กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 345

ทุกคนแนะนำตัว

ณิชาจับมือและทักทายพวกเขาอย่างใจเย็น และได้ยินว่าจริงๆ แล้วมีพอเพียงคุณชายอีกคนของตระกูลรังสิกุล

ทุกคนนำของขวัญมาต้อนรับเธอ ซึ่งทำให้อลิสาและเจนนี่พูดไม่ออกชั่วขณะ!

เรือยอทช์และบ้านพักไม่มีความหมาย และพอเพียงมอบเกาะเล็กๆ ในต่างประเทศให้เลย...

ณิชาพยายามไม่ทำให้ตัวเองเป็นลม

ของขวัญชิ้นนี้เธอจะรับก็ไม่ได้ มันแพงเกินไป

การไม่รับก็ไม่ได้ นั่นเป็นการไม่ให้เกียรติกับพอเพียง

เวธัสเดินไปข้างณิชา ก่อนจะวางแขนข้างหนึ่งรอบเอวของเธอ เขารับของขวัญทีละชิ้นแล้วพูดกับทุกคนว่า “ภรรยาของฉันรับของขวัญแล้ว ต่อไปให้เรียกว่าพี่สะใภ้”

ทีปกรไม่อยากเห็นเวธัสได้อยู่กับสาวสวยอย่างง่ายดายแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงเปิดเผยความจริงอย่างเงียบๆ ว่า “ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรส อย่าฉวยโอกาสสิ”

“หื้ม นี่ยังไม่จดทะเบียนสมรสเหรอ?” ดวงตาลูกพีชของชาลีหรี่ลงเล็กน้อย ทำท่าเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “ณิชา อันที่จริงผมคิดว่าคุณสวยมาก น่าเสียดายที่ต้องแต่งงานกับไอ่ธัส เอางี้ คุณลองพิจารณาผมดู? ฉันสัญญาว่าจะดีกับคุณมากกว่าเวธัสร้อยเท่า”

ณิชารู้ว่าเขาล้อเล่น

แต่ชายที่อยู่ข้างๆ เขาก็รู้สึกหนาวขึ้นมาทันที

เวธัสเหลือบมองทีปกรด้วยความรังเกียจ “ถ้าไม่ใช่เพราะประสิทธิภาพการทำงานของใครบางคนมันช้า เราคงจดทะเบียนสมรสแล้ว”

ทีปกรพูดจาโผงผาง “นายบอกให้ฉันร่างสัญญาก่อนสมรสกะทันหัน ขอร้องล่ะ ในมือของฉันยังมีคดีอีกหลายร้อยล้านรอให้ฉันไปสู้อยู่! นายให้เงินฉันเท่าไหร่เอง ถ้านายให้ฉันสักร้อยล้าน ฉันจะทำสัญญาให้นายวันนี้เลย”

“... “ ณิชามีความเข้าใจอย่างดีเกี่ยวกับดวงตาที่เบิกโตของทีปกรเมื่อเห็นเงิน

ย้อนกลับไปในตอนนั้น เธอได้ปรึกษาเรื่องการนัดหมายทางออนไลน์ และใช้เงินเป็นจำนวนมาก

ในเวลานั้นทีปกรยุ่งกับการเดินทางไปต่างประเทศ ไม่คืนเงินก็ไม่เป็นอะไร และยังให้เธอลงไปข้างล่างเพื่อหาสำนักงานกฎหมายแห่งอื่น

ทุกคนรับประทานอาหารในบรรยากาศที่รื่นรมย์

ทุกคนดื่มเยอะมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งอลิสาและเจนนี่ เหมือนเสียดายที่เพื่งมาเจอกัน และเมื่อตื่นเต้น พวกเขาก็ถือขวดชนกัน

ณิชาทนไม่ได้ที่จะมองตรงๆ และต้องการให้ใครบางคนส่งพวกเขากลับไปพักผ่อนก่อน

แต่เจนนี่เป็นคนครองไมค์ เมื่อได้ยินว่าทุกคนจะไปอิมพิเรียลคลับเพื่อร้องเพลง ดวงตาของเธอก็เปร่งประกาย

ในที่สุดทุกคนพากันไปที่อิมพิเรียลคลับที่อยู่ตรงข้าม

เจ้านายที่อยู่เบื้องหลังอิมพิเรียลคลับคือชาลี และเขาขอให้ผู้คนเปิดห้องส่วนตัวตลอดทั้งปีของเขา

ห้องใหญ่มากและอากาศดี

ทุกคนมีความสุขมาก แต่ผู้ชายที่มาร่วมงาน ยกเว้นชาลีที่ร้องเพลงได้ คนอื่นๆ ก็ร้องเพลงไม่ได้

มันน่าเบื่อนิดหน่อย

ในท้ายที่สุด ชาลีขี้เกียจที่จะแย่งไมโครโฟนกับเจนนี่ เลยเสนอให้เล่นไพ่

ไม่นานชายหนุ่มก็ไปนั่งที่โต๊ะไพ่

ทีปกร ชาลีแลพอเพียง มีอยู่สามคนพอดี ยังขาดอีกหนึ่งคน

เวธัสอยู่บนโซฟากับณิชานิ่งๆ เมื่อเห็นสิ่งนี้ณิชาก็ผลักเขา “มีสามคนขาดอีกหนึ่งคน รีบไปสิ”

เธอจะได้อยู๋ที่นี่กับเจนนี่และอลิสา

ถ้าไม่ใช่เพราะมี “คนนอก” มากเกินไป และกลัวว่าจะเสียภาพลักษณ์ เธอก็อยากจะร้องเพลง...

เวธัสเอนกายลงบนโซฟาอย่างช้าๆ เสียงของเขาก็ฟังดูเกียจคร้าน

“คุณเล่นไพ่เป็นไหม?”

สิดาเป็นเซียนไพ่เลยนะ!

ณิชาได้ยินมาตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก ยังไงเธอก็ต้องรู้บ้างแหละ

“อย่าให้ฉันไปเลยนะ พวกคุณวางเงินเล่นไพ่เยอะไป ฉันกังวลหัวใจฉันจะไม่ค่อยดี...”

ยังจำได้ว่าตอนแรกเธอถูกฐานภพลอบทำร้าย และวิ่งไปที่อิมพิเรียลคลับเพื่อตามหากันต์ แต่ก็เขาไปห้องส่วนตัวของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ

เธอได้ยินเวธัสและโทนี่เล่นโป๊กเกอร์

แต่ละรอบลงเป็นหมื่น!

ณิชายังคงคิดว่า โทนี่และเอกดูเหมือนจะเงียบ แต่ที่ไหนได้รายได้พวกเขาสูงมาก

ห้องส่วนตัวนี้แบ่งเป็นหลายๆ ส่วน ส่วนเล่นไผ่อยู่อีกฝั่ง มีโคมไฟระย้าอยู่ข้างบน สีขาวสว่างมาก

แต่สถานที่ร้องเพลงนี้ใช้ไฟสีอ่อนๆ

ภายใต้แสงนี้ เวธัสเลื่อนมือของเขาไปไว้ที่เอวของเธอ และบีบมือเธอ

ณิชารู้สึกตกใจเล็กน้อยกับการกระทำที่กะทันหันของเขา

วินาทีต่อมา เธอได้ยินเขาพูดอย่างสบายๆ ว่า “การชนะหรือแพ้ก็เพียงเพื่อความสนุกเท่านั้น”

“ณิชา อย่ากลัวเลย เวธัสไม่มีปัญหาเรื่องเงิน แม้ว่าเขาจะสูญเสียหลายสิบล้าน แค่ไม่กี่ชั่วโมงเขาก็จะหาหลับคืนมาได้แล้ว” ชาลีได้ยินบทสนทนาของพวกเขา ดวงตาของเขาตื่นเต้นมาก

เขาจงใจขยิบตาให้สองคนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ดูเหมือนว่ากำลังขุดหลุมให้เวธัส

หลายสิบล้าน? !

ณิชาเหลือบมองเวธัสด้วยความสงสัย

“ฉันเป็นครูฝึกนายจะให้นคุณเอง ไปสิ” เวธัสไม่ได้กังวลว่าณิชาจะทำให้เขาเสียเงิน อีกอย่างยิ่งเสียมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

แบบนี้เธอจะได้รู้สึกผิดและปล่อยให้เขาควบคุมเธอ

เวธัสผลักณิชาไปที่โต๊ะ

พวกเขาเล่นไพ่นกกระจอก กฎซับซ้อนมาก คุณสามารถกินอีกตัวและเล่นไปจนจบ แม้ว่าจะเกิดอัไรขึ้นก็ตาม ราคาเริ่มต้นที่หนึ่งหมื่น และไม่มีเพดาน!

ณิชาหายใจเข้าลึกๆ ตอนแรกเธอคิดว่าพวกเขาให้ของขวัญมากมายกับเธอ และถ้าเธอแพ้จริงๆ จะถือว่าเป็นการคืนของขวัญ

เมื่อคิดอย่างนี้ เธอก็ชนะในรอบแรกๆ

ชิปที่อยู่ตรงหน้าสูงขึ้นเรื่อยๆ...

ชาลีเปิดปากด้วยรอยยิ้ม “ณิชา ดูเหมือนว่าคุณจะโชคดีมากในคืนนี้ ทำไมเราไม่เปลี่ยนเกมล่ะ?”

เมื่อเห็นดวงตาที่คำนวณของชาลีแล้ว ณิชาก็เสียสติ

มีความรู้สึกว่าพวกเขาตั้งใจให้เธอชนะ แต่ผู้แพ้จะไม่แพ้

เธอยิ้ม “เกมอะไร?”

“ดื่มเหล้า” ชาลีชี้ไปที่ตู้เก็บไวน์ส่วนตัวของเขาที่มุมห้องแล้วพูดว่า “แพ้หนึ่งครั้งดื่มไวน์หนึ่งแก้ว สามารถถอดเสื้อผ้าออกได้ ถ้าคุณไม่อยากดื่ม จนกว่าคุณจะเปลือยเปล่า”

“…” ใบหน้าของณิชามืดมน “นี่ผู้หญิงของฉันนะ! กฎของนายไม่ยุติธรรม…”

“ใครให้ถอดล่ะ ครูฝึกนายยืนอยู่ข้างหลังนายไม่ใช่หรอ”

ณิชาเป็นเจ้าภาพในคืนนี้ บนโต๊ะอาหารพวกเขาทั้งหมดมาชนแก้วกับเธอ และเวธัสได้ดื่มแทนเธอไปหลายรอบแล้ว

ความแรงของไวน์ก็แรงมาก ใบหน้าของอลิสาและเจนนี่ก็แดงไปหมด

สัญชาตญาณของณิชาบอกว่าเดิมพันด้วยเงินดีกว่า

“ชั่งเถอะ ฉันเป็นคนเล่นไพ่ ไม่ใช่เขา ถ้าคิดว่าไม่ยุติธรรม ฉันจะคืนชิปทั้งหมดให้คุณ และฉันจะเล่นกับคุณอีกครั้งด้วยเงินของฉันเอง”

ขณะที่มือของณิชาแตะไปที่กองชิป ฝ่ามือขนาดใหญ่ก็ผ่านหูของเธอไป และวางลงบนหลังมือของเธอ เพื่อห้ามเธอ

ดวงตาสีดำสนิทของเวธัสจ้องไปที่ชาลี ดวงตาของเขาหนักเล็กน้อย

“คุณแน่ใจหรือว่าผู้แพ้ต้องการดื่มและเปลื้องผ้า”

“ถ้าไม่กล้า ก็ไปดื่มไวน์หนึ่งขวดแล้วจบเกมซะ”

ชาลีไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ เขาถึงอยากดูเรื่องตลกของเวธัส

อาจเป็นเพราะเขาได้ยินมาว่า เวธัสกำลังจะแต่งงานกับณิชา เขารู้สึกไม่มีความสุขเล็กน้อยในใจ

เพราะเวธัสทำร้ายณิชาเป็นเวลามานาน และณิชาก็ตกลงที่จะแต่งงานเร็วเกินไป

ชาลีรู้สึกไม่พอใจแทนเธอ

“ฉันกลัวว่าผู้แพ้จะเป็นนาย” เวธัสเยาะเย้ยและล้มไพ่ในมือของณิชา

ณิชารู้สึกว่าทั้งสองทั้งรักทั้งเกลียดกันเอง