การแต่งงานที่อบอุ่นกับความรักที่เย็นชา นิยาย บท 10

เจ้านายรีบกลับไปที่รถ เปิดประตูและเข้าไปในรถอย่างเรียบร้อย นั่งลงและมองไปที่สุนวล: "ไปสถานีตำรวจ"

ซูนวลต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่จริงจังของเล้ง เฉิงเป่ย เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้

ที่สถานีตำรวจ ซูนวลลงจากรถแล้วถามเสี่ยวหลัวว่า "เรามาทำอะไรที่สถานีตำรวจ"

"ฉัน……"

"เสี่ยวหลัว"

"ศีรษะ."

"ไกลออกไป."

เสี่ยวหลัวรู้สึกเขินอาย มองไปที่ซูนวล และรีบเดินไปสิบก้าวอย่างรวดเร็ว ซึ่งทำให้ซูนวลอายมาก ราวกับว่าเธอคบกับเสี่ยวหลัวอย่างไม่ใยดี

Leng Chengbei หยุดมองไปที่ Su Nuan: "คุณมีคำถามอะไรถามฉันได้"

ซูนวลเงยหน้าขึ้นมองชายที่กำลังพูด และถามเสี่ยวหลัวเพียงเพราะเธอไม่ต้องการถามเขา

"..."

ความเศร้าโศกแผ่ซ่านไปทั่วหัวใจของซูนวล เธอไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะให้บุคคลที่สามเข้ามาแทรกแซง และเธอยังไม่ได้คิดเรื่องของตัวเอง

หลังจากเข้าไปในสถานีตำรวจ ซูนวลถูกจัดให้นั่งข้างเล้งเฉิงเป่ย และเสี่ยวหลัวเป็นคนพูดและแสดง

อะไรก็แก้ไขได้

Zhou Linyuan นั่งตรงข้าม Su Nuan

ทันทีที่เราพบ Zhou Linyuan ก็ยืนขึ้น: "นังหนู เจ้ายังมีหน้ามาพบข้าอีกหรือ"

สุนวลก็โกรธจัด “ด่าใคร”

สุนวลยังมีอารมณ์น้อยใจ

Zhou Linyuan เปิดปากของเขาเพื่อดุ Leng Chengbei เตะเก้าอี้ทันที เก้าอี้เลื่อนคว่ำลงจากใต้โต๊ะ และกระแทกขาของ Zhou Linyuan โดยตรง สีหน้าของบุคคลนั้นบิดเบี้ยวไปชั่วขณะ เขาคุกเข่าลงกับพื้นด้วยเสียงตุ้บ คางของเขาตกลงไปที่ด้านบนของโต๊ะ มีเสียงคลิก

เลือดไหลออกจากปากของ Zhou Linyuan เขารู้สึกลำบากใจอย่างมาก และผู้คนรอบข้างก็หวาดกลัวเช่นกัน ไม่มีใครกล้าขยับเขยื้อน

ซูนวลหดกลับด้วยความตกใจ เกือบล้มลง จับไหล่ของเล้ง เฉิงเป่ย เล้ง เฉิงเป่ยจับมือของซูนวล ซูนวลหันกลับมา ใบหน้าของอาจารย์คนนี้เรียบเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่เมื่อกี้สุนวลเห็นชัดเลยเตะเก้าอี้แล้วเก้าอี้ก็มุดเข้าไปใต้โต๊ะ...

ควรจะพูดว่าถูกยิงมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเลื่อนเร็วขนาดนี้!

เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ ซูนวลเหลือบมองไปที่เล้งเฉิงเป่ยซึ่งกล่าวว่า "ฉันไม่ชอบคนปากสกปรก"

ทุกคนรอบข้างมองมาที่ซูนวล และซูนวลก็เขินอาย

"ฉันก็ไม่ชอบเหมือนกัน"

นั่งเงียบ ๆ ข้าง Leng Chengbei เสี่ยวหลัวกล่าวว่า "คุณซูเป็นคู่หมั้นของหัวหน้าของเรา การดูหมิ่นสมาชิกครอบครัวทหารถือว่าผิดกฎหมาย"

สุนวลรู้สึกผิดแต่ก็ยังเฉยเมย!

เมื่อมองไปที่ทางเหนือของ Lengcheng อีกครั้ง เขาได้ก้มหน้าเล่นมือของ Su Nuan แล้ว ราวกับว่าเขาชอบเล่น ถูและหยิกด้วยมือของเขาจริงๆ

แล้วซูนวลล่ะ?

ไม่ใช่ว่าเขาไม่ดึงมันกลับมา แต่นายคนนี้ไม่ปล่อยมันไปและไม่ให้โอกาสเขา

'ศุ นวล' น้อยใจ มีแฟนยังเที่ยวเตร่ นอกตำรา ไม่เป็นคนดี!

"เราจะจัดการกับมันทันที"

ผู้คนจากสถานีตำรวจออกมาทันที เสี่ยวหลัวกล่าวว่า: "เราไม่ได้มาที่นี่เพราะถูกดูถูก แต่เพราะการฆาตกรรม การฉ้อฉล การขู่กรรโชก และการติดสินบนการฆาตกรรมของ Zhou Linyuan"

“เรื่องนี้……”

ชายคนนั้นรู้สึกอายเล็กน้อย: "เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในมือของเรา แต่เป็นศาลที่ตัดสินให้เราปราบปรามผู้คน"

“นั่นสินะ เราเข้าใจผิดแล้ว”

เสี่ยวหลัวหันกลับมาและมองไปที่เล้ง เฉิงเป่ยข้างๆ เขา เล้ง เฉิงเป่ยลุกขึ้น ดึงซูนวล และนำผู้คนออกไปโดยตรง

Ronaldinho กล่าวว่า: "จากนั้นเราจะไปที่ศาล"

หลังจากพูดจบ โรนัลดินโญ่ก็จากไป ทิ้งความยุ่งเหยิงไว้เบื้องหลัง

ผู้คนที่รอให้พวกเขาออกจากสถานีตำรวจมองไปที่ Zhou Linyuan ซึ่งอยู่บนพื้นด้วยขาหักและกรามหัก

“ มันไม่ดีสำหรับคุณที่จะเปิดตาของคุณเพื่อรุกรานใคร คุณรู้หรือไม่ว่าใครเป็นคนรุกรานคนจากตระกูลเล้ง การพูดออกไปจะทำให้คุณตกใจแทบตาย เป็นนายน้อยคนที่สองของตระกูลเล้งในเมืองหลวง "

“โอเค หยุดพูดได้แล้ว”