Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 980

ตอนที่ 980 รายชื่อชุดการแสดงของหลินเยวียน (2)

………………..

หลังจากการคัดเลือกในรอบแรกของงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิฉินโจวเสร็จสิ้น

เหล่าผู้แสดงในแต่ละรายการต่างก็อยู่ในห้องพักหลังเวที

บางคนลบเครื่องสำอาง บางคนเปลี่ยนเสื้อผ้า

และในขณะเดียวกัน

ทุกคนก็กำลังพูดคุยด้วยความกังวลใจ

“ไม่รู้ว่าผลการคัดเลือกรอบแรกจะเป็นยังไงบ้างนะ?”

“ละครสั้นของเราน่าจะผ่านแหละ คุณภาพก็ไม่ได้ด้อยกว่าปีที่แล้วเลย”

“การแสดงเต้นของคณะระบำนั่นก็จัดท่าทางดีนะ เสียงปรบมือก็ดังพอตัวเลย แค่ดูเหมือนว่าผู้อำนวยการกับผู้กำกับจะไม่ค่อยมีปฏิกิริยาอะไร”

“ฉันว่าการแสดงมายากลชุดนั้นผ่านแน่นอน!”

“จำอวดของสองคนนั้นดูเหมือนจะได้รับเสียงตอบรับค่อนข้างธรรมดานะ คุณภาพยังไม่เท่าปีที่แล้วเลย”

“ผมว่าก็ใช้ได้อยู่นะ สองคนนั้นถือว่าเป็นปรมาจารย์จำอวดที่เก่งที่สุดของฉินโจวเราแล้วนะ คุณจะไปเปรียบกับเวทีงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิระดับบลูสตาร์ไม่ได้หรอก”

“ยังไงผมก็รู้สึกว่าไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เลย”

“วันนี้ผู้อำนวยการกับผู้กำกับไม่มีสีหน้าอะไรเลยตลอดงาน เหมือนไม่มีการแสดงไหนที่ทำให้พวกเขารู้สึกพอใจเลยสักชุดเดียว”

ระหว่างที่กำลังถกเถียงกันอยู่นั้น

จู่ๆ ก็มีเสียงดังมาจากนอกประตู

ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะรีบเอ่ยทักทาย “ผู้กำกับ!”

“ทุกคนลำบากกันแล้วครับ!”

ถงซูเหวินยิ้มเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดขึ้นว่า “ผมมาที่นี่เพื่อแจ้งผลการคัดเลือกในรอบแรก”

ทุกสายตาจับจ้องไปที่ถงซูเหวิน

ถงซูเหวินกล่าวว่า

“เพลงของอาจารย์เฟ่ยหยาง รอพิจารณา การแสดงเต้นของคณะระบำ รอพิจารณา มายากลของหวงสือ รอพิจารณา”

เสียงฮือฮาดังขึ้นทันที!

ผู้คนเริ่มคุยกันอย่างตื่นตระหนก

สามรายการที่ถงซูเหวินเอ่ยถึง ถือเป็นรายการที่ได้รับเสียงตอบรับดีที่สุดในวันนี้ แต่ผลลัพธ์กลับออกมาแค่รอพิจารณา?

ท่ามกลางฝูงชน

เฟ่ยหยางเองก็ตกตะลึง!

เขาไม่คาดคิดเลยว่าเพลงของเขาจะไม่ผ่านการคัดเลือกในรอบแรกทันที!

ในเวลานั้น

ถงซูเหวินก็พูดต่อ “การแสดงที่เหลือทั้งหมด ให้กลับไปปรับปรุงใหม่ ส่วนการแสดงบางชุด ตัดออกทันที”

ทันใดนั้นทุกคนในห้องก็ระเบิดเสียงฮือฮา!

ผลการประเมินรอบแรกกลับกลายเป็นว่าทุกคนตกรอบหมด!?

“ไม่จริงน่า!”

“ผู้กำกับพูดเล่นใช่ไหมครับ?”

“การแสดงของพวกเรานี่ถ้าอยู่ในงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิระดับท้องถิ่น ยังไงก็ไม่แย่นะ!”

“โชว์เต้นของคณะระบำของพวกเรา ดีกว่าของทวีปอื่นแน่นอนนะครับ! ถ้าไม่นับจงโจว พวกเราต้องได้คะแนนสูงที่สุดแน่ๆ !”

“อัตราการตกรอบสูงเกินไปแล้ว!”

“มาตรฐานของสถานีโทรทัศน์ปีนี้สูงไปหรือเปล่า?”

“ไม่เข้าใจเลยจริงๆ !”

ทุกคนรู้สึกสับสนจริงๆ !

แม้การแสดงเหล่านี้จะไม่ได้ดีที่สุด แต่ในระดับของงานฉลองประจำท้องถิ่นก็นับว่าได้มาตรฐานไม่น้อย แล้วทำไมถึงไม่มีรายการไหนผ่านเลยล่ะ?

แม้แต่รายการที่ดีที่สุดก็ยังอยู่ในสถานะ “รอพิจารณา”

ถงซูเหวินรู้ดีว่าผู้แสดงจะต้องไม่พอใจแน่นอน

เขาจึงพูดปลอบใจว่า

“ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลงหลังจากนี้ จะรีบแจ้งให้ทุกคนทราบ ปีนี้เรายกระดับมาตรฐานขึ้น ขอบคุณทุกคนนะครับที่เข้าใจ”

…

เช้าวันถัดมา

หลินเยวียนมาถึงสถานีโทรทัศน์ฉินโจว

ถงซูเหวินกำลังรอเขาอยู่ในสถานี เมื่อเห็นหลินเยวียน เขาก็รีบลุกขึ้นทักทันที “เมื่อคืนเราเซ็นสัญญาสปอนเซอร์เรียบร้อยแล้วนะ กับสุรานารีแดงแล้วก็เยี่ยนเยี่ยนหม้อไฟน่ะ”

“ครับ” หลินเยวียนพยักหน้าเบาๆ

“แต่ผลการคัดเลือกรอบแรกของเรานี่สิ ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ การแสดงที่โดดเด่นมีน้อยมาก อาจจะต้องตัดคนออกเยอะเลย ส่วนคนที่เหลือก็ต้องเตรียมการแสดงมาใหม่ แต่ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะทำการแสดงอะไร ต้องไปหาคนมาออกแบบใหม่หมด”

“ผมเตรียมการแสดงไว้บ้างแล้ว”

“ผมกำลังรออยู่เลยเนี่ย!”

แม้จะไม่มั่นใจกับจำอวดและละครสั้นสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเพลงกับการเต้นละก็ ถงซูเหวินให้ความสำคัญมาก!

“แล้วรายการล่ะ?”

“อยู่ในนี้หมดแล้วครับ”

หลินเยวียนหยิบเอกสารที่พิมพ์ไว้เรียบร้อยแล้วยื่นให้

ถงซูเหวินรับมาด้วยความคาดหวัง แต่เมื่อรับมากลับรู้สึกว่าเอกสารนี้ค่อนข้างหนาผิดปกติ?

ต้องใช้ถึงขนาดนี้เลยหรือ?

เขาเปิดหน้าแรกโดยไม่คิดอะไรมาก แต่แล้วก็เป็นต้องตกตะลึง เพราะหน้าที่สองกลับเป็นสารบัญการแสดง!

[เพลง]

[การเต้น]

[ละครสั้น]

[จำอวด]

[กายกรรม]

[มายากล]

[ศิลปะการต่อสู้]

[งิ้ว]

[เอฟเฟ็กต์พิเศษ]

[…]

ถงซูเหวินนับดูแล้ว…

ทั้งหมดห้าสิบรายการ!

เซี่ยนอวี๋คนเดียวเสนอรายการการแสดงให้กับงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจวเกือบทั้งหมดเลยหรือ!?

การแสดงอย่างเพลง เต้น ละครสั้น หรือจำอวดยังพอเข้าใจได้ เพราะหลินเยวียนเคยพูดถึงไว้ก่อนแล้ว แต่พวกกายกรรม มายากล งิ้ว ศิลปะการต่อสู้ และเอฟเฟ็กต์พิเศษคืออะไรล่ะเนี่ย!?

“แบบนี้แปลกมากเลยนะครับ!” ถงซูเหวินโพล่งออกมา

“อะไรแปลกครับ?” หลินเยวียนถาม

“รายการมันเยอะเกินไปแล้ว!”

“สิ่งสำคัญคือคุณภาพไม่ใช่จำนวน”

“ผมก็รู้แหละว่าคุณภาพคือสิ่งสำคัญ แต่ปัญหาคือ…”

ปัญหาก็คือ การแสดงเหล่านี้มีคุณภาพหรือ!

คำพูดนี้วนเวียนอยู่ในห้วงความคิดของถงซูเหวิน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่กล้าพูดออกมาตรงๆ เขาได้แต่ฝืนยิ้มอย่างจนใจ ก่อนจะพูดอย่างอ้อมค้อมว่า “คุณจัดรายการการแสดงพวกนี้ได้ยังไง หรือว่าคุณรู้เรื่องพวกนี้หมดทุกแขนงเลย?”

หลินเยวียนตอบว่า “ก็พอรู้อยู่บ้าง”

คำว่าพอรู้อยู่บ้างนิดหน่อยอีกแล้ว ถงซูเหวินไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร เขาได้แต่นิ่งเงียบไปพักใหญ่ ก่อนจะเอ่ยขึ้นมา “แล้วด้านหลังนี่ มีแผนโดยละเอียดของการแสดงแต่ละชุดไหมครับ?”

“คุณลองดู”

ถงซูเหวินยกมือขึ้นนวดขมับ จากนั้นจึงเปิดเอกสารหน้าถัดไป ปรากฏว่าไม่กี่นาทีผ่านไป สีหน้าของเขาก็ค่อยๆ แลดูแปลกประหลาดขึ้นเรื่อยๆ

เหมือนจะไม่ธรรมดาแฮะ

แม้การบรรยายในเอกสารจะไม่สามารถถ่ายทอดภาพรวมของการแสดงได้ทั้งหมด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน