เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 850

ตอนที่ 850 แม่ของพวกเรา

กลายเป็นพ่อเพลง

คว้าแชมป์ 12 สมัย!

ในที่สุดหลินเยวียนก็ประสบความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่!

อย่างไรก็ตาม จุดหมายของนักประพันธ์เพลงนั้นไม่ได้หยุดอยู่ที่เพียงการเป็นพ่อเพลงหรือการคว้าแชมป์ 12 สมัยเท่านั้น ประสบการณ์ที่โถงทองคำเมื่อคืนนี้ทำให้หลินเยวียนตระหนักว่า การเป็นพ่อเพลงนับได้ว่าเป็นเพียงจุดเริ่มต้น ในบลูสตาร์ยังมีเวทีที่ยิ่งใหญ่กว่า นั่นก็คือห้าหอแสดงดนตรีชั้นนำของบลูสตาร์

หอแสดงดนตรีหวงเจีย!

หอแสดงดนตรีจงโจว!

หอแสดงดนตรีมูนไลท์!

โรงโอเปราเวนัส!

โถงทองคำฉินโจว!

หอแสดงดนตรีทั้งห้าแห่งนี้ต่างหากคือเวทีสูงสุดของคนดนตรีระดับพ่อเพลง!

หลินเยวียนรู้จักสถานที่เหล่านี้มานานแล้ว เพียงแต่ในอดีตเขายังอยู่ไกลจากระดับที่สามารถขึ้นเวทีเหล่านั้นได้

หยางจงหมิงและคนอื่น ๆ สามารถจัดคอนเสิร์ตส่วนตัวได้ในหอแสดงดนตรีทั้งห้า หลินเยวียนย่อมใฝ่ฝันถึงเวทีแบบนี้เช่นกัน เขาแอบตั้งปณิธานไว้เงียบๆ ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่าในอนาคต เขาจะต้องจัดคอนเสิร์ตส่วนตัวในหอแสดงดนตรีชั้นนำของบลูสตาร์ให้ได้!

ใช่แล้ว เมื่อคืนหลินเยวียนได้ตั้งเป้าหมายใหม่ นั่นคือการพิชิตหอแสดงดนตรีห้าแห่งของบลูสตาร์ ซึ่งเป็นเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่าการคว้าแชมป์ 12 สมัยในทั้งห้าทวีปเสียอีก!

จงโจวแข็งแกร่งมากจริงๆ

แม้หลินเยวียนจะเอาชนะซงเต่าอวี่และอีเถิงเฉิงได้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาคิดว่าจงโจวนั้นอ่อนแอ

เมื่อคืนวงออร์เคสตราของอบิเกลสอนบทเรียนสำคัญให้กับเขาอย่างหนักหน่วง ผลงานระดับนั้นบนโลกนับว่าใกล้ถึงขั้นตำนานแล้ว และคนแบบนี้ยังเคยถูกหยางจงหมิงรังแกมาก่อน!

แม้แต่ซงเต่าอวี่และอีเถิงเฉิงเองก็ไม่ธรรมดา

ไม่ใช่เพราะพวกเขาทั้งคู่ฝีมือไม่แข็งแกร่งพอ หลินเยวียนชนะพวกเขาได้อย่างได้ง่ายดาย เพราะเขาได้อัญเชิญไพ่ใบเทพระดับชอแป็งออกมา พวกเขาพ่ายแพ้ให้กับนักดนตรีระดับสูงสุดของโลกจึงไม่ใช่เรื่องแปลกไม่ใช่หรอกหรือ?

มีเพียงชอแป็งเท่านั้นที่เหนือกว่าพวกเขา!

แล้วถ้าไม่มีเทพอย่างชอแป็งล่ะ จะทำอย่างไร

หลินเยวียนก็ยังสามารถอัญเชิญ บาค โมสาร์ท เบโทเฟน ชูเบิร์ต ชูมันน์ ไฮเดิน ไชคอฟสกี ลิสต์ แชร์นี เมนเดลโซห์น โยฮันน์ ชเตราส์ (บุตร) แวร์ดี วากเนอร์ บราห์มส์ โชสตาคอวิช หรือ…

เอ๊ะ?

เอ๊ะ?

เอ๊ะ?

เอาเถอะ

จู่ๆ หลินเยวียนรู้สึกว่าจงโจวก็อาจไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น เป้าหมายที่จะพิชิตหอแสดงทั้งห้าแห่งเลยไม่ใช่เรื่องที่ยิ่งใหญ่มากมายอะไรนัก

แน่นอน

พื้นฐานของดนตรีพ็อปหลินเยวียนก็จะต้องยึดเอาไว้ให้มั่น

แม้แต่พ่อเพลงระดับสูงผู้ซึ่งไม่ค่อยเล่นดนตรีพ็อปก็ไม่เคยมองข้ามประเภทนี้ เพราะนี่คือดนตรีที่เป็นสากลและเข้าถึงผู้คนได้มากที่สุด

ในบางครั้ง ยิ่งเป็นสิ่งที่พื้นฐานก็ยิ่งเห็นระดับฝีมือชัดเจน!

นี่คือสิ่งที่พ่อเพลงระดับสูงสุดของบลูสตาร์ให้ความสำคัญ

ส่วนสิ่งที่หอแสดงทั้งห้าแห่งนำเสนอก็คือขีดจำกัดสูงสุดของพ่อเพลงระดับแนวหน้า!

อย่างไรก็ตาม ปีหน้าหลินเยวียนตั้งใจจะชะลอการปล่อยเพลงลงบ้าง หลังจากคว้าแชมป์ 12 สมัยมาครองได้แล้วก็คงต้องพักสักหน่อย ต่อให้เขาสามารถครองบัลลังก์อันดับหนึ่งได้ต่อไป ก็ไม่มีความจำเป็นต้องทำเช่นนั้น เพราะมันไม่ได้มีความหมายอะไรมากมาย

แค่ห้าทวีปเอง

รอให้ในอนาคตเมื่อจงโจวผนวกรวมแล้ว การอันดับฤดูกาลจะกลายเป็นศึกชุลมุนครั้งใหญ่ของพ่อเพลง จากทั้งแปดทวีปทั่วบลูสตาร์ ในตอนนั้นหลินเยวียนอาจจะพิจารณาทำสถิติคว้าแชมป์สมัยอีกสักครั้ง เพราะแชมป์ 12 สมัยในครั้งนั้นจะมีคุณค่าอย่างแท้จริงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เพราะถึงอย่างไรแชมป์ 12 สมัยจากห้าทวีป กับแชมป์ 12 สมัยจากทั้งแปดทวีปทั่วบลูสตาร์นั้นมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน

จะว่าไปแล้ว

อันที่จริงเป้าหมายใการจัดคอนเสิร์ตเดี่ยวของหลินเยวียนนั้นไม่ได้ไร้ทิศทาง

เพราะบทเพลงชุดราตรีบรรเลงของชอแป็งมีมากถึงยี่สิบเอ็ดบทเพลงด้วยกัน หลินเยวียนเพิ่งปล่อยออกมาเพียงสองเพลงเท่านั้น ยังเหลืออีกสิบเก้าเพลงที่เพียงพอสำหรับการจัดคอนเสิร์ตเดี่ยวเปียโนของเขาแล้ว เพียงแต่ว่าเพลงชุดนี้มีสไตล์ที่ค่อนข้างเรียบง่าย หลินเยวียนจำเป็นต้องหาผลงานที่มีพลังและดึงดูดใจมากขึ้นมาเป็นบทเพลงปิดท้าย

ช่างเถอะ

เรื่องนี้ค่อยคิดกันอีกที

หลินเยวียนยังไม่คิดจะเปิดคอนเสิร์ตเดี่ยวในเร็วๆ นี้หรอก

ชอแป็งอยู่ระดับปรมาจารย์ ราคาแต่ละผลงานแต่ละชิ้นย่อมสูงชวนขนลุกเป็นธรรมดา ซื้อผลงานทีละหลายๆ ชิ้น หลินเยวียนก็รู้สึกแทบจะรับไม่ไหว เพลงราตรีบรรเลงทั้งชุดราคาสูงลิบ

เขาซื้อไหวอยู่หรอก แต่อย่างไรก็ต้องยั้งมือไว้บ้าง

เพราะในอนาคตยังไงจะต้องซื้อผลงานของบีโธเฟนหรือโมสาร์ทอย่างแน่นอน ซึ่งจำนวนเงินที่จะใช้นั้นชวนขนหัวลุกสุดๆ

……

วันเวลาต่อๆ มา หลินเยวียนยุ่งมาก

เดือนพฤศจิกายนขึ้นเป็นพ่อเพลง ช่วงนี้เขาจึงวุ่นวายตัวเป็นเกลียว ต้องไปเลี้ยงข้าวคนโน้นคนนี้ตลอด

ส่วนเดือนธันวาคมเขาคว้าแชมป์ 12 สมัย แม้จะไม่ได้เลี้ยงข้าวใครอีก แต่ชีวิตก็ไม่ได้ขาดแคลนความคึกคักแต่อย่างไร

สตาร์ไลท์

ประธานกรรมการประกาศว่า

เพื่อฉลองชัยชนะ 12 สมัยของเซี่ยนอวี๋ โบนัสสิ้นปีของทุกแผนกในบริษัทจะเพิ่มขึ้น!

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน