Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 879

ตอนที่ 879 มังกรหยก

หลินเยวียนยอมแพ้ที่จะพยายาม

เขาตัดสินใจแล้วว่าชั่วชีวิตนี้จะไม่มีวันแตะต้องเกมสมรภูมิเอาชีวิตรอดอีกต่อไป

ถ้าเล่นอีกก็คงต้องยอมรับว่าตัวเองเป็นหมา!

หลังจากปิดคอมพิวเตอร์ หลินเยวียนเรียกระบบขึ้นมาเพื่อตรวจสอบค่าความโด่งดังของตนเองในแต่ละสาขา

ช่วงนี้ค่าความโด่งดังในหมวดจิตรกรรม และเกมเพิ่มขึ้นเร็วมากจนเห็นได้ชัดว่าแซงหน้าหมวดอื่นๆ ไปแล้ว

ค่าความโด่งดังในหมวดจิตรกรรมเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอนเนื่องจากอิทธิพาลจากผลงานภาพวาดทั้งห้าชิ้นที่จัดแสดงในโรงแรมราชวงศ์ปลา

ส่วนค่าความโด่งดังในหมวดเกมก็เป็นเพราะกระแสการกินไก่ที่กำลังโด่งดังในช่วงนี้ ท้ายที่สุดแล้วผู้เล่นฝีมือแบบหลินเยวียนก็ถือเป็นกลุ่มคนส่วนน้อยอยู่ดี!

ณ ตอนนี้

ค่าความโด่งดังในหมวดด้านเกมเพิ่มขึ้นมาถึง 345,653 แล้ว

ตัวเลขนี้จะบอกว่าเป็นความก้าวหน้าที่พัฒนาไปไกลมากจากก่อนหน้านี้ก็ว่าได้ แต่หลินเยวียนไม่ได้เลือกที่จะให้เกม เป็นทิศทางหลักสำหรับงานถัดไปของเขา

เหตุผลนั้นง่ายมาก

การลงทุนในเกมและการตอบรับในแง่ชื่อเสียงนั้นใช้เวลานานเกินไป กว่าที่ผลลัพธ์จะเริ่มเห็นชัด ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหลายเดือนเป็นพื้นฐาน

เมื่อเทียบกันแล้ว…

สิ่งที่ช่วยให้หลินเยวียนได้รับค่าความโด่งดังได้ง่ายที่สุดยังคงเป็นสามหมวดหลัก ได้แก่ ดนตรี วรรณกรรม และจิตรกรรม

ระยะเวลาในภารกิจอายุไขยังเหลืออีกห้าปี

แม้จะไม่ถึงขั้นกดดัน แต่หลินเยวียนก็อยากทำภารกิจนี้ให้เสร็จโดยเร็ว เพื่อให้สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสบายใจ

อย่างไรก็ตาม…

เพราะเขาเพิ่งกลายเป็นพ่อเพลง

เมื่อปีที่แล้ว หลินเยวียนครองตำแหน่งแชมป์ในฤดูกาลเพลงได้ตลอดทั้ง 12 เดือน ถ้าหากพยายามรักษาอันดับต่อไปอีกในปีนี้อาจสร้างความไม่พอใจให้กับพ่อเพลงคนอื่นๆ ได้

ส่วนในหมวดจิตรกรรม หลินเยวียนไม่อยากใช้มิติแห่งภาพวาดบ่อยเกินไป

แต่หากไม่ใช้มิติแห่งภาพวาด เขาก็ไม่อยากวาดภาพธรรมดา เพราะมันมีข้อจำกัดในการชื่นชมและซาบซึ้งในผลงาน ทั้งยังอาจทำให้ผู้คนเข้าใจผิดว่า ‘ฝีมือของอิ่งจือ’ ถดถอย โดยเฉพาะสำหรับผู้ชมทั่วไปที่ต้องพึ่งพาทักษะมิติแห่งภาพวาด จึงจะสัมผัสถึงจิตวิญญาณของผลงานได้

นี่ไม่ใช่สิ่งที่หลินเยวียนอยากเห็น

ด้วยเหตุนี้ ทางเลือกถัดไปของเขาจึงเหลือเพียงนิยายเป็นเป้าหมายหลัก

ไม่ใช่เพียงเพราะหลินเยวียนไม่สะดวกที่จะผลิตผลงานหมวดดนตรีและจิตรกรรมในเวลานี้ แต่เหตุผลหลักคือพี่สาวเคยบอกว่า สมาคมวรรณศิลป์กำลังจะจัด งานวรรณกรรมสมโภชขึ้น

การตั้งรางวัลแบบนี้แทบจะเหมือนออกแบบมาเพื่อฉู่ขวง โดยเฉพาะ!

ประจวบเหมาะกับที่หลินเยวียนมีแผนที่จะทำให้ฉู่ขวง กลับมาโลดแล่นอีกครั้งในเร็วๆ นี้ ทุกอย่างจึงลงตัวอย่างสมบูรณ์แบบ

เมื่อคิดได้เช่นนี้

หลินเยวียนจึงมุ่งหน้าไปยังบริษัท

หลังจากไปถึง เขาเปิดคอมพิวเตอร์ เริ่มสร้างไฟล์เอกสารใหม่ พร้อมกับครุ่นคิดเกี่ยวกับผลงานชิ้นต่อไปที่ฉู่ขวงจะเขียน

ด้านข้าง

ปู้ลั่วชิงผลงานจากสตาร์ไลท์ไป เพราะเหตุผลที่เกี่ยวกับตัวเขาเอง การที่ หลิ่วเยี่ยเตาเลือกที่จะร่วมมือกับปู้ลั่วก่อนก็เป็นเพราะเขาเช่นกัน และหลินเยวียนไม่ลืมว่าใครคือหัวหน้าฝ่ายภาพยนตร์และซีรีส์ของปู้ลั่ว ในตอนนี้

หลิงคง

ด้วยความที่อยู่คนละฝั่ง กู้ตงจึงไม่ได้มีความรู้สึกดีใดๆ ต่อปู้ลั่วเช่นกัน

“ตอนนี้ปู้ลั่วตั้งเป้าจ้องเล่นงานสตาร์ไลท์ของเราถี่ขึ้นเรื่อยๆ วันนี้ท่านประธานได้ตำหนิหัวหน้าจ้าวเจวี๋ยในที่ประชุม จากนั้นก็ประกาศออกมาอย่างชัดเจนว่านับจากนี้บริษัทจะเปิดศึกกับปู้ลั่ว อย่างเต็มตัว หลังจากที่ตัวแทนหลินและราชวงศ์ปลาย้ายแพลตฟอร์มแล้ว ศิลปินทุกคนในบริษัทไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กก็จะเปลี่ยนไปใช้บล็อกกันหมด พร้อมกับละทิ้งปู้ลั่วอย่างสิ้นเชิง”

“อืม”

หลินเยวียนเอ่ยขึ้นในที่สุด เสียงของเขาราบเรียบจนจับความคิดในตอนนี้ไม่ได้

“ที่จริงแล้วมันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่”

กู้ตงยิ้มพลางพูดว่า “บลูสตาร์ ไม่ได้มีแค่หลิ่วเยี่ยเตา ที่เป็นปรมาจารย์นิยายกำลังภายในแค่คนเดียว หัวหน้าจ้าวเจวี๋ย กำลังมองหาปรมาจารย์แนวกำลังภายในคนอื่นเพื่อร่วมงานอยู่ และซีรีส์กำลังภายในที่น่ารีเมกก็ไม่ได้มีแค่เรื่องพิชิตพยัคฆ์เท่านั้น”

ทันใดนั้นหลินเยวียนจึงถามขึ้น “ทำไมต้องรีเมกด้วยครับ”

กู้ตงชะงักไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นจึงเอ่ยขึ้นว่า “เรื่องนั้นขึ้นอยู่กับผู้ชมค่ะ ช่วงไม่กี่ปีมานี้ ซีรีส์กำลังภายในแบบออริจินัลแทบไม่มีเรื่องไหนที่ประสบความสำเร็จเลย ความเสี่ยงในการลงทุนจึงสูงมาก เมื่อเทียบกันแล้ว ผู้ชมกลับมีความผูกพันกับละครกำลังภายในคลาสสิกที่เคยโด่งดังในอดีต เช่น หยางเสี่ยวฝานและฉินเทียนเกอ ละครเรื่องนั้นดังไม่ใช่แค่เพราะอาจารย์ฉู่ขวง ดัดแปลงได้ยอดเยี่ยมเท่านั้น แต่ยังเพราะมีฐานผู้ชมที่แข็งแกร่งมากอยู่แล้ว ตัวละครในเรื่องเป็นตัวละครคลาสสิกที่ทุกคนคุ้นเคย ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้ ตอนที่ตัวละครในเรื่องถูกอาจารย์ฉู่ขวงเขียนให้ตายไป คงไม่ทำให้ผู้ชมมีปฏิกิริยารุนแรงได้ขนาดนั้นหรอกค่ะ”

รีเมกถึงจะดังได้?

กำลังภายในต้องพึ่งความผูกพันทางอารมณ์?

กำลังภายในแบบออริจินัลไปไม่รอด?

หลินเยวียนไม่ได้พูดอะไรอีก เข้าเพียงแค่พิมพ์คำสามพยางค์ลงในเอกสารบนคอมพิวเตอร์ หากกู้ตงเดินมาอยู่ข้างหลังเขา เธอคงจะเห็นว่านี่คือคำที่ไปในทำนองเดียวกับชื่อเรื่องพิชิตพยัคฆ์อย่างน่าประหลาด

มังกร! หยก!