กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 234

เมื่อณิชาได้ยินตัวเธอก็แข็งทื่อ ใบหน้าก็ไร้ความรู้สึก

เธอกำมือที่วางอยู่บนขาแน่......

ผ่านไปหลายนาที เธอถึงตอบอย่างเฉยชาว่า “ฉันกับเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว”

เก้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เขาหยิบรีโมทขึ้นมาเปิดทีวีที่แขวนอยู่บนผนัง

จู่ๆ ก็มีข่าวโผล่ขึ้นมา......

เป็นบรรยากาศงานแถลงข่าวของเวธัสกับกันญ่าพอดี

ทั้งสองคนยืนอยู่ข้างกันภายใต้สปอตไลท์ ดูเหมาะสมกันมาก ๆ

นักข่าวมากันเยอะมาก พากันถ่ายภาพไม่หยุด

“ขอถามคุณเวธัสหน่อยค่ะ ตามข่าวลือที่ว่าคุณกับคุณกันญ่าหมั้นกันมา 4 ปีแล้ว แต่ก่อนหน้านั้นไม่เคยได้ยินข่าวที่คุณจะแต่งงานกันเลย ทำไมตอนนี้จู่ ๆ ถึงตัดสินใจแต่งงานกันคะ?”

“ตระกูลสนธิไชยกับตระกูลสถานนท์เป็นตระกูลที่ใหญ่และสำคัญของเมืองพร การทั้งสองตระกูลปรองดองกันถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมาก แต่ทำไมเวลาเตรียมงานแต่งงานถึงมีเวลาแค่ 3 วัน?”

“คุณกันญ่าคะ ก่อนหน้านั้นที่มีข่าวลือว่ามีมือที่สามเข้ามาทำลายความสัมพันธระหว่างคุณกับคุณเวธัส เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงไหมคะ?”

เมื่อเผชิญกับคำถามพวกนี้ สายตาที่เย็นชาของเวธัสก็กวาดมองนักข่าวทุกคนที่อยู่ในงาน

สายตาแบบนั้น ทำให้ทุกคนใจร้อนรน......

แต่ในบรรดานักข่าวพวกนี้ มีคนที่กันญ่าจ้างมาด้วย ก็เลยถามแบบไม่หยุด......

“ขอถามหน่อยค่ะว่ามือที่สามเป็นใครคะ? ในเน็ตเล่ากันว่าเป็นนักแสดงหญิง......”

เวธัสยังไม่ทันพูด กันญ่าก็หัวเราะแล้วก็ลุกขึ้นยืน ก่อนจะคล้องแขนของเวธัสไว้อย่างแนบชิด

“ขอโทษนะคะ ที่พวกเราสามารถพูดได้แค่นี้ เชิญชวนทุกคนมาร่วมงานแต่งของฉันกับเวธัสด้วยนะคะ......”

ในห้องรับแขก เมื่อณิชาเห็นภาพนี้แล้ว ใบหน้าเธอก็ซีดขาวกว่าเดิม

เขากับกันญ่าจะแต่งงานกันแล้ว?

แต่งงาน......

เรื่องที่ดูห่างไกล จู่ๆก็จะกลายเป็นจริง

อีกสามวันเขาก็จะแต่งงานแล้ว เขาจะกลายเป็นสามีของคนอื่น เขาจะกุมมือของผู้หญิงคนอื่นแล้วให้ลูกของเธอเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าแม่เลี้ยง?

ความโศกเศร้าที่อธิบายไม่ได้คืบคลานเข้ามาในหัวใจของเธอ และปัณณ์ก็จมอยู่กับบรรยากาศนี้เช่นกัน

จู่ๆเขาก็มองค้อนใส่จอทีวี

เขามั่นใจว่า ต้องเป็นเพราะปีศาจยักษ์ทำร้ายหม่ามี๊แน่ๆ

พวกเขาเคยไปสวนสนุก ไปเดินเล่น ไปนั่งชิงช้าสวรรค์ด้วยกัน เขางับหูหยอกล้อกันและพูดกระซิบในห้องนั่งเล่นเล็กๆ แต่สุดท้ายเขากลับทิ้งหม่ามี๊......

เขาทำร้ายหม่ามี๊แบบนี้ได้ยังไงกัน

แววตาของปัณณ์โกรธจนลุกเป็นไฟ......

……

วันที่สอง จู่ๆ เก้าก็ปล่อยตัวณิชากับปัณณ์ แล้วยังเรียกรถให้ไปส่งพวกเขาสองคนกลับไปในเมืองด้วย

มองดูรถขับออกไปนิต้าไม่เข้าใจว่าทำไมเก้าทำแบบนี้

“พี่เก้า ปัณณ์เป็นของมีค่าที่อยู่ในมือของเรา ทำไมถึงปล่อยเขาไปแบบนี้?”

เก้าหักดอกกุหลาบสีแดงหนึ่งดอก “ปล่อย? โลกก็กว้างแค่นี้ พวกมันจะไปไหนได้?”

นิต้าก็ยังไม่เข้าใจ

“ฉันคิดมาตลอดว่าณิชาเป็นจุดอ่อนของธัส แต่เธอก็เห็นชัดแล้วนี่ ว่าธัสมีสติมากว่าที่เธอกับฉันคิดไว้อีก......”

“ถ้ามันมีสติแบบนี้ต่อไปล่ะ?”

“พนันกับฉันไหมล่ะ? ฉันพนันเลยว่างานแต่งของมันล่มแน่นอน” เขาตั้งใจปล่อยข่างนี้ออกมา พอเห็นปฏิกิริยาของสองแม่ลูกนี้แล้ว ผลคือ......น่าสนใจมาก

นิต้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วยกริมฝีปากสีแดงขึ้น “พนันกันด้วยที่ดินฝั่งตะวันออกแล้วกัน”

……

กลับมาที่หมู่บ้านออเรนจ์ เจนนี่กังวลจนจะเป็นบ้าตายแล้ว

เธอเตรียมเอกสารและพาสปอรตเรียบร้อยแล้ว แต่ณิชาหายตัวไป ขาดการติดต่อไปสองวันเต็มๆ แล้วเมื่อวานตอนเย็นปัณณ์ก็หายตัวไปอย่างไม่มีสาเหตุอีก

เธอไปแจ้งความ แต่ว่าทางตำรวจไม่รับเรื่องถ้าเวลาไม่ถึง24ชั่วโมง

ดีที่สองแม่ลูกกลับมาแล้ว......

“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ฉันเห็นในข่าวว่า......เวธัสจะแต่งงานกับกันญ่า?” เจนนี่สังเกตท่าทางของณิชาอย่างระมัดระวัง