Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 993

ตอนที่ 993 ค่ำคืนนี้มิอาจลืมเลือน (1)

บนโลกออนไลน์

‘งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิฉินโจวปีนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ !’

‘งานแสดงทุกชุดผ่านการจัดเตรียมมาเป็นอย่างดี!’

‘ทำไมฉันถึงไม่รู้ตั้งแต่แรกนะ มารู้ตัวอีกทีก็ดูตอนจะจบแล้วเนี่ย!’

‘ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว’

‘การแสดงต่อไปคืออะไร’

‘ตามปกติ รายการนี้ก็ควรจะเป็นไฮไลต์ปิดท้ายสินะ?’

‘ใครเป็นคนปิดท้าย’

‘มาแล้ว เป็นละครสั้น!’

‘สุดยอด!’

‘พระเจ้า!’

‘ทำไมเป็นเขา!’

‘เขาไม่ได้โดนจงโจวแบนไปแล้วเหรอ!’

‘ให้ตายสิ!’

‘คนที่ถูกจงโจวแบน ฉินโจวดันเชิญมาแสดงบนเวทีได้ ผมบอกเลยว่าเจ๋งสุดๆ !’

ไม่เพียงโลกออนไลน์ที่กำลังร้อนแรง

แม้แต่ตำแหน่งนั่งผู้ชมในสถานีโทรทัศน์ฉินโจวเอง

ผู้คนก็ต่างดวงตากว้างด้วยความตกตะลึง นักแสดงที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะปรากฏตัว กลับก้าวขึ้นสู่เวทีอย่างสง่างาม!

…

เมื่อพิธีกรประกาศช่วงต่อไป ข้อมูลของรายการใหม่ก็ปรากฏขึ้นที่มุมล่างซ้ายของจอ

ละครสั้น: ขายไม้เท้า

บท: ฉู่ขวง

ผู้แสดง: ต่งวั่ง หนีอวิ๋น โจวฝาน

หนีอวิ๋นและโจวฝานเป็นนักแสดงละครสั้นที่มีชื่อเสียงไม่น้อย

ถึงแม้จะยังไม่สามารถเทียบระดับกับสองตำนานแห่งวงการอย่างสือเหยียนและเฉินเฟิงได้ก็ตาม ทว่าต่งวั่งซึ่งมีชื่ออยู่ในลำดับแรกสุดนั้นกลับแตกต่างออกไป ชายคนนี้มีชื่อเสียงยิ่งกว่าสือเหยียนและเฉินเฟิงเสียอีก เขาเคยได้รับฉายานามว่า ‘ราชาละครสั้น’

แต่เป็นเรื่องน่าเสียดาย

เมื่อไม่กี่ปีก่อน เนื่องจากต่งวั่งเกิดความขัดแย้งกับจงโจว และถูกแบนอย่างสิ้นเชิง นับแต่นั้นมาจึงไม่มีใครกล้าเชิญเขาขึ้นแสดงอีกเลย!

ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้

ผู้ชมมากมายต่างคิดถึงเขา และเฝ้าหวังว่าสักวันจะได้เห็นเขากลับมาแสดงบนเวทีงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิอีกครั้ง แต่ความหวังนั้นก็ไม่เคยเป็นจริง

ใครจะไปคิดว่า

เวทีงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจว จะทำให้ความปรารถนาของทุกคนเป็นจริง ราชาละครสั้นต่งวั่งกลับมาขึ้นเวทีอีกครั้งหลังจากหายไปหลายปี ในวินาทีนั้น เสียงกรีดร้องด้วยความตื่นเต้นยินดีพลันดังกระหึ่ม!

‘ฉินโจวใจกล้าเกินไปแล้ว!’

‘เรตติงแซงจงโจวยังไม่พอ ตอนนี้ยังเชิญนักแสดงที่จงโจวแบนมาแสดงอีก!’

‘ตอนนั้นได้ยินว่าคดีความของทั้งสองฝ่ายถึงขั้นขึ้นศาลกันเลย แต่สุดท้ายต่งวั่งชนะคดีนะ แต่ก็ผิดใจกับจงโจวจนโดนแบนไปแล้ว!’

‘ชนะคดีแปลว่าเขาไม่ได้ทำผิดอะไรเลย!’

‘แต่แขนเล็กยังไงก็ต้านขาใหญ่ไม่ไหว จงโจวสั่งแบนแล้วก็ไม่มีใครกล้าจ้างเขาอีกเลย จนกระทั่งฉินโจวกล้าเป็นเจ้าแรกที่ทำลายกำแพงนี้!’

‘ไม่เห็นเขามาหลายปีแล้ว เขายังมีฝีมือเหมือนแต่ก่อนรึเปล่า?’

‘ดูเหมือนจะแก่ขึ้นนะ เมื่อก่อนยังดูหนุ่มกว่านี้ แต่ก็คงเพราะความเป็นหนุ่มนั่นแหละ ที่ทำให้เขากล้าชนกับจงโจวจนถูกแบน’

‘ลองดูก่อนเถอะ!’

‘ฉันกลัวแค่ว่าเขาห่างเวทีไปหลายปีแล้ว อาจจะไม่คมเหมือนเมื่อก่อน…’

…

หลังเวที

ถงซูเหวินยิ้มขมขื่น “คราวนี้พวกเราคงทำให้จงโจวโกรธสุดๆ แล้วละ ไม่ใช่แค่เรตติงแซงพวกเขาไป แต่ยังกล้าให้คนที่จงโจวแบนมาแสดงอีก”

หลินเยวียนตอบ “แต่เขาเป็นคนที่เล่นได้ดีที่สุด”

ต่งวั่งคือนักแสดงละครสั้นซึ่งถูกจงโจวแบน

แน่นอนว่าหลินเยวียนรู้เรื่องนี้ดี ถงซูเหวินเองก็เคยอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องราวเบื้องหลังให้เขาฟัง ซึ่งเกี่ยวโยงถึงผลประโยชน์หลายอย่าง

แต่หลินเยวียนไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านั้น

เมื่อเขาตรวจสอบแล้วว่าต่งวั่งไม่มีปัญหาเรื่องจรรยาบรรณในวงการ หรือเรื่องผิดศีลธรรมใดๆ จึงตัดสินใจเลือกต่งวั่งให้มารับบทในละครสั้นเรื่องขายไม้เท้าซึ่งเป็นการแสดง สุดท้ายอย่างไม่ลังเล

ใช่แล้ว

ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องศีลธรรมจรรยา ไม่เคยทำผิดอะไร หลินเยวียนก็กล้าจ้าง ต่อให้จะเคยถูกใครแบนมาก็ตาม

ก่อนเลือกต่งวั่ง

หลินเยวียนได้ดูละครสั้นเก่าๆ ของเขาหลายเรื่อง

และพูดได้เพียงว่าต้องยอมรับว่า ต่งวั่งคู่ควรกับสมญานาม ‘ราชาละครสั้น’

ฝีมือของเขายอดเยี่ยมมาก!

หากไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้

หลินเยวียนก็คงไม่เลือกเขามารับบทสำคัญในการแสดงสุดท้าย

ต้องเข้าใจว่า

หลังจบละครสั้นเรื่องนี้

งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิปีนี้ก็จะเข้าสู่ช่วงเวลาของการปิดฉากลงอย่างเป็นทางการ

ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น

เสียงปรบมือดังกึกก้องจากหน้าเวที!

ต่งวั่งออกมาแล้ว!

ผู้ชมส่งเสียงเชียร์ด้วยความตื่นเต้นอย่างที่ไม่ได้เกิดขึ้นมานาน

ทุกคนยังคงจดจำราชาละครสั้นผู้เคยรุ่งโรจน์ในอดีตได้เป็นอย่างดี ต่งวั่งยังคงได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม!

…

จงโจว

ทีมผู้กำกับงานงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของจงโจวต่างตะลึง!

ผู้กำกับจากทวีปอื่นๆ ก็ถึงกับชะงักงันไปพร้อมกัน!

“สถานีโทรทัศน์ฉินโจวเป็นบ้าไปแล้วหรือ?”

“พวกเขากล้าจ้างต่งวั่ง?”

“ต่งวั่งไม่ใช่ถูกคนนั้นสั่งแบนไปแล้วเหรอ?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน