ตอนที่ 990-2 เปลี่ยนหน้าและเรตติงอันดับหนึ่ง (2)
สำนักข่าวแห่งหนึ่ง!
นักข่าวและบรรณาธิการถึงกับตัวสั่นเทา!
“นี่มันการแสดงอะไรกันเนี่ย!”
“ทำไมถึงมีโชว์แบบนี้ได้!”
“เมื่อกี้เขาเปลี่ยนหน้าไปทั้งหมดกี่หน้าแล้วนะ!?”
…
บ้านหลังหนึ่ง!
ทั้งครอบครัวนั่งกำลังตกอยู่ในความตะลึงงัน!
“ใช้หน้าของตัวละครจากบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศทั้งหมดเลย!”
“นี่มันการแปลงร่างเจ็ดสิบสองรูปแบบของซุนหงอคงไม่ใช่หรือไง!”
“พอถึงหน้าสุดท้ายที่กลายเป็นฉีเทียนต้าเซิ่ง อยู่ดีๆ ก็รู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหลขึ้นมาเลย!”
…
แม้แต่ในบรรดาทีมงานของงานฉลองฤดูใบไม้ผลิจากทวีปอื่นๆ
บางคนที่แอบดูการแสดงของฉินโจวก็ยังถึงกับตะลึงงัน!
“การแสดงนี้ของฉินโจว ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย!”
“มันเหนือกว่าการแสดงมายากลไปอีกขั้น นี่มันเวทมนตร์สินะ!”
“ใช้เวลาแค่ชั่วพริบตาในการเปลี่ยนหน้า! ผมมั่นใจเลยว่าไม่ได้กระพริบตาแม้แต่นิดเดียว แต่เขาก็เปลี่ยนเป็นอีกหน้าไปแล้ว!”
…
บทเพลง!
ละครสั้น!
มายากล!
ถึงแม้การแสดงต่างๆ ของฉินโจวจะทำให้ผู้ชมต้องทึ่งจนแทบลุกขึ้นปรบมือด้วยความตื่นเต้น แต่ถึงกระนั้นก็ยังนับว่าเป็นประเภทของการแสดงที่ผู้คนรู้จักกันอยู่แล้ว อย่างน้อยก่อนหน้านี้ทุกคนก็เคยเห็นอะไรที่คล้ายคลึงกันมาก่อนอยู่บ้าง เช่นแม้แต่การแสดงเปิดเวทีอย่างการเชิดมังกร ที่แม้จะมีไอเดียสร้างสรรค์มากแค่ไหน ก็ยังเป็นเพียงการผสมผสานระหว่างกายกรรมและการร่ายรำเท่านั้น
ทว่า
การแสดงเปลี่ยนหน้าครั้งนี้ก็ลึกล้ำเกินกว่าจะเข้าใจ!
ไม่มีใครเคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน!
ไม่มีใครสามารถอธิบายได้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร
จะให้เรียกว่ามายากลก็ยังพูดไม่เต็มปาก
มายากลแบบใด
เงยหน้าขึ้นมาก็กลายเป็นเง็กเซียนฮ่องเต้!
สะบัดมือนิดเดียวก็กลายเป็นไท่ซั่งเหล่าจวิน!
หน้ากากแต่ละแบบมีเอกลักษณ์และมีชีวิตชีวา ประกอบกับเอฟเฟกต์พิเศษระดับแนวหน้าของเวที ทำให้ความรู้สึกแปลกใหม่และน่าตื่นตาตื่นใจถาโถมเข้าใส่ผู้ชมทุกคน!
เวลานี้เอง
เสียงจากโลกออนไลน์ต่างกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน
‘ฉินโจว!’
‘รีบไปดูงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจวเร็ว!’
‘เจ๋งมากก!’
‘เชื่อฉันเถอะ!’
‘ดูแล้วน้ำตาจะไหล!’
‘นี่แหละงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิที่จริงใจ!’
‘เอฟเฟ็กต์ เวที มาตรฐาน การแสดง ทุกอย่างระดับท็อป!’
‘อ๊ากกก ฉินโจวคือที่สุดตลอดกาล!’
‘คนวางแผนคือพ่อเพลงอวี๋ พ่อเพลงอวี๋วางแผนทั้งหมด ฉินโจวโหดจริงๆ !’
…
ตั้งแต่เริ่มออกอากาศ งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจวก็ได้รับเสียงชื่นชมอย่างต่อเนื่อง!
ประเด็นสนทนามากมายบนโลกออนไลน์ก็ค่อยๆ หันมาให้ ความสนใจฉินโจวมากขึ้นเรื่อยๆ !
หากนับเฉพาะปริมาณหัวข้อแล้ว ฉินโจวตามหลังเพียงแค่จงโจวเท่านั้น!
อย่างไรก็ดี
เมื่อการแสดงเปลี่ยนหน้าออกโรง
หัวข้อสนทนาเกี่ยวกับฉินโจวระเบิดออกในที่สุด เป็นครั้งแรกที่ฉินโจวกลายเป็นกระแสได้มากพอทัดเทียมกับจงโจว!
ผู้ชมที่ดูงานฉลองของจงโจวอยู่ ก็เริ่มควบคุมความอยากรู้อยากเห็นไม่ไหว ทยอยคลิกเปลี่ยนไปดูงานฉลองของฉินโจวกันมากขึ้นเรื่อยๆ !
และในขณะนั้นเอง
ก็มีเพียงเจ้าหน้าที่กลุ่มหนึ่งจากฝั่งจงโจว ที่สามารถตเห็นการเปลี่ยนแปลงของเรตติงแบบเรียลไทม์เท่านั้นที่รับรู้ว่าเรตติ้งของงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจวกำลังทะยานขึ้นมาเทียบเท่ากับจงโจวแล้ว!”
“พระเจ้าช่วย!”
“เรตติงฉินโจวแบบนี้คืออะไรน่ะ!”
“ฉินโจวคิดจะล้มยักษ์หรือไง!?”
“ฉันรู้สึกว่า จงโจวเริ่มเสี่ยงแล้วนะ”
“นี่มันเสี่ยงมากเลยแหละ!”
…
แน่นอนว่าหลินเยวียนไม่ได้ล่วงรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของเรตติงในขณะนี้ แต่ในใจเขาคิดคำนวณไว้คร่าวๆ แล้ว ว่าถึงแม้เขาจะถือครองการแสดงชั้นยอดในงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิจำนวนมาก แต่จงโจวก็คือจงโจว แถมยังมีชื่อเสียงในฐานะเจ้าภาพงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิงานหลักอีกต่างหาก เพราะฉะนั้นในช่วงเวลาอันสั้น เรตติงของฉินโจวไม่มีทางแซงหน้าจงโจวได้อย่างแน่นอน
พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ
ในช่วงต้นของการออกอากาศ
เรตติงของจงโจว ย่อมครองอันดับหนึ่งของบลูสตาร์
ส่วนฉินโจว น่าจะสามารถไต่ขึ้นไปเป็นอันดับสองของบลูสตาร์ได้ ภายในหนึ่งชั่วโมงนับจากเริ่มรายการ
ในตอนนั้นเอง
ถงซูเหวินก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้น “ข่าวล่าสุด! เรตติงของเราตอนนี้อยู่อันดับสองของบลูสตาร์แล้วนะ ตอนนี้เรตติงของเราคิดเป็นครึ่งหนึ่งของเรตติงงานฉลองของจงโจวเลย!”
หลินเยวียนขมวดคิ้ว “แค่ครึ่งเดียวเหรอ?”
ถงซูเหวินถึงกับผงะ นี่เซี่ยนอวี๋กำลังไม่พอใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น!?
เขารู้ไหมว่าแค่ครึ่งหนึ่งของเรตติงจงโจว มันหมายถึงอะไร!?
หลินเยวียนถอนหายใจด้วยความเสียดาย
“ผมนึกว่าตอนนี้น่าจะถึงสักสองในสามของเรตติงจงโจวแล้วซะอีก”
ถงซูเหวิน “…”
หลินเยวียนก้มมองนาฬิกา
ตอนนี้ งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจว ออกอากาศมาแล้วกว่าหนึ่งชั่วโมง
แววตาของเขาเปล่งประกายขึ้นมา อีกสักหนึ่งชั่วโมง น่าจะตามทันจนเทียบเท่าแล้วละ
เมื่อนึกถึงตรงนี้
หลินเยวียนก็หันมองไปยังเวทีด้วยความคาดหวัง


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...