Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 95

ตอนที่ 95 นิยายเรื่องใหม่

การฝึกซ้อมที่ซุนเย่าหั่วลงทุนลงแรงไปเป็นเวลายาวนานก็ผลิดอกออกผลงดงาม

เขากับหลินเยวียนกินข้าวกลับมา ใช้เวลาสองชั่วโมง ก็อัดเพลงกุหลาบแดงเสร็จอย่างเป็นทางการ

เมื่อส่งเพลงให้เหล่าโจว เรื่องที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับบริษัทจะจัดการแล้ว

ตกเย็น

ช่วงเวลาเลิกงาน

รุ่นพี่ซุนเย่าหั่วซึ่งคืนฟอร์มมาแล้ว ก็กลับมากระตือรือร้นดังเดิม ขับรถพาหลินเยวียนกลับที่พัก

“แล้วเจอกันครับ”

หลินเยวียนโบกมือ

เขาอาบน้ำแปรงฟันเสร็จเรียบร้อย ขึ้นไปนอนบนเตียง ยังเหลือเวลาอีกสักพันก่อนจะถึงเวลานอน หลินเยวียนจึงเอ่ยเรียกระบบ “ก่อนหน้านี้นายบอกว่าสั่งทำนิยายครั้งแรกลดห้าสิบเปอร์เซ็นต์ใช่มั้ย”

ระบบตอบ “ใช่”

หลินเยวียนขบคิดอย่างหนัก

ไม่กี่วันก่อนเขาได้รับเงินเดือน

ในบัญชีมีเงินทั้งหมดประมาณห้าล้าน

ตนต้องการสั่งทำนิยายราคาเท่าไหร่ดีล่ะ

ว่ากันว่าเงินมาเท่าไหร่ ของก็ไปเท่านั้น หลินเยวียนอยากได้ราคาถูก แถมอยากได้สินค้าสั่งทำที่ดีมากพอ

สุดท้ายแล้ว

หลินเยวียนก็กัดฟันพูด “ฉันจ่ายสี่ล้าน นายต้องทำนิยายที่ราคาเต็มในระบบแปดล้านออกมา”

“โฮสต์ยืนยันสั่งทำ?”

“รบกวนรีบหน่อย ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ”

ขั้นตอนการทำใช้เวลาสิบกว่าวินาที ในห้วงสำนึกของหลินเยวียนมีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น “ระบบหักเงินเรียบร้อย ยินดีด้วยโฮสต์ ได้นิยายเทพเซียนกำลังภายในฉบับปรับปรุงจากระบบเรื่องกระบี่เทพสังหาร[1]!”

ขณะเดียวกันนั้นเอง

หลินเยวียนก็ได้รับข้อความว่าทางธนาคารได้หักเงินไปสี่ล้านหยวน สิ่งเดียวที่ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงการปลอบประโลมก็คือ

ท้ายที่สุดแล้วระบบนำเงินนี้ไปบริจาค

หลินเยวียนรู้สึกดีใจขึ้นมาบ้าง ในที่สุดก็ไม่ใช่นิยายที่ดัดแปลงมาจากอนิเมะอีก ดูจากราคาแล้ว นิยายเรื่องกระบี่เทพสังหารนับว่าไม่เลวเลย!

ต้องอธิบายตรงนี้สักหน่อย

ราคาของผลงานที่ระบบตั้งขึ้นนั้นไม่ได้แสดงถึงคุณค่าที่แท้จริงของผลงานเสมอไป ได้โปรดอย่าคิดมาก

เงินห้าแสนของหลินเยวียนสามารถสั่งทำเพลงหนึ่งเพลงจากระบบ แต่คุณค่าที่แท้จริงของเพลงนี้ไม่ใช่แค่ห้าแสนหยวน

กล่องสมบัติทองแดงก็เป็นหลักการหนึ่ง

กล่องใบนี้เปิดออกมาได้เพลงฮิตทั่วไปอย่างเพลงลูกโป่ง

กล่องใบนั้นกลับเปิดออกมาได้ผลงานระดับโบว์แดงอย่างเพลงกุหลาบแดง

ถึงคุณค่าของบทเพลงจะไม่เท่ากัน แต่ก็ล้วนเป็นสิ่งที่เปิดออกมาจากกล่องสมบัติทองแดงทั้งนั้น

เรื่องพวกนี้ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร

มีคนที่ใช้เงินหยวนเดียวแล้วเปิดได้สกินหมัดมังกรลีซิน[2]

บางคนจ่ายเงินไปหลายพันหยวนแต่กลับจับได้สกินกระจอกงอกง่อยมาเป็นกอง

“เดี๋ยวนะ”

จู่ๆ หลินเยวียนก็เอะใจได้ว่าตนคล้ายกับมองข้ามเรื่องหนึ่งไป

นิยายเซียนกำลังภายใน?

นิยายประเภทนี้ไม่ได้ดูเหมือนว่าจะเป็นที่นิยมสักเท่าไหร่บนบลูสตาร์

เพื่อที่จะทำความคุ้นเคยกับตลาดนิยายของบลูสตาร์ หลินเยวียนทำการสำรวจมาแล้ว

ถึงแม้ว่าจะเป็นโลกที่เชื้อชาติและสีผิวแทบจะเป็นหนึ่งเดียวกันทั้งโลก แต่ถึงอย่างไรก็ถูกครอบงำด้วยการปกครองแบบตะวันออก ดังนั้นพวกเทพนิยายต่างๆ บนบลูสตาร์จึงมีความหลากหลายมาก และผลงานเหล่านี้ก็เป็นต้นกำเนิดและพื้นฐานของการผลิตนิยายเซียนกำลังภายใน

แต่ที่น่าเสียดายก็คือ…

เรื่องราวเหล่านี้ ส่วนมากมักจะหยุดอยู่ที่เทพนิยายปรัมปรา น้อยนักที่จะมีคนสร้างสรรค์งานต่อจากเรื่องต้นฉบับเหล่านี้

นิยายเซียนกำลังภายในใหม่ล่าสุด ก็คงต้องไล่ย้อนกลับไปแปดสิบปีก่อน!

ในตอนนั้นมีนิยายเรื่องหนึ่งชื่อว่า ‘มหาศึกเซียนปะทะมาร’ ก็เป็นประเภทเทพเซียนกำลังภายใน

สถานะของผลงานชิ้นนี้ คล้ายคลึงกับเรื่องตำนานมือกระบี่ขุนเขาซู่[3] ซึ่งมีอิทธิพลต่อผูู้คนจำนวนมาก!

ทว่าสิ่งที่น่าเสียดายก็คือหลังจากนั้นก็ไม่มีนิยายเทพเซียนกำลังภายในที่ยอดเยี่ยมปรากฏขึ้นมาอีกเลย