Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 979

ตอนที่ 979-3 ข่าวใหญ่ของสปอนเซอร์ (3)

เหมียวไป่สบถลั่น “ผมว่าแล้วเชียว พวกเจ้าเล่ห์พวกนั้นเล่นละครหลอกผมแน่ๆ ผมให้สองพันหกร้อยล้าน!”

เพิ่มนิดเดียวเอง

ยังแข่งกันไม่ดุเดือดพอ

ซุนเย่าหั่วฝืนยิ้ม “งั้นเดี๋ยวผมขอคิดดูก่อนนะครับ มีสายเข้า ขอวางสายสักครู่ครับ”

พูดจบ

เขาก็กดตัดสายเหมียวไป่ แล้วก็กดรับสายใหม่จากฟางโม่ข่าน

เสียงของฟางโม่ข่านที่ดังมาทางโทรศัพท์นั้น เต็มไปด้วยความกังวลเร่งร้อน “ประธานซุน สายเมื่อกี้คุณคุยกับใครอยู่”

ซุนเย่าหั่วแกล้งพูดอ้ำอึ้ง “เอ่อ…เอ่อ…อืม…แค่เพื่อนบางคนน่ะครับ…”

ฟางโม่ข่านฟังแล้วก็เข้าใจทันที “เหมียวไป่ใช่ไหม หรือหวังซิน หรือฉี่อปา? กล้ามาหลอกผมแบบนี้เหรอ นึกว่าผมโง่หรือไง เอางี้เลยแล้วกัน ไม่ว่าพวกเขาจะเสนอเท่าไหร่ ผมขอเพิ่มอีกพันล้าน พอใจไหม!?”

“เรื่องนั้น…ผมขอรับสายของประธานจางก่อนนะครับ”

ซุนเย่าหั่วพูดจบก็ตัดสาย แล้วหัวเราะออกมาเบาๆ ด้วยความกระหยิ่มใจ

แข่งกันแล้วสินะ!

แข่งกันแบบไม่มีใครยอมใคร!

ท้ายที่สุด ภายใต้บรรยากาศอันแปลกประหลาดที่เหล่าเศรษฐีทั้งห้ากลับเข้ามาในห้องรับรองอีกครั้ง พร้อมจ้องหน้ากันเขม็ง จนเกือบจะลงไม้ลงมือกัน และเป็นฟางโม่ข่านก็สามารถคว้าภาพวาดนี้ไปได้สำเร็จ

เขาทุ่มเงินไปทั้งหมดสามพันสองร้องล้านหยวน

สามพันล้านเพื่อเป็นผู้สนับสนุนหลักของงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจว ส่วนอีกสองร้อยล้าน…

คือค่าซื้อภาพวาด

เพียงแต่ทุกคนก็รู้กันดีอยู่แก่ใจว่า

เพราะมูลค่าที่แท้จริงของภาพนี้ เกินกว่าสองพันล้านไปไกลมากแล้ว!

คุณค่าที่แท้จริงของมัน สะท้อนออกมาอย่างชัดเจนจากตัวเลขมหาศาลของค่าสปอนเซอร์ต่างหาก!

พูดง่ายๆ ก็คือ

ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นภาพชุดจิตรวิญญาณของอิ่งจือต่อให้จะให้สนับสนุนเท่าไหร่ พวกเขาก็ไม่มีวันยอมควักเงินระดับนี้ออกมาแน่นอน!

แต่ก็ช่วยไม่ได้จริงๆ

เพราะภาพชุดจิตรวิญญาณนั้นช่างล้ำค่าเหลือเกิน ถึงขนาดที่ว่ามหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของฉีโจวเองก็ยังอยากได้มาครอง แต่ติดอยู่ที่ ไม่มีช่องทางจะเข้าถึง หากไม่ผ่านซุนเย่าหั่ว ดูเหมือนจะไม่มีทางซื้อได้เลย นี่แหละคือเหตุผลที่ทุกคน จำต้องยอมรับหนี้น้ำใจจากซุนเย่าหั่วเพียงผู้เดียว!

แน่นอน

พวกมหาเศรษฐีเหล่านี้ล้วนเป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ในวงการธุรกิจทั้งนั้น

แม้ว่าพวกเขาจะยอมทุ่มเงินในราคาสูงลิ่ว แต่ในใจลึกๆ พวกเขาก็กำลังเดิมพันอยู่เช่นกัน เดิมพันว่างานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจว จะสามารถสร้างผลประโยชน์มากพอให้พวกเขาได้หรือไม่!

อย่างน้อยขอให้ได้ถอนทุนคืนมาบ้างก็ยังดี

และแน่นอนว่า ไม่ใช่เพียงภาพชุดจิตรวิญญาณเท่านั้นที่ดึงดูดพวกเขา!

ยังมีชื่อเสียงของสามสหายด้วย

ทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นจุดขายที่พวกเขาให้ความสำคัญ!

ซุนเย่าหั่วไม่ได้สนใจผู้ช่วยสาวข้างกายที่ยังคงตกตะลึง เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็หยิบมือถือขึ้นมา แล้วกดโทรหา หลินเยวียนทันที

“สามหมื่นสองพันล้าน สองพันล้านสำหรับภาพวาด สามพันล้านสำหรับสปอนเซอร์”

“สามพันล้าน?”

หลินเยวียนยิ้มออกมา “ทำได้ดีมากครับ”

ซุนเย่าหั่วพลอยหัวเราะตาม “เดี๋ยวฉันจะใช้ชื่อแบรนด์เยี่ยนเยี่ยนหม้อไฟ เติมให้อีกสองหมื่นล้าน เท่านี้เวทีก็สมบูรณ์แล้ว อยากเล่นแบบไหนก็เล่นตามสบาย”

“ยังไม่พอหรือเปล่า?”

หลินเยวียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “ผู้กำกับถงบอกว่าต้องใช้เป็นหมื่นล้านถึงจะพอ”

ซุนเย่าหั่วก็ชะงักไปเล็กน้อย “เป็นไปได้ยังไง เวทีของจงโจวเองก็ยังไม่ต้องใช้ถึงหมื่นล้านเลยนะ รุ่นน้องอาจจะเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?”

“หา?”

หลินเยวียนเริ่มครุ่นคิด

ซุนเย่าหั่วหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก “หมื่นล้านมันเวอร์ไปแน่นอน ต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ นายลองถามผู้กำกับถงดูสิ”

“ได้ครับ”

หลินเยวียนเองก็เริ่มรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ

ดูเหมือนว่าตัวเขาจะเข้าใจอะไรผิดไปบางอย่าง?

…

หลังจากวางสายจากซุนเย่าหั่ว หลินเยวียนก็หันไปติดต่อถงซูเหวินทันที และเริ่มพูดคุย “ผมหาสปอนเซอร์ได้สามพันล้านแล้ว ยังขาดอีกเท่าไหร่ครับ”

ขณะนั้น

ถงซูเหวินกำลังกินข้าวอยู่ พลางขบคิดเรื่องการหาสปอนเซอร์

อยู่ดีๆ ก็ได้รับสายจากหลินเยวียน เมื่อได้ยินคำพูดจากปลายสาย ข้าวในปากแทบพุ่งออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่!

“เท่าไหร่นะครับ!?”

“สามพันล้าน”

หลินเยวียนพูด “ส่วนอีกเจ็ดพันล้านที่เหลือ ผมจะลองหาทางดูอีกที”

“เดี๋ยวๆ เดี๋ยวก่อน!”

เสียงของถงซูเหวินฟังดูเหมือนเริ่มตื่นตระหนกเล็กน้อย “คุณไปหาสปอนเซอร์มามากขนาดนั้นได้ยังไง…ไม่สิ ผมหมายถึง ใครบอกคุณว่าผมต้องใช้หนึ่งพันล้านในการทำเวทีนี้กันล่ะครับ!?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน