Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 821
สรุปบท ตอนที่ 821 เดิมพันของจงโจว: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน ตอนที่ 821 เดิมพันของจงโจว จาก Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 821 เดิมพันของจงโจว คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเงิน Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 821 เดิมพันของจงโจว
ไม่นาน หลินเยวียนก็ได้รับข่าวแจ้งซึ่งหานจี้เหม่ยแจ้งให้ผ่านจินมู่
ทุกอย่างสำเร็จแล้ว!
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นนี้ราบรื่นกว่าที่หลินเยวียนจินตนาการไว้ ทำให้เขาหลีกเลี่ยงความยุ่งยากไปได้บางส่วน
“ปู้ลั่วการ์ตูนจบสิ้นแล้ว!”
จินมู่พูดอย่างไม่อาจข่มความตื่นเต้นได้ เขาเก็บความโกรธแค้นที่อยู่เต็มอกจากการถูกปู้ลั่วการ์ตูนโจมตีมานาน
ทว่าตอนนี้ เหลียนเหมิงกำลังจะเริ่มตอบโต้บ้างแล้ว
การตอบโต้ครั้งนี้จะเปลี่ยนโฉมหน้าวงการการ์ตูนอย่างสิ้นเชิง อดีตซึ่งปู้ลั่ว ผูกขาดอุตสาหกรรมการ์ตูนจะไม่มีอีกต่อไป!
“ครับ”
หลินเยวียนพยักหน้า
ปู้ลั่วไม่ใช่ศัตรูที่รับมือได้ง่าย แม้จะเป็นเพียงแผนกการ์ตูนที่ได้รับผลกระทบ ซึ่งอาจไม่ทำให้ทุนขนาดใหญ่นี้เจ็บปวดจนเกินไป แต่ก็ย่อมส่งผลกระทบในระดับหนึ่ง
“คาดว่าพอเซ็นสัญญาเรียบร้อย เรื่องนี้ก็คงลงตัวแล้ว”
จินมู่คลี่ยิ้มและกล่าวว่า “ เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่ไม่ปล่อยให้หานจี้เหม่ยออกไป ถึงแม้สุดท้ายแล้วการ์ตูนของหัวหน้าจะเป็นสิ่งที่ดึงดูดคนเหล่านั้นได้ แต่การเลือกคนของหานจี้เหม่ยก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน”
ย้อนกลับไปตอนนั้น หานจี้เหม่ยเคยขอลาออกเนื่องจากทำงานผิดพลาด
หลินเยวียนเป็นคนออกปากกับบริษัทเอง จึงช่วยเหลือหานจี้เหม่ยไว้ได้
ครั้งนี้ผลงานของเธอสามารถชดเชยความผิดพลาดก่อนหน้านี้ได้มาก
หลินเยวียนยังไม่ทันพูดอะไร จู่ๆ โทรศัพท์ของจินมู่ก็ดังขึ้น
หลังจากรับสายและพูดคุยไม่กี่ประโยค สีหน้าของจินมู่ก็ดูเคร่งเครียดขึ้นมาทันที
หลินเยวียนขมวดคิ้ว “มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่าครับ”
จินมู่ส่ายหน้า สายตาขึงขัง “ผมกลับอยากให้เป็นหานจี้เหม่ยที่ทำอะไรพลาดมากกว่าข่าวนี้ เพราะเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการ์ตูนครับ แต่เกี่ยวกับการคว้าแชมป์สิบสองสมัยของคุณ”
“หมายความว่าไง”
“ลู่เซิ่ง หนึ่งในพ่อเพลงสิบอันดับแรกของบลูสตาร์ ชื่อนี้คงคุ้นหูคุณอยู่บ้างใช่ไหมครับ ก่อนหน้าคุณ คนล่าสุดที่คว้าแชมป์สิบสองสมัยก็คือเขา เขาก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งสูงสุดตอนเขาอายุสามสิบสองปี กลายเป็นพ่อเพลงที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์บลูสตาร์ เพียงแต่ไม่กี่ปีมานี้ข่าวเกี่ยวกับเขาน้อยมาก ว่ากันว่าเขาเดินทางเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ศึกษาดนตรีหลากหลายสไตล์จากแต่ละทวีป ช่วงนี้เขากลับมาที่ฉินโจวแล้ว แถมยังประกาศผ่านสื่อว่าเขาจะปล่อยเพลงใหม่ในเดือนพฤศจิกายน ซึ่งจะทำให้เขากลายเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวที่สุดที่คุณจะต้องเจอในการชิงแชมป์สิบสองสมัยในครั้งนี้…”
“เรื่องนี้ผมรู้แล้ว”
“คุณรู้มาก่อนแล้ว?”
จินมู่ชะงักไป “แล้วคุณเตรียมตัวไว้พร้อมหรือยัง?”
“ก็พอไหว”
ถึงแม้เพลงจะยังไม่ได้บันทึกเสียงอย่างเป็นทางการ แต่หลินเยวียนได้ตัดสินใจไว้นานแล้วว่าจะเลือกเพลงไหนจะใช้ลงแข่งกับลู่เซิ่งในเดือนพฤศจิกายน
“งั้นก็ดีแล้วครับ”
จินมู่ถอนหายใจอย่างแผ่วเบา “ผมเห็นลู่เซิ่งให้สัมภาษณ์ว่าเพลงใหม่ของเขาเป็นเพลงแนวโบราณ เขายังยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่าได้รับแรงบันดาลใจจากเพลงลมบูรพาร้าวรานของคุณ น่าจะเป็นเพลงประเภทเดียวกัน”
เป็นไปตามที่เจิ้งจิงบอกไว้ก่อนหน้านี้จริงๆ
เพลงใหม่ของลู่เซิ่งเป็นเพลงสไตล์จีน หรือที่ในบลูสตาร์เรียกว่าสไตล์โบราณ
“อื้ม”
หลินเยวียนรู้ดีว่าต่อจากนี้เขาจะยุ่งมากขึ้น
เพราะตอนนี้เข้าสู่กลางเดือนตุลาคมแล้ว
ในเมื่อคู่แข่งอย่างลู่เซิ่งปรากฏตัวขึ้น เขาก็ควรเริ่มทำดนตรีสำหรับเพลงของตนเองเช่นกัน
……
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
เมื่อพ่อเพลงของบลูสตาร์อย่างลู่เซิ่งประกาศว่าจะปล่อยเพลงใหม่ในเดือนพฤศจิกายน ความตื่นตะลึงซึ่งเกิดขึ้นหลังจากข่าวนี้ก็แผ่ขยายไปทั่วทั้งในและนอกวงการอย่างรวดเร็ว!
สื่อสำนักหนึ่งรายงานข่าว และจากนั้นสื่ออื่นๆ ก็พากันตามติดในทันที!
[พ่อเพลงลู่เซิ่งเตรียมปล่อยเพลงใหม่ในเดือนพฤศจิกายน!]
[ลู่เซิ่งกลับคืนฉินโจว เพลงใหม่ของเขาจะมาแนวโบราณ ได้แรงบันดาลใจจากเซี่ยนอวี๋!]
[เส้นทางสู่แชมป์ 12 สมัยของเซี่ยนอวี๋ ในที่สุดก็พบคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุด!]
[…]
ท่ามกลางข่าวที่ถูกสื่อต่างๆ นำเสนออย่างถล่มทลาย โลกออนไลน์เต็มไปด้วยการพูดคุยกันอย่างบ้าคลั่ง!
‘พรรคพวก เรื่องใหญ่แล้ว!’
‘เทพลู่เซิ่งกำลังจะออกโรงในเดือนพฤศจิกา!’
‘ทำไมเทพลู่ถึงตัดสินใจลงมือตอนนี้ล่ะ หรือเส้นทางแชมป์ 12 สมัยของพ่อเพลงอวี๋เป็นอันต้องจบลง?”
‘รู้อยู่แล้วว่าการได้ 12 แชมป์ซ้อนไม่ใช่เรื่องง่าย ยังไม่ถึงมหาสงครามเทพเซียนด้วยซ้ำ พ่อเพลงอวี๋ก็ต้องเจอเทพลู่ พ่อเพลงอายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของบลูสตาร์!”
‘จบกัน!”
‘ลู่เซิ่งได้รับการขนานนามว่าเทพลู่[1] ไม่ใช่แค่เพราะออกเสียงคล้ายกัน แต่เหตุผลสำคัญคือเพราะเขาเก่งกาจอย่างผิดมนุษย์มนา! คนล่าสุดที่เคยทำสถิติแชมป์ 12 สมัยได้ก็คือเขา แถมเขายังคว้าตำแหน่งนี้ด้วยเพลงเพลงเดียว ว่ากันว่าแม้กระทั่งทีมจงโจวก็ยังเคยแพ้เขามาแล้ว!’
“บางทีเฉิงซางอาจไม่ต้องกลับบ้านเกิดก็ได้”
“หึ คุณนายมีความมั่นใจกับลู่เซิ่งมากเลยนะ”
ชายที่ถูกเรียกว่า ‘เฉิงซาง’ ดื่มชาหนึ่งคำ คล้ายกับว่าจะมีนัยอะไรบางอย่าง
ชายที่ไว้หนวดสองข้างเริ่มหัวเสียขึ้นมาทันที“ลู่เซิ่งหยิ่งผยองในความสามารถ แต่ฝีมือเขาไม่ได้แย่!”
หญิงที่นั่งอยู่ด้านข้าง กลับหัวเราะขึ้นมาทันใด และพยายามคลี่คลายสถานการณ์ “ฉันว่าเรื่องนี้ก็ไม่แน่หรอกนะ ในเมื่อเซี่ยนอวี๋กล้าที่จะลุยเพื่อคว้าแชมป์สิบสองสมัย เขาก็ต้องมีไพ่เด็ดที่เตรียมไว้สำหรับเดือนสุดท้ายอยู่บ้าง ถึงเขาจะยังอายุน้อย แต่เขาก็เคยได้รางวัลใหญ่ตอนปลายปีถึงสองครั้ง เขาน่าจะรู้ดีว่ามหาสงครามเทพเซียนมันยากแค่ไหน”
ชายที่กำลังรินชาชื่นชมบทสนทนานี้อย่างสนอกสนใจ
“คุณหมายความว่า ลู่เซิ่งจะบุกโจมตีอย่างฉับพลัน และจะบีบให้เซี่ยนอวี๋งัดต้องเอาไพ่เด็ดที่ตั้งใจเก็บไว้ใช้ในเดือนธันวาคมออกมา แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาจะรับมือกับคู่ต่อสู้ที่ฝีมือไม่เป็นรองลู่เซิ่งในมหาสงครามเทพเซียนช่วงสิ้นปีได้ยังไงล่ะ”
หญิงคนนั้นย้อนถาม “ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไง”
ชายที่กำลังรินชาครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบ “ถ้าเป็นฉัน ฉันจะหาทางเอาชนะให้ได้ในเดือนพฤศจิกาก่อน เพราะถ้าแพ้ในเดือนพฤศจิกายน ต่อให้ชนะในเดือนธันวาคม ก็ไม่ได้มีความหมายเท่าไหร่แล้ว”
ทุกคนพยักหน้า
ชายที่ถูกเรียกว่าเฉิงซางคลึงขมับ
“ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ เดือนธันวาคมผมก็จะไม่เก็บชัยชนะได้ง่ายๆ เลยหรือ?”
ชายที่ไว้หนวดสองข้างพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ “คุณพูดเหมือนกับว่าเซี่ยนอวี๋จะชนะลู่เซิ่งในเดือนพฤศจิกานั่นแหละ”
เฉิงซางเลิกคิ้ว แต่ไม่ได้พูดอะไร
“ตามธรรมเนียมเดิม เปิดเดิมพันกันดีกว่า ครั้งนี้เดิมพันด้วยใบชา ไม่รู้ว่าทำไม พักนี้ราคาชาดีๆ ในจงโจวพุ่งสูงขึ้นมาก ได้ยินว่ามีบุคคลลึกลับมาทุ่มเงินกว้านซื้อไปเป็นจำนวนมาก ปีนี้ผมยังไม่ค่อยได้ซื้อใบชาใหม่ๆ เลย”
ชายซึ่งกำลังรินชาเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม จากนั้นจึงพูดต่อ
“เอาเป็นว่า พวกเราชาววงการเพลงจงโจวก็สนใจสองคนนี้ไม่น้อยอยู่แล้ว และคงรู้สถานการณ์ของทั้งคู่ดีใช่ไหม งั้นผมขอเดิมพันข้างเซี่ยนอวี๋ว่าจะชนะก่อน แล้วพวกคุณล่ะ?”
“ลู่เซิ่ง”
“ลู่เซิ่ง”
“เซี่ยนอวี๋”
“ลู่เซิ่ง”
ทุกคนเริ่มวางเดิมพัน
เฉิงซางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายจึงเอ่ยขึ้น “ลมบูรพาร้าวราน เป็นเพลงที่เซี่ยนอวี๋เขียน ผมขอเดิมพันข้างเซี่ยนอวี๋” บังเอิญเหลือเกิน สามต่อสาม เมื่อเทียบกับคนภายนอกแล้ว เห็นได้ชัดว่าคนจากจงโจวกลุ่มนี้มองเซี่ยนอวี๋และลู่เซิ่งในระดับที่เท่าเทียมกัน
[1] เทพลู่ ในภาษาจีนออกเสียงว่า ‘ลู่เสิน’ ซึ่งคล้ายกับชื่อของลู่เซิ่ง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...