กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 252

“อลิสาก็คนเอเชียไม่ใช่เหรอคะ? คุณอา คุณอารับปากฉันนะคะ ยังไงถ้ามีณิชาก็ต้องไม่มีฉัน! คุณเลือกใครสักคนเอาเองเถอะค่ะ...”

Amyดึงคอเสื้อให้ต่ำลง จนเผยปทุมถันกลมกลึงกำลังกระเพื่อมขึ้นลง และขยิบตาให้Ivanด้วยดวงตาทอประกาย

ซึ่งปกติIvanชื่นชอบวิธีการนี้ของเธอมาก

แต่มันเกี่ยวพันถึงความร่วมมือกับสนธิไชยกรุ๊ป....

Ivanครุ่นคิดอย่างจริงจังอยู่สักพัก

Amyเดินอ้อมโต๊ะทำงาน พลางใช้มือข้างหนึ่งดันแผงอกกำยำของIvan ปลายนิ้วเขี่ยวนไล้เป็นรูปตรงหน้าอกของเขา “คุณอาขา คุณอา คุณอารับปากฉันนะคะ...”

“ได้สิ ฉันรับปากเธอ” Ivanโดนรุกจนไม่มีทางอื่น สุดท้ายจึงพยักหน้า

Amyดีใจลิงโลดเหมือนพลุระเบิดทันที อีกเดี๋ยวณิชาก็ต้องเก็บข้าวของม้วนเสื่อกลับบ้านแล้ว

ทว่ายังไม่ทันรอให้มุมปากของเธอโค้งขึ้นจนถึงมุมที่สมบูรณ์แบบที่สุด...

พลางมองเห็นIvanยักไหล่อย่างเบื่อหน่าย “ในเมื่อเธอต้องการหลีกเลี่ยงณิชาให้ได้ งั้นทำได้แค่เธอต้องถอนตัวออกจากโครงการนี้แล้วแหละ”

“…อะ อะไรนะ?” Amyตกใจจนอ้าปากค้าง “ คุณอาเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าคะ? คุณพูดแล้วว่าจะไล่เธอออกไม่ใช่เหรอคะ?”

“ผมได้พูดแล้ว โครงการนี้จำต้องมีคนเอเชียเข้ามาร่วมด้วย มีเพียงณิชากับอลิสาสองคนในแผนกเรา และไม่สามารถเสียโควตาไปฟรีๆ ให้กับแผนกอื่น”

Ivanพูดจบ พลางงอนิ้วเคาะผิวหน้าโต๊ะ “เธอไปเก็บของเถอะ ผมจะเอาชื่อเธอออก”

“ไม่ๆๆ ฉันแค่พูดเล่นกับคุณอาเท่านั้น” Amyคงไม่ถอนตัวออกจากโครงการเพราะว่าณิชา พลันยิ้มพลางพูดทันที “อย่าเอาชื่อออกเลยค่ะ โครงการนี้มันสำคัญมากค่ะ”

“เธอกับณิชาเป็นลิ้นกับฟันกันไม่ใช่เหรอ?”

“เอ่อ...ฉันโกหกคุณอาแหละค่ะ” Amyขยิบตาให้Ivanทันควัน เค้นคำอธิบายอย่างต่ำต้อยออกมา

รู้สึกเกลียดจะตายอยู่ในใจ

หากไม่ใช่เพราะว่าเจ้าของกิจการที่ต้องร่วมงานกันเป็นชาวเอเชีย คงไม่ถึงตาณิชามาลอยหน้าลอยตาขวางอยู่ด้านหน้าของเธอได้หรอก?

……

โครงการความร่วมมือได้ข้อสรุปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทางVSA Groupกับสาขาย่อยบริษัทก่อสร้างของสนธิไชยกรุ๊ปจึงตัดสินใจจัดกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์กระชับมิตร เพื่อส่งเสริมความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของทั้งสองฝ่าย ดังนั้นจึงมีการจัดงานขึ้นในเขตภูเขาจำลองของรีสอร์ตในวันหยุดสุดสัปดาห์ ทุกคนต่างกู่ร้องอย่างยินดี

ณิชาดีใจอย่างเต็มเปี่ยม ยังมีความวิตกกังวลเล็กน้อย

ในเวลาเดียวกัน ต่างทุกข์สุขในชั่วขณะนั้น

ประเทศฝรั่งเศส ภายในห้อง Presidential Suite ตึกสูงของโรงแรมหนึ่ง ในมือของเวธัสถือรูปอยู่หลายใบ แววตาจับจ้องอย่างเอาเป็นเอาตาย ดวงตาเย็นชาเต็มเปี่ยม

ชาลีแกว่งแก้วไวน์แดงอยู่ในมือ ท่าทางรู้สึกรังเกียจคนบางคน

“ชิชะ อุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลบินถ่อมาถึงที่นี่ แอบเล่นวิธีการคอยแอบดูอยู่แบบนี้! เก่งนักก็ปรากฏตัวต่อหน้าณิชาอย่างเปิดเผยในตอนนี้เลยสิ...”

รูปที่อยู่ในมือของเวธัสเป็นรูปที่แอบถ่ายตอนที่ณิชากับธนาออกไปเที่ยวด้วยกัน

ธนาคอยแวะไปเยี่ยมเยียนณิชาอยู่ตลอดเวลา

ตอนที่ณิชาย้ายบ้าน ธนาตั้งใจขับรถ เพื่อช่วยเธอขนย้ายสัมภาระ ขะมักเขม้นอย่างไม่สนใจภาพลักษณ์แต่อย่างใด

เวธัสพลิกรูปฟาดลงหน้าโต๊ะเสียงดังลั่น พร้อมชะเง้อมองชาลี “ดูเหมือนว่าแกว่างมากจริงๆ ต้องให้ฉันช่วยแจ้งคุณย่าศิริจันทร์แทนแก ว่าแกกำลังลี้ภัยที่ฝรั่งเศสให้เอาป่ะ?”

“…ช่างพยายามขุดแผลสดๆ ของกู!” ชาลีตำหนิด้วยความโกรธ พลางวางแก้วไวน์ลงทันที

ระยะนี้ชาลีก็ไม่ได้ดีเด่ไปกว่าเวธัสหรอก

แน่นอนว่า เขาไม่ใช่เวธัสที่ถูกคนปั่นหัวจนตกสภาพนี้ เต่เขาถูกบังคับให้แต่งงานนะสิ

คุณย่าศิริจันทร์อาจรู้สึกว่าตนเองอายุมากขึ้นเรื่อย พลันคอยคิดถึงเพื่ออยากจะตามหาลูกสาวแท้ๆ ของตนเองกลับมาแต่ไร้วี่แวว ท้ายที่สุดจึงฝากความหวังไว้บนตัวชาลีแทน

คิดว่าตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็อยากจะเห็นเขาเป็นฝั่งเป็นฝามีครอบครัวมีลูก

ตอนแรกเริ่มนั้นชาลีก็ให้ความร่วมมือดี และยังเลือกคนที่สะดุดตามากที่สุด

แต่คุณย่าศิริจันทร์กลับเลือกพวกคุณหนูเศรษฐีพันล้านพวกนั้น ถ้าไม่ใช่น่าเบื่อเกิน งั้นก็พวกอยากรีบหมั้นหมาย หรือไม่ก็พวกใช้ชีวิตส่วนตัวยุ่งเหยิงกว่าเขาเสียอีก

ชาลีจะหาเรื่องใส่ตัวหรือจะหลบดีล่ะ?

กระทั่งลี้ภัยมาถึงฝรั่งเศส เลยถือวิสาสะมาดูเรื่องสนุกของเวธัส

“ว่าแต่ ไอ้ธัส การโดนลูกชายในไส้สองคนปั่นหัว มันมีความรู้สึกยังไงวะ? เอ๋ วาสนาฉันก็คงไม่เข้าใจหรอก เนื่องจากลูกชายฝาแฝดของฉันยังไม่เกิดมาสักที”

เวธัสค้อนสายตาเย็นชาให้เขาอีกครั้ง

ชาลีมองเห็นท่าทางน้อยใจของเขาจนตกอยู่ในสภาพนี้ ไม่ต้องพูดถึงก็รู้ว่ามีความสุขมากขนาดไหน

“คาดไม่ถึงเลยว่าณิชาจะเป็นผู้หญิงคนที่แกตามหามาสี่ปี น่าเสียดายที่แกจับแยกเรื่องแม่แท้ๆ ของน้องอรัลกับผู้หญิงที่โรงแรมโฟร์ซีซั่นส์มาโดยตลอด จนทำให้เรื่องราววกจนวนอยู่ที่เดิมอยู่นั่นแหละ...”

เวธัสหยิบแก้วไวน์ที่อยู่บนโต๊ะติดมือมา พลันค้อนใส่ชาลี “หุบปากซะ!”

ชาลีเบี่ยงศีรษะหลบหนี พลันผิวปากยาวๆ พลางพูดทันที “ทำไมต้องโมโหขนาดนี้ด้วยวะ? เห็นณิชาอยู่กับธนา เลยหึงใช่ป่ะ? สมน้ำหน้า! เคยพูดตั้งแต่แรกว่าหาเรื่องให้ตนเองลำบากเอง...”

เวธัสชำเลืองมองเขาอย่างเย็นชา พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดโทรหาเอกทันที

“เอก นายช่วยส่งข่าวให้คุณย่าศิริจันทร์ที บอกท่านว่าชาลีอยู่ที่ฝรั่งเศส ให้ท่านจัดการส่งลูกน้องมาที...”

“แกยังจะแจ้งข่าวจริงๆ เหรอเนี่ย” รอไม่ให้เวธัสพูดจบ ชาลีก็รีบพูดแทรกอย่างเร่งรีบ โดยยอมรับว่าหวาดกลัวจริงๆ “OK แกมันร้าย ฉันไม่พูดแล้ว ทุกคนสงบสติกันสักหน่อย ฉันมีข่าวของณิชาจะมาบอกกับแก...”

……

พริบตาเดียวก็ถึงวันหยุดสุดสัปดาห์

กิจกรรมกระชับมิตรของทั้งสองบริษัท ซึ่งหนุ่มสาวโสดต่างเตรียมข้อมูลของตนเองไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว จากนั้นทั้งสองบริษัทแลกเปลี่ยนข้อมูล สุดท้ายหนุ่มสาวที่ลงทะเบียนเสร็จเรียบร้อยจะมีการจับคู่และพบปะพูดคุยกันที่รีสอร์ต

อลิสาลากณิชาให้มาเข้าร่วมด้วย

รีสอร์ตใกล้ทะเล แถมยังมีบ่อน้ำพุร้อนอยู่ในละแวกใกล้เคียง ถือว่าเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงทีเดียว

และก็มีคู่รักจำนวนไม่น้อยที่ได้มาสัมผัส

VSAGroupได้แจกตั๋วให้ทุกคน เพื่อให้ทุกคนสามารถเล่นได้ทุกกิจกรรมภายในรีสอร์ต

กิจกรรมกระชับมิตรจะจัดงานช่วงบ่ายสอง

ณิชาโดนอลิสาลากไปแช่น้ำพุร้อน โดยเอาผ้าขนหนูพันรอบชุดว่ายน้ำรัดกุมเอาไว้ ทั้งสองคนเดินไปพักผ่อนยังโซนชายหาด

หลังจากตอนเที่ยงณิชาวิดิโอคอลหาสองหนุ่มน้อยตามความเคยชิน

ตอนนี้ฝาแฝดกำลังเรียนอยู่ในโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง เพิ่งจะครึ่งเดือนเอง ก็กลายเป็นขวัญใจของอนุบาลไปเสียแล้ว

แสงแดดร้อนๆ ในย่ามบ่าย กระทบลงพื้นจนเกิดประกายสีทอง

ณิชานอนอยู่บนเก้าอี้อาบแดดใต้ร่มบังแดด เมื่อคุยโทรศัพท์ได้สักพัก ก็เริ่มง่วงเหงาหาวนอน

จังหวะนั้นพอดี Ivanก็เดินเข้ามาหา

ในมือของเขาถือน้ำผลไม้มาแก้วหนึ่ง พลันดึงเก้าอี้นอนอาบแดดมาหนึ่งตัวเพื่อมาอยู่ด้านข้างณิชา

ณิชารู้สึกได้ว่ามีสายตาหนึ่งคอยจับจ้องร่างกายของตนเอง จึงลืมตาก็มองเห็นผู้จัดการIvan

เธอลุกพรวดจากเก้าอี้นอนอาบแดดทันที

“ผู้จัดการ?”

เนื่องจากเธอลุกขึ้น จึงทำให้ผ้าขนหนูลื่นไหลลง จนเผยผิวพรรณขาวนวลลออ และชุดว่ายน้ำสีดำมิดชิด ซึ่งมันตัดกับผิวอย่างชัดเจน

แววตาIvanฉายความประหลาดใจ “คิดไม่ถึงว่าคนเอเชียก็มีคนสวยอย่างคุณแบบนี้ด้วย”

โดยปกติณิชาก็ไม่ชอบสายตามีอคติดูถูกมาตุภูมิของพวกเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

“หน้าตาอย่างฉันถือว่าธรรมดามาก เมืองพรคนสวยเยอะแยะ ต่อไปถ้าผู้จัดการIvanมีโอกาสก็ลองไปเที่ยวดูได้ค่ะ รับประกันเลยว่าคุณจะเพลิดเพลินจนจุใจเลยทีเดียวค่ะ”

“แค่คุณก็ทำให้ผมอิ่มตาอิ่มใจพอแล้ว” Ivanลูบไล้ปลายคาง พลันดื่มน้ำผลไม้อึกหนึ่ง

เส้นผมดำขลับ รูม่านตาสีดำ ใบหน้างดงาม ลำคอระหงโค้งเรียวอย่างงดงาม กระทั่งลามยาวไปถึงหน้าอก

เรียวขาเรียวยาว กระทั่งสีเล็บยังเป็นสีชมพูระเรื่อเช่นนั้นยิ่งน่ารักมาก

ประเด็นที่สำคัญที่สุดก็คือเมื่อเปรียบเทียบกับร่างกายของAmyแล้ว ณิชาผอมมากกว่าจนเห็นได้ชัดเจน ทำให้คนเรารู้สึกถึงความงดงามของร่างกายเล็กพริกขี้หนู พลันเกิดความรู้สึก...ยอมถูกกดขี่ข่มเหงโดยดี