เมื่อมองดูเตียงเดี่ยวที่คุ้นเคย เธอก็เสียสติอยู่พักหนึ่งก่อนจะหายดี...
เธอหยิบโทรศัพท์ข้างเตียงและกดปิดนาฬิกาปลุก
ลมพัดเข้ามาจากหน้าต่าง และผ่านเข้าไปในชุดนอนของเธอ เธอหนาวมาก จนขนลุกไปทั้งตัว
เกิดอะไรขึ้น?
เธอจำได้อย่างชัดเจนว่าถูกชายคนหนึ่งลากเข้าไปในห้องมืดเมื่อคืนนี้ และถูกข่มขืน
แต่เมื่อตื่นขึ้นมา ทำไมเธอถึงอยู่บนเตียงในอพาร์ตเมนต์?
มันเป็นความฝันเหรอ?
ณิชายกผ้าห่มขึ้น เธอวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปลดกระดุมชุดนอนของเธอ และมองดูตัวเองในกระจก ผิวที่ขาวเนียนของเธอยังเรียบเนียน และไม่มีร่องรอยอะไรให้เห็น
ร่างกายช่วงล่างเธอก็ไม่รู้สึกร้อนวูบวาบ แต่เข่าของเธอเจ็บเล็กน้อย น่าจะเป็นเพราะเมื่อวานเธอพาลูกๆ ไปสวนสนุกจนเหนื่อยเกิน...
ที่แท้ก็เป็นความฝัน และยังเป็นความฝันในฤดูใบไม้ผลิที่แปลกประหลาด
ณิชาปาดเหงื่อออกจากหน้าผากของเธอ เธอกลัวแทบตาย เธอคิดว่าเธอกำลังถูกผู้ชายแปลกหน้าทำร้าย...
มันเป็นเพียงว่าความฝัน แต่มันดูสมจริงมากเกินไป
ในภวังค์ เธอยังคงได้ยินเสียงหายใจที่กระสับกระส่ายของชายคนนั้น
เธอสะบัดหัว เธอตัดสินใจหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอไม่เป็นอะไร
ในขณะนั้นเอง รอยฟกช้ำตรงหัวเข่าซ้าย ทำให้สีหน้าที่ผ่อนคลายบนใบหน้าของเธอหายไป
หากเธอจำไม่ผิด เมื่อคืนนี้ที่เธอกำลังวิ่งหนีผู้ชายคนนั้น เธอชนเข้ากับโต๊ะข้างเตียง และเป็นหัวเข่าซ้ายของเธอ
เมื่อคืน ตอนเธอกลับบ้านเพื่ออาบน้ำ เธอไม่สังเกตเห็นบาดแผลที่เข่าเลย!
เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้บางอย่าง ใบหน้าของณิชาก็ซีดเซียวเหมือนกระดาษทันที ริมฝีปากของเธอก็สั่น และเธอก็กดหมายเลขโทรศัพท์มือถือไปหาเจนนี่ที่อยู่ในประเทศ
เนื่องจากความแตกต่างของเวลา ในขณะนี้เป็นเวลาช่วงบ่ายของที่โน่น
“โทรหาคนน่ารัก มีธุระอะไรเหรอ”
เสียงที่มีความสุขของเจนนี่ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว และดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีปัญหาใดๆ เลย
ร่างกายของณิชาพลุ่งพล่านมาก หัวใจของเธอก็สั่นสะท้านไปด้วยความกลัว “เจนนี่ ช่วงนี้เธอได้ยินข่าวของเวธัสบ้างไหม เขามาที่ฝรั่งเศสใช่ไหม?”
“หา? เวธัส?”
เจนนี่คิดไม่ถึงว่าณิชาจะเป็นคนสอบถามเกี่ยวกับข่าวของเวธัส เมื่อก่อนเป็นเธอที่คอยซุบซิบให้ณิชาฟัง
“แป๊บ ฉันจะตรวจสอบให้”
“อืม”
ไม่ถึงห้านาที เจนนี่ก็ตอบกลับมาว่า “ฉันไปสืบมาแล้ว โครงการในเมืองได้รับการลงนามอย่างเป็นทางการเมื่อวานนี้ เวธัสน่าเข้าร่วมพิธีลงนาม...”
“เมื่อวานเพิ่งเซ็นสัญญาหรอ” ณิชาจับประเด็นสำคัญนี้ แต่เธอกลับยิ่งสิ้นหวัง เธอบ่นพึมพำ “งั้นก็ไม่ใช่เขา…”
“ทำไมไม่ใช่เขาเหรอ ณิชา เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมเสียงของเธอสั่นจัง” เจนนี่กังวลและถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ความคิดของณิชาวุ่นวาย เธอแทบจะคิดไม่ออกแล้ว ดังนั้นเธอจึงละเลยคำพูดของเจนนี่
“ฉันไม่เป็นไร แค่เห็นคนที่ดูเหมือนเวธัสบนถนน ฉันน่าจะมองผิดแล้วล่ะ”
“เฮ้ย ฉันนึกว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องกังวล ฉันจะคอยตามข่าวของเวธัสแทนแก! หากมีเรื่องอะไร ฉันจะเตือนแกให้หนีไปโดยเร็วที่สุด…“
“อืม”
ณิชาตอบกลับ แต่ท่าทางของเธอดูขมขื่นมาก
ถ้าเวธัสอยู่ในประเทศ เมื่อคืนไม่ใช่เขาแน่นอน ดังนั้นเธอจึงถูกชายแปลกหน้าพาเข้าไปในห้องมืดๆ เล็กๆ จริงๆ และยัง...
ทำไมหลังจากทำเรื่องทั้งหมดนี้เสร็จ คนเลวคนนั้นถึงส่งเธอกลับมา?
เขาต้องการทำอะไร?!
เมื่อคิดถึงรายละเอียดของเมื่อคืน ณิชาก็รู้สึกไม่สบายจนอยากจะอ้วก แต่เธอไม่สนใจเกี่ยวกับอาการคลื่นไส้ของเธอ เธอจึงเข้าไปตรวจสอบในห้องใหญ่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊
ตอน571-670หายไปไหนคะ ต้องทำไงถึงจะอ่านตอนที่ขาดไปได้...