Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 853

ตอนที่ 853 วัวควายยังไม่ทำงานหนักขนาดนี้เลย (1)

‘ทำไมหลิงคงยังไม่ตายไปอีก!’

ภายในปู้ลั่วเกิดความโกลาหลขึ้นทันที

มีนักเขียนการ์ตูนระดับแนวหน้าหกคนลุกขึ้นมาแปรพักตร์พร้อมกัน การโจมตีที่ไม่คาดคิดเช่นนี้ไม่ใช่เพียงกลุ่มปู้ลั่วเท่านั้นที่รับไม่ไหว แม้กระทั่งวงการการ์ตูนทั้งหมดก็ยังรับแรงสั่นสะเทือนนี้แทบไม่ไหวเช่นเดียวกัน

นี่เป็นความสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ในวงการการ์ตูนอีกครั้ง หลังจากเหตุการณ์ที่อิ่งจือเปิดตำนานเทพห้าเรื่องรวดไป!

‘ให้ตายสิ!’

‘เหลียนเหมิงนี่เท่สุดยอด รอบนี้ขุดรากถอนโคนปู้ลั่วไปเลย!’

‘ทำได้ยังไง ขุดนักเขียนดังทีเดียวไปหกคน โดยเฉพาะถังอี๋ สาวคนนี้เคยแอบบอกใบ้ในการ์ตูนของตัวเองว่าเป็นตงฉินผู้ภักดีของปู้ลั่ว… ตงฉินผู้ภักดีอะไรกัน? นี่มันสายลับชัดๆ !’

‘ถังอี๋: สายลับ เป็นถึงขนาดนี้จะไม่ให้ย้ายข้างได้เหรอ?’

‘นักเขียนการ์ตูนชั้นนำหกคนแหกค่ายกัน ช่างเป็นภาพที่น่าทึ่ง!’

‘สายลับงั้นเหรอ? นี่มันพวกกบฏชัดๆ แกล้งเล้นละครว่าจงรักภักดีแล้วค่อยหักหลัง แถมเล่นกันถึง 6 คนพร้อมกัน หลิงคงถูกตุ๋นจนเปื่อย!’

‘การแก้แค้นครั้งใหญ่สำเร็จแล้ว!’

‘ตอนที่จู่ๆ หลิงคงก็ไปดึงเยี่ยเซินเฉินกับเทียนเหมินมาร่วมงาน ถ้าไม่ใช่เพราะอิ่งจือช่วยพยุงไว้ เหลียนเหมิงคงจบเห่ไปแล้ว แต่นี่เหลียนเหมิงกลับมาต่อตาฟันต่อฟัน แถมโต้กลับหนักกว่าหลิงคงอีก หมัดเดียวก็ดึงตัวนักเขียนการ์ตูนระดับแนวหน้าไปได้ถึงหกคน แบบนี้ปู้ลั่วจะมีปัญญาไปสู้กับเหลียนเหมิงได้ยังไง พวกเขาไม่มีตัวโหดระดับอิ่งจือมาพยุงแบบนี้สักหน่อย!’

‘เหลียนเหมิงทุ่มเงินไปเท่าไหร่กันนะ?’

‘เหลียนเหมิงคงทุ่มหมดหน้าตักไปแน่ แต่ก็ต้องยอมรับว่าต่อจากนี้ วงการการ์ตูนจะเป็นของเหลียนเหมิงโดยสมบูรณ์’

วงการการ์ตูน

การเปลี่ยนแปลงมาถึงแล้ว!

วันนี้ต้องมาถึงสักวันหนึ่งไม่ช้าก็เร็ว

แต่ไม่มีใครคิดว่าวันนี้จะมาถึงเร็วขนาดนี้

แมลงร้อยขาแม้ตายไปแล้วยังไม่ยอมสิ้นใจ ปู้ลั่วการ์ตูนเป็นบริษัทที่แข็งแกร่ง แม้จะโดนเหลียนเหมิงกัดกร่อนจนตายอย่างเชื่องช้า แต่อย่างไรก็ไม่มีทางล่มสลายภายในปีครึ่ง

แต่แล้วก็เกิดเรื่องนี้ขึ้น

ในขณะที่วงการการ์ตูนกำลังเผชิญกับแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ เหล่าผู้อ่านผลงานของนักเขียนแนวหน้าทั้งหกคนจากปู้ลั่ว เช่นถังอี๋ก็เริ่มไม่พอใจ!

กำหมัดแล้ว!

กำหมัดแน่นแล้ว!

การแข่งขันทางธุรกิจของสองเว็บไซต์พวกคุณจะแข่งกันก็แข่งไปเถอะ แต่ทำไมต้องมาลากพวกผู้อ่านเข้าไปเกี่ยวด้วย?

ตามอ่านการ์ตูนมาตั้งนาน จู่ๆ การ์ตูนที่ตามดันถูกตัดตอนกลางคัน…

เป็นใครใครจะไปพอใจล่ะ?

จำนวนผู้อ่านของนักเขียนการ์ตูนแนวหน้าทั้งหกคนนั้นรวมกันถือว่ามหาศาล จึงไม่แปลกที่การทรยศครั้งนี้จะส่งผลให้ปู้ลั่วบาดเจ็บสาหัส!

ในชั่วพริบตา

ทันทีที่ข่าวนี้แพร่สะพัดออกไป เว็บบอร์ดเกี่ยวกับการ์ตูนทุกแห่งต่างระเบิดเป็นไฟ ผู้อ่านจำนวนมากพากันโวยวาย

‘โธ่เว้ย! เกินไปแล้วนะ!’

‘ว่าแล้วว่าทำไม ขวงเจี้ยน ถึงหยุดอัปเดตมาหนึ่งเดือน ที่แท้ก็จะย้ายไปเหลียนเหมิงแล้ว งั้นการ์ตูนเรื่องนี้จะเอายังไงต่อล่ะ!’

‘จะตัดตอนไปอย่างนี้เลยเหรอ?’

‘ฉันตามการ์ตูนของขวงเจี้ยน ชุ่นเฉ่าซิน และหลงหวังบนปู้ลั่วอยู่ แล้วทั้งสามคนนี้ดันย้ายไปเหลียนเหมิงพร้อมกัน! ใจพังเลย!’

‘ของคุณไม่เท่าไหร่ ผมตามถึงสี่เรื่อง!’

‘พวกคุณหลบไปให้หมด ความเจ็บปวดของผมยิ่งใหญ่กว่าพวกคุณทุกคน การ์ตูนของทั้งหกคนนี้ผมตามอ่านทั้งหมด แล้วตอนนี้พวกเขาทั้งหกคนดันเข้าไปเป็นขันทีในวังพร้อมกันหมด! ฉันก็อ่านแต่เรื่องพวกนี้ทั้งนั้น อยู่ดีๆ ก็หายหมด ไม่มีอะไรให้ตามอ่านแล้ว!’

‘ฮ่าๆ นายชนะเลิศจริงๆ นายแย่ที่สุด!’

‘ขันทีในวังโดนพวกเขายึดไปหมดแล้ว!’

ในชั่วขณะหนึ่ง

พื้นที่แสดงความคิดเห็นของนักเขียนการ์ตูนดังทั้งหกคนเต็มไปด้วยความไม่พอใจของผู้อ่าน!

บางคนถึงกับด่าหยาบคาย ไม่สามารถยอมรับได้ว่าผลงานที่ตนกำลังติดตามอยู่ก็ถูกตัดตอนกลางคันอย่างกะทันหัน

ในช่วงเวลานั้นเอง

ผู้อ่านบางคนก็สังเกตเห็นว่า นักเขียนการ์ตูนทั้งหกคนนี้ได้ลบบัญชีผู้ใช้ของพวกเขาจากปู้ลั่วไปแล้ว

ไม่ใช่เรื่องแปลก

เพราะหลังจากแทงข้างหลังปู้ลั่วเช่นนี้ คงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาคงจะยากที่จะกลับมาคลุกคลีกับที่นี่อีก ปู้ลั่วเองก็คงจะไม่ยอมให้นักเขียนเหล่านี้ยังคงมีแฟนคลับบนแพลตฟอร์มของตนเช่นกัน

หลังจากนั้น

ทั้งหกคนก็ได้เปิดบัญชีซึ่งได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการบนบล็อก และพวกเขาก็ได้กดติดตามคนคนเดียวกันทันที นั่นคือ

อิ่งจือ!

ในบรรดานักเขียนการ์ตูนทั้งหกคน ถังอี๋ถึงกับรีบไปคอมเมนต์ในพื้นที่แสดงความคิดเห็นบนบล็อกของอิ่งจือ ‘อาจารย์อิ่งจือ พวกเรามาแล้ว!’

อาจารย์อิ่งจือ?

พวกเรามาแล้ว?

คำพูดนี้หมายความว่าอะไร

ไม่ว่าใครที่มีสติ ก็สามารถเดาได้ทันทีว่าคำพูดนี้มีนัยว่าอย่างไร

และในขณะที่ทั้งหกคนเปิดตัวผลงานใหม่

พวกเขาก็ได้โพสต์ข้อความถึงผู้อ่านผ่านบล็อกว่า ‘การ์ตูนเรื่องเก่าจะยังคงลงต่อเมื่อได้ลิขสิทธิ์ เราจะเปิดสองเรื่องพร้อมกัน’

ผู้อ่านถึงกับอึ้งไป

ด้านพวกเขารู้สึกโล่งใจจากถ้อยแถลงของทั้งหกคน ขณะเดียวกันก็นึกสงสัยว่าคุณภาพผลงานใหม่ของทั้งหกจะเป็นอย่างไร

……

พรึบ พรึบ พรึบ!

ผู้อ่านที่ตอนแรกเริ่มสงบลงไปบ้างแล้วต่างพากันคลิกเข้าไปดูผลงานใหม่ของทั้งหกคน ยังมีผู้อ่านบางส่วนที่ยังไม่พอใจ บ่นพึมพำในใจว่า ถ้าการ์ตูนใหม่ไม่ถูกใจล่ะก็ คงต้องบังคับให้พวกนี้กลับไปเขียนเรื่องเก่าซะดีๆ

อย่างไรก็ตาม

เมื่อผู้อ่านค่อยๆ อ่านผลงานใหม่ของเหล่านักเขียนการ์ตูนชื่อดังทั้งหกคนจบ ความรู้สึกในใจก็ปั่นป่วนขึ้นมา

……

ทันใดนั้นเอง

ในพื้นที่แสดงความคิดเห็นของเรื่องสาวน้อยเวทมนตร์มาโดกะของถังอี๋ ก็ปรากฏคอมเมนต์ใหม่ๆ ขึ้นมากมาย พร้อมกับกระแสความคิดเห็นใหม่

‘จะไม่เร่งให้การ์ตูนเรื่องเก่าอัปเดตแล้ว ขอแค่มีตอนจบในชาตินี้ก็พอแล้ว’

……

ต่อมา

ในพื้นที่แสดงความคิดเห็นของเรื่องเทพมรณะของหลางเกอ ก็เต็มไปด้วยความคิดเห็นใหม่ๆ เช่นเดียวกัน

‘ฉันเกลียดการที่นักเขียนทำงานสองเรื่องพร้อมกันที่สุด ถึงยังไงก็ไม่ใช่ทุกคนจะมีความสามารถแบบอิ่งจือ ที่จัดการหลายเรื่องได้พร้อมๆ กันได้ หลางเกอถ้านายมีแรงเขียนสองเรื่องจริงๆ สู้เอาเวลามาทุ่มกับเรื่องเทพมรณะเถอะ การ์ตูนเรื่องเก่าจะอัปเดตเมื่อไหร่ก็ได้ไม่ต้องรีบร้อน’

‘เข้าใจหลางเกอนะ’

‘หลางเกอน่าจะลำบากใจอยู่นะ เทพมรณะก็ไม่เลว ตั้งใจวาดต่อไป ถ้าคุณจะทิ้งเรื่องเก่าฉันก็ยอมรับได้’

……

จากนั้น

บนพื้นที่แสดงความคิดเห็นของของเรื่องเซนต์เซย่าของชุ่นเฉ่าซิน

‘ฉันว่าคนเราควรเลิกยึดติดกับอดีตได้แล้ว ที่ใหม่ก็เริ่มใหม่ไปเถอะ ในเมื่อออกจากปู้ลั่วมาอยู่เหลียนเหมิงแล้ว ก็วางใจเขียนเรื่องใหม่อย่างเซนต์เซย่าไปเลยดีกว่า’

‘จริงด้วย’

‘ฝืนเขียนการ์ตูนเก่าต่อไปจะทำให้ไม่สามารถบอกลาความทรงจำดีๆ ของอดีตได้ ก็ปล่อยให้อดีตอยู่ในความทรงจำของเราไปตลอดเถอะ’

……