Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 848

ตอนที่ 848 ระเบิดครั้งใหญ่เดือนธันวาคม สามศรพิชิตเขาเทียนซาน

โถงทองคำจัดการแสดงมาหลายปีแล้ว ทุกครั้งที่เพลงส่งท้ายจบลง ผู้ชมก็มักจะทยอยกลับไปจนเกือบหมดแล้ว

การแสดงหลักจบลงแล้ว จะเหลืออะไรให้ดูอีกล่ะ?

เหมือนกับตอนดูซีรีส์ ทุกคนก็ข้ามเพลงตอนจบไปหมดใช่ไหมล่ะ!

แต่รอบนี้กลับเหนือความคาดหมาย เพลงส่งท้ายจบไปแล้ว ผู้ชมกลับไม่ยอมกลับกันสักที ในทางกลับกัน คนที่ขึ้นมารับหน้าที่เล่นเพลงส่งท้ายอย่างเซี่ยนอวี๋กลับเป็นคนแรกที่เดินออกไปเอง แถมยังเดินออกไปท่ามกลางเสียงปรบมือจากผู้ชมอีกต่างหาก…

ลำดับทุกอย่างมันกลับตาลปัตรไปหมด!

แม่บ้านซึ่งเข้ามาทำความสะอาดต่างพากันคุยกันด้วยความงุนงง

ในนี้เกิดอะไรขึ้น?

เมื่อกี้เหมือนจะได้ยินเสียงปรบมือดังขึ้น?

ปกติช่วงเวลานี้คนควรจะกลับไปหมดแล้วไม่ใช่หรือ เพราะถึงอย่างไรเสียงระฆังสัญญาณหมดเวลาก็ดังขึ้นแล้ว!

อืม

แม่บ้านที่รับผิดชอบทำความสะอาดในโถงทองคำ มักจะมองว่าช่วงเพลงส่งท้ายก็คือเสียงระฆังหมดเวลา

นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์!

และสำหรับผู้ชมซึ่งไม่ได้เปิดแอปพลิเคชันเพื่อดูการจัดอันดับฤดูกาลเพลงในทันที แต่กลับนั่งดูการถ่ายทอดสดคอนเสิร์ตในโถงทองคำจนจบ ขณะนี้พวกเขาต่างตกตะลึงกับราตรีบรรเลงมากยิ่งขึ้น!

‘เพลงสุดท้ายสุดยอดมาก!’

‘พระเจ้าช่วย ขึ้นแสดงบนเวทีในช่วงเวลาขยะ แต่ผู้ชมกลับยังไม่ยอมไปไหน ต้องเข้าใจว่าผู้ชมพวกนี้มักยกตัวเองวาสูงกว่าคนอื่น ไม่ค่อยฟังเพลงพ็อปกันเท่าไร การทำให้พวกเขายินดีฟังเพลงพ็อปจนจบในไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ โดยเฉพาะในช่วงเวลาปิดงาน!’

‘ฮ่าๆ ถ้าเป็นฉันอยู่ในนั้น ฉันก็คงไม่ไปไหนเหมือนกัน!’

‘เพลงนี้ของเซี่ยนอวี๋ดูเหมือนจะเป็นเพลงใหม่ ด้วยคุณภาพขนาดนี้ ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้แบบไหนก็น่าจะชนะ!’

‘ใช่แล้ว เพลงนี้เป็นเพลงใหม่ในมหาสงครามเทพเซียน เมื่อกี้ฉันเพิ่งไปดาวน์โหลดในแอปมา ในฤดูกาลนี้เซี่ยนอวี๋ปล่อยเพลงราตรีบรรเลงออกมาสามเพลง เพลงเปียโนสองและเพลงพ็อปหนึ่ง!’

‘ไหนบอกว่าไพ่ตายคือเครื่องลายครามไม่ใช่เหรอ เพิ่งปล่อยไปเมื่อเดือนพฤศจิกายน? ผมก็ถูกพวกมืออาชีพหลอกจนได้!’

‘เซี่ยนอวี๋ในเดือนพฤศจิกายน: ระเบิดครั้งใหญ่ ลู่เฉิง (มองดูไพ่สองสี่ใบในมือ): ทนไม่ไหวแล้ว’

‘เซี่ยนอวี๋ในเดือนธันวาคม: ระเบิดครั้งใหญ่ ระเบิดครั้งใหญ่ ระเบิดครั้งใหญ่

อีเถิงเฉิงและซงเต่าอวี่: ปิดเถอะ ไม่สนุกเอาซะเลย’

มหาสงครามเทพเซียนเริ่มต้นขึ้น

ผลงานใหม่ของอีเถิงเฉิงเพิ่งเปิดตัวไป หลายคนก็รอฟังอย่างอดใจรอไม่ไหว

บอกได้เพียงว่า

ทนไม่ไหวจริงๆ

ไม่ใช่เพราะเฉิงซางไม่เก่งพอ แต่เป็นเพราะเซี่ยนอวี๋น่าหลงใหลเกินไปต่างหาก!

ต่อให้มองด้วยสายตาที่จู้จี้จุกจิก เพลงพ็อปนี้ของเซี่ยนอวี๋ก็ไม่แพ้เครื่องลายครามเลย!

นี่ชัดเจนว่าเป็นผลงานที่อยู่ในระดับเดียวกัน!

ไม่ว่าใครจะคิดว่าเพลงเครื่องลายครามดีกว่า ก็ไม่เป็นไร

รู้จักเพลงราตรีบรรเลงเวอร์ชันเปียโนคลาสสิกทั้งสองเพลงที่เล่นในห้องโถงทองคำกันไหม?

และในห้องรับรองหมายเลข 007 ของโถงทองคำ

อีเถิงเฉิงฟังการแสดงจบของเซี่ยนอวี๋แล้ว เขาได้ตระหนักขึ้นมาในใจแล้ว และข้อสรุปของเขากับชาวเน็ตนั้นตรงกัน

ระเบิดครั้งใหญ่สามลูก!

รับไม่ไหวแล้วจริงๆ

การที่เซี่ยนอวี๋ปาไพ่สามใบนี้ออกมา สมควรได้รับคำนิยามว่าระเบิดครั้งใหญ่ คนที่คิดว่าเซี่ยนอวี๋ใช้ไพ่ตายไปแล้วนั้นผิดมหันต์!

“ไปได้แล้ว ไปได้แล้ว!”

ซงเต่าอวี่ดึงตัวอีเถิงเฉิงออกไปอย่างรีบเร่ง

อีเถิงเฉิงไม่ใช่คนอารมณ์ร้อน ทว่าในเวลานี้เขาก็เริ่มรู้สึกหัวเสีย เขาจึงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า

“รีบร้อนอะไร”

“ถ้าช้าเกินไป เดี๋ยวจะเจอคนรู้จัก จะอึดอัดขนาดไหน!”

ซงเต่าอวี่เอ่ยอย่างโมโห

อีเถิงเฉิงรู้สึกตัวทันที จึงลุกขึ้นอย่างรีบเร่ง “ไปๆๆ ”

ปรากฏว่า

เมื่อเปิดประตูออกไป ทั้งคู่ก็เจอคนรู้จักซึ่งเดินออกมาจากห้องข้างๆ พวกเขาเป็นพ่อเพลงท่านหนึ่งจากจงโจวเช่นกัน

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

พ่อเพลงคนนั้นเอ่ยทักทาย สีหน้าแลดูแปลกชอบกล

อีเถิงเฉิงและซงเต่าอวี่หน้าแดง “ไว้ค่อยคุยกัน พวกเรามีธุระ ต้องขอตัวก่อน”

พรึบ!

ทั้งคู่รีบออกไปอย่างรวดเร็ว

พ่อเพลงซึ่งมาจากโจงเช่นกันร้องไห้ไม่ได้หัวเราะไม่ออก

ในขณะเดียวกันก็มีคนทยอยกันเดินออกมาจากห้องอื่นๆ ส่วนใหญ่เป็นพ่อเพลง

“เห็นอีเถิงเฉิงกับซงเต่าอวี่ไหม?”

“ออกไปแล้ว”

“รีบหนีไปอย่างเร็วเลยนะ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน