Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 849

ตอนที่ 849 แชมป์ 12 สมัยในห้าทวีป

ระเบิดครั้งใหญ่เดือนธันวาคม…

สามศรพิชิตเขาเทียนซาน…

สื่อเหล่านี้สร้างเรื่องราวขึ้นมาเป็นชุดๆ

ถ้าหากเป็นสื่อทางการทั่วไปคงไม่พูดเกินจริงขนาดนี้ นอกจากเรื่องนี้มันจะเหลือเชื่อไปหน่อย

เพลงเครื่องลายครามในเดือนพฤศจิกายน

เพลงราตรีบรรเลงในเดือนธันวาคม รวมถึงสองเพลงที่บรรเลงในโถงทองคำ ทำให้บรรดาพ่อเพลงต่างต้องทึ่งกับเพลงเปียโนคลาสสิกนี้!

การจบสมัยแชมป์ 12 สมัยของเซี่ยนอวี๋ในครั้งนี้นับได้ว่าสมบูรณ์แบบ!

ระเบิดครั้งใหญ่นี้เกินไปจริงๆ ไม่น่าแปลกใจที่ชาวเน็ตแซวว่าเซี่ยนอวี๋ล้มกระดานไปแล้ว

ยังคงเป็นวันที่ 1 ธันวาคม

เมื่อรุ่งอรุณมาเยือน ยามเช้ากำลังจะมาถึง

สื่อทรงอิทธิพลในวงการดนตรีต่างพากันรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโถงทองคำเมื่อคืนนี้

แตกต่างจากสื่อบันเทิงที่จับประเด็น ‘เซี่ยนอวี๋บรรเลงเพลงส่งท้ายแล้วหนีออกจากงานก่อนผู้ชม’ มานำเสนอในรูปแบบตลกขบขัน สื่อที่เน้นเชิงวิชาชีพมากกว่านี้ไม่ได้เน้นประเด็นตลกร้ายมากนัก คำศัพท์ที่ใช้ก็จริงจังและรัดกุมมากขึ้น ไม่ได้บิดเบือนไร้สาระเพื่อให้ได้มาซึ่งพื้นที่ข่าว

ตัวอย่างเช่น ‘คีตศิลป์’ วารสารระดับหนึ่งของบลูสตาร์

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในวารสารหลักของวงการ วารสารฉบับนี้ได้วิเคราะห์เพลงเปียโนคลาสสิกสองเพลงของเซี่ยนอวี๋อย่างละเอียดทุกมุมมอง ตีความออกมาได้อย่างลึกซึ้ง บทความเรียบเรียงออกมาในเชิงวิชาการ และเต็มไปด้วยความเข้าใจในระดับสูงขององค์กร

เพลงเปียโนคลาสสิก มีเกณฑ์ในการเข้าถึงที่สูงจริงๆ

ผู้ชมไม่ได้แค่ฟังเพื่อความบันเทิง แต่ยังสนใจการวิเคราะห์เชิงโครงสร้างและการวิจารณ์ในแง่มุมต่างๆ ด้วย

สิ่งที่น่าสนใจก็คือคีตศิลป์เผยแพร่ในวันนี้ ผลงานของเซี่ยนอวี๋ก็เปิดตัวในวันเดียวกันพอดี ความจริงที่ว่าวารสารนี้สามารถตีพิมพ์ต้นฉบับนี้ได้อย่างราบรื่น ความแม่นยำและทันสถานการณ์ในวันเดียวกันนี้ ชี้ให้เห็นว่า

การที่งานนี้สามารถวิเคราะห์เพลงได้แบบเรียลไทม์ แสดงให้เห็นถึงวัฒนธรรมการทำงานของพนักงานได้อย่างชัดเจน กว่าจะได้บทความนี้ออกมาโดยไม่มีแม้แต่คำเดียวที่สะกดผิด ย่อมเป็นเรื่องที่ท้าทาย ตั้งแต่บรรณาธิการไปจนถึงผู้พิสูจน์อักษร ทุกคนล้วนต้องทุ่มเทอย่างหนัก

เพื่อให้ได้บทความวิเคราะห์เชิงลึกแบบทันท่วงที

ระดับนี้นับว่าไม่น่าเกลียดเลย

เพียงแต่เบื้องหลังของเรื่องนี้กลับเผยให้เห็นความหมายที่น่าประทับใจ

ผลงานซึ่งได้รับการปฏิบัติแบบนี้เช่นกัน ก็คือบทเพลงซิมโฟนีในโถงทองคำเมื่อคืน

‘ซิมโฟนีฤดูหนาว’ ของอบิเกล

ท่ามกลางรายงานข่าวที่หลั่งไหลมาทั้งจากสื่อมืออาชีพและไม่ใช่มืออาชีพ

ชาวเน็ตกลับยังยิงคำถามเดิมว่า

ทำไมเนื้อเพลงถึงบอกว่ากำลังเล่นเพลงราตรีบรรเลงของชอแป็ง?

หลินเยวียนซึ่งได้เตรียมคำตอบไว้ล่วงหน้า ไม่ได้กังวลแม้แต่น้อย เขาตอบด้วยการหยิบแนวคิดจากหนังเรื่องนักเปียโนบนท้องทะเลออกมา บอกว่าเพลงนี้เป็นผลงานที่ตัวเอกในหนังเรื่องต่อไปของเขา ชื่อชอแป็งเป็นคนแต่งขึ้น…

อะไรกัน

ชอแป็งเป็นคนแต่งเพลงราตรีบรรเลง?

ชอแป็งคือตัวเอกในหนังเรื่องต่อไปของคุณ?

ศิลปินอย่างพวกคุณนี่เก่งเรื่องการสร้างภาพจริง ๆ

ในเมื่อชอแป็งเป็นตัวละครที่คุณสร้างขึ้น งั้นผลงานที่ชอแป็งแต่งก็เป็นฝีมือคุณเองใช่ไหมล่ะ?

มีคนมองในอีกมุมหนึ่งว่า

“อาจเป็นเพราะเซี่ยนอวี๋รู้สึกว่าการใส่เนื้อเพลงว่า ‘เล่นเพลงราตรีบรรเลงของเซี่ยนอวี๋นี้เพื่อเธอ’ นั้นดูหลงตัวเองเกินไปหน่อย เลยใส่ตัวละครชอแป็งแทนตัวเอง และถือโอกาสโปรโมตหนังเรื่องใหม่ไปด้วย แบบนี้มันยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวไม่ใช่เหรอ?”

คำอธิบายนี้ก็ดูสมเหตุสมผลนะ

เมื่อคำอธิบายนี้ออกมา บนโลกออนไลน์จึงปรากฏมุกหนึ่งขึ้นมา

‘เซี่ยนอวี๋จะเข้าใจเพลงราตรีบรรเลง ได้ยังไง นั่นเป็นผลงานของชอแป็ง’

ชาวเน็ตเห็นมุกนี้แล้วก็หัวเราะกันไปตามๆ กัน

มีเพียงหลินเยวียนคนเดียวที่เห็นคำพูดนี้แล้วมีสีหน้าแปลกๆ

บางทีคุณอาจจะไม่รู้ว่ามุกที่คุณเล่นอยู่นั้น แท้จริงแล้วเป็นความจริง!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน