กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 18

น้ำตาลแอบมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเวธัส และรูม่านตาหดเกร็งอย่างรุนแรง

ผู้ชายคนนี้หล่อมากเลย！ถึงแม้ว่าเขาจะค่อนข้างคล้ายกับฐานภพ แต่ว่าเขาเติมเต็มข้อบกพร่องทางด้านรูปลักษณ์ของฐานภพได้หมดเลย

ใบหน้ามีมิติมากกว่า คิ้วโค้งเรียวเหมือนดาบดวงตาก็เป็นประกายเหมือนดวงดาว หน้าผากนูนสูงและดูอิ่มเอิบ……

มะนาวก็อึ้งไปเหมือนกัน

“คุณณิชา บังเอิญจังเลยนะคะ”น้ำตาลตั้งสติได้ก่อน ก็คลี่ยิ้มออกมาแล้วพูดอย่างอ่อนหวานว่า “เรื่องลูกนอกสมรสของพี่เขยฉัน คุณจะจัดการยังไงคะ？”

“พี่เขยงั้นเหรอ？”ณิชาเขามองหญิงสาวในชุดเดรสสั้นสีเบจตรงหน้าเธอด้วยความสงสัย

“เธอเป็นน้องสาวของฉันเอง ชื่อน้ำตาล”

มะนาวก็ก้าวขึ้นมาด้านหน้า ยืดหลังของตัวเองโดยไม่รู้ตัว รักษาท่าทางที่สง่างาม ไม่ว่าจะกระบวนท่าไหนเธอก็จะไม่ยอมแพ้ณิชาเด็ดขาด

สายตาของน้ำตาลมองไปที่ณิชาสลับกับเวธัส ก็เลิกคิ้วแล้วก็พูดอย่างตรงไปตรงมา และน้ำเสียงอย่างชัดเจน——

“พี่สาวของฉันตั้งท้องลูกของฐานภพแล้ว การมีตัวตนของลูกคุณจะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างพี่สาวของฉันกับฐานภพ ถึงยังไงคุณก็มีคนรับชิ่งต่อแล้ว ฉันให้คุณ 5 ล้าน ขอแค่คุณกับลูกออกไปจากเมืองพรซะ”

ณิชาได้ยินแล้วก็แอบเหลือบไปมองเวธัส

เขายังคงยืนนิ่งเฉย ไร้ความรู้สึก ราวกับว่าทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย……

ณิชาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพ่อพระใหญ่คนนี้แม้แต่นิดเดียว

“เมืองพรคือบ้านของฉัน ทำไมฉันถึงต้องทิ้งบ้านเกิดของตัวเองเพราะคำพูดของพวกคุณด้วย？”

“เพราะว่าราคาที่เสนอไปมันไม่เพียงพอสินะ งั้นคุณก็เสนอราคามาเลย！”น้ำตาลต้องมองณิชาอย่างเย่อหยิ่ง

เดิมณิชาก็ไม่ใช่คนขี้ขลาดอยู่แล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับความก้าวร้าวของน้ำตาล ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะออกมา

“ก็ได้ ในเมื่อพวกคุณรวยกันขนาดนั้น ก็ให้ฉัน 500ล้านแล้วกัน ถ้าเกิดว่าฉันได้เงิน 500 ล้านฉันจะพาลูกออกไปทันที แล้วก็ไม่มาปรากฏตัวต่อหน้าคุณกับฐานภพอีก พอใจไหม？”

“5…… 500 ล้านงั้นเหรอ？”มะนาวตกใจมาก และพูดออกมาด้วยความช็อก “ ตอนที่ตระกูลสถานนท์ของคุณยังไม่ล้มละลายก็ไม่ได้มีค่ามากขนาดนี้ คุณนี้ช่างโลภมากจริงๆ เลยนะ！”

ณิชาถามช้าๆ ว่า “ก็พวกคุณให้ฉันเสนอราคาไม่ใช่เหรอ？”

มะนาวถูกพูดย้อนจนรู้สึกเสียหน้า หน้าแดงขึ้นมาทันที รู้สึกโมโหจนพูดอะไรไม่ออก

น้ำตาลก็โมโหเหมือนกัน เธอพูดขู่ว่า “ณิชา อย่ามาโทษว่าฉันไม่เตือนคุณนะ ถ้าเกิดว่าคุณไม่พาลูกนอกสมรสของตัวเองออกไป ก็แสดงว่าตั้งตัวเป็นศัตรูกับฉัน！”

“คุณบังคับให้ฉันออกจากบ้านเกิดของตัวเอง ไม่ได้มีเจตนาดีอยู่แล้ว แล้วทำไมตอนนี้ต้องมาเสแสร้งทำเป็นใจกว้างด้วยล่ะ? ”

ณิชาไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับสองพี่น้องนี่อีกแล้ว ก็เลยลากเวธัสเดินออกมา

มองแผ่นหลังของเวธัสกับณิชาเดินไกลออกไป มะนาวบีบคำออกมาด้วยความเกลียดแค้น “ทำไมเธอถึงได้หน้าด้านขนาดนั้น? กล้าพูดคำว่า 500 ล้านออกมางั้นเหรอ? ”

“พี่ พี่ยังท้องอยู่ ระวังจะโมโหแล้วไปกระทบกับลูกในท้องนะ” น้ำตาลรีบเข้าไปประคองมะนาว

“พ่อแม่ยังไม่รู้ว่าฐานภพมีลูกนอกสมรส ถ้าเกิดว่าเป็นข่าวขึ้นมา เธอว่าคนอื่นจะมองพี่ยังไง? ”ดวงตาของมะนาวมีประกายหยดน้ำ เธอกำลังจะร้องไห้ออกมาแล้ว

“ฉันก็บอกพี่ตั้งแต่แรกแล้วว่าฐานภพไม่ใช่คนดี แต่พี่ก็ยังอยากจะได้เขา ตอนนี้ร้องไห้ไปแล้วจะได้อะไรขึ้นมา? ”น้ำตาลพูดอย่างอารมณ์ไม่ดี

มะนาวร้องไห้หนักขึ้นในทันที

“โอเคๆๆ เดี๋ยวฉันจะช่วยพี่คิดวิธีแล้วกัน ให้ณิชากับลูกไม่มีพ่อของเธอหายตัวไป แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม? ” น้ำตาลตบหลังมือของมะนาวเบาๆ เพื่อปลอบใจ

แต่ไหนแต่ไรมามะนาวเชื่อใจในน้องสาวคนนี้ของเธอมาโดยตลอด เธอกะพริบตาและพูดว่า “จะทำให้เธอออกจากเมืองพรไปได้จริงๆ ใช่ไหม? ”

มุมปากสีแดงเพลิงของน้ำตาลยกขึ้นเล็กน้อย สายตาดูอาฆาตแค้น “ก็ใช่สิ！ถึงพี่จะอยากได้ลูกชายต่ำๆ มา แต่ว่าฉันก็ไม่อยากจะได้หลานชายต่ำๆ มาเปล่าๆ หรอกนะ”

และในตอนนี้เอง ฐานภพก็โทรเข้ามา