Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 981

ตอนที่ 981 พี่น้องกรรมกรชนบทกับผู้บกพร่องทางการได้ยิน (2)

ยังคงอยู่ที่ฉีโจว

ในภัตตาคารแห่งหนึ่ง

ถงซูเหวินมองชายสองคนตรงหน้า ก่อนกล่าวอย่างจริงจัง

“อาจารย์ทั้งสองท่าน ได้โปรดเชื่อในความจริงใจของผม มาร่วมงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจวเถอะครับ!”

สือเหยียน

เฉินเฟิง

พวกเขาทั้งคู่เคยเป็นแขกประจำของงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิบลูสตาร์ เป็นปรมาจารย์ระดับตำนานในวงการละครสั้น แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา พวกเขากลับห่างหายไปจากเวทีงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ

ไม่ใช่ว่าพวกเขาหมดความสามารถ

แต่เป็นเพราะพวกเขาตั้งมาตรฐานของตนเองไว้

หากไม่มีบทละครสั้นที่ดีพอ พวกเขาก็จะไม่ขึ้นเวทีโดยเด็ดขาด

“ไม่ละ”

สือเหยียนส่ายหน้า “คุณอุตส่าห์ให้เพื่อนหลายคนช่วยติดต่อพวกเรา ใช้ความพยายามไม่น้อยเลย แต่พวกเราเคยให้คำมั่นสัญญากันไว้ว่า ถ้ายังไม่มีบทละครใหม่ที่ดีพอ ก็จะไม่ขึ้นเวทีของงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิอีก แม้แต่ฝั่งจงโจว พวกเราก็ปฏิเสธไปแล้ว”

“ผมทราบเรื่องนั้นดี”

ถงซูเหวินยิ้ม ก่อนพูดต่อ “ในเมื่อผมมาหาทั้งสองท่าน แน่นอนว่าผมมีบทละครสั้นที่เหมาะสมให้แล้ว ลองอ่านดูสักหน่อยดีไหมครับ?”

“โอ้?”

เฉินเฟิงเลิกคิ้ว

ถงซูเหวินวางบทละครเรื่องหนึ่งลงบนโต๊ะ ชื่อเรื่องว่า ‘กินบะหมี่’

เฉินเฟิงและสือเหยียนรับบทมาเปิดอ่านด้วยความอยากรู้ ปรากฏว่าเมื่ออ่านไป สีหน้าของทั้งคู่ก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละนิด

หลังจากเงียบไปนาน

จู่ๆ เฉินเฟิงก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงครุ่นคิด “บทละครนี้เล่นยากเอาเรื่องเลยนะ ต้องแสดงละครสดบนเวทีของงงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ แถมเป็นการแสดง ไร้อุปกรณ์อีกต่างหาก ถ้ามีอะไรผิดพลาดขึ้นมานิดเดียว ก็จะทำให้ผู้ชมหลุดจากบรรยากาศของเรื่องทันที”

ถงซูเหวินยิ้มพลางพยักหน้า “คนทั่วไปแสดงไม่ได้แน่นอนครับ”

สือเหยียนหันไปมองเฉินเฟิง “ถ้าเป็นเหล่าเฉิน คงไม่มีปัญหาหรอก”

เฉินเฟิงเองก็หันไปมองสือเหยียน “ถ้าฉันเล่นได้ ตัวละครของนายก็ยิ่งไม่มีปัญหา บทของนายเป็นแค่ผู้กำกับเองนี่นา”

ถงซูเหวิน “…”

ทำไมรู้สึกเหมือนตัวเองโดนเหน็บแนมแปลกๆ ?

ชั่วครู่หนึ่งผ่านไป ทั้งสามพลันหัวเราะออกมาดังลั่น การร่วมงานครั้งนี้จึงถือเป็นอันบรรลุข้อตกลง!

…

เริ่มต้นจากฉินโจวไปจนถึงฉีโจว ฉู่โจว เยี่ยนโจว หานโจว จ้าวโจว เว่ยโจว และสุดท้ายก็ไปถึงจงโจว

ถงซูเหวินเดินหน้าส่งคำเชิญเข้าร่วมงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ ในนามของสถานีโทรทัศน์ฉินโจว

ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น!

ร้อยละ 70 ของผู้ได้รับเชิญ ถูกพิชิตใจด้วยอำนาจของเงิน

ที่เหลืออีกร้อยละ 30 ยอมตกลงเพราะคุณภาพของรายการ

ใช้เวลาสิบวัน

ถงซูเหวินตระเวนไปทั่วทุกทวีปเป็นเวลาสิบวัน

หลังจากสิบวัน

จนกระทั่งกลางเดือนกันยายนมาถึง

เขากลับมาด้วยความสำเร็จล้นมือ!

ที่โรงอาหารของสถานีโทรทัศน์ฉินโจว

หลินเยวียนกำลังนั่งกินข้าว รอการกลับมาของถงซูเหวิน

ขณะกินไป

ถงซูเหวินก็ยิ้มพลางพูดกับหลินเยวียน “ผมเชิญทุกคนที่ควรเชิญมาได้แล้วตามที่คุณต้องการ รวมกับแนวคิดของฉันเอง ผมไม่ได้เชิญมาแค่ผู้แสดงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงพิธีกรที่มีอิทธิพลที่สุดของแต่ละทวีปด้วย!”

“ลำบากแล้วครับ”

“แค่นี้ไม่ถือว่าลำบากอะไรหรอก แต่ผมสงสัยว่า คุณจะเลือกใครสำหรับการแสดงอีกสองสามรายการที่เหลือ อย่างเช่นเพลง ‘ในฤดูใบไม้ผลิ’ เพลงนั้นเป็นเพลงคู่ของนักร้องชายสองคนใช่ไหมล่ะครับ?”

ถงซูเหวินรับผิดชอบหาผู้แสดงจากภูมิภาคอื่น

แต่ยังมีการแสดงบางชุดที่หลินเยวียนเป็นคนดูแลเอง

ตัวอย่างเช่นเพลงในฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งหลินเยวียนได้คิดไว้แล้วว่าใครจะเป็นคนร้อง

“คู่พี่น้องกรรมกรชนบท”

“พี่น้องกรรมกรชนบท!?” ถงซูเหวินเกือบพ่นข้าวออกมา

หลินเยวียนหยิบรายชื่อที่เขาเตรียมไว้แล้วออกมา “ที่ฉินโจวเรา มีพี่น้องกรรมกรชนบทสองคนที่คัฟเวอร์เพลงดังหลายเพลง แล้วกลายเป็นไวรัลบนอินเทอร์เน็ตเมื่อไม่นานมานี้ไม่ใช่หรอกเหรอครับ ผมพาราชวงศ์ปลาไปแอบฟังพวกเขาร้องสดมาแล้ว บางทีพวกเขาอาจไม่ได้มีเทคนิคที่เป็นมืออาชีพ แต่ไม่ใช่ว่าเพลงทุกเพลงต้องอาศัยเทคนิคเสมอไป เสียงร้องที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกก็สามารถทำให้คนฟังรู้สึกซาบซึ้งใจได้เหมือนกัน”

“ร้องสดที่ไหน?”

“ที่ไซต์ก่อสร้างในเมืองข้างๆ ”

ฮะ?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน