Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 882

ตอนที่ 882 ขาใหญ่กลับมาแล้ว

ในวันต่อๆ มา หลินเยวียนยังคงเขียนนิยายเรื่องมังกรหยกอย่างต่อเนื่อง และความคืบหน้ายังลื่นไหลกว่าที่ผ่านมา ตอนนี้เนื้อเรื่องได้เขียนไปครึ่งทางแล้ว

เขาตั้งใจว่าจะเขียนให้เสร็จภายในหนึ่งเดือน

ด้วยฝีมือการเขียนอันโดดเด่นและการช่วยเหลือจากยาชูกำลังของระบบ นี่จึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับหลินเยวียน แม้ว่าหากพูดออกไปคนอื่นอาจจะอยากจับเขาไปศึกษาโดยละเอียดก็ตาม

แน่นอน หลินเยวียนไม่ได้ปิดบังเรื่องการเขียนนิยายกำลังภายในเล่มใหม่จากจินมู่ เมื่อจินมู่รู้แผนการออกหนังสือเล่มใหม่ของหลินเยวียน ในใจเขาก็เหมือนมีเสียงกู่ร้องอันดังลั่นขึ้นมาทันทีว่า

‘เริ่มแล้ว!’

‘เขาเริ่มอีกแล้ว!’

นิยายกำลังภายในบนบลูสตาร์ซบเซามานานแล้ว เรื่องนี้ไม่ใช่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวันสองวันก่อน นอกจากเขาจ้าวโจวที่เพิ่งผนวกเข้ามาใหม่ แทบไม่มีคนอ่านนิยายกำลังภายในกันแล้ว

ในตลาดนิยาย

กำลังภายในนับเป็นประเภทพิเศษ

ผลงานแนวนี้แต่เดิมเคยรุ่งเรืองถึงขีดสุด เป็นหมวดหมู่ที่สำนักพิมพ์ใหญ่ๆ บนบลูสตาร์ให้ความสำคัญมากที่สุด และเคยครองตลาดนิยายได้อย่างยาวนาน มีผลงานมากมายที่ทำยอดขายถล่มทลาย ถือเป็นแสงจันทร์สุกสกาวในใจของผู้อ่านนับไม่ถ้วน!

น่าเสียดาย

ในยุคสมัยที่นิยายกำลังภายในเสื่อมถอย ความรุ่งเรืองในอดีตได้เลือนหายไปแล้ว

จะบอกว่านิยายกำลังภายในถึงจุดสิ้นสุดก็คงไม่ถูกนัก แต่แน่นอนว่านี่คือประเภทของนิยายที่อยู่ในช่วงขาลง!

แสงสุดท้ายของนิยายกำลังภายในบนบลูสตาร์ ก็คือความหลงใหลที่ยังไม่จางหายไปของผู้อ่านในจ้าวโจวที่เพิ่งเข้าที่รวมกันนี้

ในสถานการณ์เช่นนี้

แทบไม่มีนักเขียนนอกจ้าวโจวที่จะอยากหยิบนิยายแนวนี้มาทำอีก!

ในฐานะผู้บุกเบิกชื่อดังของวงการนิยาย ตั้งแต่เขาเดบิวต์มา เขาก็ไม่เคยทำอะไรตามธรรมเนียมปฏิบัติทั่วไป!

การแข่งขันกีฬา…

เทพเซียนกำลังภายใน…

ลึกลับผจญภัย…

ประเภทไหนไม่เป็นที่นิยม ฉู่ขวงก็จะเขียนประเภทนั้น!

เพียงแต่ช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ฉู่ขวงเริ่มมีพฤติกรรมปกติขึ้น เริ่มเขียนประเภทกระแสหลัก เช่นแนวสืบสวนสอบสวน จนทำให้ผู้คนเกือบลืมไปแล้วว่า นักเขียนคนนี้เคยมีนิสัยดื้อรั้นและเป็นตัวของตัวเองมากแค่ไหนในการเลือกประเภทงานเขียน!

นี่แหละคือเหตุผลที่ทำให้จินมู่ต้องตกใจ

เจ้าแก่ฉู่ขวงที่ยิ่งแนวไหนถูกทิ้งขว้าง ยิ่งถูกคนดูแคลน ก็ยิ่งต้องเขียนแนวนั้นกลับมาอีกแล้ว!

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่ครับ”

จินมู่ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ แต่ปากก็ยังฝืนยิ้มพูด

“แนวกำลังภายในถึงแม้จะตกยุคไปแล้ว แต่ผู้คนในจ้าวโจวก็ยังชื่นชอบแนวนี้กันอยู่ ถ้าเขียนได้ดีพอ ยอดขายจากจ้าวโจวก็อาจเป็นตัวเลขที่น่าพอใจทีเดียว”

น้ำเสียงของจินมู่ฟังดูค่อนข้างฝืน

ฟังดูเหมือนปลอบใจตัวเองเสียมากกว่า

ถึงแม้ยอดขายที่มาจากคนทั่วทั้งหนึ่งทวีปจะน่าทึ่ง แต่การให้ฉู่ขวงเจาะกลุ่มแค่คนอ่านในจ้าวโจวเท่านั้นก็ดูเป็นการลดเพดานความสำเร็จลงมาต่ำเกินไป!

ต้องเข้าใจว่า

หากฉู่ขวงเขียนนิยายแนวสืบสวนต่อไป ผู้อ่านจากทั้งหกทวีปฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน หาน และจ้าวจะพร้อมอุดหนุนเขา ยอดขายที่ได้มีที่จ้าวโจวเพียงทวีปเดียวจะเทียบได้?

หนึ่งทวีปกับหกทวีป แบบไหนจะมีน้ำหนักมากกว่ากัน?

แม้ว่าการให้ฉู่ขวงเขียนนิยายกำลังภายในอาจดูเหมือนการทิ้งโอกาสในตลาดของห้าทวีปฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน และหานไป แต่กระแสความนิยมของซีรีส์ที่ถูกนำมารีเมกในช่วงนี้กำลังร้อนแรงเป็นอย่างมาก นี่เป็นข้อเท็จจริงที่ทุกคนรู้กันดี

ผู้คนในห้าทวีปอาจไม่อ่านนิยายแนวกำลังภายใน แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะไม่ดูซีรีส์กำลังภายใน!

หากซีรีส์ที่ดัดแปลงจากนิยายกำลังภายในของฉู่ขวงประสบความสำเร็จ ก็อาจช่วยชดเชยยอดขายที่ขาดหายไปได้บ้าง

นี่เป็นแนวทางที่เน้นการขายลิขสิทธิ์ต่อยอด

บนบลูสตาร์ มีนักเขียนบางคนที่ยอดขายนิยายอาจธรรมดา แต่ผลงานของพวกเขากลับถูกซื้อลิขสิทธิ์นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์หรือซีรีส์ และสุดทายก็สามารถสร้างผลลัพธ์ได้คล้ายกันกับการประสบความสำเร็จในวงการวรรณกรรม

เพียงแต่สำหรับทางด้านของสำนักพิมพ์ เรื่องนี้อาจทำให้พวกเขาปวดหัวไม่น้อย

เพราะเส้นทางนี้ไม่ใช่แนวที่เหมาะที่สุดสำหรับฉู่ขวง เนื่องจากยอดขายนิยายต่างหากที่เป็นแหล่งรายได้หลักของพวกเขาในการทำเงิน

จินมู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “ผมไม่แนะนำให้เปิดตัวซีรีส์ก่อนแล้วค่อยปล่อยหนังสือ น่าจะดีกว่าถ้าเราปล่อยนิยายก่อน แล้วค่อยกำหนดวันฉายซีรีส์ตามหลัง แบบนี้จะได้ประโยชน์มากกว่า”

“อย่างนั้นเหรอครับ?”

หลินเยวียนพยักหน้าโดยไม่ติดใจอะไร “งั้นก็ทำตามที่อาจินบอกแล้วกัน”

“ผมจะติดต่อสำนักพิมพ์เอง”

จินมู่เห็นหลินเยวียนไม่มีข้อโต้แย้ง ก็พยักหน้าเช่นกันก่อนพึมพำกับตัวเองว่า “ตอนนี้แผนกไหนของคลังหนังสือซิลเวอร์บลูรับผิดชอบงานแนวกำลังภายในอยู่นะ”

เห็นได้ชัดว่าความนิยมของแนวกำลังภายในนั้นโรยราไปมาก

ถ้าหากเป็นยุครุ่งเรืองของนิยายกำลังภายในละก็ คงไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ สำนักพิมพ์ทุกแห่งต่างก็มีแผนกสำหรับนิยายกำลังภายในโดยเฉพาะ แถมหมวดนิยายกำลังภายในยังทำรายได้มากพอที่จะเลี้ยงแผนกนั้นได้อย่างอิสระด้วย

แต่ยุคนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว

นิยายกำลังภายในไม่อาจทำรายได้เพียงพอให้ตั้งเป็นแผนกแยกได้อีกต่อไป สำนักพิมพ์หลายแห่งจึงนำหมวดนิยายกำลังภายในไปรวมกับแผนกอื่น

เหมือนจะรวมอยู่ในแผนกแฟนตาซีแล้วหรือเปล่านะ?

จินมู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มติดต่อคลังหนังสือซิลเวอร์บลู

…

คลังหนังสือซิลเวอร์บลู

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน