Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 966

ตอนที่ 966 คุณมาเป็นกรรมการได้ไหม

หลินเยวียนเตรียมตัวพร้อมแล้ว

เขาตั้งใจว่าจะทุ่มเทเต็มที่ให้กับงานในครั้งนี้อย่างเต็มที่

อืม

เดิมทีวางแผนไว้เช่นนั้น

แต่แผนการมักตามไม่ทันการเปลี่ยนแปลง

ในขณะที่หลินเยวียนคิดว่าเขาจะได้มีสมาธิไปเข้าร่วมงานประชันกวีนิพนธ์ที่เขาหลูซานอย่างเต็มที่อยู่นั้นเอง

จู่ๆ หลี่ซ่งหวาก็โทรหาเขา

“มาที่ห้องทำงานผมหน่อย”

“มีอะไรหรือครับ”

“มีคนมาหาคุณน่ะ”

หลินเยวียนไม่รู้ว่าใครมาหาตน แต่เขาก็ยังเดินไปที่ห้องทำงานของหลี่ซ่งหวาอยู่ดี

สามนาทีต่อมา

หลินเยวียนเดินเข้าไปในห้องทำงานของหลี่ซ่งหวา และเห็นผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังนั่งจิบชาอยู่บนโซฟา

“อาจารย์เซี่ยนอวี๋?”

เมื่อหญิงวัยกลางคนคนนั้นเห็นหลินเยวียน ดวงตาพลันเป็นประกาย เธอคลี่ยิ้มพลางลุกขึ้นยืน พร้อมกับยื่นมือออกมา

“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นกรรมการของสมาคมวรรณศิลป์ สาขาฉินโจว เรียกฉันว่าผู้อำนวยการหวงก็ได้ค่ะ”

“สวัสดีครับ”

หลินเยวียนจับมือกับเธอ

ประธานกรรมการซึ่งยืนอยู่ด้านข้างเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ผมพาคนมาส่งให้แล้ว งั้นพวกคุณคุยกันก่อนเลยนะครับ”

ผู้อำนวยการหวงยิ้มพลางพยักหน้า

หลี่ซ่งหวาตบไหล่หลินเยวียนเบาๆ ก่อนจะโน้มปากมากระซิบที่ข้างหูเขา

“ตอบตกลงไปเถอะ”

พูดจบเขาก็เดินออกจากห้อง

หลินเยวียนรู้สึกฉงนใจ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ผู้อำนวยการหวงยิ้มและกล่าวขึ้นว่า “ต้องขอโทษด้วยที่รบกวนกระทันหันนะคะ ฉันเข้าใจว่าตอนนี้อาจารย์เซี่ยนอวี๋คงจะสงสัยมาก งั้นฉันไม่อ้อมค้อมแล้วนะคะ คุณกำลังเตรียมตัวไปงานประชันกวีนิพนธ์ที่หลูซานอยู่ใช่ไหมคะ?”

“ครับ”

หลินเยวียนพยักหน้า

ที่แท้เธอมาเพราะงานประชันกวีนิพนธ์ที่หลูซานจริงๆ ดูท่าว่าสมาคมวรรณศิลป์จะให้ความสำคัญกับงานนี้มากทีเดียว

ผู้อำนวยการหวงถามต่อว่า

“ไปในฐานะผู้เข้าแข่งขันใช่ไหมคะ?”

หลินเยวียนพยักหน้าอีกครั้ง หรือว่าอีกฝ่ายคิดว่าเขาแค่ไปร่วมรายการในฐานะแขกรับเชิญรายการวาไรตี?

แต่เห็นได้ชัดว่าเขาคิดผิด เพราะคำพูดต่อมาของผู้อำนวยการหวงทำให้เขาต้องตะลึง “ทางสมาคมวรรณศิลป์สาขาฉินโจวของเราหวังว่า อาจารย์เซี่ยนอวี๋จะรับหน้าที่เป็นหนึ่งในคณะกรรมการตัดสินของประชันกวีนิพนธ์ครั้งนี้ค่ะ”

หลินเยวียนชะงักไป

เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าสมาคมวรรณศิลป์จะต้องการให้เขาเป็นกรรมการตัดสินในการประชันกวีนิพนธ์ครั้งนี้

บ้าไปแล้วหรือไง?

ถ้าเปรียบกับในแวดวงดนตรี นี่ก็ไม่ต่างอะไรกับการที่มีพ่อเพลงหลายคนมาประชันฝีมือ แล้วสมาคมวรรณศิลป์จะให้หลินเยวียนไปเป็นกรรมการ

ใครจะยอมรับ?

ทุกคนต่างก็เป็นพ่อเพลงเหมือนกัน ทำไมถึงต้องให้เซี่ยนอวี๋เป็นคนตัดสิน

ต่อให้เป็นพ่อเพลงระดับหยางจงหมิง หากจะให้เขาเป็นกรรมการตัดสินพ่อเพลงคนอื่นๆ ก็อาจมีเสียงคัดค้านในใจ นับประสาอะไรกับเซี่ยนอวี๋ที่ยังอายุน้อยขนาดนี้กันล่ะ?

มิหนำซ้ำนี่คือวงการวรรณกรรม

เสียงคัดค้านเหล่านี้มีแต่จะยิ่งรุนแรงขึ้น!

นักปราชญ์มักไม่ยอมกันมาแต่โบราณ ทีหรือที่กวีชื่อดังคนไหนจะยอมให้พ่อเพลงหนุ่มหน้าใหม่มาเป็นกรรมการตัดสินตนเองในประชันกวีนิพนธ์?

ต้องเข้าใจก่อนว่า

แม้หลินเยวียนจะเป็นพ่อเพลงที่อายุน้อยที่สุดในวงการดนตรี แต่ในวงการวรรณกรรม เขายังถือว่าใหม่มาก ทั้งฐานะและประสบการณ์ยังห่างไกลจากบรรดากวีชื่อดังเหล่านั้น

สมาคมวรรณศิลป์กำลังคิดอะไรอยู่?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน