กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 106

รถสองคันขับห่างกันเพียงไม่กี่สิบเซนติเมตร

ใบหน้าที่หล่อเหลาของเวธัสแดงเล็กน้อย เขาหยิบคอเสื้อของณิชาขึ้นอย่างหงุดหงิด และตะโกนด้วยเสียงแหบ “ณิชา นั่งดีๆ ...”

เสียงหยุดลงกะทันหัน

ณิชาเงยใบหน้าเล็กๆ ของเธอขึ้น

สติของเวธัสก็สลายหายไป ในขณะนี้ เขาเห็นณิชาที่อยู่ตรงหน้าเขาเหมือนกับผู้หญิงเมื่อสี่ปีก่อน...

……

“คนเลว!”

หลังจากที่เวธัสได้ยินสองคำนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะทุบโทรศัพท์

โทรศัพท์กระแทกไปบนผนัง และกระเด็นกลับไปที่พื้น ก่อนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

เขาดึงเนกไทอย่างแรง เขาโมโหมาก...  

เขามอบณิชาให้กับผู้ชายคนอื่นอีกแล้ว!

ทั้งที่ณิชาถอนหมั้นกับเขาแล้ว แต่ฐานภพก็รู้สึกว่าถูกสวมเขา

เธอกำลังเลี้ยงลูกของเขา เธอจะอยู่กับผู้ชายคนอื่นได้อย่างไร

นี่คือการทรยศต่อเขา!

แสงแดดแรกในตอนเช้าส่องทะลุหน้าต่าง ส่องลงมาบนผ้าห่มสีขาว และณิชาก็ค่อยๆ ตื่นขึ้นจากการนอนหลับของเธอ

ปวดหัว

ณิชาขยับตัวช้าลง ก่อนที่เธอจะรู้ว่าเธออยู่ในโรงแรม และข้างหลังเธอก็เวธัส

เขากำลังหลับสนิท

ภาพเมื่อคืนหลั่งไหลเข้ามาในหัวสมอง

แพรพาผู้ชายสองสามคนมาตามหาเธอ

และยังตั้งกล้องไว้ด้วย

เธอพยายามตะเกียกตะกายหลบคนเหล่านั้น

ในขณะที่กำลังดิ้นรน เธอก็ทุบที่เขี่ยบุหรี่เข้าที่ศีรษะของชายคนหนึ่งและพยายามจะวิ่งไปที่ประตู เธอวิ่งหนีได้ไม่กี่ก้าวก็โดนจับกลับมา