Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 836

ตอนที่ 836 สองเหตุการณ์อันกระอักกระอ่วน

จ้าวเจวี๋ยรู้ว่าแม้ว่าในช่วงหลังของโคมวิเศษจะมีการล้างมลทินให้กับหยางเจี่ยน แต่เธอก็ยังกังวลมาโดยตลอด…

ว่าผู้ชมจะยอมรับการหักมุมนี้หรือไม่?

โครงเรื่องมีความน่าเชื่อถือเพียงพอหรือไม่?

ผู้ชมจะคิดว่านี่เป็นการบีบบังคับล้างมลทินหรือไม่?

จนกระทั่งจ้าวเจวี๋ยได้เห็นเรื่องราวในอดีตที่กระจกคุนหลุนสะท้อนออกมา ความกังวลของเธอก็มลายหายไปในที่สุด

นี่คือแผนการที่วางไว้!

เมื่อย้อนกลับมาพิจารณาตามเนื้อเรื่อง เราจะเห็นได้ว่าซีรีส์เรื่องนี้สามารถหวนระลึกถึงรายละเอียดที่ลึกซึ้งมากมายซึ่งควรค่าแก่การขบคิด

ทั้งที่เป็นซีรีส์เทพเซียนเรื่องหนึ่ง แต่กลับสะท้อนความโหดร้ายของความเป็นจริงได้อย่างสมจริง!

แผนการที่ถักทออย่างรอบคอบด้วยความหวังดี เทพผู้มีพลังอันสูงส่งทั้งหลายกลับถูกเปลือกนอกบดบังตาไม่ต่างจากปุถุชนทั่วไป

ชีวิตคือเบ้าหลอม เผาไหม้ท่ามกลางโลกียวิสัย ใครเป็นเพียงเบี้ยหมาก และใครคือผู้วางหมาก

แท้จริงแล้ว ปมปริศนาเหล่านี้ถูกฝังไว้ตั้งแต่ตอนแรกสุด หยางเจี่ยนซึ่งเป็นผู้วางหมากกลับกลายเป็นหมากตัวหนึ่งเสียเอง แถมยังเป็นหมากที่เสียสละมากที่สุด!

ชั่วขณะนี้

จ้าวเจวี๋ยน้ำตาไหลพราก!

และในตอนนี้ทั่วทั้งห้าทวีป มีผู้คนนับไม่ถ้วนที่อดตาหลับขับตานอนนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เพื่อดูโคมวิเศษ

ในคืนนี้

ทุกคนคือจ้าวเจวี๋ย!

เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว จ้าวเจวี๋ยยังโชคดีอยู่บ้าง

เพราะเธอมีมุมมองพระเจ้าที่ผู้กำกับมอบให้ เธอรู้มาตั้งแต่ต้นว่า ซีรีส์เรื่องนี้ไม่ได้มีเจตนาจะทำลายชื่อเสียงของหยางเจี่ยนเลย แต่กลับเป็นการสร้างหยางเจี่ยนขึ้นใหม่ด้วยวิธีที่พิเศษกว่าเดิม!

และตัวเอกของโคมวิเศษไม่ใช่เฉินเซียง

การมีอยู่ของเฉินเซียงเป็นเพียงการให้มุมมองของคนนอกแก่ในการพิจารณาพฤติกรรมต่างๆ ของหยางเจี่ยน

ยิ่งเป็นเช่นนี้ ฉากหักมุมซึ่งเกิดขึ้นในกระจกคุนหลุนยิ่งสะเทือนใจมากขึ้น

ความสะเทือนใจนี้ไม่เพียงส่งผ่านไปยังแค่ตัวละครในเรื่อง แต่ยังส่งผ่านไปยังผู้ชมทุกคนอีกด้วย

เพราะฉะนั้น

เมื่อความจริงกระจ่าง

ภาพลักษณ์ของหยางเจี่ยนที่ถูกสร้างขึ้นจากสิบกว่าตอนก่อนหน้านี้ของเรื่องโคมวิเศษ จึงถูกทำลายลงอย่างย่อยยับราวกับกระจก!

ท่ามกลางเสียงดังเพล้ง!

เศษกระจกแตกกระจายเต็มพื้น!

ชั่วขณะนั้น ทั้งโลกออนไลน์ต่างงงงัน!

ที่แท้แล้วหยางเจี่ยนก็ไม่ใช่ตัวร้ายอะไร ไม่ว่าจะเป็นการข่มเหงเฉินเซียง หรือการสังหารหลงหนี่ว์ ทั้งหมดก็เป็นเพียงการเสียสละตนเองของหยางเจี่ยนเท่านั้น!

เขาเป็นคนดีหรือ?

ไม่!

ควรจะพูดว่า

ในโลกของโคมวิเศษ ยังจะมีใครที่ดีและยิ่งใหญ่กว่าหยางเจี่ยนอีกหรือ?

ผิดแล้ว!

ทุกคนเข้าใจผิดหมด!

เมื่อหวนนึกถึงเสียงด่าทอมากมายที่เคยวิพากษ์วิจารณ์ว่าซีรีส์โคมวิเศษทำลายชื่อเสียงของหยางเจี่ยน หัวใจของผู้คนมากมายต่างก็สั่นสะท้าน!

อับอาย!

อยากแทรกแผ่นดินหนี!

นับตั้งแต่กระจกคุนหลุนเริ่มฉายความทรงจำในอดีตและเผยปมที่ซ่อนไว้ในตอนแรก หัวข้อสนทนาซึ่งเกี่ยวข้องก็แพร่สะพัดอย่างบ้าคลั่ง ภายใต้ความสะเทือนใจที่ไม่เคยมีมาก่อน ทำให้ทั้งโลกออนไลน์อกแทบแตก!

‘ฉันจะบ้า!’

‘สงสารเอ้อร์หลางจะตายอยู่แล้ว!’

‘กลางดึกแบบนี้ จะต้องเจ็บปวดขนาดนี้เลยเหรอ!’

‘หยางเจี่ยนทำแบบนี้ไปทำไมกัน ทั้งเพื่อเพื่อน ครอบครัว และแม้แต่สามภพ แต่พวกเขาตอบแทนเธอยังไงบ้าง วางแผนอย่างยากลำบากมานานหลายปี ถูกทำร้ายจนสะบักสะบอม และแม้แต่คนที่เธอรักที่สุดยังเกลียดเธอคุณก็รู้ว่านี่เป็นเส้นทางที่ไม่มีทางหวนกลับ ถูกทั้งสวรรค์และโลกปฏิเสธ เธอเกือบตายด้วยมือเฉินเซียง เรื่องทั้งหมดนี้มันคุ้มค่าจริงไหม ขอโทษด้วยที่ต้องใส่อารมณ์ ฉากนี้ทำให้ฉันร้องไห้หนักมาก!’

‘พวกเราทุกคนเข้าใจอี้อันผิด เข้าใจทั้งผู้กำกับและนักแสดงผิด!’

‘ร้องไห้หนักมากในห้อง แม่ฉันคิดว่าฉันอกหัก เลยไม่ยอมนอน ดึกๆ ดื่นๆ อุตส่าห์มาปลอบใจฉัน สุดท้ายพอแม่มาดูโคมวิเศษอีกสองตอน กลายเป็นว่าฉันต้องปลอบใจแม่แทน ตอนนี้พวกเราสองคนแม่ลูกกลายเป็นเหมือนคนบ้า ร้องไห้กันหนักมาก!’

‘อี้อัน ขอโทษนะ!”

‘ทุกคนติดหนี้คำขอโทษกับอี้อัน คนเขาไม่ได้ตั้งใจทำให้หยางเจี่ยนดูแย่เลยตั้งแต่แรก เป็นพวกเราที่ดูซีรีส์ไม่ละเอียดเอง ทั้งที่คำใบ้ถูกใส่ไว้ตั้งแต่แรกแล้ว!’

‘แทรกแผ่นดินหนีเดี๋ยวนี้เลย!’

‘ดึกขนาดนี้ยังโดนทำให้ดิ่งสุดๆ หลายปีที่ดูซีรีส์มา โคมวิเศษ คือเรื่องที่โหดร้ายที่สุดดดดดดดเท่าที่ฉันเคยดูมา มันทำให้ฉันอยากกระโจนเข้าไปกอดหยางเจี่ยนเลย!’

‘ขอเตือนพวกคุณหน่อยนะ ถึงเวลาลบโพสต์แล้ว พวกเราทุกคนโดนอี้อันตบหน้ากันถ้วนหน้า!’

‘…’

บ้าชะมัด เกือบลืมเลย!

คำเตือนนี้มาได้ทันเวลาพอดี!

ชาวเน็ตพากันเริ่มลบโพสต์!

รู้สึกเย็นบนใบหน้า

หลิงคงเผลอยกมือขึ้นมาสัมผัสใบหน้าของตนเอง และตระหนักว่านั่นคือน้ำตาของเขาเอง

นี่เขาถึงกับ…

ร้องไห้?

ใบหน้าของเขาเกิดความรู้สึกชาวาบขึ้นมาอย่างประหลาด ราวกับว่ามีคนมาตบหน้าเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างรุนแรง!

หลิงคงถูกความรู้สึกอับอายอย่างใหญ่หลวงถาโถมเข้าใส่ในชั่วพริบตา!

เขาร้องไห้ออกมา!

เขายังไปรู้สึกสงสารหยางเจี่ยนอีก!

เขามีปฏิกิริยาน่าอายแบบนี้ต่อหน้าซีรีส์เรื่องนี้!

หลิงคงสบถออกมา ทว่าเสียงของเขากลับสั่นเครือราวกับจะร้องไห้

คล้ายจะนึกอะไรขึ้นได้ หลิงคงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว มือสั่นเทาขณะเข้าสู่บัญชีปู้ลั่วของเขา กดเปิดบทความ จากนั้นจึงกดลบอย่างบ้าคลั่ง!

‘ยืนยันการลบ?’

‘ยกเลิก!’

‘ยืนยันการลบ!’

‘ยกเลิก!’

หลิงคงตั้งใจจะลบโพสต์

บทความขนาดยาวซึ่งก่อนหน้านี้เขาใช้โจมตีเรื่องโคมวิเศษ ถ้าหากไม่ลบตอนนี้ จะต้องเกิดปัญหาตามมาอย่างแน่นอน แต่เพราะเขาเร็วเกินไป จึงเผลอไปกดปุ่มยกเลิกเสียทุกครั้ง!

“คนในฝ่ายพัฒนาเว็บไซต์นี่โตมาได้เพราะกินอึหรือไง!”

เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย ลบโพสต์ก็คือลบไปสิ จะมีตัวเลือกให้ยกเลิกไปทำไม?

จะมีปุ่มยกเลิกก็พอเข้าใจได้หรอก แต่ทำไมต้องวางปุ่ม ‘ยกเลิก’ ไว้ในตำแหน่งที่คลิกง่ายกว่า ‘ยืนยัน’ ด้วยล่ะ

เขาพยายามข่มความหงุดหงิดลง

ค่อยๆ เคลื่อนไหวช้าลง กว่าจะลบโพสต์สำเร็จในที่สุด

ก่อนลบโพสต์

เขาดันเผลอเห็นคอมเมนต์หนึ่งซึ่งเขียนว่า

‘ขอทายล่วงหน้าว่าอีกสักพักไอ้งั่งนี่ต้องลบโพสต์แน่ ถ้าเขาไม่ลบ ฉันจะยืนกินอึกลับหัว แต่ถ้าเขาลบ ก็ให้เขากินเองแล้วกัน’

เขารู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมาทันที

ราวกับว่าได้กลืนก้อนอึเข้าไปเองอย่างไรอย่างนั้น