หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 191

ตอนที่ 191 มันคงเป็นความหลงใหล

เมื่อเขียนจนเสร็จ วรินทร ก็วางปากกาแล้วจ้องมองไปที่กระดาษ เธอท่าทางภูมิใจกับผลงานของตัวเองมาก

แตกต่างจาก ทาวัต ที่ทำสีหน้าไม่พอใจ เพราะสิ่งที่เธอเขียนนั้นห่างไกลจากต้นฉบับเป็นอย่างมาก

ทาวัตจับมือเล็กๆของเธออีกครั้ง แล้วสอนวิธีเขียนใหม่

“จำได้ยัง?”สุดท้าย ทาวัตก็ถาม

วรินทร พยักหน้า เธอจ้องดูตัวหนังสือในกระดาษอย่างตั้งใจ จากนั้นก็เขียนตาม

“ไม่ใช่แบบนั้น”ทาวัต ส่ายหน้า มองตัวหนังสือที่เธอเขียน ถ้าให้คนอื่นเห็นสิ่งนี้ เขาคงไม่กล้าบอกใครว่าเขาเป็นคนสอน

“ มา มองที่มือฉัน แล้วดูให้ดีๆ”.....ทาวัต กุมมือน้อยๆของเธอ ไม่จำเป็นต้องสาธิตแล้ว เขาจับมือของเธอแล้วเขียนตัวหนังสือลงไป

เพราะตัวหนังสือที่กำลังจะเขียนนั้นมันเขียนยาก เขาจึงไม่มีทางเลือกคงมีแต่ต้องสอนด้วยวิธีนี้

ทาวัต นั้นไม่รู้เลยว่า วรินทร นั้นจงใจเขียนผิด

ถ้าถาม วรินทร ว่าทำไม เธอคงตอบว่า เพราะมือของเขานั้นอบอุ่น

ใช่แบบนี้แน่เหรอ?

วรินทร จ้องมองสีหน้าที่จริงจังของ ทาวัต เขาอยู่ใกล้มาก เธอสามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่ายที่กระทบกับลำคอ ถ้าเกิดเขาหันหน้ามาตอนนี้ ปากของเราคงชนกันแน่

ตอนนี้ วรินทร ลืมไปแล้วว่า เขากำลังสอนเธอเขียนตัวหนังสืออยู่ เธอจ้องมอง ทาวัต จนลืมตัวไปชั่วขณะ

“เข้าใจแล้วใช่มั้ย?”พอ ทาวัต พูดจบ เขาก็วางปากกาแล้วหันกลับไป ความจริงเขาต้องเห็นว่า วรินทร กำลังตั้งใจเรียนสิ่งที่เขาสอนอยู่ แต่สิ่งที่เขาเห็นคือ เธอกำลังจ้องมองมาที่เขาอย่างไม่กระพริบ

ทาวัต ดีใจมาก สายตาอันสดใสที่มองมาที่เขานั้นอย่างกับว่าจะมองทะลุเข้าไปข้างใน ผ่านไปหลายนาที เธอก็ยังคงมองเขาอยู่

นี้เป็นครั้งที่ 2 ที่เธอจ้องมองเขาขนาดนี้

ครั้งนี้ไม่เหมือนกับรอบที่แล้ว เพราะคราวนี้ วรินทร ไม่ได้ปกปิดอาการแต่อย่างใด ไม่แน่ว่าเธออาจจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่า เขากำลังจ้องมองเธออยู่

สายตาแบบนี้ ถ้าไม่เรียกว่าชอบแล้วยังเป็นอะไรได้อีก?

สายตาแบบนี้ ทาวัต เคยปรากฏขึ้นหลายครั้งแล้ว มันเป็นสายตาเดียวที่จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเขามอง วรินทร

พอรู้ว่า วรินทร ชอบตัวเอง มีหรือที่เขาจะอดใจไหว?

เขาวางปากกาลง มือที่เคยจับ วรินทร ก็เปลี่ยนไปจับที่ใบหน้า เขาค่อยๆดึงหน้าเธอเข้ามา จากนั้นก็เอาปากของตัวเองประกอบเข้ากับริมฝีปากของเธอ

สัมผัสอันอบอุ่นที่ผ่านริมฝีปาก ราวกับเยลลี่ที่นุ่มนวล

ระหว่างที่ วรินทร กำลังละเมออยู่ จู่ๆเธอก็ถูกเขาจูบ หลังจากที่เธอทุกจูบ เธอก็ได้สติขึ้นมา