กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 104

ชาลีและน้ำตาลล้วนเป็นคนของตระกูลรุ่งโรจน์

แม้ว่าจะเป็นญาติห่าง ๆ กัน แต่น้ำตาลก็ควรเรียกเขาว่าพี่

แต่ก่อนเธอไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเรียกว่าพี่ ต่อมาภายหลังคุณย่าศิริจันทร์ให้ความสำคัญกับเธอ จึงคอยมักให้เธอมาอยู่เคียงข้าง น้ำตาลเองก็มีความพยายาม มีความคุ้นเคยเป็นอย่างดีกับตระกูลหลัก จึงมีคุณสมบัติพอที่จะเรียกเขาว่าพี่

“...เปิดห้องเหรอ” ชาลีแทบจะพ่นไวน์ออกมาจากปาก

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป พร้อมกล่าว “น้ำตาล จะพูดซี้ซั้วไม่ได้นะ”

“ฉันไม่ได้พูดซี้ซั้ว หากไม่เชื่อละก็ พี่ลองขึ้นไปดูได้เลย” ถึงแม้ว่าน้ำตาลจะพูดกับชาลี แต่หางตาก็เหลือบมองเวธัสอยู่ตลอดเวลา เพื่อดูว่าหากเขารู้ว่าณิชามากับชายแปลกหน้า จะให้ความสำคัญกับเธออยู่หรือเปล่า

เมื่อเวธัสได้ยินเขาก็หรี่ตาลงเล็กน้อย

“คนคนนั้นอยู่ที่ไหน” น้ำเสียงที่สุขุมแต่ก็แฝงไปด้วยความเหี้ยมโหด

น้ำตาลบอกกล่าวเลขห้อง

ดวงตาของเวธัสโหดเหี้ยมราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ เขานำแก้วไวน์วางลงบนถาด พร้อมเดินปรี่ขึ้นไปยังชั้นบน

น้ำตาลพออกพอใจเป็นอย่างมาก อีกสักพักเวธัสก็จะเห็นณิชากับผู้ชายทั้งสามคน...

จะต้องหมดสนุกเป็นแน่

“น้ำตาล ณิชาไปเปิดห้องกับผู้ชาย ดูเธอเหมือนจะดีใจนะ” ชาลีถามอย่างไม่รีบร้อน

น้ำตาลรีบปกปิดรอยยิ้มอย่างรวดเร็ว ภาพลักษณ์ที่เป็นสาวขี้อายของเธอ

“ฉันแค่คิดว่า ถ้าคุณเวธัสมองฉันสักหน่อยก็คงดี”

ชาลียิ้มเยาะที่มุมปาก พร้อมกล่าวคำสามคำออกมาอย่างเย็นชา “เธอไม่เหมาะ”

“...ฉันไม่เหมาะ แล้วณิชาเหมาะงั้นเหรอ” น้ำตาลกำหมัดแน่นอย่างเหลืออด “อย่างน้อยฉันก็บริสุทธิ์ ไม่เคยคลอดลูกของใครออกมา!”

เมื่อพูดจบ เธอหันหลังพร้อมยิ้มด้วยมุมปาก “จริงด้วย ฉันยังได้ยินมาอีกว่า ลูกสาวของตระกูลสนธิไชย ได้เตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับณิชาด้วย พี่อยากรู้หรือเปล่าว่าคืออะไร”

เมื่อชาลีได้ยินคำพูดนี้ ท่าทีกวนประสาทเมื่อครู่นี้ก็ได้หายไป รัศมีความคับแค้นใจของเวทัสก็ได้รายล้อมอยู่รอบตัวของเขา “ถ้าหากเธออยากรนหาที่ คงไม่ถือสานะถ้าฉันจะไล่เธอออกจากตระกูลรุ่งโรจน์”

……

บริเวณชั้นบน เวทัสเดินปรี่ยังห้องหมายเลขที่น้ำตาลบอก

ริมฝีปากที่บอบบางเป็นเส้นตรง และนัยน์ตาสีดำขลับที่ปกปิดความโหดเหี้ยม

“อ๊ะ”

ทันทีที่ออกจากลิฟต์ เสียงกรีดร้องโหยหวนก็ได้กระทบเข้ามา

เวทัสสีหน้าหนักแน่นขึ้นชั่วขณะ เป็นเสียงของณิชา!

เกิดอะไรขึ้นกับเธอ

เมื่อยิ่งก้าวเท้าเร็วขึ้น ก็เหมือนกับมีลมอยู่ใต้เท้า

จากสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับณิชา เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะเป็นฝ่ายไปเปิดห้องตามคำพูดของน้ำตาล ต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่!

ไปตายซะ ทำตัวให้ดีหน่อยไม่ได้หรือไง

ในหัวของเวทัสเต็มไปด้วยภาพต่าง ๆ มากมาย…

ในที่สุดก็มาถึงหน้าห้อง เวทัสไม่มีเวลานึกถึงเรื่องอื่น เขายกเท้าขึ้นถีบประตู บานประตูที่แข็งแกร่ง ก็ถูกเขาถีบจนเปิดออก

ปึ้ง

เสียงของบานประตูล้มลงกับพื้น ทำให้คนที่อยู่ในห้องนั้นตะลึงงัน

เมื่อเวธัสได้เห็นภาพภายในห้องนั้น ความบ้าคลั่งกระหายเลือดก็ปะทุขึ้น ราวกับปีศาจที่ออกมาจากขุมนรก!

……

ชั้นหนึ่ง ฉากห้องรับรอง

งานเลี้ยงใกล้มาถึงช่วงสิ้นสุด และช่วงสุดท้ายจะเป็นการกล่าวสุนทรพจน์ของท่านสันต์ และการกล่าวสรุปปิดงาน

เขายืนอยู่ที่หน้าไมโครโฟนกลางเวที พร้อมท่าทีแบบคนชรา “ผมดีใจมากที่ทุกคนมารวมตัวกันวันนี้ เพื่อหารือเกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจในช่วงหลายปีที่ผ่านมาของเมืองพร ผมได้เตรียมวิดีโอสั้นเอาไว้ หวังว่าจะได้แบ่งปันกับทุกคน...”