Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 880

ตอนที่ 880 ปลายพู่กันผลิบุปผา

หลังจากกู้ตงออกไป หลินเยวียนมองตัวอักษรที่เขาพิมพ์ลงไปว่า ‘มังกรหยก’ พร้อมกับจมอยู่ในภวังค์เล็กน้อย

ผู้คนบนบลูสตาร์มีความทรงจำในรูปแบบของตัวเอง

และหลินเยวียนเองก็มีความทรงจำในแบบของเขา

นิยายกำลังภายในของกิมย้งคือส่วนหนึ่งของความทรงจำเหล่านั้นสำหรับหลินเยวียน

ไม่ว่าจะเป็นมังกรหยกไตรภาค หรือผลงานในช่วงปลายของปรมาจารย์กิมย้ง แต่ละเรื่องล้วนทิ้งร่องรอยอันงดงามและมีชีวิตชีวาไว้ในความทรงจำของหลินเยวียน ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่แค่ตัวนิยายต้นฉบับเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเวอร์ชันซีรีส์หลากหลายรูปแบบที่งดงามราวดอกไม้หลากสี และเพลงประกอบอันตราตรึงใจอีกด้วย

เอาเถอะ

การเขียนนิยายกำลังภายในนั้นเป็นการตัดสินใจแบบกะทันหันของหลินเยวียน

แม้จะดูเหนือความคาดหมาย แต่ก็อยู่ในกรอบของเหตุผล เพราะกำลังภายในคือจินตนิยมขั้นสุดของผู้ชาย และการที่บลูสตาร์ไม่มีผลงานจากปรมาจารย์กำลังภายในของโลก นับเป็นความน่าเสียดายอย่างยิ่ง

ที่สำคัญที่สุดคือ

แนวกำลังภายในมีตลาดรองรับอยู่เสมอ

ความสำเร็จอย่างล้นหลามของซีรีส์กำลังภายใน หยางเสี่ยวฝานกับฉินเทียนเกอเป็นข้อพิสูจน์ ความจริงที่ว่าซีรีส์กำลังภายในยังคงได้รับการยอมรับและความชื่นชอบจากผู้ชมก็เป็นอีกข้อพิสูจน์ และที่สำคัญคือจ้าวโจวที่เพิ่งผนวกรวมยังคงรักษานิยมในนิยายกำลังภายในอย่างต่อเนื่อง ยิ่งเป็นการยืนยันได้อย่างชัดเจนว่าตลาดนี้ยังคงมีศักยภาพ!

ความแตกต่างเพียงประการเดียวคือ

ในปัจจุบันบนบลูสตาร์ นิยายกำลังภายในได้ตกลงมาจากแท่นบูชาในอดีต กลายเป็นแนวเฉพาะกลุ่มในสายตาของผู้อ่านชาวบลูสตาร์นับไม่ถ้วน

และหากจะถามว่ามีใครสามารถเปลี่ยนแปลงสถานะของนิยายกำลังภายในได้?

หลินเยวียนมีคำตอบที่ง่ายและหนักแน่นที่สุด นั่นก็คือกิมย้ง

หรืออาจจะเป็นโกวเล้งที่สามารถเป็นคำตอบได้เช่นกัน ทว่าในครั้งนี้ หลินเยวียนต้องการเล่นเกมที่ปลอดภัย เขาตัดสินใจที่จะใช้เส้นทางของกำลังภายในสายหลักอันโดดเด่นของกิมย้ง เพื่อเบิกทางใหม่ให้กับนิยายกำลังภายในบนบลูสตาร์!

แล้วสำหรับฉากหลังของเรื่องกำลังภายในล่ะ?

ก็ให้ราชวงศ์ซ่งใต้เป็นเหมือนมิติคู่ขนานก็แล้วกัน

นี่ไม่ใช่ข้อบกพร่องของนิยาย แต่กลับเป็นโอกาสที่ดี

หลินเยวียนมีไอเดียคร่าวๆ เกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในมิติต่างๆ นิยายกำลังภายในในครั้งนี้นี้ก็อาจถูกมองว่าเป็นการทดลองที่น่าสนใจ และอาจนำมาซึ่งความประหลาดใจก็เป็นได้?

“ต้องทำให้ซีรีส์กับนิยายสอดคล้องกัน”

หลินเยวียนครุ่นคิด การให้ฉู่ขวงเขียนมังกรหยก เพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอ

หลินเยวียนตั้งใจที่จะเลือกเส้นทางซึ่งปล่อยซีรีส์และนิยายไปพร้อมๆ กัน โดยให้ทั้งสองอย่างช่วยส่งเสริมซึ่งกันและกัน

ซีรีส์ช่วยกระตุ้นยอดขายนิยาย

นิยายช่วยเพิ่มความนิยมให้กับซีรีส์

นี่เป็นสิ่งที่กิมย้งในอดีตไม่สามารถทดลองได้ เพราะเงื่อนไขและสถานการณ์ในตอนนั้นแตกต่างกันมาก

อย่างไรก็ตาม หลินเยวียนไม่ได้กังวลว่าซีรีส์จะขาดฐานผู้ชม

เหตุผลนั้นง่ายมาก

เพราะเรื่องราวนั้นยอดเยี่ยมมากพอไงล่ะ!

หลินเยวียนจำได้ลางๆ ว่าเขาได้ดูซีรีส์มังกรหยกก่อน แล้วจึงเกิดความสนใจจนตามไปอ่านนิยาย

นี่แสดงให้เห็นว่า

ไม่ว่าจะเป็นนิยายหรือซีรีส์ หากเรื่องราวน่าติดตามพอ ฐานผู้ชม ไม่ใช่ปัจจัยชี้ขาด

เฉกเช่นที่หลายคนพูดว่ามาร์เวลโด่งดังเพราะหนังสือการ์ตูน

ซึ่งเป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้อีกเช่นกันว่า

แฟนมาร์เวลจำนวนมากในแดนมังกรแทบไม่เคยอ่านการ์ตูนเลย หรือหากเคยอ่าน ก็อ่านมาไม่มากนัก

ไม่เช่นนั้นทำไมไอรอนแมน ซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่ได้อยู่ในระดับซูเปอร์ฮีโรแถวหน้าในฉบับการ์ตูน ถึงกลายเป็นตัวละครที่ได้รับความนิยมสูงสุดในภาพยนตร์ของมาร์เวลได้

ทั้งเนื้อหา…

และนักแสดง…

สำหรับผลงานภาพยนตร์และซีรีส์ สิ่งเหล่านี้ต่างหากที่เป็นปัจจัยชี้ขาด

เพียงแต่มีผลงานบางส่วนที่สามารถละเลยสิ่งที่เรียกว่าฐานผู้ชม และใช้รูปแบบการนำเสนอที่แตกต่างเพื่อสร้างปรากฏการณ์ความนิยมที่ครองตลาดได้เช่นเดียวกัน

ด้วยความคิดเช่นนี้

หลินเยวียนจึงใช้ระบบช่วยผลิตนิยายมังกรหยกขึ้นมา

อืม

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน