Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 851

ตอนที่ 851 อันดับพ่อเพลงของเซี่ยนอวี๋

หลังจากกินข้าวเสร็จ ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน

หลินเยวียนนอนเล่นอยู่ในห้องนอนสักพัก จู่ๆ ก็ฉุกคิดถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้

ภารกิจปั้นให้รุ่นพี่เย่าหั่วเป็นราชาเพลงนั้นสำเร็จไปได้สักระยะแล้ว ระบบบอกไว้ว่าจะมอบกล่องสมบัติทองให้เป็นรางวัลไม่ใช่หรือ?

แล้วทำไมเขาถึงยังไม่ได้รับอะไรเลยล่ะ

ระบบคงไม่ได้คิดจะเบี้ยวรางวัลเขาหรอกนะ?

หลินเยวียนรีบเรียกระบบออกมาถามทันที

ระบบอธิบายว่า “เนื่องจากงานสังคีตสมโภชยังไม่ได้เริ่มขึ้น จึงยังไม่มีการมอบรางวัลอย่างเป็นทางการจากทางการ”

“อ๋อ”

ที่แท้ก็เพราะเหตุผลนี้เอง นับว่าเข้าใจได้

เพราะอีกไม่นานก็จะถึงเวลาแล้ว

ตอนนี้เดือนธันวาคมมาถึงแล้ว

ปีเก่ากำลังจะผ่านไปและปีใหม่ก็ใกล้เข้ามา

งานสังคีตสมโภชน่าจะมีการมอบรางวัลอย่างเป็นทางการในช่วงต้นปีหน้า ซึ่งปกติจะจัดขึ้นในเดือนมกราคม

เมื่อถึงตอนนั้น ไม่เพียงแค่จะมีการประกาศรางวัลราชาเพลงและราชินีเพลงเท่านั้น รางวัลที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งพ่อเพลงของหลินเยวียนก็น่าจะมอบในงานนี้เช่นกัน

เขาเองก็ตัดสินใจแล้วว่าจะไปร่วมงานด้วย

ถึงอย่างไร นี่ก็คืองานสังคีตสมโภช การก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งพ่อเพลงสำหรับหลินเยวียนนับเป็นช่วงเวลาสำคัญในชีวิตของเขา

เขาไม่ได้คิดมากกับเรื่องนี้อีก

หลินเยวียนนอนเล่นโทรศัพท์ต่อบนเตียง

ช่วงนี้ข่าวเกี่ยวกับมีอยู่ทั่วทั้งทั่วอินเทอร์เน็ต เรื่องที่เขาคว้าแชมป์สิบสองสมัยในห้าทวีปกลายเป็นหัวข้อที่ผู้คนกล่าวถึงกันอย่างกระตือรือร้น

‘เซี่ยนอวี๋คว้าแชมป์ 12 สมัยแล้วจริงๆ !’

‘เมื่อไม่กี่วันก่อนยังลุ้นกันอยู่เลย แต่ตอนนี้เดือนธันวาผ่านไปแล้วกว่าหนึ่งสัปดาห์ สถานการณ์ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แสดงว่านอนรอมงแน่นอนแล้วละ’

‘สุดยอดจริงๆ !’

‘ยังจำได้ไหม ตอนที่เซี่ยนอวี๋ประกาศว่าจะคว้าแชมป์ 12 สมัยตอนนั้นมีคนมากมายที่ไม่เชื่อ แต่เขาก็ฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหมดจนได้เกียรติยศนี้มาครอง ถือเป็นระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน ตอนนี้ห้าทวีปผนวกรวมเข้าด้วยกัน และในอนาคตอาจขยายไปถึงหกทวีป เจ็ดทวีป หรือแม้แต่แปดทวีป โดยเฉพาะการรวมใหญ่ระดับบลูสตาร์แปดทวีป ถึงตอนนั้น ใครจะสามารถคว้าแชมป์ 12 สมัยได้อีก ของแบบนี้ยิ่งนานไปก็ยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ เว้นเสียแต่พ่อเพลงระดับสูงสุดไม่กี่คนจะลงสนามเอง แต่บรรดาพ่อเพลงเหล่านั้นต่างก็ปล่อยผลงานออกมาไม่บ่อย จะมีพ่อเพลงสักกี่คนที่สามารถผลิตงานได้มากเท่าเซี่ยนอวี๋?’

‘พวกคุณคิดว่าเซี่ยนอวี๋อยู่ในระดับไหนตอนนี้?’

‘ถ้าพูดถึงอันดับพ่อเพลงในปัจจุบัน ติดห้าสิบอันดับแรกคงไม่ยากใช่ไหม?’

‘เรื่องนี้พูดยากนะ เพราะอันดับของพ่อเพลงระดับสูงมักตัดสินกันจากผลงานที่พวกเขาไปแสดงในหอแสดงดนตรีใหญ่ทั้งห้าด้วย แต่เซี่ยนอวี๋ยังเด็กมาก ตอนนี้เคยไปแสดงที่หอแสดงดนตรีชั้นนำทั้งห้าแค่ครั้งเดียวเอง”

อันดับพ่อเพลงหรือ?

เมื่อหลินเยวียนเห็นหัวข้อนี้ ในใจพลันรู้สึกอะไรบางอย่างขึ้นมา

เขาไม่ได้สนใจอันดับตัวเองเท่าไหร่ แต่กลับสนใจแนวคิดของคำว่า พ่อเพลงมากกว่า

แนวคิดเรื่องพ่อเพลงบนบลูสตาร์ถือกำเนิดขึ้นมาหลายร้อยปีแล้ว โดยในช่วงเวลานั้น สมาคมวรรณศิลป์ได้มอบตำแหน่งนี้ให้แก่พ่อเพลงทั้งหมดเกือบ 800 คน

ส่วนใหญ่ในจำนวนนี้ได้ล่วงลับไปแล้ว

พ่อเพลงในยุคปัจจุบันจึงเหลืออยู่เพียง 280 คนเท่านั้น หากไม่นับรวมหลินเยวียน

แม้ว่าตัวเลขนี้จะดูเหมือนมากพอสมควร แต่แท้แล้วไม่ใช่พ่อเพลงทุกคนที่จะยังคงมีผลงานอย่างต่อเนื่องอย่างอบิเกล ในจำนวนนี้มีถึงแม้บางคนจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็อายุมากแล้วและแทบจะไม่ได้ประพันธ์เพลงอีก

พ่อเพลงที่ไม่ประพันธ์เพลงอีกต่อไปแบ่งเป็นสองประเภท

ประเภทแรกคือผู้ที่ประสบความสำเร็จจนพอใจแล้ว และเลือกที่จะพักผ่อนอย่างสุขสบายในวัยเกษียณ

ประเภทที่สองคือผู้ที่อายุมากแล้ว และมีพละกำลังไม่พอสำหรับการสร้างสรรค์ผลงานเพลงต่อไป

หลินเยวียนนั้นไม่อยู่ในสองกลุ่มนี้ เขามีฝีมือถึงระดับพ่อเพลงแล้ว แต่ยังไม่ได้รับการมอบตำแหน่งอย่างเป็นทางการ ชื่อของเขาจึงยังไม่ได้รับการบันทึกในรายชื่อพ่อเพลง

พ่อเพลงทั้งสองร้อยกว่าคน!

เป็นจำนวนที่จะว่ามากก็ไม่มาก จะว่าน้อยก็ไม่น้อย

ถ้าแบ่งจำนวนพ่อเพลงทั้งหมดเฉลี่ยตามแต่ละทวีป โดยพื้นฐานแล้วจะมีพ่อเพลงเฉลี่ยประมาณสามสิบห้าคนต่อทวีป ทว่าเมื่อหักกลุ่มที่แม้ยังมีชีวิตอยู่ แต่เนื่องจากอายุมากหรือเหตุผลอื่นๆ จึงอยู่ในสถานะเกษียณออกไปแล้ว จำนวนพ่อเพลงโดยเฉลี่ยที่แต่ละทวีปมีนั้นจะยิ่งน้อยลงไปอีก ทว่าอันที่จริงแน่นอนว่าไม่ได้เป็นเช่นนั้น จำนวนพ่อเพลงในแต่ละทวีปก็ไม่ได้เฉลี่ยออกมาแบบง่ายๆ ตามที่กล่าวไป

เนื่องจากในความเป็นจริง พ่อเพลงส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ที่จงโจว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน