กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 343

เตชินท์เพิ่งพบทนายความ

ทนายความเป็นทนายที่เก่งที่ทางตระกูลสถานนท์และตระกูลรุ่งโรจน์จ้างมา แม้ว่าเขาจะไม่ได้โด่งดังเท่าทีปกรแต่เขาก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงเช่นกัน

เขาบอกเตชินท์ว่าเด็กในครรภ์ของกันญ่าแท้งแล้ว

และเป็นณิชาที่สร้างแผนขึ้นมาทำให้เธอแท้ง!

เขาโวยวายในคุกทันที และขู่ว่าจะฆ่าณิชา

เขาดูเสื่อมโทรมมากอยู่แล้ว มีเครารกรุงรัง เขาไม่สนใจเรื่องการดูแลตัวเองเลย ยังคงมีกลิ่นเหม็นอยู่ทั่วร่างกายของเขา ในขณะนี้เขาจ้องมองไปที่ณิชา เหมือนสุนัขบ้าที่พร้อมจะโดดเข้าหาณิชา

“ณิชา ฆาตกร!”

โชคดีที่เจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนที่อยู่ด้านข้างช่วยกันจับตัวเขา และใช้กระบองฟาดเขาที่ด้านหลัง

“เตชินท์ เป็นบ้าอะไร? ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายจะมาทำตัวแย่ๆ แบบนี้ นั่งลง!”

ใบหน้าของณิชางงงวย

ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเจนนี่ยังจ้องไปที่เขาอย่างดุเดือด “คุณเตชินท์ ฉันและณิชามาเยี่ยมคุณด้วยความหวังดี พอเจอกันก็ตะโกนใส่ว่าเป็นฆาตกร ฆาตกรอะไรกัน?”

“ฉันบอกแล้วว่าฉันทำทุกอย่าง! ฉันเองที่อยากจะฆ่าเธอและเวธัส ฉันเองที่วางยาพิษให้เวธัส! ถ้าจะแก้แค้นก็มาลงที่ฉัน ทำไมต้องทำให้กันญ่าแท้งลูกด้วย…”

เตชินท์ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจลากกลับไปที่เก้าอี้เหล็กและนั่งลง เขายังตะโกนใส่ณิชา

มือของเขายังใส่กุญแจมือ และดวงตาของเขาแดงก่ำ

ในที่สุดณิชาก็ได้สติ

กันญ่ากลัวว่าเตชินท์จะกลับคำให้การของเขา ดังนั้นเขาจึงเอาความผิดนั้นมาให้เธอ

ถ้ากันญ่าทำตัวน่าสงสารอีกครั้ง เตชินท์อาจใจอ่อน และยอมเข้าคุกแทนกันญ่าอย่างโง่เขลา...

ณิชาไม่ได้พูดอะไรอีก เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างใจเย็นและเปิดเสียงให้เตชินท์ฟัง

“คงจะให้อภัยได้ถ้าลูกของคุณแท้งโดยธรรมชาติ แต่เธอเป็นคนไปหาฐานภพเอง เธอคิดว่าเตชินท์โง่เหรอ ยังคิดที่จะให้เขารับผิดแทนเธออีก...”

“ต่อหน้าฉัน เขาเป็นคนโง่!...”

“ถ้าฉันบอกให้เขาตาย เขาก็จะไปตายทันที!”

“การที่เขาเข้าคุกแทนฉัน ถือว่าเป็นบุญของเขาแล้ว!”

……

เสียงจบลงและทั้งห้องก็เงียบ

ดวงตาของเตชินท์โมโหในทันที มือที่วางอยู่บนโต๊ะเหล็กก็กำแน่น เส้นเลือดบนหลังมือดูเหมือนจะแตกออก...

เสียงนี้คือเสียงของกันญ่า!

คำพูดที่เฉียบคมของเธอวนเวียนอยู่ในหูของเตชินท์

เขารักเธอมาก และขอให้เธอเอาลูกไว้ ให้ลูกเป็นหนึ่งในตระกูลรังสิกุล...

คิดไม่ถึงว่าเธอจะไปเล่นชู้กับฐานภพ และยังทำให้ลูกของเขาแท้ง!

คนโง่? คนไร้สมอง?

ในหัวใจของเธอ เขาสมควรถูกเรียกว่าแบบนี้เหรอ?

ราวกับว่ามีมีดทื่อแทงเข้าที่หัวใจ ก่อนจะดึงออกมาแล้วแทงเข้าไปอีกครั้ง ความรู้สึกที่ทรมาน เจ็บไปทั้งตัว จนหายใจเกือบไม่ออก

เขารู้ว่ากันญ่าอยากเป็นนายหญิงแห่งตระกูลสนธิไชยมาโดยตลอด และเขาก็รู้ว่าเธอไม่ได้รักเขา

ดังนั้นเขาจึงพยายามทำดีกับกันญ่าอย่างเต็มที่...

แต่เธอก็ไม่ได้รักษาสายเลือดสุดท้ายไว้ให้เขา!

เธอสัญญาอย่างชัดเจนว่าถ้าเขารับสารภาพ เธอจะคลอดลูกอย่างเชื่อฟัง

“ฮ่าๆ...” ดวงตาของเตชินท์แดงก่ำ และทันใดนั้นเขาก็หัวเราะลั่น หัวเราะและร้องไห้ ร้องไห้และหัวเราะ เสียงของเขาช่างน่ากลัวยิ่งนัก และมันก็ปะปนกับความเกลียดชังอย่างแรงกล้า

เจนนี่รู้สึกหนาวสั่น จนตัวสั่นเทา

ผู้ชายคนนี้ดูมืดมนและน่ากลัวมากเวลาที่เขายิ้ม...

ณิชาเฝ้าดูเตชินท์ร้องไห้และการหัวเราะแปลกๆ ของเตชินท์อย่างเงียบๆ เขาคงจะทนไม่ไหวแล้ว แต่เธอไม่เห็นใจเตชินท์เลย

แม้ว่ากันญ่าจะเป็นผู้บงการเบื้องหลังการลักพาตัวและการวางยาพิษ แต่เตชินท์ก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดเช่นกัน!

ถ้าไม่ใช่เพราะการเตรียมตัวล่วงหน้าของเวธัส เขาอาจได้รับพิษและตายไปนานแล้ว!

เป็นยาพิษที่ร้ายแรง เขาก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันญ่าหรอก

ตอนนี้จะดีกว่าถ้าเขาเอาเรื่องกันญ่า และกันญ่าก็เอาแต่ใส่ความเขาอย่างบ้าคลั่งเพื่อทำให้ตัวเองรอด และทั้งสองก็กัดกันเอง นั่นเป็นเรื่องสนุกจริงๆ

ถือได้ว่าเป็นการรับกรรมแทนเธอและเวธัสที่ต้องทนทุกข์ทรมาน!

หลังจากออกจากสถานีตำรวจ ณิชาก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น

หลังจากที่ไม่ได้เจอเจนนี่เป็นเวลานาน ณิชาส่งข้อความไปหาเวธัส

“ฉันจะไปทานอาหารเย็นกับเจนนี่ คุณและลูกไม่ต้องรอฉัน อาจจะกลับดึก”

……

สนธิไชยกรุ๊ป ชั้นบนสุด

ห้องประชุมเงียบ แม้แต่เสียงพลิกเอกสารก็เบามากๆ

เวธัสนั่งอยู่ที่นั่งหลักของโต๊ะประชุม และดูผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดรายงานด้วยท่าทางที่ว่างเปล่า

พาวเวอร์พ้อยถูกเลื่อนไปอีกหน้า และเขาก็อธิบายมันอย่างจริงจัง

แต่เมื่อเขาพูดจบ เขาไม่เห็นคำตอบหรือข้อเสนอแนะใด ๆ จากเวธัส

คนอื่นๆ ก็กลั้นหายใจและไม่กล้าหายใจ

เวธัสไปฝรั่งเศสนานมาก ระหว่างนั้นงานเลยล่าช้า ตระกูลสนธิไชยมีปัญหาภายในอยู่แล้ว ผู้บริหารจำนวนมากในปัจจุบันจึงได้รับเอกสารเชิญให้เข้าทำงานจากบริษัทอื่น

รวมถึงประเสริฐได้บอกเป็นนัยกับทุกคนเมื่อเร็วๆ นี้ว่าเขาจะ “ละเลย” เวธัส

แต่เมื่อเวธัสกลับไปที่สำนักงานใหญ่ของบริษัท แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรก็ตาม นั่งอยู่ที่นี่ ออร่าอันทรงพลังก็ทำให้ผู้คนยอมแพ้

“คุณเวธัส รายงานสรุปของไตรมาสนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว”

ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดพูดอย่างระมัดระวัง

เวธัสยกริมฝีปากขึ้นอย่างไม่สนใจ “ผมละเมอน่ะ คุณพูดใหม่อีกครั้งสิ”

แน่นอนว่าผู้อำนวยการไม่สามารถปฏิเสธได้ เขาทำได้เพียงพูดซ้ำอีกครั้งเท่านั้น

ความกดอากาศก็ลดต่ำลงเรื่อยๆ

หน้าผากของผู้อำนวยการเต็มไปด้วยเหงื่อแล้ว

เมื่อเขาเสร็จสิ้นการรายงานครั้งที่สอง เวธัสก็พูดอีกครั้ง “พูดใหม่อีกครั้ง”

หัวใจของผู้อำนวยการกำลังจะระเบิดออกจากร่าง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เจ้านายบอกให้ทำ เขาทำได้แค่พูดซ้ำ

หลังจากพูดสี่ครั้ง เวธัสก็พยักหน้าเล็กน้อย พร้อมกับให้ความเห็นและข้อกำหนดสำหรับฤดูกาลหน้า

ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดรู้สึกโล่งอกมากๆ

เขากลับไปที่นั่งของเขา

วินาทีต่อมา ก็ได้ยินเวธัสตบเอกสารในมือลงบนโต้ะของเขา

ทุกคนตกใจ

ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดเกือบจะตกจากเก้าอี้...

“พวกคุณทุกคนต่างก็สำคัญกับบริษัท และผ่านร้อนผ่านหนาวมาพร้อมคุณปู่ แต่ตอนนี้ผมดูแลสนธิไชยกรุ๊ป ทางบริษัทต้องการเด็กใหม่ไฟแรง หากฤดูกาลต่อไปทำตามเป้าที่ผมตั้งไม่ได้ มาที่ห้องทำงานผมและถอนหุ้นซะ ผมจะซื้อในราคาสองเท่าของราคาตลาด”

ดวงตาที่ของเวธัสหรี่ลงเล็กน้อยในขณะที่เขากวาดมองฝูงชน

เขารู้กลอุบายของประเสริฐเป็นอย่างดี

เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะยกทุกอย่างให้เก้า แต่เขาก็ไม่ยอมให้เขาได้คบกับณิชา

เขาจึงใช้วิธีนี้กดดันเขา ให้เขายอมถอย

แต่เขาทำงานในบริษัทมาหลายปีแล้ว และเขาก็ไม่ใช่เด็กอายุสิบเจ็ดสิบแปดปีอีกต่อไป

หลังจากพูดคำเหล่านี้แล้ว เขาก็จบการประชุมทันที และก้าวออกจากห้องประชุม

โทนี่รวบรวมเอกสารสองสามฉบับบนโต๊ะให้เวธัส และติดตามเขาไป

มีการถอนหายใจอย่างกะทันหันในห้องประชุมที่เงียบ!

เมื่อเทียบกับความโปรดปรานของประเสริฐ ก็ควรจะรักษางานในมือก่อน เพราะเวธัสเป็นคนพูดจริงทำจริง และเด็ดขาดมาก