปข้างบนอย่างรวดเร็วเพื่อเรียกเหยาเหยาลงมากินข้าว

แม่ขมวดคิ้ว

“ช่วงนี้เด็กคนนี้ชอบเก็บตัวอยู่ในห้องตลอด ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่”

“เพิ่งเรียนจบเอง เล่นอยู่บ้านสักสองสามเดือนก็ไม่เป็นไรหรอก”

หลินเซวียนพูดพร้อมกับหัวเราะ

หลังจากที่หลินเหยาเรียนจบ ก็ยังไม่ได้ออกไปหางานทำ แต่ครอบครัวก็ไม่ได้เร่งรัดอะไร เพราะอย่างไรเสีย เธอก็ไม่จำเป็นต้องออกไปทำงานหาเงินจุนเจือครอบครัวก็ยังได้

ไม่นาน

น้องสาวก็ถูกหนานจี๋เรียกลงมา

หลินเซวียนเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ทำอะไรอยู่ข้างบนน่ะ”

หลินเหยาตอบ “เรียนอยู่”

แม่สงสัย “ลูกเรียนจบแล้วไม่ใช่หรือ?”

เหยาเหยาพูดอย่างจริงจัง “การเรียนไม่มีที่สิ้นสุด”

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของคนในครอบครัว เหยาเหยาจึงอธิบายว่า “ช่วงนี้หนูจ่ายเงินลงเรียนคอร์สออนไลน์ กำลังเรียนตัดต่อวิดีโออยู่”

“ตัดต่อวิดีโอ?”

พี่สาวเข้าใจทันที “ถึงว่าทำไมวันนั้นถึงให้พี่ซื้อกล้องถ่ายรูปให้ เธออยากจะถ่ายวิดีโอสั้นหรืออะไรทำนองนี้ใช่ไหม?”

ไม่กี่วันก่อน

เหยาเหยาได้ขอให้พี่สาวซื้อกล้องถ่ายรูปให้

พี่สาวช่วยซื้อให้ แต่ก็ไม่รู้ว่าน้องสาวจะเอาไปทำอะไร

“อื้ม”

เหยาเหยาเอ่ย “พวกนี้นี้นับว่าเกี่ยวกับสาขาที่หนูเรียนมาน่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องการจัดองค์ประกอบศิลป์ แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องค่อยๆ เรียนรู้ ความรู้ในเรื่องนี้ค่อนข้างลึกซึ้งทีเดียว”

“สุดยอดเลย!”

พี่สาวมีท่าทีสนอกสนใจ “วันไหนช่วยถ่ายวิดีโอให้พี่บ้างนะ ถ่ายให้สวย ๆ เลย หน้าตาแบบพี่ ไม่แน่อาจจะกลายเป็นเน็ตไอดอลก็ได้นะ!”

“ได้เลย”

หลินเหยาพยักหน้า

แม่ถามด้วยความสงสัย “ที่ลูกจะทำนี่ มันคล้ายกับคลิปสั้น ที่แม่ชอบดูบ่อยๆ หรือเปล่า?”